Week7 Sensation and Perception Flashcards
Binocular disparate
De belangrijkste binoculaire (twee-ogen) cue voor dieptewaarneming is binoculaire dispariteit, die verwijst naar de enigszins verschillende (disparate) weergaven die de twee ogen hebben van hetzelfde object of dezelfde scène.
Bottom-up control
Hersenwetenschappers en perceptuele psychologen verwijzen naar controle die van hogerop in de hersenen komt als top-down controle, en zij verwijzen naar controle die meer rechtstreeks van de sensorische input komt als bottom-up controle. Bij perceptie gaat het altijd om een wisselwerking tussen bottom-up en top-down sturing (ook wel bottom-up en top-down processing genoemd) in de hersenen.
Gestalt principles of grouping
- Nabijheid.
- Gelijkenis.
- Sluiting.
- Goede voortzetting.
- Gemeenschappelijke beweging.
- Goede vorm.
Gestalt psychology
In het begin van de twintigste eeuw, lang voordat Treisman haar model van functie-integratie had ontwikkeld, hadden aanhangers van de stroming die bekend staat als de Gestaltpsychologie betoogd dat we automatisch hele, georganiseerde patronen en objecten waarnemen. Gestalt is een Duits woord dat zich ruwweg vertaalt als ‘georganiseerde vorm’ of ‘hele vorm’. Het uitgangspunt van de Gestaltisten - waaronder Max Wertheimer, Kurt Koffka en Wolfgang Köhler was dat de geest moet worden begrepen in termen van georganiseerde gehelen, niet in elementaire delen. Een favoriet gezegde van hen was: “Het geheel is anders dan de som der delen.” Een melodie is niet de som van de afzonderlijke noten, een schilderij is niet de som van de afzonderlijke verfpunten en een idee is niet de som van zijn elementaire concepten.
Cornea, iris, retina, fovea, blind spot, optic nerve, lens
De voorkant van de oogbal wordt bedekt door het hoornvlies, een transparant weefsel dat door zijn convexe (naar buiten gerichte) kromming helpt om het licht dat erdoorheen valt te focussen. Direct achter het hoornvlies bevindt zich de gepigmenteerde, donutvormige iris, die de kleur van het oog geeft. De iris is ondoorzichtig, dus het enige licht dat het binnenste van het oog binnenkomt, is dat licht dat door een gaatje gaat dat de pupil wordt genoemd, het zwart lijkende midden in de iris. Spiervezels in de iris maken het mogelijk om de diameter van de pupil te vergroten of te verkleinen om meer of minder licht binnen te laten. Achter de iris bevindt zich de lens, die bijdraagt aan het focusproces dat door het hoornvlies is begonnen. In tegenstelling tot het hoornvlies is de lens verstelbaar; het wordt meer bolvormig bij het scherpstellen op voorwerpen dicht bij het oog en vlakker bij het scherpstellen op voorwerpen die verder weg zijn.
Dark adaption and light adaption
De geleidelijke toename van de gevoeligheid die optreedt nadat u een verduisterde kamer binnengaat, wordt donkere aanpassing genoemd, en de snellere afname van de gevoeligheid die optreedt nadat u een heldere lamp aanzet of in het zonlicht stapt, wordt lichtaanpassing genoemd.
Pictorial cues for dept
Alle resterende monoculaire diepte-aanwijzingen kunnen een gevoel van diepte geven in foto’s en in de echte driedimensionale wereld, en daarom worden ze picturale aanwijzingen voor diepte genoemd.
- Occlusie.
2.Relatieve grootte - Liniair perspectief
- Textuurverloop.
- Positietenopzichtevandehorizon.
- Differentiële verlichting van oppervlakken.
McGurk effect
Het effect van visuele dominantie.
25-40% van het brein is betrokken bij verwerking visuele informatie.
Als audio en visueel conflicteren is visueel dominant.
LAW of complementarity
Volgens de wet van complementariteit kunnen paren golflengten worden gevonden die, wanneer ze bij elkaar worden opgeteld, de visuele sensatie van wit produceren.
