AH, Lektion 1 Flashcards
der, podstatné jméno ~(e)s, -ä-e
nátlak , přinucení , donucení
nutkání , nucení , tlak
omezování se (kvůli druhým)
ohledy
tlak , vliv (otce na syna ap.)
tlak , vliv (společenský)
vlivy (hospodářské, technické ap.)
Zwang
1) Zwang auf j-n ausüben → vyvíjet na koho nátlak
2) unter einem inneren Zwang handeln → jednat pod vnitřním tlakem
Zwang
der, -ä-e
přídavné jméno
nutkavý (myšlenka ap.)
zwanghaft
Vyskytuje se v:
nuceně: j-m etw. zwanghaft unterschreiben → nuceně podepsat co komu
sloveso
an etw. Akk přistavit k čemu
opřít o co (žebřík ap.)
sich ____________um etw., nach etw. postavit se do řady na co
zařadit se (u pokladny ap.)
pustit (vodu, plyn ap.)
pustit , zapnout (televizi, rádio ap.)
zaměstnat (odborníka ap.)
anstellen
4) sich an der Haltestelle anstellen → postavit se na zastávce do řady
7) Unsere Firma hat ihn angestellt. → Naše firma ho zaměstnala.
alles Mögliche anstellen → podniknout všechno možné
provést , vyvést (hloupost ap.)
příslovce
tam
dahin
1) dahin und dorthin → sem a tam
dahin …, wo… tam… , kde…
bis dahin do té doby
fráze
dahin sein být pryč
Mein Glück ist dahin. → Moje štěstí je ztraceno.
________ Sie sich noch erinnern?
Können
Man nicht ständig aus einem inneren Zwang heraus seine SMS und Mails checken _________ .
musste
příslovce
(sem) ven
heraus
Heraus mit dir! → Vypadni!, Zmiz!
Heute erinnert man sich kaum noch an diese Tage, an diese Tage, an denen man einen Film in Kino ansehen ____________, ohne dass das Handy des Sitznachbarn klingelte.
konnte
Tage, an denen Familienväter während des Spaziergangs nicht zwanghaft die Fußballergebnisse nachschauen ___, sondern sich wirklich mit ihrer Familie beschäftigen ____.
mussten
konnten
Damals ___ man auch noch Zug fahren, ohne die Probleme der Mitreisender mithören zu ___ .
konnte
müssen
Dass diese privaten Angelegenheiten niemanden interessieren, ___ sich die Mitreisenden mal klarmachen!
sollten
Wer ___ schon ständig gestört werden?
will
Fr[her in Flugzeugen ___ man diese Dinger bis vor Kurzem nicht anstellen.
durfte
die, podstatné jméno ~, ~en
záležitost , věc
Angelegenheit
Angelegenheit
die, - en
müssen
nepravidelné způsobové sloveso muss, musste, hat müssen
muset (být nucený)
muset (považovat za nutné)
Ich muss abnehmen! → Musím zhubnout!
muset (vyjádření domněnky)
Wir müssen noch 20 Euro haben. → Musíme mít ještě 20 eur.
fráze
Muss das sein? Musí to být?
nepravidelné sloveso muss, musste, hat gemusst
muset (mít za povinnost) užívá se jako plnovýznamové sloveso
Ich muss noch zum Arzt. → Musím ještě k lékaři.
Infinitiv
müssen
Přítomný čas
- osoba
ich muss
wir müssen - osoba
du musst
ihr müsst - osoba
er muss
sie müssen
Préteritum
- osoba
ich musste
wir mussten - osoba
du musstest
ihr musstet - osoba
er musste
sie mussten
Perfektum
- osoba
ich habe müssen /ich habe gemusst
wir haben müssen /wir haben gemusst - osoba
du hast müssen /du hast gemusst
ihr habt müssen /ihr habt gemusst - osoba
er hat müssen /er hat gemusst
sie haben müssen /sie haben gemusst
Konjunktiv I
- osoba
ich müsse
wir müssen - osoba
du müssest
ihr müsset - osoba
er müsse
sie müssen
Konjunktiv II
- osoba
ich müsste
wir müssten - osoba
du müsstest
ihr müsstet - osoba
er müsste
sie müssten
Příčestí přítomné
müssend
nepravidelné způsobové sloveso kann, konnte, hat können
umět , dovést (být schopný)
Gitarre spielen können → umět hrát na kytaru
gut Deutsch sprechen können → umět dobře mluvit německy
moci (mít možnost, být s to)
Du kannst dich auf mich verlassen. → Můžeš se na mě spolehnout.
