rzeźba Flashcards
W XVII-wiecznej Hiszpanii rzeźby tworzone były głównie na potrzeby Kościoła.
Rzeźba
sakralna powstawała najczęściej w drewnie. Dzięki bogatej kolorystycznie polichromii
dzieła zyskiwały realistyczny charakter. Artystów interesowało bowiem zarówno wierne
odtworzenie rzeczywistości, jak i wyrażenie uczuć religijnych rzeźbionych postaci. To
ostatnie uzyskiwano dzięki bogatej mimice i teatralnym gestom. Powstająca pod wpływem
hiszpańskich mistyków rzeźba pod względem ukazywania emocji przewyższała nawet najbardziej ekspresyjne dzieła włoskie. Klimat kontrreformacyjnej pobożności znakomicie
oddawał Gregorio Fernández, czego przykładem jest Pietà.
Gregorio Fernández Pietà
Rzeźba z drewna i polichromowana o wysokości 1,75 m została
zamówiona przez Znakomite Bractwo Pokutne Matki Bożej
Udręczonej. Jest to jedno z pięciu przedstawień tego
tematu dłuta artysty. Zastosował on nowatorską
kompozycję, w której Maria jedną ręką podtrzymuje
bezwładne ciało Chrystusa, drugą zaś wznosi
w geście rozpaczy. Rzeźbę cechują patos i teatralny
dramatyzm. Realizm potęgują nie tylko wymowne
gesty, ale także skontrastowana barwnie polichromia.
Maria została ukazana w tradycyjnych barwach
obowiązujących w jej przedstawieniach – w białej
chuście i nakrywającym ją błękitnym płaszczu.
Dzieło powstało w 1625 roku, znajduje się
w Narodowym Muzeum Rzeźby
w Valladolid w Hiszpanii.
Na południu Hiszpanii działał Alonso Cano,
malarz, rzeźbiarz i architekt. Jego niewielkie
rzeźbione figurki są wyrazem kompromisu między tradycyjnym hiszpańskim realizmem
a tendencją do idealizacji, czego przykładem jest Immaculata (łac. ‘Niepokalana’) znajdująca
się w katedrze w Grenadzie.
Alonso Cano Immaculata
Rzeźba o wysokości 50 cm została wykonana z drewna
i polichromowana. Powstała w 1655 roku i była przeznaczona
dla katedry w Grenadzie. Cechuje ją wdzięk i idealizacja. Uchodzi
za jedno z najpiękniejszych przedstawień Niepokalanej. Do dzisiaj
jest dla Hiszpanów ucieleśnieniem piękna
