Zaburzenia komorowe Flashcards
Jednokształtny częstoskurcz komorowy - Kryteria rozpoznania
1) Trzy lub więcej występujące po sobie
pobudzenia komorowe (zespoły QRS ≥ 120 ms)
o częstotliwości> 100/min.
2) Jednakowa morfologia pobudzeń komorowych.
3) Zespoły QRS mogą być niemiarowe.
Jednokształtny częstoskurcz komorowy - Etiologia
Do wystąpienia arytmii są predysponowani pacjenci z poważnymi schorzeniami serca:
1) Choroba niedokrwienna serca, zwłaszcza po przebytym zawale serca.
2) Kardiomiopatia rozstrzeniowa/przerostowa/arytmogenna prawokomorowa.
3) Sarkoidoza obejmująca serce.
Wielokształtny częstoskurcz komorowyTorsade de Pointes (TdP) - Kryteria rozpoznania
1) Stopniowo zmieniająca się amplituda i oś zespołów QRS (zespoły QRS ≥ 120 ms).
2) Częstotliwość zespołów QRS zwykle > 150 min.
3) Typowo obserwuje się wydłużenie odstępu QT/QTc
poprzedzające wystąpienie częstoskurczu.
4) Zmiany nie muszą być widoczne we wszystkich rejestrowanych odprowadzeniach.
Torsade de Pointes (TdP) - Etiologia
Pojawienie się zaburzenia rytmu typu torsade de pointes
jest ściśle związane z patologicznym wydłużeniem odstępu QT.
Przyczyny wydłużonego odstępu QT możemy podzielić na:
1) wrodzony zespół długiego QT,
2) nabyty zespół długiego QT:
- leki, zaburzenia rytmu, zaburzenia elektrolitowe.
torsade de Pointes (TdP) - Obraz kliniczny
1) TdP ma tendencję do samoustępowania po 20-30 sekundach,
jednak może powodować deficyt hemodynamiczny,
który objawia się poprzez objawy hipoperfuzji mózgu:
- zawroty głowy, utrata przytomności,
- drgawki.
2) Przekształcenie się TdP w migotanie komór ⟶ NZK.
Migotanie komór -Definicja
1) Migotanie komór (VF - ventricular fibrillation) jest następstwem
bezładnej czynności elektrycznej serca.
2) Ze względu na brak skoordynowanej czynności skurczowej
następuje natychmiastowy spadek rzutu serca.
3) Przedłużające się migotanie komór prowadzi do wystąpienia asystolii
z powodu stopniowego wyczerpania zapasów energetycznych mięśnia sercowego
(wysokonapięciowe VF → niskonapięciowe VF → asystolia).
Migotanie komór - Kryteria rozpoznania
1) Pobudzenia komorowe o częstotliwości zwykle > 300/min.
2) Wyraźna zmienność:
- morfologii zespołów QRS,
- długości cyklu zespołów QRS,
- amplitudy zespołów QRS.
Zespół Brugadów
to rzadka arytmogenna choroba dziedziczona autosomalnie dominująco, występująca u osób bez nieprawidłowości strukturalnych serca; Charakteryzuje się skłonnością do występowania napadowych zaburzeń rytmu o typie częstoskurczu komorowego, który może ustąpić samoistnie lub przekształcić się w migotanie komór i doprowadzić do nagłego zatrzy- mania krążenia i śmierci.
Zespół Brugadów u kogo?
8 razy częściej u mężczyzn. Ujawnia się zwykle w 20.–40. rż., niekiedy wcześniej, zwłaszcza w postaciach złośliwych. Do zatrzymania czynności serca dochodzi głównie w 3. lub 4. dekadzie życia!
Ch brugadow genetyka
U podłoża najczęściej leżą mutacje w obrębie genu kanału sodowego znajdującego się na chromosomie 3 (SCN5A), które prowadzą do zmniejszenia ekspresji kanałów sodowych w mięśniu sercowym, co powoduje przedwczesną repolaryzację epikardialnych regionów prawej komory z wytworzeniem śródściennego gradientu repolaryzacji i prowadzi do uniesienia odcinka ST w odprowadzeniach V1–V3.
Czynniki pogarszające rokowanie w zespole Brugadów
samoistnie występujące zmiany w EKG, przebyte omdlenie.
Zespół brugadow objawy
Gł. w nocy;
omdlenia spowodowane szybkim wielokształtnym VT (często ustępującym samoistnie)
zatrzymanie czynności serca
nagły zgon (wskutek przekształcenia się przedłużonego VT w VF)
Pomiędzy napadami częstoskurczy pacjenci nie mają objawów.
Typy zmian w Zespole Brugadow
Zespół możemy rozpoznać gdy w zapisie EKG zmiany typu 2 lub 3 pod wpływem leku antyarytmicznego klasy I - blokującego kanały sodow - zmieniają się w typ 1.
O jakie zmiany chodzi?
samoistne lub wywołane lekiem antyarytmicznym klasy I uniesienie odcinka ST ≥0,2 mV w ≥1 standardowym odprowadzeniu V1 lub V2 (czasem w nietypowych odprowadzeniach V1–V2 zlokalizowanych o jedno lub dwa międzyżebrza wyżej), z odcinkiem ST przechodzącym w ujemny załamek T –-> typ 1 zmian
uniesienie punktu J ≥0,2 mV, siodełkowate uniesienie odcinka ST ≥0,1 mV z dodatnim lub dwufazowym załamkiem T –> typ 2 zmian
uniesienie punktu J ≥0,2 mV z uniesieniem ST <0,1 mV –> typ 3 zmian
Leczenie Zespolu Brugadów
unikanie leków, które mogą indukować uniesienie odcinka ST w przedsercowych odprowadzeniach prawokomorowych –> lista leków dostępna TU
unikanie nadmiernego spożycia alkoholu i obfitych posiłków
szybkie opanowywanie gorączki lekami przeciwgorączkowymi.
u chorych po przebytym zatrzymaniu krążenia → wszczepienie ICD, uzasadnione też u chorych ze spontanicznym uniesieniem odcinków ST i omdleniami lub udokumentowanymi napadami VT, można je rozważyć u chorych z migotaniem komór indukowanym w programowanej stymulacji.
Leczenie doraźne częstoskurczu komorowego:
wielokształtny VT z prawidłowym odstępem QT
skoryguj zaburzenia elektrolitowe i zastosuj leczenie przeciwniedokrwienne (ważny β-bloker i.v.), w razie potrzeby podaj dodatkowo amiodaron lub lidokainę, rozważ potrzebę pilnej koronarografii i ewentualnej rewaskularyzacji.
