Skyndiprof 3 Flashcards
3
gagnvirkur háttur
- er samsettur úr tveimur eða fleirri háttum- kröfur á seinni hætti breytast eftir því hver frammistaðan er ´afyrri hætti (röð skiptir máli) skv bókahöfundum byggist mótun a.m.k að hluta til á gagvirkum hætti
- Dæmi: a) þegar syni mínum gekk vel að leysa 10 stærfræðidæmi, sem ég útbjó fyrir hann eina vikuna fékk hann 15 dæmi í vikunni á eftir og svo 20 þar á eftir, en þá gekk ekki eins vel svo ég fækkaði í 15 dæmi aftur (FR 10 – FR15 – Fr 20 – FR 15).
- B) fjöldamargar aðstæður í skólanámi, starfi, íþróttum og listnámi byggist á gagnvirkum háttum þar sem kröfur eru oftast auknar en stundum er dregið úr þeim allt eftir frammistöðu fólks.
Keðjuháttur
- Er samsettur úr röð einfaldari styrkingarhátta – hlekkir í röðinni ( röð skiptir máli ólíkt fjölskeyttum hætti)
- Hver hlekkur (einfaldur háttur) byrjr á greinireiti (SD ) og endar á skilyrtum styrki, sem er svo SD fyrir næsta hlekk (o.s.frv ef fleiri en tveir hlekkir eru) styrkirinn fyrir síðasta hlekk er lokastyrkir – oft frumstyrkir (a.m.k hjá öðrum en mönnum)
- Dæmi-a: VI 60–sek : FR 10 => Rautt ljós (SD) kviknar í búri hjá rottu sem þýðir að eftir 60 sekúndur að meðaltali breytist ljósið í gult, sem er skilyrtur styrkir fyrir að ýta á slána á VI 60–sek. OG er SD fyrir næsta hlekk, sem er að ýta 10 sinnum á slána á styrkingarhættinum FR 10 og eftir 10 ýtingar kemur frumstyrkir (t.d. vatn). Þannig er breytingin yfir í FR 10 (rautt yfir í gult) skilyrtur styrkir, því hann tengist frumstyrkinum sem kemur eftir 10 ýtingar á FR. Og breytingin er SD fyrir að ýta 10 sinnum á FR.
- Dæmi-b: Krossfimi-æfing felst í að hlaupa fyrst 1 km., að gera margar hnébeygjur á 5 mínútum og að lokum að jafnhatta 50 kg 30 sinnum? Hver er styrkirinn í hverjum hlekk og SD í hverjum? Hvernig táknað?
- Dæmi-c: Páfagaukaleikfimin í 10. fyrirlestri (mótunarslæðan).
- Dæmi-d: Ákaflega margt í lífinu og kannski flest er á keðjuhætti – t.d. að fara að heiman í skólann og á milli stofa, raunar allt sem er röð af mismunandi hegðun – sem sé mest allt lífið með frumstyrkjum milli keðja.
