Taak 3 Surfing the third wave Flashcards
Welke behandelingen vallen onder de ‘third wave’?
Literatuur: Sturgeon (2014)
* Operante gedragstherapie
* CGT (Cognitieve gedragstherapie; Positieve CGT)
* MBCT (Mindfulness Based Cognitive Therapy) & MBSR (Mindfulness Based Stress Reduction)
* ACT (Acceptance and Commitment Therapy)
* Positieve Psychologie
Wat is MBCT en hoe effectief is het?
Literatuur: Shapiro et al. (2006)
Intentie: Het begrijpen waarom > als herinnering aan bredere doelen. Mensen kunnen met 1 intentie beginnen (bv stressvermindering), maar kunnen er meer worden (zelfvrijding).
Aandacht: Moment-tot-moment observeren van interne en externe ervaringen > vereist terugkeer naar huidige moment, opschorten van interpretaties en aandacht besteden aan ervaring zoals die is. Mindfullness kan aandacht verbeteren à zelfregulatie van aandacht sleutelaspect van mindfullness.
Houding: De kwaliteiten die men meebrengt. Zonder oordeel (voorbeeld zoemend geluid → irritant)
Model: model of the potential mechanisms of mindfulness, which suggests that intentionally (I) attending (A) with openness and non-judgmentalness (A) leads to a significant shift in perspective, which we have termed reperceiving. We believe reperceiving is a meta-mechanism of action, which overarches additional direct mechanisms that lead to change and positive outcome.
gaat hand in hand met decentreren, je hebt een beetje detachment en de-automatisation. Subtiele verschillen, door elkaar gebruikt. Niet belangrijk om te weten precies.
* Detachment: afstand
* Decentering: je staat niet meer centraal id ervaring
* De-automatisation: de reacties die veranderen, je automatische reactie verandert.
Gevolgen:(1) self-regulation, (2) values clarification, (3) cognitive, emotional, and behavioral flexibility, and (4) exposure
Wat is ACT en hoe effectief is het?
Literatuur: Young & McCracken
* acceptatie: lijden is niet hetzelfde als pijn
* cognitieve diffusie: voorbeeld van bus (negatieve gedachten/personen en pos gedachten) => functies / invloeden van gedachten uitgedaagd, niet de inhoud en geldigheid van gedachten. “ik heb blijkbaar die gedachte”, het geven van een naam aan je brein/innerlijke criticus. Het herhalen van het woord pijn totdat het de lading verliest bijvoorbeeld.
je komt van je gedachten los > die gedachten komen op
* bewustzijn: hier en nu
* zelf-als-context: iedereen heeft over zichzelf een aantal ideeën: ‘zo ben ik’, ‘ik moet altijd’, ‘ik ben nu eenmaal een pijnpatiënt’
* waarden: bij iemand met pijn > bv stoppen met een activiteit, vermijden van dingen die je doet vanwege pijn. Bij waarden: ‘ookal heb ik pijn, vind het toch belangrrijk dus ga het toch doen’
* commited action: gaan handelen naar …..
* therapeutische behandeling»_space; invulling is heel vrij
* je moet ook dingen doen!!! niet alleen over praten»_space; douchen met yoghurt
Wat is mindfulness?
Mindfulness is een inherente staat van bewustzijn die betrekking heeft op het bewust aandacht geven aan je moment-tot-moment ervaringen, waarbij meditatie wordt gebruikt als hulpmiddel om deze staat te bereiken.
Wat zijn de drie componenten van het model van mindfulness?
De drie componenten zijn: (1) Intentie, (2) Aandacht, en (3) Attitude (mindfulness kwaliteiten).
IAA zijn bouwstenen waaruit andere dingen ontstaan –> verweven processen die tegelijkertijd gebeuren.
Hoe wordt intentie binnen mindfulness beschreven?
Intenties zetten de toon voor wat mogelijk is en herinneren iemand eraan waarom hij/zij aan het oefenen is, met verschuivingen langs een continuüm van zelfregulatie naar zelfexploratie en zelfbevrijding.
Wat omvat de component van aandacht binnen mindfulness?
Antwoord: Aandacht omvat het observeren van moment-tot-moment ervaringen, het loslaten van interpretatie en het richten op de ervaring zelf, inclusief aspecten zoals waakzaamheid, focus en cognitieve inhibitie.
Wat wordt bedoeld met attitude binnen mindfulness?
Antwoord: Attitude verwijst naar de kwaliteiten die men in de aandacht brengt, zoals acceptatie, vriendelijkheid en openheid, zelfs in conflicterende ervaringen, om niet voortdurend te streven naar plezierige ervaringen of aversieve ervaringen af te wijzen.
Wat is reperceiving binnen het model van mindfulness?
en begrippen; decentering, deautomatization en detachment
Reperceiving is een metamechanisme van actie waarbij men zich losmaakt van de inhoud van het bewustzijn om zijn/haar ervaring van moment-tot-moment te bekijken met helderheid en objectiviteit, en omvat aspecten zoals decentering, de-automatization, en detachment.
Reperceiving =
- Decentering: uit iemand directe ervaring stappen, en daardoor de kern van die ervaring veranderen.
- Deautomatization: ongedaan maken van automatische processen die perceptie en cognitie controleren.
- Detachment: onderling samenhangende processen van ‘afstand nemen’, ‘een fenomenologische houding
aannemen’ en uitbreiding van ‘aandachtsruimte’.
