kosci Flashcards
dna moczanowa cechy
-brak zaniku kostnego
-obrzek, pogrubienie cienia tkanek miekkich
-małe, ostro zarysowane, okrągłe ubytki kostne położone
najczęściej ekscentrycznie w sąsiedztwie stawów
- typowo staw śródstopno-paliczkowy palucha (tzw. podagra)
-w częściach miękkich mogą być widoczne
zwapnienia w guzkach dnawych.
choroba pageta to
dochodzi do zaburzeń metabolicznych w postaci
wzmożonego procesu osteolitycznego, po którym
następuje nieprawidłowa, chaotyczna odbudowa
choroba pageta charakterystyka
Kość staje się plastyczna i ulega zniekształceniu, a szpik kostny zwłóknieniu . Zmiany najczęściej umiejscawiają się w czaszce, kręgosłupie, miednicy oraz kościach kończyny dolnej
objawy ch pageta
-choroba zbyt malwgo kapelusza (pogrubienie czaszki)
-kosci skrocone - objaw za dlugich spodni
Faza osteolityczna: ch pageta RTG/TK
1.Dobrze odgraniczone obszary osteolizy w kościach pokrywy czaszki, tzw. osteoporoza ograniczona
2.W trzonach kręgów zanika warstwa korowa
3.W kościach długich pojawiają się klinowate
obszary osteolizy zajmujące zarówno istotę
gąbczastą, jak i zbitą, mogące przypominać
źdźbło trawy lub płomień świecy
Faza mieszana ch pageta RTG/TJ
- Kłaczkowate zwapnienia
2.Pogrubienia warstv.ry korowej i dominujących beleczek istoty gąbczastej w kościach
miednicy.
3.Osteosklerotyczne pasma wzdłuż wszystkich
krawędzi trzonu kręgu (tzw. kręg ramowy) - Nieregularne, grube pasma sklerotyczne w kościach długich z poszerzeniem kości i pogrubieniem warstv.ry korowej.
Faza osteosklerotyczna - ch pageta RTG/TK
dochodzi do sklerotycznej przebudowy zmienionej kości z zatarciem
zróżnicowania między istotą gąbczastą a istotą
zbitą.
Jeżeli zmiany niedokrwienne powstają w nasadzie lub końcu kości, mówi się o……
jeżeli znajdują się w przynasadzie albo trzonie - o……
martwicy jałowej (aseptycznej)
zawale kosci
klasyfikacja jaka do martwicy jalowej kosci
ficata i arleta
martwica jalowa kosci cechy
- Cechy wysięku stawowego w postaci niewielkiego poszerzenia szpary stawowej, które jest
najwcześniejszym objawem choroby
2.Przebudowa sklerotyczna głowy kości udowej - objaw polskiezyca
zawał kostny RTG
Typowy obraz radiologiczny stanowi zmiana o podobnym wysyceniu do sąsiadującej kości, otoczona
wężykowa ymi zwapnieniami stanowiącymi linię
demarkacyjną niedokrwienia. W odróżnieniu od
chrzęstniaka śródkostnego zwapnienia znajdują się na obwodzie zmiany, a nie w jej
centrum
Choroba Pannera martwica
jądro kostnienia główki kości
ramiennej,
Choroba Kienbocka
kosc ksiezycowata
Choroba Legga-Calvego-Perthesa
jądro kostnienia głowy kości udowej
Choroba Osgooda-Schlattera
jądro kostnienia
guzowatości piszczelowej,
Choroba Kohlera -
kosc lodkowata
Choroba Kohlera-Freiberga lub Kohlera II -
głowa II lub III kości śródstopia
Choroba Haglunda-Severa
jądro kostnienia
guza piętowego
Oddzielająca martwica kostno-chrzestna
OCD, choroba Koniga
polega na martwicy położonego podchrzęstnie
fragmentu powierzchni stawowej, najczęściej
kłykcia przyśrodkowego kości udowej lub bloczka
kości skokowej z możliwością jego destabilizacji
i powstania wolnego, wewnątrzstawowego ciała
