AF Flashcards

1
Q

Migotanie przedsionków - Przyczyny Sercowe:

A

1) nadciśnienie tętnicze,
2) wady zastawkowe nabyte,
3) choroba niedokrwienna serca (głównie po zawale serca),
4) kardiomiopatie,
5) wady wrodzone serca (z przeciekiem międzyprzedsionkowym),
6) przebyte zapalenia mięśnia sercowego i osierdzia,
7) zespół preekscytacji,
8) niewydolność serca (u 40% chorych z niewydolnością serca).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Migotanie przedsionków - Przyczyny Pozasercowe:

A

1) nadczynność tarczycy (najczęściej),
2) niedoczynność tarczycy,
3) ostre zakażenie,
4) otyłość,
5) cukrzyca,
6) choroby płuc,
7) guz chromochłonny,
8) przewlekłe choroby nerek,
9) różne substancje - alkohol, tlenek węgla, kofeina, B2-mimetyki.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Napadowe AF: gdzie powstają pobudzenia

A

arytmia typu ogniskowego,

c) pobudzenia powstające głównie w żyłach płucnych,
rzadziej w żyle głównej górnej czy zatoce wieńcowej.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

napadowe AF ile % bez choroby organicznej

A

50%

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Migotanie przedsionków - Obraz kliniczny - Objawy podmiotowe

A
  • kołatanie serca,
  • napadowe poty,
  • omdlenia, zawroty głowy,
  • osłabienie i upośledzenie tolerancji wysiłku.
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

EHRA 2a

A

objawy łagodne – nie zakłócają normalnej codziennej aktywności

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

EHRA 2b

A

objawy umiarkowane – dokuczliwe dla chorego, ale nie zakłócają normalnej codziennej aktywności

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

ehra 3

A

objawy ciężkie – normalna codzienna aktywność jest ograniczona

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

ehra 4

A

objawy uniemożliwiające funkcjonowanie – normalna codzienna aktywność w ogóle nie jest możliwa

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Migotanie przedsionków - Obraz kliniczny - Objawy przedmiotowe

A
  • niemiarowa czynność serca (niemiarowość zupełna),
  • niemiarowe tętno,

-ubytek tętna.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Kiedy jest niemiarowość

A

Jeśli odstępy RR różnią się od siebie o > 160 ms, można mówić o niemiarowości.

Niemiarowość może być miarowa lub niemiarowa.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Niemiarowa niemiarowość (całkowita, zupełna) - kiedy i przyklady

A

długość kolejnych odstępów RR jest nieprzewidywalna. Trzy sytuacje, w których występuje niemiarowość zupełna to:

migotanie przedsionków,
wieloogniskowy częstoskurcz przedsionkowy, (HR>100)
przedsionkowe wędrowanie rozrusznika (HR<100)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Niemiarowość miarowa - kiedy i przykład

A

można w tej niemiarowości zaobserwować jakąś regularność, np. w odstępach RR powtarza się schemat „długi–długi–krótki”.
Przykłady: częstoskurcze przedsionkowe bądź trzepotanie przedsionków ze zmiennym, czynnościowym blokiem p-k, co daje niemiarowość uporządkowaną.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Przetrwałe długo trwające AF - trwa

A

> 1 rok.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Elektrokardiograficzna próba wysiłkowa w AF

A

(podejrzenie niedokrwienia mięśnia sercowego i przed rozpoczęciem stosowania leków grupy Ic np. Propafenon)

[Działanie tych leków nasila się przy szybszej akcji serca. Jeżeli chcemy włączyć lek z grupy 1c, które to zwalniają przewodzenie w obrębie węzła przedsionkowo-komorowego i wydłużają okres refrakcji. Wskazane jest przyjrzenie się jak wygląda praca serca u pacjenta podczas wysiłku - bardzo kolokwialnie mówiąc, jak “poszerzamy pacjentowi QRS” zerknijmy, czy te QRS same się nie zmieniają przy wysiłku.]

