Nursing Of Patient With Renal And Urinary Mrs. Choun Mom Flashcards
- សង្គ្រោះដង្ហើម-បេះដូងគឺជាទម្រង់ការសង្គ្រោះបន្ទាន់ជាមូលដ្ឋានមួយសម្រាប់ទ្រទ្រង់ជីវិតមាន៖
☒ ការផ្តល់ដង្ហើមសិប្បនិមិ្មតនិងការរិតច្របាច់បេះដូងពីខាងក្រៅ
☒ ការបំពេញអុកស៊ីសែនឲ្យពេញទៅក្នុងសួតនិងខួរក្បាល
☒ ការធ្វើឲ្យដំណើរការដកដង្ហើមរបស់អ្នកជម្ងឺឲ្យបានស្រួល
☒ ការធ្វើឲ្យស្ថានភាពអ្នកជម្ងឺវិលមរកសភាពធម្មតាឡើងវិញ
☑ ការផ្តល់ដង្ហើមសិប្បនិមិ្មតនិងការរិតច្របាច់បេះដូងពីខាងក្រៅ
- ការដាក់សុងទឹកនោម ចំពោះបុរសត្រូវដាក់អ្នកជំងឺក្នុងស្ថានភាព៖
☒ ដំណេកផ្ងារបញ្ឈរជង្គង់ បន្ធូរភ្លៅ
☒ ដំណេកផ្ងារឱ្យភ្លៅកន្ធែកឃ្លាតពីគ្នាបន្តិច
☒ ដំណេកផ្អៀង បន្ធូរភ្លៅ បន្តិច
☒ ដំណេកផ្ងារបញ្ឈរជង្គង់បន្តិច
☑ ដំណេកផ្ងារឱ្យភ្លៅកន្ធែកឃ្លាតពីគ្នាបន្តិច
- ការដាក់សុងទឹកនោមធ្វើឡើងចំពោះអ្នកជំងឺ៖
☒ មិនអាចគ្រប់គ្រងការនោមដោយខ្លួនឯងឬមានឧបសគ្គក្នុងការនោម
☒ មិនមានអ្នកកំដរ និងបរិភោគមិនបាន
☒ មានការឈឺចុកចាប់នៅលើថ្ងាស
☒ ពិបាកក្នុងការវាស់កម្រិតបរិមាណទឹកនោម
☑ មិនអាចគ្រប់គ្រងការនោមដោយខ្លួនឯងឬមានឧបសគ្គក្នុងការនោម
- ការដាក់សុងក្រពះមានគោលបំណងដើម្បី៖
☒ បន្ធូរក្រពះជៀសវាងអ្នកជំងឺពិបាកទ្រាំ
☒ បញ្ចូលចំណីអាហារដល់អ្នកជំងឺ
☒ បន្ធូរក្រពះ និងបញ្ចូលចំណីអាហារឱ្យអ្នកជំងឺ
☒ ងាយស្រួលក្នុងការបញ្ចូលថ្នាំ
☑ បន្ធូរក្រពះ និងបញ្ចូលចំណីអាហារឱ្យអ្នកជំងឺ
- ការអនុវត្តទម្រង់ការដាក់សុងក្រពះត្រូវពន្យល់អ្នកជំងឺឱ្យសហការដោយ៖
☒ លើកម្រាមដៃជាសញ្ញានៅពេលមានការឈ្លក់ ឬមិនស្រួល
☒ ដកដង្ហើមវែងៗជាសញ្ញានៅពេលមានការឈ្លក់ ឬមិនស្រួល
☒ ងើយក្បាលឡើងលើជាសញ្ញានៅពេលមានការឈ្លក់ ឬមិនស្រួល
☒ និយាយប្រាប់គ្រូពេទ្យនៅពេលមានការឈ្លក់ ឬមិនស្រួល
☑ លើកម្រាមដៃជាសញ្ញានៅពេលមានការឈ្លក់ ឬមិនស្រួល
- ការអនុវត្តទម្រង់ការដាក់សុងក្រពះ បើមានសញ្ញាថាសុងមិននៅក្នុងក្រពះអ្នកជំងឺទេ៖
☒ ត្រូវបាញ់ទឹកចំនួន ៥ ម.ល ទៀត ហើយពិនិត្យសារជាថ្មី
☒ ត្រូវឱ្យអ្នកជំងឺប្រឹងលេប ហើយពិនិត្យសារជាថ្មី
☒ ត្រូវរុញសុងប្រហែល ១០ ស.ម ទៀត ហើយពិនិត្យសារជាថ្មី
☒ ត្រូវរុញសុងប្រហែល ៥ ស.ម ទៀត ហើយពិនិត្យសារជាថ្មី
☑ ត្រូវរុញសុងប្រហែល ៥ ស.ម ទៀត ហើយពិនិត្យសារជាថ្មី
