CULTUREEL ERFGOED IN RELATIE MET BURGERSCHAP, IDENTITEIT, SOCIALE COHESIE EN DIVERSITEIT Flashcards
Wat is horizon 2020?
Hierin staat een belangrijke programmalijn, het betreft de rol die het culturele erfgoed kan spelen in het creëren van Europese verbondenheid met als specifiek doel het overwinnen van wat wordt aangeduid als de huidige EU-crisi. Het doel is om te onderzoeken hoe kritische reflectie op de historische en normatieve wortels van de culturele en democratische praktijken en instituties van Europa kan bijdragen aan de vorming van een hedendaagse Europese identiteit.
Horizon 2020 is een rapport van een expertgroep voor cultureel erfgoed en het legt de nadruk op de maatschappelijke functie van cultureel erfgoed in het algemeen en benadrukt het belang van een innovatieve inzet van dit erfgoed voor het stimuleren van economische groei, het creëren van jobs, het bevorderen van sociale cohesie en duurzame ontwikkeling.
Wat bedoelt men met het instrumentalisten van cultureel erfgoed?
Dit is cultureel erfgoed zien als een cruciaal hulpmiddel en bindmiddel voor collectieve herinnering en voor de gemeenschapsvorming van groepen, alsook voor de persoonlijke ontwikkeling van de burgers van de EU.
Het is een bron van sociaal en symbolisch kapitaal, aangezien het de mogelijkheid heeft om burgers te inspireren en participatie aan het openbare leven te stimuleren en om diversiteit en interculturele dialoog te bevorderen door bij te dragen aan een gevoel van verbondenheid met een grote gemeenschap, met als gevolg een beter begrip van en respect voor andere volkeren en culturen.
Wat is het gevolg van aandacht voor cultureel erfgoed?
Het zou helpen om sociale ongelijkheid te verminderen, sociale inclusie, culturele en sociale participatie te faciliteren, en ook intergenerationele dialoog en sociale cohesie te bevorderen.
Hoe verbindt cultureel erfgoed verleden, heden en toekomst?
Erfgoed zijn die cultuuruitingen die groepen of gemeenschappen benoemen als dingen die vandaag nog steeds waardevol zijn.
Een groep vindt iets de moeite waard om te bewaren omdat hij er zich mee identificeert en zijn identiteit ermee vorm geeft en construeert. De groep koestert het erfgoed en plaatst het onder zijn bescherming. Hij wil het doorgeven. Van belang is dus niet de correcte representatie van het verleden, maar het bieden van opportuniteit voor een reflectief engagement met het verleden en een engagement dat democratie als referentiekader wordt genomen.
Erfgoed wordt vaak gezien als iets uit het verleden en daarbij staat vaak een specifieke identiteit centraal. Dit perspectief impliceert dus dat een blik op het verleden een oplossing zou kunnen zijn voor de huidige Europese crisis. Maar het is beter om de blik van het verleden te schuiven naar de toekomst en te zoeken naar wat het vandaag betekent om te werken aan de productie van het erfgoed van de toekomst, waarbij de toekomst explicatie als democratische toekomst wordt begrepen.
Wat doet cultureel erfgoed voor de democratie en op welke manier wordt het onderscheid gemaakt tussen identiteit en identificatie via de dual identity these.
Identiteit gaat niet alleen over het identificeren met iets algemeen - zoals de mensheid of Europa - maar gaat vaak over specifieke identiteiten met als gevolg dat er steeds sprake is van differentiatie en segregatie. Zo’n benadering benadrukt de voortdurende ambiguïteit van identificatie en verschil: identificeren met Vlaanderen impliceert een tegenstelling met België bv.
De dual identity these is het onszelf identificeren met een nationale of supranationale gemeenschap. De thesis gaat in op de vraag onder welke omstandigheden en op welke manieren het mogelijk is om te identificeren met de eigen (lokale, regionale, nationale, culturele, politieke, etnische…) en het Europese democratische project en de onderliggende waarden.
Het gaat in de democratie niet over een gedeelde identiteit, maar over de voortdurende onderhandeling tussen een veelheid aan lokale, regionale, nationale, sub- en supranationale, etnische, religieuze, sociale en gegeneerde identiteiten binnen een ruimere identificatie.
Met welke twee veronderstellingen moeten we rekening houden in verband met cultureel erfgoed?
Er zijn twee zaken belangrijk, de contact-hypothese waarbij contact met verschillende culturen en groepen kan resulteren in meer positieve en democratische relaties, maar ook de preconcepties en vooroordelen jammer genoeg kan versterken. Het tweede is het feit dat betere kennis en beter begrip van andere culturen en groepen. zich niet noodzakelijk vertaalt in een verschillende attitude en engagement tav dergelijke groepen.
