Het KB 78: regeling van de beroepsuitoefening Flashcards
Echte kaderwet
•Minimale wettelijke organisatie van de beroepsuitoefening
–voor sommigen louter titelbescherming
–voor anderen echte beroepsbescherming met strafrechtelijk gesanctioneerd monopolie
•Regeling van advies- en controle-organen
•Minimale beroepsregels
–In omgang met patiënten
–Intercollegiaal èn interdisciplinair
•Vormt wettelijke basis voor recente maatregelen in kader van kostenbeheersing in ziekteverzekering
–Aanbodbeperking met commissie ‘Planning medisch aanbod’
– Peer review en permanente vorming
–Regeling inhoud van medisch dossier
–Regeling structuur praktijken
Geregelde beroepen
•Geneeskunst
–Geneeskunde
•Geneeskunde
•Tandheelkunde
–Artsenijbereidkunde
•Verpleegkunde
•Zorgkunde
•Kinesitherapie
•Vroedvrouwkunde
•Ambulancier-hulpverlener
•(11 verschillende) Paramedische beroepen
•Vanaf 1 september 2016
–Klinisch psycholoog
–Klinisch orthopedagoog
•Paramedische beroepen
–Nog niet allemaal geregeld
–Zeer verschillend beschermingsniveau
–Reeds (min of meer) geregelde beroepen
•Apothekersassistent
•audioloog
•bandagist, orthesist, prothesist,
•diëtist
•ergotherapeut
•
•Specialist laboratorium, biotechnologie en menselijke erfelijkheidstechniek
•Logopedist
•orthoptist
•technoloog medische beeldvorming
•podoloog
•vervoer van patiënten (andere dan ambulancier-hulpverlener)
Uitoefening geneeskunde
•Wet regelt echt artsenmonopolie (met strafrechtelijke sancties)
•Monopolie is exclusief
–uitzondering 1: tandheelkundigen (art. 3)
–uitzondering 2: vroedvrouwen (art. 2 § 2)
•Monopolie is (theoretisch) algemeen: elke arts mag alle voorbehouden handelingen stellen
•Algemeenheid van het monopolie wordt illusie
–Door zorgvuldigheidsbeginsel
–door specialisatie in kader van ziekteverzekering
•22 erkende specialiteiten
•erkenning is voorwaarde voor terugbetaling van specialistische prestaties
–door regeling van bijzondere beroepstitels (art. 35quater)
•12 erkende beroepstitels
•oude en ‘nieuwe’ specialiteiten
–urgentiegeneeskunde
–intensieve zorgen
–functionele en professionele revalidatie gehandicapten
–Beheer van gezondheidsgegevens
•Met steeds groter belang, vooral in ziekenhuiswetgeving
–Voor erkenningsnormen van ziekenhuisdiensten
–Voor regeling van gespecialiseerde ‘functies’ en ‘zorgprogramma’s (die langzaam ‘diensten’ vervangen)
Voorwaarden tot uitoefening
•Diploma
–arts in Vlaamse Gemeenschap
–regeling voor EU-onderdanen in art. 44bis-44 octies decies
•Inschrijving Orde der Geneesheren
•Visum
Visum
•Uitgereikt door Directoraat-generaal Gezondheidsberoepen (van FOD Volksgezondheid)
•Visum kan ingetrokken worden door Provinciaal Geneeskundige commissie (PGC)
–Bij verlies van lichamelijke of psychische geschiktheid met risico’s voor patiënten
–Bij strafrechtelijke veroordeling wegens beroepsgerelateerde feiten (door provinciale geneeskundige commissie)
•Arts wordt steeds vooraf gehoord
•Intrekking van visum kan slechts na expertise over lichamelijke of geestelijke geschiktheid (na eventuele voorlopige intrekking voor twee maanden)
•Intrekking van het visum
–is geen straf, maar maatregel
–effect is wel gelijk aan tuchtrechtelijke schorsing
•Behoud van het visum kan ook afhankelijk gemaakt worden van voorwaarden (zoals behandeling, begeleiding, controle)
•Sinds 2014 ook mogelijkheid tot ‘schorsing van het visum’