- ការវាយតម្លៃការអនុវត្តទម្រង់ការដាក់សុងក្រពះ ត្រូវពិនិត្យអ្នកជំងឺរកមើលប្រតិកម្មទៅនឹង៖
☒ សញ្ញាជីវិត និងពិនិត្យស្ថានភាពរាងកាយ
☒ សញ្ញាជីវិត និងកំហាប់ហ្គាសកាបូនិកក្នុងឈាម
☒ សញ្ញាជីវិត និងកំហាប់ជាតិស្ករក្នុងឈាម
☒ សញ្ញាជីវិត និងកំហាប់អុកស៊ីហ្សែនក្នុងឈាម
☑ សញ្ញាជីវិត និងកំហាប់អុកស៊ីហ្សែនក្នុងឈាម
- ការធ្វើផែនការមុនធ្វើការបូមលាមកត្រូវមានការអន្តរគមន៏ពី៖
☒ គ្រូពេទ្យ ឬ គ្រួសារអ្នកជំងឺ
☒ គ្រូពេទ្យ ឬ គិលានុបដ្ឋាក
☒ ប្រធានមន្ទីរពេទ្យ ឬ គ្រូពេទ្យ
☒ គ្រូពេទ្យ ឬ វេជ្ជបញ្ជា
☑ គ្រូពេទ្យ ឬ វេជ្ជបញ្ជា
- ការអនុវត្តន៏ក្នុងការបូមលាមកអ្នកជំងឺត្រូវ៖
☒ លាបប្រេង ឬខ្លាញ់ ១០ ស.ម ពីចុងសុង ដើម្បីងាយស្រួលស៊កចូលក្នុងទ្វារលាមក
☒ លាបប្រេង ឬខ្លាញ់ ៥ ស.ម ពីចុងសុង ដើម្បីងាយស្រួលស៊កចូលក្នុងទ្វារលាមក
☒ លាបប្រេង ឬខ្លាញ់ ២០ ស.ម ពីចុងសុង ដើម្បីងាយស្រួលស៊កចូលក្នុងទ្វារលាមក
☒ លាបប្រេង ឬខ្លាញ់ ១៥ ស.ម ពីចុងសុង ដើម្បីងាយស្រួលស៊កចូលក្នុងទ្វារលាមក
☑ លាបប្រេង ឬខ្លាញ់ ៥ ស.ម ពីចុងសុង ដើម្បីងាយស្រួលស៊កចូលក្នុងទ្វារលាមក
- គោលបំណងនៃការដាក់សុង Rectal ឱ្យអ្នកជំងឺ គឺដើម្បីកាត់បន្ថយភាពតឹងណែននៃពោះដែលបណ្តាលមកពី៖
☒ ការអង្គុយច្រើនរបស់អ្នកជំងឺ
☒ ការច្រាល់នៃឧស្ម័នក្នុងក្រពះ
☒ ការញុំាច្រើនហួសកំណត់
☒ ការច្រាល់នៃឧស្ម័នក្នុងពោះវៀន
☑ ការច្រាល់នៃឧស្ម័នក្នុងពោះវៀន
- ការដាក់សុង Rectal ឱ្យអ្នកជំងឺ ធ្វើឡើងក្នុងរយៈពេលពី៖
☒ ៥ ទៅ ៦ នាទី ដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ ១៥ ទៅ ១៦ នាទី ដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ ១៦ ទៅ ២៦ នាទី ដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ ២៦ ទៅ ៣៦ នាទី ដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☑ ៥ ទៅ ៦ នាទី ដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
- ក្នុងការបូមស្លេសតាមច្រមុះ មិនត្រូវរុញCatheter ទៅមុខទៀតទេ បើមានឧបសគ្គរាំងស្ទះត្រូវ៖
☒ ព្យាយាមឱ្យអ្នកជំងឺខំលេបបញ្ចូល
☒ ដកចេញ ហើយស៊កចូលម្តងទៀត
☒ ព្យាយាមស៊កនៅរន្ធច្រមុះម្ខាងទៀត
☒ ចាក់ថ្នាំស្ពឹកដល់អ្នកជំងឺងាយស្រួលស៊កចូល
☑ ដកចេញ ហើយស៊កចូលម្តងទៀត
- តើភាគរយនៃការផ្តល់អ៊ុកស៊ីហ្សែននឹងមានការផ្លាស់ប្តូរអាស្រ័យទៅលើអ្វី?
