Radnja krivičnog dela

Question 1

Radnja krivičnog dela

Answer 1

Radnja krivičnog dela je jezgro krivičnog prava i krivičnog dela.

Krivično delo mora imati svoj supstrat – nešto što pod određenim uslovima postaje krivično delo. To nešto je radnja krivičnog dela.

Question 2

Stavovi nemačke novije literature o radnji

Answer 2

Nije opravdano da se pođe od nekakvog pretpravnog pojma radnje već od samog vrednovanja odnosno od onoga što je zakonom proglašeno kao radnja krivičnog dela.

Shvatanje u nemačkoj doktrini da su značaj pojma radnje i teorija o njoj znatno opali i da ne treba da se unosi u opšti pojam kd.

To shvatanje je neprihvatljivo shvatanje.

Question 3

Stavovi objektivno-subjektivne odnosno kauzalne teorije o radnji

Answer 3

Objektivno-subjektivna ili kauzalna teorija o radnji je kod nas skoro opšteusvojena.

Naturalistički pojam radnje, radnja je voljni telesni pokret ili voljno propuštanje da se preduzme telesni pokret. U fizičko-psihološko smislu radnja je kontrakcija mišića – mišićna inervacija proizvedena reakcijom motornih nerava. Propuštanje je odsustvo pomenute kontrakcije.

Ono što je učinilac hteo preduzimanjem radnje – sadržina volje je irrelevantna za postojanje radnje prema ovoj teoriji.

Slabost ove teorije je što radnju vidi kao fizički fenomen posmatran s aspekta prirodnih nauka tj. jednu složenu pojavu simplifikuje i svodi na trivijalnost kao što je pokret mišića prouzrokovan voljnim impulsom.

Question 4

Stavovi finalne teorije o radnji krivičnog dela

Answer 4

Nije dovoljno da je voljnom radnjom pokrenut spoljni uzročni proces već se zahteva usmerenost radnje na ostvarenje nekog cilja. Radnja je vršenje ciljne delatnosti

Slabost je što radnja obuhvata suviše mnogo, delimično i ono što je sadržina drugih elemenata opšteg pojma krivičnog dela Objektivna teorija radnje je danas sasvim napuštena a postavlja minimalne uslove za postojanje radnje – ne traži ni postojanje volje Socijalna torija:  važna normativna ocena i vrednovanja odnosa ljudske radnje prema spoljnom svetu i društvenoj stvarnosti  da bi se neko ponašanje moglo smatrati radnjom kd mora imati određeni društveni značaj  slabost je u neodređenosti teorije i njenoj nepreciznosti  pojam radnje može biti ispunjen različitim sadržajima Personalna teorija:  radnja određena kao ispoljavanje ličnosti  proširuje suviše krug radnji koje bi se smatrale radnjom kd Prema negativnom pojmu radnje radnju čini neizbegavanje onoga što se moglo izbeći. Funkcije radnje: 1. funkcija osnovnog elementa  viši pojam – genus proximum – koji obuhvata sve oblike ispoljavanja kažnjivog ponašanja  činjenje i propuštanje, umišljajna i nehatna radnja, dovršena i nedovršena radnja itd  ispoljavanje pojave od prostog telesnog pokreta pa do vrlo složenih događaja i procesa 2. funkcija povezujućeg elementa  noseći stub, kičma u pojmu krivičnog dela
54

 ostali elementi su atributi radnje – uslovi koje ona mora ispuniti da bi bila kd  ne sme sadržati ono što je sadržano u drugim elementima kd  mora biti neutralna u odnosu na predviđenost u zakonu, protivpravnost i krivicu  sadržinski ne sme biti prazna jer onda ostali elementi ne bi uspešno za nju mogli biti vezani 3. funkcija razgraničavajućeg elementa  iz pojma radnje isključuje događaje i radnje koji ne mogu predstavljati radnju kd  na prvom nivou vrši razgraničenje u odnosu na ono što je kp irelevantno  nema radnje kd kada je ona preduzeta pod uticajem apsolutne sile – vis absoluta  neodoljiva sila koja potpuno isključuje donošenje ili realizovanje odluke od strane onoga prema kome je primenjena jer joj se ni na koji način nije mogao suprotstaviti  time se isključuje voljna radnja a time i krivično delo  kompulzivna sila – vis compulsiva – i pretnja utiču na donošenje odluke ali se ona javlja kao iznuđena  utiču na volju ali je ne isključuju čime ne isključuju ni postojanje radnje  radnja kd postoji a na planu krivice se može postaviti pitanje da li i kako utiče na njeno postojanje  gubitak svesti – radnje kd nema u stanju gubitka svesti  poremećaji svesti se rešavaju na planu uračunljivosti, mora doći do potpunog gubitka  u slučaju refleksnih pokreta nema radnje  organska posledica spoljnih nadražaja  automatizovane radnje  preovlađuje shvatanje da postoji radnja kd pošto nije sasvim isključena volja  kod nekih vrsta je teško postaviti granicu sa refleksnim radnjama  podjednako dobro funkciju razgraničenja obavljaju i objektivno-subjektivna, nova teorija o radnji a i finalna teorija  socijalni pojam ne bi mogao uspešno da izvrši razgraničavajuću funkciju