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

ECHOkardiografia w AF

A

w celu wykrycia:
- choroby organicznej serca,
- skrzepliny w lewym przedsionku i w jego uszku (badanie przezprzełykowe).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Kontrolę farmakologiczną częstotliwości rytmu komór
w postaci ostrej AF lub przewlekłej AF można uzyskać za pomocą:

A

beta-blokerów, werapamilu/diltiazemu, digoksyny lub terapii skojarzonej.

W rzadkich, opornych przypadkach należy rozważyć użycie amiodaronu.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Kontrola rytmu komór faza ostra - leki

A

Preferowane jest użycie: beta-blokera, werapamilu lub diltiazemu,
natomiast NIE jest zalecane użycie digoksyny.
[ posiadają SZYBSZY początek działania
oraz skuteczniej wytłumiają pobudzenie układu współczulnego NIŻ digoksyna.]

Jeżeli beta-bloker, werapamil lub diltiazem nie są skuteczne w monoterapii,
dodaj wtedy digoksynę- terapia skojarzona.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

U pacjentów z fazą ostrą AF z CIEŻKĄ NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA

A
  • stosować beta-blokery,
  • unikać stosowania werapamilu/diltiazemu
    (werapamil/diltiazem mogą powodować ujemny efekt inotropowyu pacjentów < 40% LVEF).

U ciężko chorych z bardzo ciężką niewydolnością skurczową lewej komory można zastosować amiodaron.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Leki w leczeniu przewlekłym jakie różnice z ostrym napadem AF?

A

Moża digoksynę, nie bardzo amiodaron.

[Jeżeli decydujemy się na włączenie amiodaronu, jest to ostateczność.
Jest to lek, który posiada szereg działań ubocznych.
Amiodaron to substancja rezerwowa u pacjentów, u których
nie udało się osiągnąć docelowej wartości tętna mimo terapii skojarzonej.]

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Kto powinien stosowac przewlkle leczenie w celu kontroli rytmu komor

A

dla wszystkich pacjentów z AF, którzy wymagają przewlekłej kontroli rytmu komór. Są to pacjenci, którzy:

a) pomimo przywrócenia podstawowego rytmu serca (napadowe AF, przetrwałe AF) borykają się ze zbyt szybką akcją komór, tj. według Wytycznych z >110 uderzeń/min

b) zaakceptowali AF (utrwalone AF), ale tak jak wyżej, akcja komór jest zbyt szybka.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Kontrola rytmu komór - Leczenie przewlekłe

Digoksyna

A

zastosowanie u osób starszych,
mniej aktywnych w niewydolności serca.

Można ją stosować w monoterapii, ale lepszym wariantem
jest skojarzenie digoksyny z beta- blokerem
lub werapamilem/diltiazemem.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Faza ostra - Kardiowersja farmakologiczna

A

Propafenon i flekainid są skuteczne w przypadku farmakologicznej kardiowersji.
Niestety ich zastosowanie jest ograniczone do pacjentów bez strukturalnej choroby serca.

Ibutylid - jest alternatywą dla propafenonu i flekainidu (np. gdy te leki są niedostępne).
Ibutylid może wyindukować jatrogenne zaburzenia rytmu - torsades de pointes

(nie stosować u pacjentów z wydłużonym odstępem QT).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Wernakalant - znajduje zastosowanie u pacjentów [ Faza ostra - Kardiowersja farmakologiczna]

A

z ŁAGODNĄ niewydolnością serca (NYHA I lub II) i CHNS
(można go zastosować po wykluczeniu hipotensji oraz istotnego zwężenia aorty).

25
Q

Amiodaron - może być stosowany u pacjentów z [ Faza ostra - Kardiowersja farmakologiczna]

A

CIEŻKĄ niewydolnością serca, CHNS
oraz istotnym zwężeniem zastawki aortalnej.

26
Q

Tabletka podręczna(pill in the pocket)

A

jednorazowa dawka propafenonu (450-600 mg) lub flekainidu (200-300 mg).

można zastosować u wybranej grupy chorych z napadowym AF z objawową arytmią występującą stosunkowo rzadko,
o ile wcześniej potwierdzono skuteczność i bezpieczeństwo takiej terapii w warunkach szpitalnych.