– bij indicaties van ernstige gevaren voor volksgezondheid of patiënten
–mits unanimiteit PGC
–met mogelijkheid om meteen te schorsen en betrokkene te horen binnen acht dagen
Onwettige uitoefening van geneeskunde
•zeer ruime delictsomschrijving
•wapen in strijd tegen kwakzalverij en misbruik patiënten
•ook speerpunt in discussies over
–aflijning tussen geneeskunde en ondersteunende beroepen
–alternatieve of niet-conventionele geneeswijzen
•Voorbehouden terrein voor artsen is negatief omschreven door kwalificatie van ‘onwettige uitoefening’ (art. 2, § 1, al. 2)
•onwettig is
–gewoonlijk
–handelingen stellen
–die tot doel hebben
–of worden voorgesteld tot doel te hebben
•onderzoeken van de gezondheidstoestand
•opsporen van ziekten en gebrekkigheden
•stellen van de diagnose
•instellen of uitvoeren van behandeling van
–fysieke of psychische
–echte of vermeende
–pathologische toestand
•Inenting
–Essentieel is stellen diagnose en instellen (bepalen) van therapie
Niet conventionele geneeswijzen
•Over ‘alternatieve’ geneeswijzen:
–wet van 29 april 1999 (‘wet Colla’) betreffende de niet-conventionele geneeswijzen
–expliciet bedoeld voor
•homeopathie
•chiropraxie
•osteopathie
•acupunctuur
- Richt paritaire commissie in met ‘kamer’ per praktijk
- Kamers moeten adviezen formuleren over beoefeningvoorwaarden beroep
- Beoefenaars kunnen zich individueel registreren
•Uitvoering van wet verloopt uiterst moeizaam
–In 2014 eerste KB omtrent homeopathie (voorbehouden aan houders van diploma van arts, tandarts of vroedvrouw, mits (nog onbestaand) diploma homeopathie en slechts binnen hun bevoegdheid)
–Voor osteopathie: verdeeld advies van paritaire commissie
Enkele regelen van beroepsuitoefening
•KB 78 bevat geen integrale regeling van
–verhoudingen artsen-patiënt
–verhoudingen tussen artsen
•Voor verhouding met patiënten
–rechtspraak
–code geneeskundige plichtenleer
–wet patiëntenrechten
•Voor verhoudingen met collega’s: code van geneeskundige plichtenleer
Medisch-farmaceutische cumulatie
•principe (art. 4bis)
•Wil voorschrijven en bereiden en verkopen van geneesmiddelen principieel scheiden
•uitzonderingen
–geneesmiddelenmonsters (art. 4 § 2 2°)
–venerische ziekten (art. 4 § 2 3°)
–Geneesmiddelen voor onderzoek (art. 4 § 2 7°)
•toedienen van geneesmiddelen (uit urgentietrousse) is geen artsenijbereidkunde
Continuïteit der zorgen
- Principe (art. 8 § 1) – Een ‘in uitvoering zijnde behandeling’ mag niet onderbroken worden zonder maatregelen om continuïteit van de zorgen (m.i.v. palliatie) te verzekeren
- artikel bevestigt impliciet het (betwist) ‘recht van vrije patiëntenkeuze’ (als spiegelbeeld van vrije artsenkeuze)
- continuïteit der zorgen is voor Orde ook argument in beperking van aantal activiteitscentra
Wachtverplichting
•Wachtverplichting èn recht tot deelname aan wacht
•Regeling wachten in ambulant verband overgedragen aan
–beroepsverenigingen
–of bijzondere organisaties
•Slechts overheidstussenkomst bij conflicten of nalatigheid
Therapeutische vrijheid
•beginsel: art. 11, al. 1: geen beperkingen bij keuze van middelen voor diagnose en therapie
•In moderne opvatting: ‘professionele autonomie’ (term gebruikt in art. 130 § 1 Ziekenhuiswet) – keuze van middelen voor diagnose en therapie mag enkel verlopen volgens medisch-wetenschappelijke standaarden
•Beperkingen op therapeutische vrijheid
–zorgvuldigheidsnorm