30. Socijalno-personalni pojam radnje Socijalno-personalni pojam radnje bi predstavljao spoj dve teorije.  radnja je društveno relevantno ispoljavanje ličnosti  ne obuhvata ni suviše malo ni suviše mnogo  prigovori:  socijalnom pojmu da ne postoji radnja koja nema društveni značaj  personalnom da svaki postupak predstavlja ispoljavanje ličnosti  umesto „ispoljavanje ličnosti“ treba uneti „ostvarivanje volje“  uglavnom se ispoljavanje ličnosti na to i svodi  ispoljavanje ličnosti obuhvata i ispoljavanje ličnih stavova, namera i sl  neko ko ih ispoljava ne želi da ih uvek realizuje  shvatanje radnje kao ispoljavanja ličnosti bi dovelo do kažnjavanja za misli  dovoljno je da se na bilo koji način s ostvarivanjem volje započelo  treba je dakle odrediti kao društveno relevantno ostvarivanje volje – socijalno personalni pojam radnje  prednost ovog pojma se pokazuje na primeru podstrekavanja  radnja kao voljni telesni pokret je u ovom slučaju nepodesna  radnjom podstrekavanja ostvaruje svoju volju a ne treperenjem glasnih žica kao što je klasična teorija htela da objasni  čak i kad radnja jeste neki telesni pokret, on često sam po sebi ne znači ništa i ne govori ništa o kd
31. Vrste radnje krivičnog dela i alternativno i kumulativno propisana radnja izvršenja Radnju izvršenja preuzima izvršilac dok radnju saučesništva preduzima saučesnik.  bez radnje izvršenja kd ne može postojati, radnja saučesništva je mogućnost  radnja izvršenja je konkretizacija radnje kd kod određenog kd koje se vrši njenim propisivanjem u biću kd  radnja saučesništva je u funkciji radnje izvršenja i njenog preduzimanja  precizno razgraničenje se vrši prilikom utvrđivanja ispunjenosti elementa predviđenosti u zakonu Pripremne radnje:
    56

 ne predstavljaju radnju izvršenja i kao takve nisu kažnjive  radnja koja nije izašla van stadijuma pripremanja za izvršenje kd nije obuhvaćena pojmom radnje  precizno razgraničenje se vrši na nivou predviđenosti u zakonu  ne ulaze u biće kd  nešto što je u prirodnom smislu pripremna radnja može u pravnom biti radnja izvršenja  kada su pripremne radnje proglašene samostalnim kd i kao takve predviđene zakonom  postaju radnja izvršenja Radnja činjenja i radnja nečinjenja: 1. krivična dela činjenja – komisivni delikti  voljno preduzimanje telesnog pokreta – naturalistički, kauzalno  ostvarivanje volje koja je društveno relevantna se vrši na različite načine a nije uvek presudno jel telesni pokret ili nije – socijalno personalni pojam  aktivno i pasivno držanje se nekad prepliću  neku radnju određujemo kao radnju činjenja ili propuštanja prema principu pretežnosti 2. krivična dela nečinjenja ili propuštanja – omisivni delikti  voljno propuštanje telesnog pokreta – naturalistički, kauzalno  pojedina pitanja se razmatraju u okviru bića kd Alternativno i kumulativno propisana radnja izvršenja:  alternativno  za postojanje radnje kao bitnog elementa dovoljno je da je izvršena bilo koja od alternativno propisanih radnji  jedna može biti radnja činjenja a druga nečinjenja  kumulativno  potrebno je da budu ostvarene sve propisane radnje izvršenja za postojanje radnje kd  jedna može biti radnja činjenja a druga nečinjenja