kostno-chrzęstnego. Optymalną metodą obrazową jest MR,
Choroba Scheuermanna
dotyczy jąder kostnienia płytek granicznych trzonów
kręgów, najczęściej w odcinku piersiowym i górnym lędźwiowym kręgosłupa. Występuje u nastolatków. W obrazie radiologicznym stwierdza się
nierówne, faliste zarysy płytek granicznych i sklinowacenie trzonów przynajmniej trzech przyległych kręgów z pogłębieniem kifozy piersiowej
GUZKI SCHMORLA
stluczenie kosci
Obraz radiologiczny jest prawidłowy, zmiany w postaci obrzęku szpiku kostnego
można uwidocznić jedynie w MR jako obszary obniżonego sygnału w obrazach T1 -zależnych i wysokiego
w obrazach t2-zależnych
zlamania kosci plaskich podstawowe bad
TK
Złamania awulsyjne kOSCI typical miesjca
Dochodzi do nich najczęściej w miejscu przyczepów silnych mięśni kończyny dolnej. Typowe miejsca to:
-kolec biodrowy przedni górny i kolec biodrowy przedni dolny (odpowiednio mięsień krawiecki i mięsień prosty uda), -guz kulszowy (mięśnie kulszowa-goleniowe)
-guzowatość V kości śródstopia (mięsie11 strzałkowy krótki)
Typowe miejsca złamań
przeciążeniowych to:
II, III lub IV kość śródstopia (tzw. złamanie marszowe),
trzon kości piszczelowej,
szyjka i głowa kości udowej,
bloczek kości skokowej,
kość piętowa.
W przypadku podejrzenia ukrytego, niewidocznego w obrazach RTG złamania przeciążeniowego metodą z wyboru jest badanie
mr
Skręceniem nazywamy
uszkodzenie torebki stawowej i więzadeł
nadwichniecie
przemieszczenie powierzchni stawowych z częściową utratą ich łączności
zwichniecie
powierzchnie stawowe tracą
całkowitą łączność ze sobą
deformacja Hilla-Sachsa
Typowymi uszkodzeniami towarzyszącymi
zwichnięciu przedniemu w stawie ramiennym jest złamanie zgnieceniowe w górna-tylnej części głowy kości ramiennej
MR jest doskonałą metodą oceny
uszkodzeń więzadłowych stawu promieniowo-łokciowego dalszego i nadgarstka, w szczególności kompleksu
chrząstki trójkątnej, które często ujawniają się na
zdjęciach RTG dopiero, gdy dojdzie do dużych
przemieszczeń lub pojawią się wtórne zmiany
zwyrodnieniowe.
Najczęściej uszkadzanym więzadłem stawu kolanowego jest
więzadło krzyżowe przednie.
nieszczęśliwa triada to
uszkodzeniu więzadła krzyżowego przedniego często towarzyszy uszkodzenie więzadła pobocznego przyśrodkowego i łąkotki przyśrodkowej
Rozległość uszkodze11 więzadłowych zarówno
w USG, jak i MR klasyfikuje się przy użyciu skali
trójstopniowej:
stopień I - naciągnięcie,
□ stopień II - częściowe naderwanie,
□ stopień III - zerwanie
Powyższa klasyfikacja stosowana jest również do
stopniowania uszkodze11 więzadłavvych innych
dużych stawów, takich jak np. staw łokciowy czy
skokowy.
Podejrzenie uszkodzenia łąkotki jest jednym z najczęstszych wskazań do badania
MR stawu kolanowego
o przekłada się na
stabilność danego uszkodzenia. Wyróżniono trzy
główne grupy złamań kregoslupa
-kompresyjne typA
-wybuchowe typa A
-dystrakcyjne typ B
-rotacyjne typ c
zlamanie kompresyjne
jest to najczęściej
v.rystępujący rodzaj uszkodzenia, w którym
siła urazu działa wzdłuż długiej osi kręgosłupa. Większość złamań z tej grupy to złamania
stabilne.