–guide-lines, consensusregels en peer review (art. 35undecies)
–Interne afspraken binnen instellingen (zoals formularia)
–
–art. 73 Ziektewet (‘binnen de door de gemeenschap ter beschikking gestelde middelen’)
–Meer en meer terugbetalingsregels in ziekteverzekering
•Waarborg voor therapeutische vrijheid door art. 12: clausules die vrijheid schenden ‘worden beschouwd als niet geschreven’beschouwd
Overdracht dossier bij opvolging
- beginsel: bij overdracht van verantwoordelijkheid over patiënt moeten ‘alle nuttige of noodzakelijke’ inlichtingen meegedeeld worden
- discussie over persoonlijke notities
- discussie over overdracht aan arts met niet therapeutische taak
Recht op honorarium en vergoeding van zorgverleners
uitleg volgt
Regulering van vergoeding
in drie verschillende relaties
•(1) Zorgverlener-patiënt
•(2) Zorgverlener-ziekteverzekering
•(3) Zorgverlener-verzorginstelling
•Regulering in verschillende normen:
–Niet volledig op elkaar afgestemd
–Evoluerend
–Soms contrasterend
–Verschillend naargelang (sociaalrechtelijk) statuut van zorgverlener
Vergoeding in relatie zorgverlener-patiënt
•Geregeld door:
–Civiel recht
–‘Wet Uitoefening gezondheidszorgberoepen’ (KB 78 – 10 november 1967)
–Met invloed van
•Conventies in ziekteverzekering
•Overeenkomsten tussen zorginstellingen en zorgverleners
•Uitgangspunt:
–De zorgbeoefenaar heeft tegenover de patiënt recht op honorarium
–In beginsel per prestatie
–Te betalen door patiënt
–Bepaald door zorgbeoefenaar
•Art. 15, § 1 WUG:
–Recht op honoraria of forfaitaire bezoldiging
–‘mits eerbiediging van de plichtenleer’
•Voorwaarden
–Geleverde prestatie (voor het niet respecteren van afspraak: mogelijk schadevergoeding, maar geen honorarium)
–Geoorloofde prestatie
–Niet voor experimenten
•In beginsel wordt het bedrag van het honorarium vrij bepaald door de zorgbeoefenaar (art. 15, § 2 WUG)
•Talrijke uitzonderingen op vrije bepaling:
–Plichtenleer
–Impact conventie voor geconventioneerde artsen
–Wettelijke beperkingen voor niet-geconventioneerden (wacht, opname via spoed, individuele kamer om medische redenen..)
–Tariefregulering (expertises, arbeidsongevallen enz.)
–Contractuele beperkingen (bvb. door overeenkomst met ziekenhuis)
De impact van de ziekteverzekering
•Uitgangspunt:
–De patiënt betaalt de beroepsbeoefenaar
–Patiënt kan als sociaal verzekerde
•Op basis van ‘getuigschrift van verstrekte’ zorgen
•Geheel of gedeelte van betaald honorarium terugkrijgen van zijn verzekeringsinstelling
•Met variabele tussenkomst in functie van sociale positie:
–OMNIO
–MAF
•Uitzondering: derde-betalers-regeling:
–Ziekteverzekering betaalt aan
•Zorgenverstrekker
•Of verzorgingsinstelling (werkgever van zorgenverstrekker)
–Patiënt betaalt aan zorgenverstrekker enkel persoonlijk aandeel (of ‘remgeld’)
•Derde-betalersregeling is verplicht voor:
–Alle zorgen verstrekt in ziekenhuizen aan opgenomen patiënten (waaronder ook daghospitalisatie)
–Behalve voor ambulant verzorgde patiënten
•Kan bij ambulante verzorging:
–Voor facturering GMD en diabetespas
–Bij opname in centrum voor verzorging van kinderen, bejaarden of mindervaliden
–Bij opname in centrum voor GGZ, gezinsplanning of voor opvang van verslaafden
–Bij verzorging van bepaalde categorieën van gerechtigden (recht op verhoogde tegemoetkoming, verhoogde kinderbijslag, zes maanden werkloos, ‘individuele financiële noodsituatie’)