Probleem 7: Psychological Research Flashcards
Wat is HARKing?
HARKing staat voor Hypothesizing After the Results are Known. Het verwijst naar het vormen van hypotheses na het verkrijgen van de resultaten en het rapporteren alsof ze van tevoren waren opgesteld.
Hoe wordt HARKing gedefinieerd?
HARKing wordt gedefinieerd als het rapporteren van een post-hoc-hypothese alsof het een a-priori-hypothese is, waarbij de onderzoeker beslist welke hypothesen in de inleiding van het rapport komen te staan.
Wat is het verschil tussen confirmatory en exploratory onderzoek volgens Bem?
Bem stelt dat de traditionele aanpak geschikt is voor confirmatory onderzoek, terwijl het gebruik van post-hoc hypothesen meer past bij exploratory onderzoek.
Wat is Pure HARKing?
Pure HARKing is de aanpak waarbij hypothesen worden gevormd op basis van de data van het huidige onderzoek zonder rekening te houden met of ze van tevoren aannemelijk waren.
Wat is Pure HARKing + stroman?
een of meer hypotheses worden gepresenteerd waarvan post hoc bekend is dat ze de data tegenspreken. Deze aanpak zou leiden tot een illusie van competitieve hypothesen;
Wat is de aanpak van Mislukte hypotheses onderdrukken?
Mislukte hypotheses onderdrukken omvat het weglaten van hypotheses die aanvankelijk aannemelijk leken maar niet standhielden na empirische testen, zowel vooraf als achteraf.
Wat houdt Post hoc aannemelijkheid + noodzaak van anticipatie in?
Post hoc aannemelijkheid + noodzaak van anticipatie betekent dat een hypothese niet per se plausibel hoeft te zijn, zelfs als deze a priori verwacht wordt, waardoor er ruimte is voor aanpassingen na het verkrijgen van resultaten.
Wat is Empirische inspiratie?
Empirische inspiratie omvat hypotheses die a priori als aannemelijk werden beschouwd, maar ook hypotheses die pas post hoc aannemelijk bleken na het verkrijgen van resultaten.
Wat is de grijze zone binnen HARKing en waarom is deze aanwezig?
De grijze zone binnen HARKing is het gebied waar veel verschillende vormen van HARKing voorkomen, afhankelijk van de mate waarin kennis van de data de inhoud van iemands introductie beïnvloedt. Het is minder extreem en omvat meer subtiele aanpassingen.
Wat zijn enkele symptomen die wijzen op HARKing, volgens het indirecte bewijs?
Symptoom 1 - De te-gemakkelijke kwalificatie: Gebruik van verstandige of passende hypotheses die niet voor de hand liggend waren af te leiden uit de resultaten.
Symptoom 2 - De te-goed-om-waar-te-zijn theorie: Aannemelijke variaties op theoretische aannames die leiden tot resultaten die te mooi zijn om waar te zijn.
Symptoom 3 - De al-te methodologische blunder: Inconsistentie tussen het onderzoeksontwerp en de oorspronkelijke hypothese door een opvallende methodologische fout.
Wat blijkt uit het directe bewijs in een enquête over HARKing?
Uit de enquête blijkt dat HARKing niet alleen voorkomt, maar ook dat bepaalde vormen ervan even vaak voorkomen als de traditioneel toegeschreven aanpak waarbij hypotheses vooraf worden opgesteld.
Hoe reageren wetenschappers op het gebruik van HARKing volgens de enquête?
Volgens de enquête vinden wetenschappers het acceptabel om hypotheses toe te voegen op basis van gegevens, zolang ook enige werkelijke a-priori-hypothese(n) worden ingebracht. Ze hebben bezwaar tegen het onderdrukken van a-priori-hypotheses die fout blijken te zijn ten gunste van passende post hoc hypothesen.
Wat zijn de drijfveren of redenen voor HARKing?
Reden #1 - Bevestiging van een a priori-theorie.
Reden #2 - Efficiënte wetenschappelijke communicatie.
Reden #3 - Aangrijpende wetenschappelijke communicatie.
Leg uit wat Reden #1 - Bevestiging van een a priori-theorie inhoud.
Wetenschappers gebruiken HARKing om expliciete hypotheses te formuleren die mogelijk nog niet bestaan om bevestiging te verkrijgen voor hun a-priori-theorieën. Dit wordt gestimuleerd door het belang van empirisme, de instructies in tekstboeken voor confirmatory onderzoek en de neiging van onderzoekers naar bevestigingen in plaats van weerleggingen.
Leg uit wat Reden #2 - Efficiënte wetenschappelijke communicatie inhoud.