27
Q
  • Leczenie przeciwkrzepliwe

1) Czas trwania ⩾ 48 h lub nieznany:

A
  • zaleca się podawanie VKA* (INR 2-3) lub NOAC** przez ⩾ 3 tyg. PRZED kardiowersją
    i 4 tyg. PO kardiowersji.
28
Q

konieczna jest kardiowersja w trybie pilnym, a czas trwania AF ⩾ 48 h lub nieznany:

A

wyklucz obecność skrzepliny za pomocą echokardiografii przezprzełykowej,
- podaj heparynę lub NOAC tak wcześnie jak to możliwe i wykonaj kardiowersję.

29
Q

NOAC przed kardiowersją w AF ≥ 48h

A

Jeśli konieczna pilna kardiowersja, należy rozpocząć podawanie NOAC na ≥4 hc przed kardiowersją i wykonać TEE, aby wykluczyć skrzeplinę w lewym przedsionku.

Jeśli nie ma skrzepliny, przeprowadzić kardiowersję.

Jeśli występuje skrzeplina, przełożyć kardiowersję.

30
Q

u chorych z AF trwającym na pewno < 48 h:

A
  • można wykonać kardiowersję po podaniu heparyny lub NOAC.
31
Q

NOAC przed kardiowersją w AF< 48h

A

Istnieją ograniczone dane co do skuteczności NOAC w tym wskazaniu, ale prawdopodobnie można zastąpić podanie HDCz lub HNF przed kardiowersją podaniem NOAC na ≥4 h przed kardiowersją.

Częściej używana jest jednak heparyna.

32
Q
  • Leki antyarytmiczne -
  • Faza przewlekła
    co jest najskuteczniejszym lekiem antyarytmicznym
    stosowanym w utrzymaniu rytmu zatokowego?
A

amiodaron ALE
Niestety amiodaron często powoduje skutki uboczne, szczególnie przy długotrwałej terapii,
co sprawia, że jest lekiem drugorzutowym u pacjentów,
u których można zastosować bezpieczniejsze leczenie.

Amiodaron znajduje zastosowanie u chorych z NIEWYDOLNOŚCIĄ SERCA.

33
Q

Dronedaron

A

Leki antyarytmiczne -

  • Faza przewlekła

Zapobiega częstszym hospitalizacjom pacjentów, u których stwierdzono choroby
układu sercowo-naczyniowego oraz ZMNIEJSZA śmiertelność w tej grupie pacjentów.

Dronedaron natomiast ZWIĘKSZA śmiertelność u chorych z niewydolnością serca oraz u pacjentów, u których nie udało się przywrócić rytmu zatokowego.
Dlatego przed włączeniem leczenia należy przywrócić rytm zatokowy (poprzez kardiowersje).

34
Q

U KOGO DRONEDARON

A

Znajduje zastosowanie u pacjentów z CHNS, WADAMI ZASTAWKOWYMI SERCA, PRZEROSTEM LEWEJ KOMORY oraz pacjentów BEZ istotnych chorób strukturalnych serca.

35
Q

Sotalol - u kogo nie stosowac

A

Lek ten wydłuża odstęp QT i może indukować jatrogenne zaburzenia rytmu
(unikaj stosowania sotalolu w grupie pacjentów z wydłużonym QT).

Lek również NIE jest zalecany u chorych z niewydolnością serca, szczególnie po przebytym zawale serca.
Może u tych chorych wywołać zagrażające życiu nowe zaburzenia rytmu.

36
Q

sotalol u kogo?

A

Znajduje zastosowanie u pacjentów z CHNS, WADAMI ZASTAWKOWYMI SERCA,
PRZEROSTEM LEWEJ KOMORY oraz pacjentów BEZ istotnych chorób strukturalnych serca .

37
Q

Propafenon i Flekainid leczenie przewlekle; u kogo stosować u kogo nie

A

są to leki, które powinny być stosowane tylko u pacjentów
bez istotnej choroby niedokrwiennej serca lub bez niewydolności serca.

w grupie obciążonych chorych (CHNS, niewydolność serca)
mogą wyindukować zagrażające życiu zaburzenia rytmu serca.

38
Q

Co można podac przed propafenonem/flekainidem i dlaczego?