zlamanie wybuchowe
Cechy złamania wybuchowego
w RTG to: wypukły zarys ściany tylnej kręgu
na zdjęciu bocznym oraz zwiększenie odległości między nasadami łuku kręgu na zdjęciu
przednio-tylnym.
zlamania dystrakcyjne
- są rzadsze, ale dużo bardziej niestabilne. Siła urazu działa
w tym przypadku prostopadle do osi długiej
kręgosłupa, powodując jego nadmierne zgięcie
lub wyprost (znacznie rzadziej).
rotacyjne
są to złamania,
w których na skutek skośnego działania siły
urazu, oprócz kompresji lub dystrakcji, dochodzi do rotacji elementów kręgosłupa wokół
jego osi długiej. Złamania te są bardzo niestabilne i w większości przypadków prowadzą
do uszkodzenia rdzenia kręgowego.
Ekstremalnym przykładem uszkodzenia
więzadłowego jest
dysocjacja czaszkowo-kręgosłupowa,
kiedy czaszka zostaje oderwana od kręgosłupa , a odległość zęba kręgu obrotowego od podstawy czaszki
może wynosić nawet kilka centymetrów.
Złamanie kopacza gliny
- awulsja wyrostka kolczystego jednego z dolnych kręgów szyjnych, z,vykle C6 lub C7 - stabilne
Zgięciowe złamanie typu spadajace lzy
odłamanie trójkątne, przypominające łzę, fragmentu
kostnego z przednio-dolnej części trzonu na skutek jego znacznej kompresji - niestabilne.
Złamanie wisielca
- złamanie przechodzące obustronnie przez nasady łuku kręgu C7 , nazywane
również spondylolizą urazową kręgu C, - niestabilne
Wyprostne złamanie typu spadajace lzy
- awulsja przednio-dolnej części trzonu kręgu . Kształt
odłamanego fragmentu pozwala odróżnić złamanie zgięciowe od wyprostnego.
Złamanie Jeffersona -
obustronne złamanie łuku
przedniego i tylnego kręgu C1
* Fragmenty złamanego kręgu przemieszczają się odśrodkowo, części boczne kręgu C1 wystają poza powierzchnie
stawowe kręgu C7
, zwiększa się odległość części
bocznych kręgu cl od zęba kręgu obrotowego
MR jest również najlepszą nieinwazyjną metodą
oceny nasilenia zmian zwyrodnieniowych
chrząstki stawowej (tzw. chondromalacji). Uwidocznia zmiany w chrząstce przed pojawieniem
się odchyleń w obrazie RTG i pozwala precyzyjnie
ocenić ich rozległość
Objavvy radiologiczne choroby zwyrodnieniowej
stawu biodrowego
□ Zwężenie szpary stawowej, najczęściej w górna-bocznej części.
□ Zagęszczenie struktury kostnej w podchrzęstnej warstwie kości, głównie w okolicy stropu
panewki stawowej.
□ Torbiele zwyrodnieniowe (tzw. geody) powstające na skutek przenikania płynu stawowego
przez ubytki chrząstki do podchrzęstnej warstwy kości.
- Obecność proliferacji kostnych na krawędziach
powierzchni stawowych, czasem na brzegach
dołka głavvy kości udowej.
- Wolne ciała chrzęstno-kos
koksartroza destrukcyjna to
zniszczenie elementów
stawu z zapadnięciem i spłaszczeniem gło-wy kości udowej, czasem z jej fragmentacją.
Torbiele podkolanowe.
y palpacji i prowadzić do
ograniczenia zgięcia kolana. Jeżeli uwypuklenie położone jest po przyśrodkowej stronie dołu podkolanowego, jest to najczęściej tzw
torbiel Bakera
USG
■ Torbiel Bakera przedstawia się najczęściej jako
przestrzen bezechowa
RZS
-Choroba najczęściej rozpoczyna się w obrębie
małych stawów rąk i stóp, symetrycznie.
-Pogrubienie cienia okołostawowych tkanek miękkich.
■ Okołostawowy zanik kostny.
■ Nadżerki (uzury) w brzeżnych częściach powierzchni stawowych. Od torbieli zwyrodnieniowej (geody) nadżerkę odróżnia brak rąbka sklerotycznego.
