basisbegrippen Flashcards
Welke rol speelt het Oud Burgerlijk Wetboek (Oud BW) in het Belgische verzekeringsrecht?
Het Oud Burgerlijk Wetboek (Oud BW) vormt een belangrijke bron voor het Belgische verzekeringsrecht. De algemene principes van het contractenrecht die in het Oud BW worden uiteengezet, zijn van toepassing op verzekeringscontracten, tenzij bijzondere wetgeving in het verzekeringsrecht hiervan afwijkt. Het Oud BW behandelt zaken zoals bekwaamheid, interpretatie, sancties, wilsgebreken en de verplichting tot uitvoering te goeder trouw.
Wat is de “Wet betreffende de verzekering” en welke rol speelt deze wet in het Belgische verzekeringsrecht?(voor consumenten)
). De “Wet betreffende de verzekering” is niet langer alleen van toepassing voor nieuwe verzekeringscontracten, maar kan nog steeds van belang zijn voor oudere contracte (consumenten - deze flashcard skipp)-
Wat is de rol van Boek VI van het Wetboek van Economisch Recht (WER) in het Belgische verzekeringsrecht?
Naast algemene wetten, zijn er bijzondere wetten die van toepassing zijn op specifieke verzekeringsaspecten. Kun je voorbeelden geven?
Ja, naast de algemene wetgeving zijn er bijzondere wetten die specifieke aspecten van het verzekeringsrecht regelen. Enkele voorbeelden zijn:
Wet op de landverzekeringsovereenkomst: Regelt verzekeringen met betrekking tot onroerend goed, zoals brandverzekeringen. Wet op de arbeidsongevallenverzekering: Beheerst verzekeringen voor arbeidsongevallen en beroepsziekten. Wet op de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen (WAM): Maakt motorrijtuigverzekeringen verplicht voor voertuigen op de openbare weg.
Wat zijn uitvoeringsbesluiten in het verzekeringsrecht en welke rol spelen ze?
Uitvoeringsbesluiten zijn gedetailleerde regelgeving die worden uitgevaardigd om de uitvoering van wetten en regels in het verzekeringsrecht te verduidelijken. Ze specificeren vaak technische details en procedures die moeten worden gevolgd. Deze besluiten dragen bij aan de praktische toepassing van de wetten en zorgen voor consistente uitvoering.
Wat is de rol van de “Wet betreffende de verzekering” van 4 april 2014 in het Belgische verzekeringscontractenrecht?
De “Wet betreffende de verzekering” van 4 april 2014 is een belangrijke wet in het Belgische verzekeringsrecht. Het behandelt vooral deel 4 (landverzekering) en deel 5 (andere verzekeringen) die specifiek ingaan op verzekeringscontractenrecht. Hoewel de wet zich vooral op deze delen richt, bevat het ook bepalingen elders in de verzekeringswet die contractuele complicaties behandelen. Veel literatuur verwijst nog naar de “Wet op de landverzekeringsovereenkomst” van 1992, maar er is een concordantietabel beschikbaar in de codex om de overgang tussen de oude en nieuwe wetgeving te vergemakkelijken.
: Wat is de rol van Boek VI van het Wetboek van Economisch Recht (WER) in het Belgische verzekeringscontractenrecht, met name voor consumenten?
: Boek VI van het Wetboek van Economisch Recht (WER) is de belangrijkste wet voor consumenten in het Belgische verzekeringscontractenrecht. Het is van toepassing wanneer de verzekeringnemer een consument is. Boek VI bevat regels met betrekking tot consumentenbescherming in verzekeringscontracten. De B2B-wet (art. VI.91/1 e.v.) is niet van toepassing op verzekeringen, omdat financiële diensten, waaronder verzekeringen, zijn uitgesloten van het toepassingsgebied van deze wet. Desondanks blijft de Wet Verzekeringen (W.Verz.) de lex specialis en gaat voor op de lex generalis in Boek VI. Dit betekent dat als er een afwijking is in de Wet Verzekeringen ten opzichte van Boek VI, de Wet Verzekeringen moet worden toegepast.
Welke bijzondere wetten spelen een belangrijke rol in het Belgische verzekeringscontractenrecht?