A

Aby zapobiec wysokiej częstotliwości rytmu komór PRZED zastosowaniem Propafenonu i Flekainidu,
można zastosować beta-bloker, Werapamil lub Diltiazem.
(Propafenon i Flekainid powodują przewodzenie impulsów przez węzeł AV w stosunku 1:1. Po użyciu powyższych leków AF stopniowo
przekształca się do trzepotania przedsionków, a w dalszej kolejności istnieje ryzyko jatrogennego wywołania szybkiej czynności komór).

39
Q

Kontrola rytmu zatokowego - Leczenie inwazyjne

A

Ablacja wykonywana w celu leczenia AF jest BARDZIEJ skuteczna
NIŻ leki przeciwarytmiczne.

Najczęściej wykonywana jest ablacja przezskórna,
która polega na izolacji żył płucnych.

40
Q

Ablacja przezskórna (izolacja żył płucnych) - zalecimy ją chorym z

A

z napadowym AF przebiegającym z objawami podmiotowymi, gdy ≥1 lek antyarytmiczny klasy I lub III okazał się nieskuteczny, a chory preferuje dalszą kontrolę rytmu.

41
Q

Ablację przezskórną można rozważyć:

A

1) jako leczenie pierwszego wyboru u wyselekcjonowanych chorych z istotnie objawowym AF (jako alternatywę leku anty­arytmicznego) po ocenie potencjalnych korzyści i ryzyka związanych z zabiegiem i jeśli pacjent świadomie wybiera taki sposób leczenia

2) u objawowych chorych

a) z przetrwałym lub przetrwałym długo trwającym AF opornym na leczenie farmakologiczne

b) z AF i niewydolnością serca ze zmniejszoną LVEF, szczególnie przy podejrzeniu kardiomiopatii tachyarytmicznej (ablacja zmniejsza ryzyko zgonu lub hospitalizacji, dlatego uzasadnione są szersze wskazania do ablacji w tej grupie chorych, także bez kardiomiopatii tachyarytmicznej)

c) z bradykardią zależną od AF

4) u sportowców z objawowym napadowym AF.

Możemy ew. rozważyć wykonanie ablacji u wyselekcjonowanych chorych z bezobjawowym AF, ale korzyści są niepewne.

42
Q

Ablacja chirurgiczna: u

A

u pacjentów poddawanych operacji kardiochirurgicznej, np. z powodu wady zastawki dwudzielnej lub choroby wieńcowej.

43
Q

Ablacja przezskórna łącza AV z wszczepieniem układu stymulującego: rozważamy u

A

chorych z utrwalonym AF, jeśli farmakologiczna kontrola częstotliwości rytmu komór okazała się nieskuteczna. Wszczepienie stymulatora jest także wskazane u objawowych chorych z zespołem tachykardia-bradykardia lub z utrwalonym AF przebiegającym z objawową bradyarytmią.

44
Q

chorzy bez istotnej choroby organicznej serca - leki przewlekle dla RZ

A

dronedaron, flekainid, propafenon, sotalol

45
Q

choroba wieńcowa, istotna wada zastawkowa serca, patologiczny przerost lewej komory → leczenie przewlkłle strategia RZ

A

dronedaron, sotalol (u chorych z istotnym przerostem lewej komory większe ryzyko proarytmii), amiodaron

46
Q

beta blokery w kontroli rytmu

A

β-blokery - najskuteczniejsze, preferowane w przypadku ChNS, nadciśnienia tętniczego, niewydolności serca lub nadczynności tarczycy

47
Q

CaB w kontroli rytmu komor

A

werapamil/diltiazem - u chorych z LVEF ≥40%, szczególnie gdy występują przeciwwskazania do stosowania β-blokerów; nie stosujemy w zespole WPW

48
Q

Digoksyna w kontroli rytmu komor

A

digoksyna jest mniej skuteczna, szczególnie u osób aktywnych, ale może być wskazana u osób starszych, mniej aktywnych, w niewydolności serca, dość często w skojarzeniu z β-blokerem lub blokerem kanału wapniowego. Nie stosujemy w zespole WPW i kardiomiopatii przerostowej.