■ Zwężenie szpar stawowych.
pozny okres:
Nadwichnięcia - typowe są nadwichnięcia
łokciowe w stawach śródręczno-paliczkowych.
□ Ankyloza (zrost kości tworzących staw), szczególnie w stawach nadgarstka.
RZS FOTY
(diagnostykę rozpoczyna się od v.rykonania porównawczych zdjęć przednio-tylnych rąk i stóp oraz zdjęć
bocznych stóp; umiejscowienie zmian w stawach
stóp
objaw szabli w
zesztywnijaace zap kregoslupa
Skostnienie więzadła
nadkolcowego na zdjęciu przednio-tylnym kręgosłupa
Nieswoiste zapalenie kości
i stawów
-najczesciej przez Escherichia coli, Protem, Bacteroides.
-Przy planowaniu leczenia przewlekłego zapalenia
kości do oceny zaawansowania zmian stosuje się najczęściej klasyfikację morfologiczną zaproponowaną
przez Ciernego i Madera
Wyjściov.rym badaniem w przypadku klinicznego podejrzenia ostrego zapalenia kości
jesT
W przypadku prawidłowego obrazu RTG
diagnostykę rozszerza się o
RTG
USG, MR
Klasyfikacja Ciernego i Madera
-typ I - postać śródszpikowa - zakażenie wewnętrznej powierzchni jamy szpikowej (np.
krwiopochodne zapalenie kości, zakażenie gwoździa śródszpikowego).
■ Typ II - postać powierzchowna (np. rana z kością
w jej dnie, bez łączności z jamą szpikową).
■ Typ III - postać ograniczona (martwak korov.ry
pełnej grubości).
■ Typ IV - postać rozlana (rozległa infekcja całego
segmentu kości).
Ropień Brodiego
o ognisko osteolityczne otoczone szeroką strefą sklerotyzacji umiejscowione najczęściej w przynasadach kości długich w okolicy stawu kolanowego i skokowo-goleniowego. Odczyny
okostnej i pogrubienie tkanek miękkich nie
muszą być obecne.
Zagęszczejące zapalenie Garrego
zajmuje głównie żuchwę, charakteryzuje się rozległą
przebudową sklerotyczną z towarzysząc
mi grubymi odczynami okostnej (rzadko
cebulkowatymi), bez minimalnych zmian
osteolitycznych lub z tymi zmianami. Przez
część badaczy uważane jest za postać aseptycznego zapalenia kości
Zmiany łagodne o typowym obrazie radiologicznym
(,,don’t touch lesions”)
Korowy ubytek włóknisty/włókniak niekostniejący
Włókniak okostnowy
Wyspa kostna
Zawał kości
Torbiel samotna
Geoda zwyrodnieniowa
Torbiel szyjki kości udowej (Pitta)
Znacznie rzadsze są zmiany położone w nasadzie
lub k011cu kości długiej. U osób przed ukończeniem
wzrostu szkieletowego jest to najczesciej
chrzestniak zarodkowy
u doroslych olbrzymiokomorkowy
Położenie
zmiany w trzonie kości długiej może wskazywać na
guz drobnokomórkowy czyli
ewinga,
szpiczak,
chłoniak lub naciek białaczkowy
Wąska strefa przejściowa oznacza wyraźnie widoczną granicę między guzem a kością zdrową. Jeżeli ta granica jest zatarta, co jest charakterystyczne dla guzów
zlosliwych, , mówi
się o szerokiej strefie przejściowej.
Zmiany osteolityczne w całości odgraniczone cienkim (szerokości
1-2 mm) rąbkiem sklerotycznym są prawie zawsze
lagodne
Bardzo
drobne ogniska osteolityczne położone między prawidłowymi beleczkami określa się terminem
niszczenia permeacyjnego”
- jest ono charakterystyczne dla guzów drobnokomórkowych i innych nowotworów o dużym stopniu
złośliwości
Torbiel samotna
-jest wypełnioną płynem przestrzenią w kości, wyścieloną cienką warstwą tkanki
łącznej.