-> Al deze concepten delen in kern een fundamentele verschuiving in perspectief.
-> Deze verschuiving wordt vergemakkelijkt door mindfulness – proces van opzettelijk, met openheid, niet oordelend
moment-tot-moment bekijken (IAA).
Wat zijn de additionele mechanismen die kunnen voortkomen uit reperceiving in mindfulness-beoefening?
Zelfregulatie en zelfmanagement: Door reperceiving worden we niet langer beheerst door toestanden zoals angst of vrees, maar kunnen we ze als informatie gebruiken, waardoor zelfregulatie mogelijk wordt.
Waardenverheldering: Reperceiving helpt mensen inzicht te krijgen in wat betekenisvol voor hen is en biedt de mogelijkheid om waarachtiger waarden te herontdekken en te kiezen.
Cognitieve, emotionele en gedragsmatige flexibiliteit: Reperceiving bevordert adaptief en flexibel reageren op de omgeving door helderheid te verschaffen over situaties en interne reacties, wat resulteert in een grotere vrijheid in reacties.
Exposure (blootstelling): Directe blootstelling leert dat emoties, gedachten en lichaamssensaties niet zo overweldigend zijn als ze lijken, waardoor angstreacties en vermijdingsgedragingen kunnen uitdoven.
Wat houdt acceptatie in binnen de context van mindfulness?
Acceptatie, binnen de context van mindfulness, omvat het bewust toelaten van of openstaan voor alle ervaringen, inclusief gedachten, emoties en lichamelijke sensaties, zonder deze te veroordelen of te proberen ze te veranderen. Het impliceert een bereidheid om te ervaren wat er op dit moment aanwezig is, zelfs als het ongemakkelijk of pijnlijk is, met de intentie om actief deel te blijven nemen aan het leven ondanks deze moeilijkheden.
Wat wordt bedoeld met psychologische flexibiliteit in de context van Acceptance and Commitment Therapy (ACT)?
Psychologische flexibiliteit verwijst naar het vermogen om bewust en doelgericht te handelen, zelfs in het licht van ongemakkelijke gedachten, emoties en sensaties. Het betekent niet alleen het kunnen accepteren van deze innerlijke ervaringen, maar ook het vermogen om flexibel te reageren op veranderende omstandigheden, in lijn met persoonlijke waarden en doelen.
Welke kernprocessen omvat ACT om psychologische flexibiliteit te bevorderen?
Acceptatie: Bereid zijn om ongemakkelijke innerlijke ervaringen toe te laten zonder ze te bevechten of te vermijden.
Cognitieve diffusie: Het vermogen om afstand te nemen van en minder vast te zitten in negatieve gedachten door ze te observeren zonder er volledig in op te gaan.
Bewustzijn van het huidige moment: Het vermogen om volledig aanwezig te zijn in het hier en nu, zonder te worden afgeleid door verleden of toekomst.
Zelf als context: Het vermogen om een ruimere, meer observerende en niet-oordelende houding aan te nemen ten opzichte van de innerlijke ervaringen, waarbij men zich realiseert dat men meer is dan de gedachten en emoties die komen en gaan.
Waarden: Het identificeren van persoonlijke waarden en het bewust kiezen om acties te ondernemen die in lijn zijn met deze waarden, zelfs als dit ongemak met zich meebrengt.
Toegewijde actie (committed action): Het nemen van doelgerichte acties die consistent zijn met de persoonlijke waarden en die gericht zijn op het bereiken van belangrijke levensdoelen, zelfs in het licht van obstakels en ongemak.
Hoe verschilt ACT van traditionele cognitieve gedragstherapie (CGT)?
In tegenstelling tot traditionele CGT, richt Acceptance and Commitment Therapy (ACT) zich minder op het veranderen van de inhoud van gedachten en emoties, en meer op het veranderen van de relatie met deze innerlijke ervaringen. Terwijl CGT zich concentreert op symptoomvermindering door gedachten en emoties te identificeren en te wijzigen, moedigt ACT aan tot acceptatie van deze ervaringen en het nemen van acties die consistent zijn met persoonlijke waarden, zelfs in het licht van ongemak. ACT plaatst dus een sterke nadruk op het vergroten van psychologische flexibiliteit.
Wat zijn enkele kritiekpunten op ACT?
Kritiek op ACT omvat onder andere de suggestie dat het geen significant nieuw of effectiever model is dan traditionele CGT-methoden, en dat er onvoldoende empirisch bewijs is om te ondersteunen dat ACT effectiever is dan andere bestaande therapieën. Bovendien wordt beweerd dat sommige methoden van ACT afgeleid zijn van bestaande technieken en dat ACT niet altijd voldoet aan de criteria van empirisch ondersteunde behandelingen.
Hoe effectief is Acceptance and Commitment Therapy (ACT)?
Over het algemeen tonen studies aan dat ACT effectief is in het verminderen van symptomen en het verbeteren van het welzijn bij verschillende psychische aandoeningen, zoals angststoornissen, depressie, chronische pijn, en verslavingen. Meta-analyses laten matige effectgroottes zien voor ACT in het algemeen. Hoewel er nog meer onderzoek nodig is naar de kosteneffectiviteit ervan, suggereren studies dat ACT kan leiden tot vermindering van medicatiegebruik, medische bezoeken en een hogere terugkeer naar werk bij sommige patiënten.