- Rannsókn sem var að kenna rottu, henni var kennt uf afturábakkeðju, kennt að fara upp tröppur, hlaupa yfir pall og fara á kaðal og þaðan á brú svo var þar lifta sem hún þurfti að nota band til að draga liftuna niður og þegar hún var komin niður gat hún ytt á takka þar sem hún fekk hátt – þetta er ákveðin keðja
- Ef við eigum hund og æfa hann fyrir sýningu og kennum honum eftir ákveðni keðju, eftir einn part gefuru honum styrk og byrjar á næsta part í keðjunni
- Oft er hegðunin veikari eða ekki eins áköf í fyrri hlekkjum og í seinni – ákefð eykst þegar lokastyrkurinn/frumstyrkurinn nálgast
- Þegar svona röð af svörum (hegðun) er kennd með keðjuhætti þarf að kenna síðasta hlekkinn fyrst (öfug keðjun), a.m.k þegar öðrum dýrum en mönnum er kennt
Samskeiða háttur
- Tveir eða flerri styrkingarhættir í gangi í einu og lífveran stjórnar á hvorum/hverjum hún vinnur. (algengt í lífi manna og annara dýra eins og keðjuháttur)
- Því fleirri jákvæði hætti því betur líður okkur
- Eru stór og því fleirri sem þeir eri því betur líður okkur í því samfélagi sem er að bjóða uppa þessa kosti
- Dmæmi: a) FI 20 – mín : VR 5 => þú situr á stoppistöð og lítur af og til eftir strætó sem kemur á 20 mín fresti og ert í tölvuleik þar sem þú vinnur að meðaltali í fimmta hvert skipti
- Dæmi: b) þú fylgist með NAMS- kennslunni og þú svara skilaboðum í símanum og talar við sessunaut
- Dæmi: c) VI 20-sek : VI 40-sek => dúfa hefur rauðan ljóslykil (VI 20 sek ) og grænan (VI 40 sek) þar sem hún ræður hvernig hún skiptir því að gogga á milli þeirra
- Við erum mjög oft í lífi okkar að samskeiða háttum þar sem hvor eða hver um sig er keðjuháttur
Þrjár kenningar sem spá fyrir um styrki
- Getum við fyrirfram vitað hvað virkat sem styrkir?
- Með reynslu okkar úr tilraunum og daglegu lífi getum við það alment, en það er ekki nóg
- Vandi styrkshugtaksins er að sumu leyti skilgreining þess:
- Styrkir er það sem keur í kjölfar hegðunnar og eykur tíðni hennar
- einskonar hringsæyring => áreiti er styrkir ef það eykur hegðun, en hvernig vitum við að það eykur hegðun, jú af því að það er styrkir!
- sem sé, við vitum það bara eftir á hvort áreiti er styrkir eður ei.
- rannsóknarmenn og kenningarsmiðir hafa löngum glímt við þennan vanda með að finna aðferðir sem mætti beita til að spá fyrir um hvað verði styrkir og hvað ekki
Kenningar um hvernig meigi spá fyrir um styrki (til eru fleirri)
- Drive-reduction theory (Hull)
(sölvunarkenningin) - Premack´s principle (Premack)
(lögmál Premaks um afstæða styrkingu) - Response deprivation theory Timberlake og Allison)
(svarskömmtunarkenningin)
Drive-reduction theory (Hull) (svölunarkenningin)
- Frá sikra 1930
- Nær að skýra að hluta til þessa styrki em um er verið að tala um
- Styrkir er það sem „svalar“ okkur, dregur úr þörfu eða hvöt, t.d hungurkvöt og kynkvöt
- Sterkt áreiti af öllum gerðum er fráreiti fyrri líffveru svo allt sem minnkar fráreitið og kemur í kjölfar hegðunarinnar er styrkir. Maturinn minnkar hungurkvöt, drykur minnar þosta, fullnæging minnkar kynkvöt o.s.frv sama gildir t.d um hávaða, vera í spreng, vera kallt og önnur fráreiti – minnkun á því virkar sem styrkur
- Hér er vandinn að til eru styrkjar sem draga ekki úr styrk áreitis og jafnvel auka hann, t.d há rokktónlist, hryllings- eða ofbeldismyndir, sterkur matur, afleiðingar fjallaklifurs, o.s.frv.
- Þá er einstaklingsmunur hvað styrkja snertir
- Þannig að þótt margt sé rétt í kenningunni nær hún alls ekki að spá nógu vel fyrir um hvað er styrkir
Premack´s principle (Premack) (lögmál Premaks um afstæða styrkingu)
- Lítum ekki bara á þetta sem einhverskonar áreiti, einhverja hluti eða hljóð eða eihv sem hefur bein áhrif á skynfæri okkar
- Heldur lítum við á styrki sem einhverja hegðun
- Hann snýr þessu við og býr til styrkjandi athafnir, athafnir sem eru undir styrkingarháttum annara athafna
- Ef ég er svangur þá er það ekki bara að fá sér mat styrkjandi heldur athöfnin að fá sér að borða styrkjandi
- Nær ekki að skýra allt
- Stundum kallað ömmulögmáloð – „fyrst verðuru að éta plokkfiskin áður en þú færð eftirrétt“
- Oft er ekki skýr munur á styrkjandi áreiti (styrki) og styrkjandi hegðun, þ.e. styrkir er bæði áreiti (t.d. matur) og hegðun (að borða), sbr. sjálfkvæmur (intrinsic) styrkir í 10. fyrirlestri, 6. kafla.
