اختلال وحشت زدگی Flashcards
اختلال وحشت زدگی (اختلال پنیک) عبارت است از یک حمله (1) به همراه احساس مرگ قریب الوقوع یا یک حادثه به شدت وحشتناک. مشخصه اصلی این اضطراب (2) است که ممکن است چندبار در یک روز یا صرفاً چند بار در یک سال روی دهند. بیماران مبتلا به اختلال وحشت زدگی (اختلال پنیک) معمولاً به چند عارضه کاموربید دیگر مبتلا هستند، مخصوصاً (3) که عبارت است از ترس یا اضطراب در ارتباط با رفتن یا قرار داشتن در مکان هایی که فرار از آنها ممکن است دشوار باشد.
1-اضطراب شدید و حاد
2-دوره هایی از ترس شدید و مستقل از یکدیگر
3-آگورافوبیا (بازار هراسی)
نرخ شیوع
احتمال ابتلای (1) دو تا سه برابر (2)است.
تنها عامل اجتماعی که مشخص شده است در ایجاد اختلال وحشت زدگی (اختلال پانیک)نقش دارد، (3) است. اختلال وحشت زدگی بیشتر از همه در (4)) به وجود می آید، اما این اختلال وحشت زدگی و هم آگورافوبیا ممکن است در هر سنی روی دهد.
1-زنان
2-مردان
3-متارکه یا طلاق
4-جوانان (با سن متوسط 25 سالگی
سبب شناسی
عوامل بیولوژیک
شواهد نشان می دهد که تنظیم غیرعادی سیستم های (1) نیز در ایجاد اختلال وحشت زدگی نقش دارد.
سیستم عصبی خودمختار بعضی از بیماران مبتلا به اختلال وحشت زدگی (اختلال پانیک) فعالیت (2) زیادتر از حد معمول نشان می دهد.
سیستم های نوروترانسمیتری عمده ای که ظاهراً در اختلال وحشت زدگی نقش دارند عبارتند از (3).
کاهش انتقال گابا، که خاصیت بازدارندگی دارد، در مناطق قاعده ای – جانبی (4)، میان – مغز و (5) می تواند پاسخ های فیزیولوژیک شبه – اضطراب به وجود بیاید.
در ساقه مغز، کانون توجه بیشتر روی نورون های (6) و نورون های (7) میانی متمرکز است.
سیستم لیمبیک احتمالاً مسئول تولید (8) است. کورتکس پریفرانتال احتمالاً مسئول تولید (9) است.
1-نوروآدرنژیک 2-سمپاتیک 3-نوراپی نفرین، سروتونین و GABA 4-آمیگدالا 5-هیپوتالاموس 6-نورآدرنرژیک لوکوس سرولئوس 7-سروتونرژیک هسته رافه 8-اضطراب انتظاری 9-اجتناب فوبیک
تصویربرداری مغزی
مطالعات تصویربرداری مغزی، برای مثال، MRI، در بیماران مبتلا به اختلال وحشت زدگی (اختلال پانیک) نشان داده اند که در (1)، مخصوصاً در (2) و (3)، نابهنجاری هایی وجود دارد.
عوامل ژنتیک
احتمال ابتلای خویشاوندان درجه یک بیماران مبتلا به اختلالات وحشت زدگی، چهار تا هشت برابر احتمال ابتلای خویشاوندان درجه یک بیماران مبتلا به سایر اختلالات روانی است.
1-لب های گیجگاهی
2-هیپوکامپ
3-آمیگدالا
عوامل روانی – اجتماعی
نظریه های روان تحلیلی حملات وحشت زدگی را ناشی از یک (1) در برابر (2) می دانند. آنچه قبلاً یک سیگنال خفیف اضطراب بود به احساس از پای درآورنده مخوف تبدیل می شود که سمپتوم های سوماتیک (جسمی) آن را تکمیل می کنند.
جدا شدن از مادر در کودکی با احتمال بیشتری به (3) منجر می شود تا جدا شدن از پدر.
یک علت دیگر در بیماران زنِ بزرگسال ظاهراً (4) است.
تحقیقات نشان می دهند که علت حملات وحشت زدگی احتمالاً معنای (5) است و ایجاد شدن حملات وحشت زدگی ممکن است با عوامل (6) که توسط واکنش (7) جرقه زده می شوند مرتبط باشد.
1-مکانیسم دفاعی ناموفق 2-تکانه های جرقه زننده اضطراب 3-اختلال وحشت زدگی 4-بدرفتاری فیزیکی و سوء استفاده جنسی 5-رویدادهای استرس زا در ضمیر ناخودآگاه 6-نوروفیزیولوژیکی 7-پسیکولوژیک
تشخیص
حملات وحشت زدگی
حمله وحشت زدگی عبارت است از یک دوره ترس شدید یا وحشت که ممکن است چند دقیقه یا چند ساعت ادامه یابد.
بعضی حملات وحشت زدگی نه در طبقه حملات منتظره قرار می گیرد و نه در طبقه حملات غیرمنتظره. این نوع حملات، (1) نامیده می شوند. وقتی بیمار در معرض یک محرک جرقه زننده خاص قرار می گیرد (1) ممکن است بعد از قرار گرفتن در معرض محرک جرقه زننده روی دهد یا ممکن است بلافاصله بعد از مواجهه با آن محرک یا بعد از یک تاخیر قابل ملاحظه روی دهد.