HARKing wordt gebruikt om de bottom line of kern van het verhaal naar voren te brengen in de inleiding, waardoor efficiënte wetenschappelijke communicatie mogelijk is. Het vermijdt het verspillen van lezersaandacht aan ongeldige benaderingen of hypothesen.
Leg uit wat Reden #3 - Aangrijpende wetenschappelijke communicatie inhoud.
HARKing wordt toegepast omdat het een goed verhaal script oplevert. Het geeft betekenis aan gebeurtenissen, rechtvaardigt latere hypothesen en zorgt voor een ‘happy end’ (bevestiging van resultaten). In vergelijking met onderzoek zonder HARKing is het verhaal pakkender en gemakkelijker te begrijpen, vooral in exploratory onderzoek waar nog weinig overeenstemming is over de juiste vragen of hypothesen.
Wat zijn de mogelijke statistische kosten voor de wetenschap van HARKing?
Type I-fouten: HARKing kan leiden tot type I-fouten, waarbij een valse conclusie wordt getrokken dat een effect echt is, wat resulteert in de constructie van een niet-bestaand effect in de theorie.
Falsifieerbaarheid volgens Popper: Hypotheses gebaseerd op HARKing voldoen niet aan Popper’s criteria van falsifieerbaarheid. Een geHARKte hypothese is vaak niet in overeenstemming met de resultaten, waardoor het moeilijk is om de theorie te weerleggen. Dit kan alleen worden aangepakt door nieuw onderzoek.
Statistisch misbruik: HARKing kan statistisch misbruik bevorderen, vooral omdat post hoc theorieën niet kunnen rechtvaardigen wat reeds bestaande theorieën wel kunnen.
Wat zijn de cognitieve kosten voor de wetenschap van HARKing?
Relatieve waarde van accommodatie tegenover voorspelling:
- Overtuiging: Mensen geloven over het algemeen dat voorspelling superieur is boven accommodatie.
- Kwaad: HARKing kan een verkeerde voorstelling geven, waarbij een minder wetenschappelijk bruikbare post hoc hypothese wordt vermomd als een meer wetenschappelijk bruikbare a priori hypothese.
Verlies van waardevolle informatie: HARKing kan leiden tot het verlies van waardevolle informatie over een oorspronkelijke hypothese die niet succesvol is gebleken.
Inaccurate wetenschappelijke modellen: HARKing presenteert inaccuraat en vertekend wetenschappelijk denken, vooral voor studenten, door de illusie te creëren dat complexe patronen van resultaten gemakkelijk kunnen worden voorspeld.
Wat zijn de ethische kosten voor de wetenschap van HARKing?
Onethisch gedrag: HARKing schendt mogelijk fundamentele ethische principes van wetenschap door het werk niet op een eerlijke en complete wijze te communiceren.
Cynisme en verlies van vertrouwen: Het gebruik van HARKing kan leiden tot cynisme, vooral wanneer er een groot verschil is tussen wat het systeem aanmoedigt en ideale wetenschappelijke praktijken.
Wat zijn de potentiële impactkosten voor de wetenschap van HARKing?
Negatieve invloed op wetenschappelijke ontdekking: HARKing kan leiden tot tunnelvisie, waarbij wetenschappers zich overdreven richten op één verklaring en tegenstrijdige bevindingen negeren.
Stimulering van te nauwe of vage theorieën: HARKing kan resulteren in theorieën die te specifiek, nauw, of vaag zijn, wat een gebrek aan aandacht voor bredere contexten en relevante bevindingen met zich meebrengt.
Remming van alternatieve hypothesen: HARKing kan de wetenschappelijke vooruitgang vertragen door het niet grondig overwegen van plausibele alternatieve verklaringen, wat leidt tot inefficiënte onderzoeksdesigns en preoccupatie met ongeldige of beperkte theorieën.
Overtreffen de kosten de baten van HARKing?
Het is complex om te beoordelen of de kosten van HARKing opwegen tegen de voordelen. Hoewel HARKing tijdelijke nadelen met zich meebrengt, kan de zelfcorrigerende eigenschap van wetenschap op de lange termijn veel fouten rechtzetten.
Kunnen we post hoc hypothesen herkennen en buiten beschouwing laten?
Het is moeilijk om post hoc hypothesen te herkennen, omdat het vereist dat men twijfelt aan wat iemand nu beweert en wat die persoon dacht vóór het onderzoek (a priori). Het is een uitdaging om te onderscheiden of een hypothese achteraf is bedacht.
Hoe permanent zijn de kosten van HARKing?
Veel kosten van HARKing zijn slechts op korte termijn, dankzij de zelfcorrigerende eigenschap van wetenschap. Sommige schade kan echter cumulatief zijn, zoals groeiend cynisme. De zelfcorrigerende eigenschap mag niet dienen als excuus voor schadelijke praktijken.