Enkele belangrijke bijzondere wetten in het Belgische verzekeringscontractenrecht zijn:
Wet van 21 november 1989 betreffende de verplichte aansprakelijkheidsverzekering inzake motorrijtuigen (WAM). Wet van 30 juli 1979 betreffende de preventie van brand en ontploffing en betreffende de verplichte verzekering van burgerrechtelijke aansprakelijkheid in dergelijke gevallen. Antidiscriminatiewetten van 2007 en andere relevante wetten.
Welke uitvoeringsbesluiten zijn van toepassing op het Belgische verzekeringscontractenrecht?
Verschillende uitvoeringsbesluiten zijn van belang in het Belgische verzekeringscontractenrecht, waaronder:
Koninklijk Besluit (KB) van 24 december 1992 tot uitvoering van de Wet op de Landverzekeringsovereenkomst (WLVO). KB van 24 december 1992 betreffende de verzekering tegen brand en andere gevaren wat eenvoudige risico's betreft. Diverse KB's met betrekking tot de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (WAM), zoals het Modelovereenkomst KB van 16 april 2018. KB van 12 januari 1984 inzake minimumgarantievoorwaarden voor Burgerlijke Aansprakelijkheid (BA) privéleven, en meer.
Wat is de verhouding tussen Deel 4 en Deel 5 van de Wet Verzekeringen met betrekking tot het soort verzekeringen dat ze reguleren?
De Wet Verzekeringen (W.Verz.) bevat zowel Deel 4 als Deel 5, die verschillende soorten verzekeringen reguleren:
Deel 4 is van toepassing op landverzekeringen, met uitzondering van herverzekering en verzekeringen van goederenvervoer, behalve bagage- en verhuisverzekeringen. Deel 5 is van toepassing op verzekeringsovereenkomsten naar Belgisch recht, inclusief zeeverzekering en verzekeringen betreffende land-, rivier- en kanaalvervoer. Deel 4 van de Wet Verzekeringen bevat veel bepalingen die gunstig zijn voor de verzekerde/verzekeringsnemer, terwijl Deel 5 minder gunstige bepalingen voor de verzekerde bevat, omdat het verder bouwt op de Wet van 1874.
De verhouding tussen Deel 4 en Deel 5 is belangrijk om te bepalen welke regels van toepassing zijn op specifieke verzekeringen.
s Boek 4 van de Wet Verzekeringen dwingend of suppletief recht, en hoe kan er eventueel van worden afgeweken?
Boek 4 van de Wet Verzekeringen, met betrekking tot landverzekeringen, is dwingend recht, tenzij de bewoordingen van een bepaling zelf aangeven dat er van kan worden afgeweken door middel van bijzondere bedingen. Dit betekent dat partijen in principe niet op voorhand een contract kunnen sluiten dat afwijkt van Boek 4, maar dat ze na het sluiten van het contract mogelijk wel afstand kunnen doen van sommige dwingende bepalingen.
Waarom zijn sommige bepalingen van Boek 4 van de Wet Verzekeringen dwingend? Welk principe ligt hieraan ten grondslag?
Sommige bepalingen van Boek 4 van de Wet Verzekeringen zijn dwingend, omdat ze zijn ontworpen om een evenwicht te bewaren tussen de belangen van zowel de verzekeraar als de verzekeringsnemer. Dit principe van evenwichtsoefening vereist dat sommige bepalingen dwingend zijn om beide partijen te beschermen. In sommige gevallen kan de verzekeraar echter als de beschermde partij worden beschouwd, bijvoorbeeld wanneer het gaat om informatie over het risico.
Wat zijn enkele voorbeelden van bepalingen in het Belgische verzekeringsrecht die als van openbare orde worden beschouwd?
Enkele voorbeelden van bepalingen in het Belgische verzekeringsrecht die als van openbare orde worden beschouwd, zijn:
Het verbod op verzekering tegen opzet (artikel 62, eerste lid van de Wet Verzekeringen). Het verbod op verzekering van strafrechtelijke boetes (artikel 155 van de Wet Verzekeringen). Andere wettelijke bepalingen die fundamentele openbare ordeprincipes weerspiegelen en niet kunnen worden overtreden.
Hoe wordt een verzekeringsovereenkomst gedefinieerd volgens artikel 5, 14° van de Wet Verzekeringen?