-1-2dekada zycia
-najczesciej w przynasadzie kosci ramiennej i udowej
torbiel samotna RTG/TK
-widoczna jest centralnie położona zmiana osteolityczna z rozdęciem kości, w obrębie której mogą być obecne przegrody
-Nie stwierdza się przerwania ciągłości warstwy
korowej ani odczynów okostnowych
MR
Płynowa zawartość zmiany ma jednolicie wysoki sygnał w obrazach T , -zależnych i niski w obrazach
T2-zależnych
Po podaniu środka kontrastującego widoczne jest
linijne wzmocnienie na obwodzie zmiany
Torbiel tetniakowata
-Ekspansywna zmiana osteolityczna, w odróżnieniu od torbieli samotnej położona ekscentrycznie
i powodująca znaczne rozdecie kosci
-TK uwidocznia najczęściej zmianę zbudowaną
z licznych, mniejszych przestrzeni.
■ Wokół zmiany widoczny jest wąski rąbek sklerotyczny
-Zmianie mogą towarzyszyć odczyny okostnowe,
często przy jednym z biegunów, przypominające
przyporę bud
(objaw ciastdziurką
scyntygrafia torbieli tetniakowatej
Ognisko zimne otoczone strefą zwiększonego gromadzeniaradioizotopu
torviel tetniakowata MR
Klasycznym (ale nie patognomonicznym) objawem są poziomy płynu o różnym sygnale zależnym od obecności produktów rozpadu hemoglobiny.
Małe zmiany
położone w warstwie korowej określane są mianem
korowych ubytkow wloknistych a te powyzej 2cm to wlokniak niekostniejacy
typowe miejsce to przynasada kosci dlugich
Korowy ubytek włóknisty i włókniak
niekostniejacy RTG
-Zmiana osteolityczna otoczona cienkim rąbkiem
sklerotycznym, szeroką podstawą związana z warstwą korową. Z wiekiem zmiana może nieznacznie się powiększyć, a następnie ulec inwolucji.
■ W trakcie gojenia sklerotyzacja postępuje w kierunku chrząstki wzrostowej.
■ Zejściem zmiany może być ognisko sklerotyczne
przypominające dużą wyspę kostną lub obszar
nieróżniący się istotnie od położonej w sąsiedztwie istoty gąbczastej.
■ Odczyny okostnej widoczne są jedynie w zmianach powikłanych złamaniem patologicznym
LWIA TWARZ objaw w
dysplazji wloknistej
wydatne kości czołowe i żuchwa powodu ją deformację
(aniołkowatość, cherubizm
dysplazja wloknista
zmiany położone w szczęce powodują uwydatnienie policzków i skierowany ku górze
wytrzeszcz gałek ocznych, co upodabnia
twarz do stworzonego przez włoski renesans wizerunku małych aniolkow
deformacja kości udowej typu „laski pasterskiej”
dysplazja wloknoista
z jej łukowatym, szpotawym wygięciem
w odcinku bliższym,
guz olbrzymiokomorkowy
-lagodny ale moga byc tez rzadko zlosliwe
-kom jak osteoklasty
-2-4dekada zycia
-typical to koniec kosci dlugiej - udowa, piszczelowa, promieniowa
-Dobrze odgraniczona zmiana osteolityczna, bez
rąbka sklerotycznego, powodująca ekspansję kości, położona ekscentrycznie w końcu kości długiej, opierająca się o powierzhnie stawu
-Guz może niszczyć warstwę korową i wychodzić
w tkanki miękkie. Nie stwierdza się odczynów
okostnej.
Histiocytoza zajmuje najczęściej kości
plaskie
wyrosl chrzestno-kostna
-Wyrośl chrzęstno-kostna najczęsc1eJ występuje w okolicy przynasad kości długich (głównie
w okolicy stawu kolanowego).