1-حملات وحشت زدگی با پیش زمینه موقعیتی
اختلالات روانی
حملات وحشت زدگی در بسیاری از اختلالات اضطرابی روی می دهند، از جمله (1) و (2). وحشت زدگی ممکن است در PTSD و OCD نیز روی می دهد. کلید تشخیص صحیح اختلال وحشت زدگی و تفکیک آن از سایر اختلالات اضطرابی ثبت حملات وحشت زدگی (3) در یک مرحله خاص در طول ابتلای فرد به بیماری است.
از قدیم، مشخصه های اصلی حملات وحشت زدگی (4) (در عرض چند دقیقه) و کوتاه مدت (معمولاً کمتر از 10 تا 15 دقیقه) بوده است، در حالی که در اضطراب مرتبط با اختلال اضطراب تعمیم یافته با (5) شروع می شود و از بین می رود.
1-فوبیای اجتماعی 2-فوبیای خاص 3-خودبخود (خودجوش) 4-شروع سریع 5-سرعت کمتری
تشخیص افتراقی اختلال وحشت زدگی بر اساس DSM-5
اگر فرد هرگز (1) و منتظره یا غیرمنتظره را تجربه نکرده است.
باید دیاگنوز دیگر اختلال اضطرابی مشخص یا دیگر اختلال اضطرابی نامشخص را در نظر گرفت.
اختلال اضطرابی ناشی از یک عارضه پزشکی دیگر
نمونه هایی از عارضه های پزشکی که می توانند وحشت زدگی ایجاد کنند عبارتند از هایپرتیروئیدیسم، هایپرپاراتیروئیدیسم، فئوکروموسیتوما، نارسایی های وستیبولار،اختلالات تشنجی، وعارضه های قلبی – ریوی (مثلاً انواع آریتمی، تاکیکاردیای سوپراونتیکولار، آسم، و بیماری انسداد مزمن ریه ها (COPD)).
1-حملات وحشت زدگی تمام – عیار (با حضور همه سمپتوم ها)
مسمومیت با مواد محرک (استیمولانت هایی) که سیستم عصبی مرکزی را تحریک می کنند (مثلاً (1)) یا کانابیس و پرهیز (ترک) مواد دپرسانتی که سیستم عصبی مرکزی را کند می کنند (مثلاً (2)) می توانند منجر به حملات وحشت زدگی شوند.
سایر اختلالات روانی که حملات وحشت زدگی یکی از ویژگی های ثانویه آنهاست (مثلاً دیگر اختلالات اضطرابی و اختلالات سایکوتیک)
1-کوکایین، آمفتامین ها، کافئین
2-الکل،بابیتورات ها
اگر حملات وحشت زدگی فقط در واکنش به (1) روی دهند، فقط اختلال اضطرابی مرتبط با آن را باید دیاگنوز کرد. با این حال اگر فرد حملات وحشت زدگی (2) را نیز تجربه کند و به علت این حملات دایم نگرانی و دغدغه خاص داشته باشد یا رفتارش تغییر کند، علاوه بر اختلال اضطرابی، می توان او را مبتلا به اختلال وحشت زدگی نیز دیاگنوز کرد.
1-بعضی محرک های جرقه زننده ی خاص
2-غیرمنتظره
درمان
مؤثرترین نوع درمان، (1) است.
دارو درمانی
بنزودیازپین ها
بنزودیازپین ها (آلپرازولام و لورازپام) (2) داروهای ضد وحشت زدگی هستند.
داروهای تری سایکلیک و تتراسایکلیک
در حال حاضر، (3)، بهترین دارو برای درمان اختلال وحشت زدگی محسوب می شوند. اما بعضی تحقیقات نشان می دهند که از بین داروهای تری سایکلیک، (4) موثرترین داروها برای درمان اختلال وحشت زدگی هستند.
1-دارودرمانی و روان درمانی – شناختی
2-سریع العمل ترین
3-SSRIها
4-کلومیپرامین و ایمپیرامین
رفتاردرمانی و شناخت درمانی
شناخت درمانی
برای اختلال وحشت زدگی دو هدف عمده را دنبال می کند؛ مطلع ساختن بیمار از (1) خود و (2) درباره حملات وحشت زدگی، بیمار باید متوجه شود که تفسیر کردن حس های بدنی به عنوان علایم حمله وحشتزدگی، مرگ یا یک رویداد وحشتناک قریب الوقوع یک باور غلط است. همچنین باید به او توضیح داده شود که وقتی حملات وحشت زدگی روی می دهند، موقتی است و زندگی را تهدید نمی کنند.
1-باورهای اشتباه
2-کسب اطلاعات
اختلال وحشت زدگي وقتي دياگنوز مي شود كه حملات وحشتزدگي بطور (١) و (٢) روي بدهند و تا (٣) احتمال روي دادن دوباره آنها وجود داشته باشد.
١- دائم
٢- غيرمنتظره
٣- ١ ماه بعد