Muller-Lyer illusion en Ponzo illusion
figuur 7.33. In elke illusie lijken twee horizontale balken van verschillende lengte te zijn; maar als je ze meet, zul je ontdekken dat ze identiek zijn.
De illusies van Ponzo (rails), Müller-Lyer (schraag) en maan zijn op zijn minst gedeeltelijk gebaseerd op onbewuste gevolgtrekkingen over diepte. Als twee objecten identieke beelden op het netvlies creëren, zal degene die onbewust als verder weg wordt beschouwd als groter worden gezien.
Visual agnosia
Mensen met visuele agnosie kunnen zien, maar ze weten niet wat ze zien. Visuele agnosieën zijn ingedeeld in een aantal algemene typen, waarvan er hier twee het meest relevant zijn. Mensen met visuele vormagnosie kunnen zien dat iets aanwezig is en kunnen enkele elementen ervan identificeren, zoals de kleur en helderheid, maar kunnen de vorm ervan niet waarnemen. Ze zijn niet in staat om de contouren van objecten of patronen die ze te zien krijgen te beschrijven of te tekenen. Daarentegen kunnen mensen met visuele objectagnosie de vormen van objecten die ze worden getoond beschrijven en tekenen, maar kunnen ze de objecten nog steeds niet identificeren
Multisensory integration
Bovendien ervaren we deze input voor onze verschillende systemen meestal niet als een chaotische mengelmoes, maar als een geïntegreerd geheel. Multisensorische integratie (of multimodale integratie) is de integratie van informatie van verschillende zintuigen door het zenuwstelsel.
Three primaries law
Door menging in de juiste verhoudingen van rood, groen, blauw kan elke kleur worden gemaakt.
Menging van deze drie kleuren geeft wit licht.
Additieve kleurmenging
Trichromatische theorie van kleurperceptie
Volgens de trichromatische theorie komt kleurenvisie voort uit de gecombineerde activiteit van drie verschillende soorten receptoren, die elk het meest gevoelig zijn voor een ander golflengtebereik. Dit idee werd voor het eerst voorgesteld (in 1802) door Thomas Young en later door Hermann von Helmholtz (1852). Young en Helmholtz redeneerden dat als elke kleur die we zien het resultaat is van een unieke verhouding of verhouding van activiteit tussen drie soorten receptoren, dan zou de drie-primaire wet een onvermijdelijk resultaat zijn: het zou mogelijk zijn om elke zichtbare kleur te evenaren door de relatieve intensiteiten van drie primaire lichten te variëren, die elk maximaal op een ander type receptor werken.
3 soorten kegeltjes rood, groen, blauw
Kegeltje korte golflengte
Kegeltje midden golflengte
Kegeltje lange golflengte
The opponent-process theorie
Opponente-Processen Theorie
De opponente-processen theorie stelt dat we kleur waarnemen in termen van tegenstellingen. Dit betekent dat de hersenen kleur waarnemen op een continuüm van rood naar groen, een ander van geel naar blauw en een ander van wit naar zwart. Na lang genoeg naar één kleur op één locatie te hebben gestaard, vermoei je die reactie en zwaai je naar het tegenovergestelde.
Hering was het meest onder de indruk van de observatie dat complementaire kleuren van licht (blauw en geel, of groen en rood) elkaar lijken op te slokken en elkaars kleur uitwissen wanneer ze bij elkaar worden opgeteld. Als u bijvoorbeeld begint met blauw licht en geleidelijk meer van zijn complement (geel) toevoegt, is het resultaat niet “blauwgeel” maar een steeds bleker (meer onverzadigd) blauw, dat uiteindelijk wit wordt. Om dergelijke waarnemingen te verklaren, stelde Hering (1878/1964) voor dat kleurperceptie wordt gemedieerd door fysiologische eenheden (die we nu neuronen noemen) die kunnen worden opgewekt of geremd, afhankelijk van de golflengte van het licht, en dat complementaire golflengten tegengestelde effecten hebben (dat wil zeggen, ze activeren “tegengestelde processen”) op deze tegenstander-proceseenheden.