- Objawem patognomonicznym jest łączność warstwy korowej kości macierzystej z warstwą korową szypuły zmiany oraz bezpośrednie połączenie
wnętrza szypuły z jamą szpikową kości macierzystej
-czapa chrzestna
chrzestniak
-jama szpikowa kosci dlugich najczesciej przynasada, kosci krotkie rak i stop
-Dobrze odgraniczone ognisko osteolityczne z wąską strefą przejściową, bez rąbka sklerotycznego.
Wielkość zmian rzadko przekracza 2 cm.
■ Może być widoczne niewielkie modelowanie warstv.ry korowej od strony jamy szpikowej, chrzęstniak jednak nigdy nie przerywa jej c
Choroba 0lliera
objawia się
mnogimi chrzęstniakami śródkostnymi
lub korowymi
zespole Maffuciego
współistnieją mnogie chrzęstniaki oraz naczyniaki
tkanek miekkich
Ryzyko zezłośliwienia guzów chrzęstnych w zespole Maffuciego sięga
100%
Wyspa kostna
-w dowolnym miejscu szkieletu
-Jednolicie, mocno wysycone ognisko sklerotyczne, które na obwodzie zlewa się z okolicznymi
beleczkami, w związku z czym obwodowa część
wyspy kostnej ma spikularne lub pędzelkowate
zarysy.
Kostniak
-najczęściej spotyka się w zatokach
przynosowych, głównie czolowej
-proporcjach z kości zbitej i gąbczastej.
■ Najczęściej widoczny jest niewielki, mocno wysycony guz, szypułą związany ze ścianą zatoki
■ W kościach płaskich, długich i krótkich na powierzchni warstwy korowej widoczne jest jednolicie sklerotyczne zgrubienie, jama szpikowa przedstawia się prawidłowo
Mnogie kostniaki występują
w przebiegu zespołu
gardnera i stwardnienia guzowatego
Kostniak kostninowy
-tkanka gniazdo
-kosc udowa, piszczelowa
Gniazdo widoczne jest jako niewielka zmiana osteolityczna. W jego centralnej części mogą występować zwapnienia, które czasem zajmują większą
część zmiany. Gniazdo z reguły umiejscawia się
w warstwie korowej kości, rzadziej podokostnowo
lub w kości gąbczastej.
■ W okół gniazda widoczne są sklerotyczne zmiany
reaktywne, które w przypadku kostniaków kostninowych położonych wewnątrzkorowo lub podokostnowo w kościach długich dają typowy obraz
wrzecionowatego, mocno wysycanego zgrubienia
warstwy korowej.
■ Zwapnienia w gnieździe i odczyn sklerotyczny wokół guza mogą utrudniać jego wykrycie
w RTG. TK wykazuje najwyższą czułość w wykrywaniu gniazda.
Mięsak kostnopochodny
-najczestszy pierwotny guz zlosliwy
-2-3dekada
-przynasada kosci dlugich staw kolanowy, blizsza czesc kosci ramiennej, rzadziej miedncia
-centralny najczestszy
-Najczęściej przedstawia się jako zmiana niszcząca nieregularnie kość, w której można zaobserwować zarówno niszczenie geograficzne,
jak i o typie “wygryzienia przez mole” lub permeacyjne. Dwa ostatnie typy destrukcji stwierdza się najczęściej na obwodzie zmiany, co daje
szeroką strefę przejściową.
o Widoczne jest przerwanie warstwy korowej,
złośliwe odczyny okostnej (kąt Codmana,
spikule) oraz cechy guza w tkankach miękkich.
o Cechą odróżniającą mięsaka kostnego od innych nowotworów złośliwych są ogniska kościotworzenia w guzie, które mogą znajdować
się zarówno w guzie wewnątrzkostnym, jak
i w części guza położonej w tkankach miękkich. Mogą one przedstawiać się jako bezpostaciowe (obłoczkowate) obszary zwiększonego
wysycenia, zwapnienia lub ogniska dojrzałej
kości beleczkowej.
miesak chrzestnopoodbny
□ Położona centralnie w jamie szpikowej zmiana osteolityczna ze żłobieniem warstwy korowej i jej odczynową sklerotyzacją.
o W macierzy guza widoczne są zwapnienia typu chrzęstnego, najczęściej typu prażonej kukurydzy” lub pierścieniowate.
