tło przemian w sztuce Flashcards

Question

Meduza (jedna z trzech Gorgon)

Answer 1

mityczny potwór, którego głowę okalały wijące się węże, twarz była oszpecona grymasem.

Answer 2

mityczny potwór o ciele ludzkim i głowie byka.

Answer 3

ziejący ogniem mityczny potwór przedstawiany z głową lwa, ciałem kozy i ogonem węża.

Answer 4

mityczny olbrzymi trzygłowy pies strzegący wejścia do krainy zmarłych, czasami przedstawiany z wężem zamiast ogona.

Answer 5

Starożytni Grecy dali początek filozofii − wiedzy, która stara się znaleźć odpowiedzi na najważniejsze pytania dotyczące człowieka oraz świata. Jednym z jej działów jest estetyka, czyli nauka o pięknie. Sam wyraz piękno miał dla nich inne znaczenie niż ma współcześnie. Filozofowie greccy zastanawiali się, czy piękno jest właściwością obiektywną, czy subiektywną. To znaczy, czy coś się podoba, dlatego że jest piękne, czy odwrotnie – jest piękne, dlatego że się komuś podoba. Skłaniając się do teorii piękna obiektywnego, poszukiwali doskonałych proporcji, które stałyby się miarą piękna.

Answer 6

Platon, jeden z najwybitniejszych i najbardziej wszechstronnych filozofów greckich, włączył pojęcia sztuki i piękna w wielki system filozoficzny. Podobnie jak dla kilku jego poprzedników, piękno nie ograniczało się dla niego do rzeczy zmysłowych, lecz dotyczyło także wszystkiego, co budzi uznanie. Nie były to więc tylko piękne przedmioty, ale również przymioty charakteru. Piękno było dla Platona najwyższą wartością.

Answer 7

Powstanie kanonów opartych na liczbach Grecy zawdzięczają filozofowi Pitagorasowi oraz jego uczniom. Pitagorejska koncepcja, zwana Wielką Teorią Piękna, opierała się na ładzie, mierze, proporcji i harmonii. Wszystko, co dobre, było dla pitagorejczyków piękne, ale nie mogło być piękne bez miary.

Answer 8

Grecy oparli na kilku pojęciach. Pierwsze z nich − harmonia − wynikało z przekonania, że wszechświat zbudowany jest harmonijnie, dlatego właśnie nadali mu miano kosmosu, czyli ładu. Przez symetrię Grecy rozumieli właściwe proporcje jednych rzeczy w odniesieniu do drugich. Wierzyli, że istnieją w kosmosie doskonałe proporcje i należy je wykorzystać w sztuce. Ważną cechą było też szeregowanie podobnych elementów, czyli ich rytm. Tak wykształcił się kanon w sztuce greckiej − reguła, która obowiązywała artystów. Dotyczyło to zarówno architektury, jak i rzeźby, malarstwa oraz ceramiki. Ponieważ przez wieki smak Greków jednak się zmieniał, kanony w sztuce greckiej nie były ustalone raz na zawsze, ale podlegały modyfikacji.

Answer 9

Wyrazem techne (gr. ‘sztuka’) Grecy określali każdy wytwór, który wymagał specjalnych umiejętności. Tym samym terminem określali więc pracę architekta, cieśli czy tkacza. Grecy dzielili sztuki na wolne i służebne. Do wolnych należały niewymagające wysiłku fizycznego (np. muzyka), a do służebnych − te, które go wymagają. Do tych drugich zaliczono zatem takie dyscypliny artystyczne, jak: architektura, rzeźba i – pierwotnie − malarstwo. To ostatnie jednak z czasem zaczęło być zaliczane do sztuk wolnych. W świadomości Greków sztuki plastyczne były bardzo odległe od poezji, muzyki i tańca. W przeciwieństwie do tych ostatnich nie wyrażały uczuć artysty. Ich podstawową funkcją było wytwarzanie rzeczy do podziwiania i kontemplacji.

Answer 10

Zarówno w rzeźbie, jak i w malarstwie z jednej strony opierano się na właściwych proporcjach, z drugiej − poszukiwano piękna idealnego w naturze. Ważnym pojęciem w estetyce greckiej było mimesis. Jego znaczenie się zmieniało, ale w ostatecznej wersji przyjęło się w malarstwie jako naśladowanie rzeczywistości. Poszukiwania idealnego piękna skłoniły jednak Greków ku temu, aby nie portretować poszczególnych osób, ale znajdować w nich najdoskonalsze cechy wyglądu i łączyć je w całość.