49
Q

Kiedy amiodaron do kontroli rytmu komor

A

u chorych z niewydolnością serca, bez dodatkowej drogi przewodzenia lub jeśli inne metody leczenia są nieskuteczne lub przeciwwskazane możemy zastosować amiodaron i.v.

50
Q

HAS BLED

A

H - ciśnienie skurczowe >160 mmHg,

A - dializoterapia lub stężenie kreatyniny ≥200 μmol/l (≥2,26 mg/dl), marskość wątroby lub 2-krotnie podwyższone stężenie bilirubiny lub 3-krotnie podwyższone stężenie aminotransferaz, (+ 1 za jedno, + 2 za oba kryteria)

B - epizod krwawienia w wywiadzie lub skaza krwotoczna,

L - międzynarodowy znormalizowany wskaźnik (INR) przez większość czasu powyżej poziomu terapeutycznego,

D - równoczesne stosowanie preparatów antyagregacyjnych i niesteroidowych leków przeciwzapalnych.

51
Q

Czynniki ryzyka krwawienia według podręcznika Szczeklika:

Czynniki podlegające modyfikacji:

A

nadciśnienie tętnicze (szczególnie ciśnienie skurczowe >160 mm Hg),
chwiejne wartości INR u leczonych VKA z TTR (odsetek czasu, gdy INR utrzymuje się w przedziale terapeutycznym) <60%,
przyjmowanie leków predysponujących do krwawienia (np. przeciwpłytkowe, niesteroidowe przeciwzapalne),
nadmierne spożycie alkoholu (≥8 drinków/tydz.).

52
Q

Czynniki ryzyka krwawienia według podręcznika Szczeklika: potencjalnie modyfikowane

A

niedokrwistość, upośledzenie czynności nerek, zmniejszona liczba lub zaburzona czynność płytek krwi.

53
Q

Czynniki ryzyka krwawienia według podręcznika Szczeklika: niepodlegające modyfikacji

A

wiek (>65 lat lub ≥75 lat w zależności od skali), przebyte poważne krwawienie, przebyty udar mózgu, dializoterapia lub stan po przeszczepieniu nerki, marskość wątroby, choroba nowotworowa, czynniki genetyczne (polimorfizm CYP2C9).

54
Q

Czynniki ryzyka krwawienia według podręcznika Szczeklika:
Czynniki związane ze stężeniami biomarkerów:

A

zwiększone stężenie troponiny oznaczonej testem o dużej czułości, zmniejszenie eGFR. Dąż do skorygowania odwracalnych czynników ryzyka krwawienia.

55
Q

Jeśli ryzyko udaru mózgu oceniono na 0 pkt (mężczyźni) lub 1 pkt (kobiety):

A

NIE stosuj leczenia przeciwkrzepliwego ani przeciwpłytkowego.

56
Q

mężczyźni z ≥ 2 punktami w skali CHA2DS2-VASc i kobiety z ≥ 3
oraz należy rozważyć u mężczyzn z 1 punktem w skali CHA2DS2-VASc i kobiet z 2 punktami w tej skali, uwzględniając oczekiwane obniżanie ryzyka udaru mózgu, ryzyko krwawienia oraz preferencje pacjenta.

A

MOŻNA WŁĄCZYĆ przewlekle antykoagulant doustny: NOAC (dabigatran, rywaroksaban, apiksaban)
lub ew. VKA (acenokumarol lub warfaryna).

U chorych z migotaniem przedsionków z umiarkowanym i ciężkim zwężeniem zastawki mitralnej
lub z protezą zastawkową STOSUJ wyłącznie VKA.

57
Q

ASA (inny lek przeciwpłytkowego)
w prewencji udaru mózgu u chorych z AF.

A

NIE zaleca się stosowanie

58
Q

możesz rozważyć wykonanie
zabiegu przezskórnego zamknięcia uszka lewego przedsionka.

A

U chorych obciążonych dużym ryzykiem udaru mózgu i z przeciwwskazaniami
do przewlekłego doustnego leczenia przeciwkrzepliwego

59
Q

Jeżeli ryzyko krwawienia jest duże, pacjent wymaga

A

zwiększonej uwagi oraz regularnych kontroli po włączeniu leku przeciwkrzepliwego.