-W bardziej zaawansowanych zmianach może
być widoczne przerwanie warstwy korowej
i guz w tkankach miękkich.
Mięsaka drobnokomórkowego położonego w ścianie klatki piersiowej, najczęściej w okolicy przykręgosłupowej, nazywano kiedyś
guzem askina
Mięsak Ewinga wystepuje miedzy
5 a 30 rz
a i jest po mięsaku kostnym drugim
co do częstości pierwotnym guzem kości u dzieci
miesak ewinga zajmuje
trzony kości długich oraz
żebra i kości płaskie (kość miedniczna, lopatka)
-Mięsak Ewinga najczęściej przedstawia się jako słabo odgraniczony obszar osteolizy o typie wygryzienia przez mole” lub permeacyjnej z towarzyszącymi spikularnymi odczynami okostnej.
■ Objawy radiologiczne mogą czasami przypominać ostre zapalenie kości.
■ Naciekowi guza może towarzyszyć odczyn osteosklerotyczny ze strony sąsiadującej kości, co również upodabnia go do zapalenia
scyntygrafia:
Guz może wykazywać gromadzenie cytrynianu
galu (67Ga), co dodatkowo może utrudniać różnicowanie z zapaleniem
Szpiczak
-najczęściej występuje w szkielecie osiowym (czaszka, kręgosłup, miednica\ ale zajęta może być każda kość.
-Typowy obraz radiologiczny szpiczaka to liczne
ogniska osteolityczne. Są one najczęściej małe
i podobnej wielkości. Bardzo typowy jest obraz
rozsianych, niewielkich ognisk osteolitycznych
w kościach pokrywy czaszki
-W niektórych przypadkach zmiany mogą być
bardzo drobne i liczne, dobrze widoczne dopiero w TK, która uwidocznia w obrębie kręgosłupa
setki ognisk osteolizy dających obraz 11 sera szwajcarskiego”
MR:
Bardzo drobne zmi;ny mogą dać obraz “soli z pieprzem”).
scyntygtafia:
Nacieki szpiczaka mogą przedstawiać się jako “ogniska zimne”
chloniak
- najczęściej umiejscawiają się w trzonach
kości długich oraz kręgosłupie, miednicy i zebrach
-Na obraz radiologiczny chłoniaka składa się najczęściej sklerotyczna przebudowa kości z ogniskami osteolizy o typie /}wygryzienia przez mole/} oraz permeacyjnej. W kręgosłupie stwierdzić można kręgi z kości słoniowej/}
struniak
Trzytypowe umiejscowienia struniaka to kość krzyżowa, stok oraz kręgosłup szyjny (najczęściej kręg C2
Szkliwiak
rzadkim złoślivvym nowotworem
występującym niemal wyłącznie w żuchwie i kości piszczelowej.
-Na
podejrzenie szkliwiaka mogą wskazywać ogniska satelitarne położone w sąsiedztwie guza i przypominające bańki mydlane.
W kręgosłupie przerzuty umiejscawiają
się najczęściej w
tylnych częściach trzonów kręgów,
często szerząc się na nasadę łuku.
Przerzuty raka gruczołu krokowego
mają
charakter osteoblastyczny, widoczne są jako
ogniska sklerotyczne (ryc. 12.156). Nawet rozsiane przerzuty tego raka do kości mogą mieć
skąpoobjawowy przebieg. Przy bardzo licznych przerzutach cały szkielet osiowy może
być przebudowany sklerotycznie. Jednolicie,
mocno wysycone trzony kręgów określa się
mianem /J trzonów z kości słoniowej/}. Osteosklerotyczne przerzuty spotyka się również
w przebiegu guzów neuroendokrynnych.
Przerzuty raka płuca, nerki i tarczycy
mają
typowo charakter osteolityczny, powodując
bezodczynową destrukcję kostną
Przerzuty raka gruczołu piersiowego
mają
często charakter mieszany - w jednym ognisku
wtórnym mogą być widoczne zarówno cechy
osteosklerozy, jak i ogniska niszczenia kości