Een verzekeringsovereenkomst, volgens artikel 5, 14° van de Wet Verzekeringen, is “een overeenkomst waarbij een partij, de verzekeraar, zich er tegen betaling van een vaste of veranderlijke premie tegenover een andere partij, de verzekeringnemer, toe verbindt een in de overeenkomst bepaalde prestatie te leveren in het geval zich een onzekere gebeurtenis voordoet waarbij, naargelang van het geval, de verzekerde of de begunstigde belang heeft dat die zich niet voordoet.” De verzekeraar en de verzekeringnemer zijn de primaire contractspartijen in een verzekeringsovereenkomst, en er moet belang zijn aan de zijde van de verzekerde of de begunstigde.
Wat is de fundamentele onderscheiding tussen verzekeringsovereenkomsten in het Belgische verzekeringsrecht?
n het Belgische verzekeringsrecht is de fundamentele onderscheiding tussen verzekeringsovereenkomsten gebaseerd op twee criteria:
Onderscheid tussen schadeverzekeringen en persoonsverzekeringen: Schadeverzekeringen hebben betrekking op het vergoeden van schade aan iemands vermogen en omvatten bijvoorbeeld brandverzekeringen, beroepsaansprakelijkheidsverzekeringen en rechtsbijstandsverzekeringen. Persoonsverzekeringen hebben betrekking op gebeurtenissen die iemands leven, fysieke integriteit of gezinstoestand aantasten en omvatten bijvoorbeeld levensverzekeringen, ziekteverzekeringen en schuld-saldoverzekeringen. Onderscheid tussen verzekeringen tot vergoeding van schade en verzekeringen tot uitkering van een vast bedrag: Verzekeringen tot vergoeding van schade (indemnitaire verzekeringen) verbinden de verzekeraar ertoe de schade die de verzekerde heeft geleden of waarvoor hij aansprakelijk is, geheel of gedeeltelijk te vergoeden. Verzekeringen tot uitkering van een vast bedrag (forfaitaire verzekeringen) hebben een prestatie die niet afhankelijk is van de omvang van de schade, maar bijvoorbeeld een vast geldbedrag uitkeert.
Wat is het verschil tussen een indemnitaire verzekering en een forfaitaire verzekering?
Het verschil tussen een indemnitaire verzekering en een forfaitaire verzekering ligt in de aard van de prestatie die de verzekeraar levert:
Een indemnitaire verzekering (Verz. Verg. S.) verbindt de verzekeraar ertoe de schade die de verzekerde heeft geleden of waarvoor hij aansprakelijk is, geheel of gedeeltelijk te vergoeden. De uitkering is afhankelijk van de werkelijke schade en zal variëren op basis van de omvang van de schade. Een forfaitaire verzekering (Verz. Uitk. Vast bedrag) daarentegen heeft een prestatie die niet afhankelijk is van de omvang van de schade. In plaats daarvan keert de verzekeraar een vast geldbedrag uit, ongeacht de werkelijke schade. Een voorbeeld hiervan is een levensverzekering waarbij een vast bedrag wordt uitgekeerd bij overlijden.
: Geef een voorbeeld van verzekeringsovereenkomsten die zowel indemnitair als forfaitair kunnen zijn.
Een voorbeeld van verzekeringsovereenkomsten die zowel indemnitair als forfaitair kunnen zijn, is als volgt:
Brandverzekering is een voorbeeld van een schadeverzekering die indemnitair is. Het dekt specifieke vermogensbestanddelen, zoals een gebouw. Bij een indemnitair beleid ontvangt de verzekerde geen vergoeding boven de werkelijk geleden schade. Als er schade optreedt, wordt de verzekerde vergoed voor het werkelijke verlies, en de verzekeraar kan zich vervolgens tegen de verantwoordelijke partij (bijv. een brandstichter) richten, met inbegrip van eventuele subrogatierechten. Ongevallenverzekering is een voorbeeld van een persoonsverzekering. Deze verzekering dekt de aantasting van iemands fysieke integriteit. In tegenstelling tot schadeverzekeringen kan een persoonsverzekering zowel indemnitair als forfaitair zijn, afhankelijk van de specifieke polisvoorwaarden. In een indemnitair beleid ontvangt de verzekerde een vergoeding die gerelateerd is aan de werkelijke inkomstenderving of schade. Bij een forfaitair beleid ontvangt de verzekerde een vast bedrag, ongeacht de werkelijke schade.
Is een brandverzekering een voorbeeld van een indemnitair of forfaitair verzekeringscontract?