- Skv. þessu er bæði til hegðun sem styrkir (t.d. eta, drekka, horfa) og hegðun sem má styrkja (t.d. ýta á slá, vinna, ganga út í búð).
- Við getum sem sé notað hegðun sem styrki fyrir aðra hegðun.
- Hegðun sem er tíðari en önnur á grunnskeiði (baseline) getur verið styrkir fyrir þá síðari, t.d. að fá að spila tölvuleik (hátíðni) eftir að vaskað upp (lágtíðni) styrkir það að vaska upp.
- Hegðun sem er sjaldgæfari en önnur á grunnskeiði getur verið refsing fyrir þá síðari, t.d. ef spilaður er tölvuleikur of lengi þarf að vaska upp.
- Lögmál Premacks er mjög hagnýtt fyrir foreldra barna og unglinga
Response deprivation theory Timberlake og Allison) (svarskömmtunarkenningin)
- Premacks reglan gildir ekki þegar styrkingarháttur krefst mun meira af líklegri hegðuninni (hátíðni), eð amun minna af ólíklegri hegðuninni (lágtíðni), en grunnskeiðs-mælingin sagði til um t.d að spila þarf meira af tölvuleik en barnið gerir venjulega, en vaska sjaldnar upp en vengulega (sjaldbar en barnið vill)
Svörskömmtunarkenningin bætir úr þessu:
- Hvort svo sem að umer að ræða hátíðni- eða lágtíðnahegðun; verði krafa um hana minni (fær minna að gera en hann vill) en hún sýndi sig á grunnskeiði, verður hún styrkjandi hegðun fyrir hina sem ekki er takmörkuð miðað við grunnskeið (og að sma skapi refsandi hegðun ef krafa um hana verður meiri en grunskeiði – verða að gera meira en hann vill).
- Í frjálsum leik og starfi (grunnskeið) vill Jón kannski reikna í 1 kls. En lesa í 3 kls. Síðan er aðgengi að reikningi takmarkað og honum sagt að ef hann les í 4 klst (meira en hann vill) fær han að reykna í 1 klst (sem hann vill). Þannig verður lágtíðni hegðunin að reykna styrkir fyrir hátíðnihegðunina að lesa.
- Svo er hægt að láta hann lesa í 4 klst þegar hann reyknaði fyrst í 1 klst, þannog að hátíðnihegðunin að lesa verður refsireiti fyrir lágtíðnihegðunina að reykna
- Þessir möguleikar bætast sem sé við þá sem lögmál Premacks getur skýrt (eru ekki skýrðir af Premack)
Fullyrt er að svarskömtunarkenningin spái áreiðanlegar fyrir um hvað verði styrkir og hvað ekki en kenningar hér fyrir framan. Hún á sem sé við í fleirri aðstæðum en lögmál Premaks
Slokknun
- Slokknun feæst í því að styrkir fyrkgir ekki lengur hegðun þannig að það dregur úr hegðuninni og hún hættir að lokum (s.br fyrri fyrirlestrar)
o Það að láta styrkinn ekki lengur fylgj ahegðun er aðferðahluti slokknunar
o Það að hegðun hættir er ferlishluti sokknunar
o Þettatvennt með aðferð og ferli er hliðstætt slokknun í klassískri skilyrðingu eins og hefur verið rætt - Oft er flókið að átta sig á hvað viðheldur hegðun, sem sé hver er styrkurinn, t.d ef barn er óþekkt. Er það til að f´aathygli (jákvæð styrking) eða til að sleppa við það sem á að gera (frástyrking)
- Í rannsóknum sem og hagnýtu starfi sálfræðinga og atferlisgreinenda þykir mikilvægt að gera svonefnda virknigreiningu til þess ap finna hvað viðheldur hegðun sem draga á úr
