11. psychologia starości Flashcards
Starość - demografia (raport GUS 2021)
Od początku XXI wieku liczba emerytów w Polsce wzrosła z 4,6 mln do 7,1 mln (10%-13%)
Polska przekroczyła granicę zaawansowanej starości demograficznej, która według ONZ wynosi 10% populacji powyżej 65 roku życia
przemoc
W 2050 r. 1/3 populacji europejskiej będzie w wieku 60 i więcej lat
4 mln osób starszych (3%) w Europie doświadcza przemocy, w przypadku osób z wysokimi potrzebami w zakresie wsparcia i opieki - nawet 25%
Około 2500 samobójstw popełnianych przez osoby starsze w Europie jest wynikiem doświadczanej przez nie przemocy
Ryzyko przemocy wobec osób starszych rośnie
teorie starzenia się
Teoria utraty czynników życiowych i pierwotnego zużycia - utrata ciepła (Galen), utrata energii adaptacji (Selye) i inne
Teoria upośledzenia sterowania przez - OUN, tarczycę, gonady, aparat immunologiczny
Teorie toksykologiczne, uwzględniające czynniki toksyczne - promieniowanie kosmiczne, ciężka woda, toksyny jelitowe, wolne rodniki tlenowe
Teoria telomerowa
Telomery chronią końcówkę chromosomu przed skracaniem same ulegając skróceniu przy każdym podziale komórki
Długość telomerów koreluje z czasem przeżycia
Struktura telomerazy - enzym zabezpieczający telomery przed skracaniem
Najczęstsze choroby w starości
Nadciśnienie tętnicze - 61%
Zaburzenia rytmu serca - 36%
Choroba niedokrwienna serca - 22%
model Rowe’a i Kahn’a - pomyślne starzenie się:
- brak chorób
- zaangażowanie życiowe
- sprawność fizyczna
- sprawność umysłowa
Zaburzenia psychiczne
Dotyczą 12-22% populacji powyżej 65 roku życia
Najczęstsze - otępienia, depresja, zaburzenia nerwicowe, uzależnienia (leki, telewizja, alkohol)
3 duże problemy starości:
Demencja
Depresja - zaburzenia afektywne (np. po utracie), depresje reaktywne, depresje w chorobach somatycznych, depresje w chorobach OUN, depresje jatrogenne
Delirium
Cechy kliniczne depresji w wieku podeszłym:
Przewlekłość przebiegu
Skargi na zaburzenia poznawcze
Obecność chorób somatycznych/OUN
Specyfika obrazu klinicznego - brak maskowania, otwartość seniora
Typowe postacie depresji w wieku starszym:
Postać z urojeniami i agitacją - polega na pobudzeniu ruchowym i lęku ze współistniejącymi urojeniami
Postać apatyczno-abuliczna - kiedy przeważa utrata chęci i zainteresowań oraz zwolnienie zarówno szybkości myślenia, jak i sprawności ruchowej
Ryzyko samobójstwa w depresji u osób starszych jest
2 razy większe niż w depresji u osób w wieku produkcyjnym! Depresja wieku późnego musi być leczona przez psychiatrę.
Depresja w chorobach neurologicznych (częstość współwystępowania):
Choroba Parkinsona - 20-60%
Udar mózgu - 20-65%
Padaczka - 11-22% (32%)
Stwardnienie rozsiane - 20-50%
demencja
Dotyka 4-5% osób >65 lat
U ponad 40% u osób >80 lat
U ok. 10% pacjentów jest chorobą odwracalną
Otępienie - przyczyny:
Choroby zwyrodnieniowe mózgu - Alzheimer, Parkinson, Pick, Huntington
Choroby nabyte mózgu - naczyniopochodne, uszkodzenie pourazowe, guzy, wodogłowie normotensyjne, choroba Creuzfelda-Jakoba
Inne potencjalnie odwracalne choroby mózgu - metaboliczne, toksyczne, w przebiegu infekcji przewlekłej
Najczęstsze przyczyny otępienia:
Alzheimer - 50-55%
Otępienie naczyniowe - 20%
Mieszane 15%
Stopień zaawansowania klinicznego otępienia:
Wczesne - utrata pamięci świeżej, zdolności do uczenia się i zachowania nowych wiadomości, problemy językowe - szczególnie w znajdowaniu słów, wahania nastroju, zmiany osobowości postępujące trudności w codziennej aktywności
Średnie - chory niezdolny do zapamiętywania nowych wiadomości, wymaga pomocy przy kąpieli, jedzeniu, ubieraniu się, skłonny o wędrówek, drażliwy, wrogo nastawiony, nie współpracuje, agresywny fizycznie, dezorientacja w miejscu i czasie, często omamy, urojenia, zaburzenia nastroju
Zaawansowane - niezdolność do chodzenia i wszelkich codziennych czynności, nietrzymanie zwieraczy; zupełna utrata pamięci, niezdolni do połykania i jedzenia, ryzyko nieodżywienia, aspiracyjnego zapalenia płuc, odleżyn, często afazja, bulimia, apatia, rozhamowanie seksualne, krzyk
Leczenie otępień:
Edukacja rodziny i grupy wsparcia
Ochrona pacjenta przed zbłądzeniem
Farmakoterapia - leki nootropowe, inhibitory aetylocholinosterazy, memantyna (wspomaganie dotlenienia mózgu)
Farmakoterapia towrzyszących zaburzeń psychotycznych/lękowych/pobudzenia: preferowane neuroleptyki atypowe
Leczenie towarzyszących zaburzeń depresyjnych
Zaburzenia snu: higiena snu, rytuały, oszczędne używanie leków
ICD-10: majaczenie (delirium)
zespół o różnorodnej etiologii, charakteryzujący się występowaniem zaburzeń świadomości i uwagi, spostrzegania, myślenia, pamięci, aktywności psychoruchowej, emocji i rytmu sen-czuwanie