Een brandverzekering is een voorbeeld van een indemnitair verzekeringscontract. Het valt onder de categorie van zaakverzekeringen, die specifieke vermogensbestanddelen, zoals gebouwen, dekken. In een indemnitair beleid ontvangt de verzekerde een vergoeding die niet hoger is dan de werkelijke geleden schade. De verzekeraar kan zich vervolgens tegen de eventuele aansprakelijke partij (zoals een brandstichter) richten en eventuele subrogatierechten uitoefenen.
Wat zijn voorbeelden van indemnitair en forfaitair verzekeringsbeleid en welke kenmerken hebben ze?
Hier zijn verdere voorbeelden van indemnitair en forfaitair verzekeringsbeleid, samen met hun kenmerken:
Gebouwverzekering (Brandverzekering): Dit is een voorbeeld van indemnitair beleid. Bij een gebouwverzekering wordt de werkelijk geleden schade vergoed, maar de verzekerde moet de schade aantonen. Cumulatie van uitkeringen boven de werkelijke schade is niet toegestaan. De zaakverzekeraar kan na vergoeding subrogatie uitoefenen om zich te verhalen op de partij die verantwoordelijk is voor de schade, zoals een brandstichter. Invaliditeit Groepspolis: Dit is een voorbeeld van forfaitair beleid in persoonsverzekering. In dit geval hangt de vergoeding niet af van de werkelijke schade die wordt geleden. De verzekeraar keert een vast bedrag per dag uit, en de verzekerde hoeft de schade niet te bewijzen. Cumulatie met andere vergoedingsbronnen, zoals andere verzekeringen die schadevergoedingen bieden, is mogelijk. Er is geen sprake van subrogatie in dit geval.
Welke drie soorten schadeverzekeringen worden onderscheiden in verzekeringsovereenkomsten en wat dekken ze?
Zaakverzekeringen: Deze verzekeringen dekken de aantasting van concrete materiële of immateriële vermogensbestanddelen. Voorbeelden van zaakverzekeringen zijn diefstalverzekeringen (bijvoorbeeld voor juwelen of fietsen) en brandverzekeringen (bijvoorbeeld voor woningen).
Aansprakelijkheidsverzekeringen: Deze verzekeringen dekken aansprakelijkheidssituaties waarbij de verzekerde aansprakelijk wordt gesteld voor schade aan anderen. Voorbeelden van aansprakelijkheidsverzekeringen zijn de Wet Aansprakelijkheidsverzekering Motorrijtuigen (WAM) en verzekeringen voor beroepsaansprakelijkheid in het privéleven. Kostenverzekeringen: Deze verzekeringen dekken de kosten die ontstaan als gevolg van bepaalde gebeurtenissen. Voorbeelden van kostenverzekeringen zijn rechtsbijstandsverzekeringen, reisbijstandsverzekeringen en omzetverzekeringen. Een voorbeeld van een omzetverzekering zou zijn wanneer een restaurant gedwongen wordt te sluiten vanwege bijvoorbeeld de COVID-19-pandemie, en de verzekering de gederfde omzet dekt.
Wat zijn de essentiële elementen van een verzekeringsovereenkomst?
e essentiële elementen van een verzekeringsovereenkomst zijn:
Risico: Het verzekerde risico dat onder de overeenkomst valt, moet worden gespecificeerd. Premie: De premie die de verzekeringnemer aan de verzekeraar moet betalen voor de dekking. Verzekerde: De persoon of het object dat wordt gedekt door de verzekering. Polisvoorwaarden: De voorwaarden waaronder de verzekering wordt verstrekt, inclusief dekkingen, uitsluitingen en bepalingen.
Wat is het dwingende karakter van wetgeving in het verzekeringsrecht?
In het verzekeringsrecht hebben sommige bepalingen een dwingend karakter, wat betekent dat partijen er niet van mogen afwijken, tenzij de wet anders bepaalt. Deze dwingende bepalingen zijn ontworpen om de belangen van de verzekerde te beschermen. Een voorbeeld is het verbod op verzekering voor opzet (artikel 62, eerste lid W.Verz.).
: Welke soorten verzekeringen bestaan er? Geef voorbeelden.
Er zijn verschillende soorten verzekeringen, waaronder:
Schadeverzekeringen: Bijvoorbeeld brandverzekering, die vermogensschade dekt. Persoonsverzekeringen: Bijvoorbeeld levensverzekering of ziekteverzekering, die betrekking hebben op het leven, de gezondheid of de fysieke integriteit van een persoon. Kostenverzekeringen: Bijvoorbeeld rechtsbijstandverzekering, die specifieke kosten dekt zoals juridische kosten.