- Kaffibolla dæmið: Fær kaffibolla á kverjum degi, svo bilar kaffivélin, fer næsta dag og ekki enþá að virka og svo 4 og 5 dagin er ég enþá að faraog gá hvort að hún virki, virkar ekki enþá. Svo 6 dagin fer ég ekki- slokknar á hegðuninni að labba að kaffivélinni og fá mér kaffi
Aukaverkanir slokknunar
- Þótt raktar séu hér allnokkrar aukaverkanir slokknunar er mikilvægt að benda á að hún virkar betur til að draga úr hegðun en refsing og sekt – sér í lagi ef við styrkjum aðra hegðun á sama tíma, með DRO aðferðum
1. Slokknunarkast
2. Aukinn breytileiki hegðunar
3. Aukin geðhrif
4. Ýgi/árásagirni
5. Endurheimt annarar hegðunnar
6. Depurð – þú upplyfir vonleysi og depurð, færð ekki styrkinn þinn - Þegar þessir aukaverkanir sjást hættir óreyndum til að halda að slokknun virki ekki – hér þarf að sýna að þolinmæði og gefast ekki upp, en flest ofangreint, ekki ekki allt.-, hverfut eftir nokkurn tíma
- Betra er að sleppa slokknun oen að gefast upp við að slökkva hegðun í miðju kafi – það er sem sé afleitt að byrja að slokknun og ljúka henni ekki því þá er ennþá erfiðara að slökkva hegðunina síðar
Viðnám gegn slokknun
- Eftir því sem viðnámið er meira því lengri tíma er það að slokknun
- Slokkun tekur mislangan tíma og þar er talað um að viðnámið sé mismikið
- Þetta viðnám er háð mörgum þáttum – þar á meðal þessum:
1. Styrkingarháttur – t.d meira viðnám eftir hátt gildi (t.d FR 100) en lágt (t.d FR 10) og meira viðnám á VR en öðrum háttum. Minnst viðnám eftir sístyrkingu (CRF) og slokknun gengur þar hraðast
2. Styrkingarsaga - því ostar sem hegðunin hefur verið styrkt þeim mun meira viðnám og lengri tíma tekur að slökkva hegðun
3. Stærð og gæði styrkis - því stærra og betra sem styrkirinn hefur verið þeim mun meira viðnám og hægara gengur að slökkva(með undantekningum þó)
4. Hve mikill skortur er sbr. Forskilyrði – því meiri skortur þeim mun meira viðnám og erfiðara að slökkva
5. Reynsla af slokknun – því oftasr sem lífveran hefur upplifað slokknun þeim mun minna viðnám og þar með hraðari slokknun
6. Skýrt merki um slokknun – sé það til staðar er viðnámið minna og slokknun gengur hraðar
Sjálkvæm endurheimt
- Eftir að slokknun hefur átt sér stað – styrkir tekinn í burtu (aðferð) og hegðun hætt (ferill) getur heðun byrjað aftur eftir nokkurn tíma , til dæmis daginn eftir (sama fyrirbæri og í klassískri skilyrðingu, nema þar er það endurheim viðbragðs)
- Slokknun er þá endurtekinn og gengur hraðar fyrir sig en fyrst og svo æ hraðar að jafnaði svo á endanum hættir sjálfkvæma endurheimtin – sjá á mydn fyrir neðan
- Skinner stakk upp á því að greinireti stjórni þessu – til dæmis að rotta er vön því að eftir undirbúning tilraunarlotu, sem sé sækkja hana og vikta og setja í búrið, komi styrkir þá (þótt að hann komi ekki, sem sé slokknun) og felur undirbúningurinn í sér nokkur greinireiti
Slokknun og DRO
- Styrkingarháttur annarar hegðunar => DRO
o Þegar draga á úr hegðun, til dæmis óæskilegri með slokknun, er gott að styrkja hvaða hegðun sem er aðra en þá sem draga á úr, þannig að styrkir er ekki veittur nema hegðun (sú sem draga á úr) hefur ekki gerst í tiltekinn tíma, óháð því sem gert er í staðinn