hovor. Man kann nie wissen. → Jeden nikdy neví.
moci , smět (mít svolení)
nepravidelné sloveso kann, konnte, hat gekonnt
umět , dovést , být schopný
Was kannst du eigentlich? → Co vlastně umíš?
irgendwohin moci , smět kam
moci , vládnout (mít dost sil) užívá se často v záporu
das, podstatné jméno ~s
umění , schopnost , dovednost
Infinitiv
können
Přítomný čas
- osoba
ich kann
wir können - osoba
du kannst
ihr könnt - osoba
er kann
sie können
Préteritum
- osoba
ich konnte
wir konnten - osoba
du konntest
ihr konntet - osoba
er konnte
sie konnten
Perfektum
- osoba
ich habe können /ich habe gekonnt
wir haben können /wir haben gekonnt - osoba
du hast können /du hast gekonnt
ihr habt können /ihr habt gekonnt - osoba
er hat können /er hat gekonnt
sie haben können /sie haben gekonnt
Konjunktiv I
- osoba
ich könne
wir können - osoba
du könnest
ihr könnet - osoba
er könne
sie können
Konjunktiv II
- osoba
ich könnte
wir könnten - osoba
du könntest
ihr könntet - osoba
er könnte
sie könnten
Příčestí přítomné
könnend
nepravidelné způsobové sloveso darf, durfte, hat dürfen
mít souhlas, dovolení smět , moci
vyjádření zdvořilé prosby, přání nebo otázky smět , moci
Darf ich Sie kurz stören? → Mohu vás na chvíli vyrušit?
Darf ich bitten? → Smím prosit?
Darf ich etwas fragen? → Smím se na něco zeptat?
vyjádření žádosti, výzvy, rady smět , moci
In diesem Raum darf man nicht rauchen. → V této místnosti se nesmí kouřit.
nepravidelné sloveso darf, durfte, hat gedurft
časování
smět , moci (mít svolení) užívá se jako plnovýznamové sloveso
Sie darf keine Süßigkeiten. → Nesmí žádné sladkosti.
Infinitiv
dürfen
Přítomný čas
- osoba
ich darf
wir dürfen - osoba
du darfst
ihr dürft - osoba
er darf
sie dürfen
Préteritum
- osoba
ich durfte
wir durften - osoba
du durftest
ihr durftet - osoba
er durfte
sie durften
Perfektum
- osoba
ich habe dürfen /ich habe gedurft
wir haben dürfen /wir haben gedurft - osoba
du hast dürfen /du hast gedurft
ihr habt dürfen /ihr habt gedurft - osoba
er hat dürfen /er hat gedurft
sie haben dürfen /sie haben gedurft
Konjunktiv I
- osoba
ich dürfe
wir dürfen - osoba
du dürfest
ihr dürfet - osoba
er dürfe
sie dürfen
Konjunktiv II
- osoba
ich dürfte
wir dürften - osoba
du dürftest
ihr dürftet - osoba
er dürfte
sie dürften
Příčestí přítomné
dürfend
100% absolut sicher
muss
90% fast sicher
müsste
75% wahrscheinlich
dürfte
50% möglich
könnte
müssen
Der Sprecher ist sich sicher,
dass es so ist. Er hat aber
keinen Beweis, hat es nicht
nachgeprüft.
Das muss Fritz sein.
Es muss sich um eine Sucht handeln.
Das kann nur Frity sein.
Diese Beziehung kann nicht gut gehen.
Er müsste den Zug eigentlich noch bekommen, da er glücklicherweise Verspätung hat.