o Athugið að DRO virkar vel einn og sér, en margoft hefur það verið sýnt með rannsóknum og í hagnýtu starfi að slokknun og DRO virkar mjög vel saman til að draga úr hegðun – kannski er ekkert sem virkar betur til að draga úr hegðun til lengri tíma
o Þá er hætt að styrkja hegðunina sem draga á úr (slokknun) en hvað sem er annað sem er gert (önnur hegðun) er styrkt í staðinn (DRO)
o Að nota DRO með slokknun dregur mjög úr aukaverkunum hennar
Áreitasjórnun
- Missterk áreiti
- Germ hlutina án umhugsunnar, ákveðin vani og svo eru önnur áreiti sem hafa minni stjórn af hegðun okkar og veltum fyrir okkur hvort við ættum að gera þetta eða hitt
- Áreitastjórnun: þegar hegðun hefur verð styrkt um allanga hríð fara áreitin í umhverfinu (greinireiti, SD), þar sem styrkt hefur verið, að stjórna einnig hegðun – sagt er að líkurnar á hegðuninni eykst. Greinireytið vekur hegðunina
o Þú sérð bílinn þinn (SD) á stæðinu fyrir utan HR og gengur í átt að honum (hegðun) og kemst að honum og heim (styrkir)
o Þér gengur vel á skyndiprófi sem þú þreytir í sömu kennslustofu þar sem þú situr fyrirlestra og lærir fyrir prófið: Áreiti og umhverfi stofunnar kalla fram efnið (hegðun) - Áreitastjórn er oft beitt skipulega til að hafa góð áhrif ´ahegðun, t.d að skapa sér umhverfi sem aðeins tengist námi/vinnu (ekkert annað gert í því umhverfi) og um leið eru áreitavaldar eins og sími, ísskápur og sófi fjarlægðir
Yfirfærsla áreita
- Þetta þekkið þið frá klassískri skilyrðingu en hér er hegðun yfirfærð á svipuðu áreiti og það áreiti sem var þegar hegðun var styrkt (ekki viðbragð)
- Og því líkari sem áreitið er upphaflega áreitinu þeim mun meiri hegðun
Aðgreining áreita
- Aðgreining áreita er andtæða yfirfærslu
- Hún felst í því að eitt greinireiti vekur hegðun (t,d grænt ljós á gatnamótun) en annað vekur hana ekki (t.d rautt ljós á gatnamótum)
- Aðgreiningu þarf að þjálfa með því að ef kenna á muninn ´aáreitunum A og B fær lífveran styrki við að gera e-ð þegar A er sýnt (greinireiti fyrir styrkingu, SD) en fær ekki styrki fyrir það þegar B er sýnt (greinireiti fyrir slokknun, SA).
- Þegar lífveran sýnir hegðun allaf þegar A er sýnt en ekki þegar B er sýnt er hún (eða hegðun henar) sögð vera undir sterkari áreitastjórnun.
Eru áreiti algild eða afstæð? Tindfærsla
- Raðsundagreiningin: lífveru er kennt að styrkir S+ á mydn) kemur við 550 nm (SD) bylgjulengd ljóss og á prófun/slokknun verður atferlið tíðast við 550, en æ minna sem lengra er farið upp og niður í nm(control). En ef lífverunni er kennt að styrkir kemur ekki (S- á mynd) við aðra bylgjulengd (SA t.d við 555 eða 590 nm) meðfram S+ þjálfuninni, færist svartíðnitindurinn í prófun í átt frá S- og niður fyrir þar sem S+ var áðru í þjálfuninni => tindfærsla
- Maður átti slæma reynslu í sambandi með lokaðri konu en átti svo fínt samband með konu sem var mjög opin
- Hann flutti í annan bæ og fór að leita sér að sambandi, vegna þess að hann átti svo vonda reynslu með konu sem var lokuð vill hann reyna finna konu sem er mjööög opin, miklu meira opnin en konan sem hann var í sambandi með og leið vel.
Eru áreiti algild eða afstæð? Tilfærsla
- Samtímasundurgreining: kjúklingur er látinn gogga til að fá korn. Þegar A er greinireiti (milligrátt, SD) fær hann korn við að gogga en ekki þegar B er greinireiti (dökkgrátt, SA). Síðan er hann settur í slokknun þar sem ýmist C (ljósgrátt) eða D (milligrátt eins og A) eru greinireiti. Hvort greinireitið “velur” kjúklingurinn í von um korn
- Fugl lærir að hann fær mat í að gogga á ljósa litinn en fær ekkert við að gogga í dökk grá
- Svo koma aðriri litir: sami liturinn en svo kemur ljósari litur. Þá goggar dúfan meiri í ljósari litinn því hún hefur lært að ljósi liturinn gefur mat en ekki hin dökki
Dúfur og listaverk
- Dúfur lærðu að greina litskyggnur af málverkum eftir Monet og Picasso
- Í kjölfari þjálfunar aðgreindu þær málverk eftir Monet og Picasso sem þær höfðu ekki séð áður á meðan á aðgreiningarþjálfuninni stóð
- Ennfremur gátu þær alhæft frá myndum Montes yfir ímyndir Cezanne og Renoir og frá myndum Piccassos yfir í myndir Braque og mattisse
- Þessar niðurstöður benda til þess að hægt sé að stjórna hegðun dúfna með flóknu sjónrænu áreiti – sem bendir til hugtaksnáms
- Myndir á hvolfi af málverkum Montes trufluðu aðgreiningun, en myndir Picasso sem snéru öfugt gerðu það ekki
- Þessi niðurstaða gæti bent til þess að hegðun dúfnanna hafi verið stjórnað af hlutum sem sáust í málverkum impresjónista en ekki af hlutum sem sáust í málverkim kúbísta
Fjölháttur
- Er settur saman úr tveimur eða fleiri óháðum háttum (t.d FI 20-sek : Vi 20-sek). Sem koma í röð þar sem hvor um sig hefur greinireiti (t.d rautt og grænt ljós) og báðum lýkur á fumstyrki ( ekki keðjuháttur því þar þarf að ljúka báðum/öllum einföldu háttunum til að fá frumstyrki)
- Áreitastjórn er orðin sterk þegar lífveran hegðar sér mismunandi á einföldu háttunum – eftir margra tilraunalotur
Hegðunarspeglun
- Hegðunarspengun sem er gott að rannsaka með fjölháttum, er það þegar breyting á tíðni styrkja á einum einföldum hætti breytir svartíðni í öfuga átt á öðru einföldum.
o Ef í dæminu fyrir ofan (t.d FI 20 sek og FI 20 sek) gerist það að sá fyrri breytist í FI 10 sek. (styrkingartíðni eykst) mun svartíðni á þeim seinna minnka => Neikvæð hegðunarspeglum
o Ef á hinn bóginn gerist það að sá fyrri breytist í Fi 40-sek (styrkingartíðni minnkar) mun svartíðnin á þeim seinni aukast => jákvæð hegðunarspeglun
o Eins ef refsireiti er sett með fyrri einfalda hættinum (Fi 20-sek) eykst svartíðnin á þeim seinni (VI 20 sek) – sá seinni verpur meira aðlagandi í samanburði - Höfundar skýra með þessu auka ástúð stormasamra hjónabanda í átakalausu köflunum
o Það sem er merkilegt við hegðunarspeglun er að svartíðni eykst eða minnkar á einföldum hætti þrátt fyrir að engin breyting verði á styrkingartíðninni á honum