☒ ល្បឿន នឹងជំរៅនៃការដកដង្ហើមរបស់អ្នកជំងឺ
☒ អត្រាកម្រិតលំហូរខ្ពស់អាចធ្វើឱ្យស្ងួតនូវម៊ុយកឺសតាមផ្លូវដង្ហើម
☒ ឧបករណ៏សាមញ្ញងាយស្រួលក្នុងការផ្តល់អ៊ុកស៊ីហ្សែនដល់អ្នកជំងឺ
☒ ឧបករណ៏ផ្តល់អ៊ុកស៊ីហ្សែនត្រឹមត្រូវតាមវេជ្ជបញ្ជា
☑ ល្បឿន នឹងជំរៅនៃការដកដង្ហើមរបស់អ្នកជំងឺ
- ការលៃតំរូវពីសំពាធនៃការបូមស្លេសចំពោះម៉ាស៊ីនបូមស្លេសដែលអាចយួរបានគឺ៖
☒ មនុស្សពេញវ័យ ពី៣០ ទៅ ៣៥ mmHg
☒ មនុស្សពេញវ័យ ពី២០ ទៅ ២៥ mmHg
☒ មនុស្សពេញវ័យ ពី១០ ទៅ ២៥ mmHg
☒ មនុស្សពេញវ័យ ពី១០ ទៅ ១៥ mmHg
☑ មនុស្សពេញវ័យ ពី១០ ទៅ ១៥ mmHg
- ការលៃតំរូវពីសំពាធនៃការបូមស្លេសចំពោះម៉ាស៊ីនបូមស្លេសដែលអាចយួរបានគឺ៖
☒ កុមារ ពី២ ទៅ ៥ mmHg
☒ កុមារ ពី១៥ ទៅ ២៥ mmHg
☒ កុមារ ពី០៥ ទៅ ១០ mmHg
☒ កុមារ ពី១០ ទៅ ១៥ mmHg
☑ កុមារ ពី០៥ ទៅ ១០ mmHg
- សុងទឹកនោមធ្វើពីកៅស៊ូ ឬផ្លាស្ទិកដែលត្រូវដាក់បញ្ចូលតាម៖
☒ ផ្លូវនោមគិតប្រវែងចំពោះអ្នកជម្ងឺជាបុរស ឬ ស្ត្រី
☒ បង្ហួរនោម ទៅក្នុងប្លោកនោមអ្នកជម្ងឺឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
☒ ការវាស់វែងក្នុងការបញ្ចេញទឹកនោមឲ្យអស់ពីប្លោកនោម
☒ ការប្រើប្រាស់ជំនួយការផ្ទាល់ខ្លួនក្នុងការដាក់សុងនោម
☑ បង្ហួរនោម ទៅក្នុងប្លោកនោមអ្នកជម្ងឺឲ្យបានត្រឹមត្រូវ
- ការដាក់សុងទឹកនោមអានាំមកនូវគ្រោះថ្នាក់នូវ៖
☒ ការបង្ករោគនៅផ្លូវបញ្ចេញទឹកនោម
☒ ការឈឺចាប់ខ្លាំងនៅផ្លូវបញ្ចេញទឹកនោម
☒ ការធ្លាយប្លោកនោមអាចបណ្តាលឲ្យស្លាប់
☒ ការបញ្ចេញទឹកនោមមានការក្តៅក្រហាយ
☑ ការបង្ករោគនៅផ្លូវបញ្ចេញទឹកនោម
- គិលានុបដ្ឋាកត្រូវប្រើវិធីសាស្ត្រស្តេរីល និងអាស៊ិបស៊ីនៅពេលស៊កសុងនោមដើម្បី៖
☒ កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់ក្នុងការដាក់សុងនោមញឹកញាប់មានការឈឺចាប់
☒ កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់បណ្តាលមកពីការបង្ករោគនៅក្នុងប្លោកនោម
☒ កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់បណ្តាលឲ្យអ្នកជម្ងឺមានការបញ្ចេញនោមមិនបាន
☒ កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់បណ្តាលឲ្យអ្នកជម្ងឺមានការរលាកបង្ហួរនោម
☑ កាត់បន្ថយគ្រោះថ្នាក់បណ្តាលមកពីការបង្ករោគនៅក្នុងប្លោកនោម
- នៅអំឡុងពេលអនុវត្តទម្រង់ការជួយផ្តល់នូវផាសុខភាពដោយវាស់វែងដូចជា៖
☒ បន្ទាប់ពីដាក់សុងអ្នកជម្ងឺអាចនោមដោយខ្លួនឯងបាន
☒ ការបង្ហាញឲ្យឃើញថាមានអត្រាបង្ករោគនៅផ្លូវនោមតិច
☒ ការដាក់ស្ថានភាពដៃ ឬ ការរក្សាកំដៅអ្នកជម្ងឺ
☒ មិនមានការបង្កផលវិបាកបន្ទាប់ពីការដាក់សុងនោម
☑ ការដាក់ស្ថានភាពដៃ ឬ ការរក្សាកំដៅអ្នកជម្ងឺ
- ការប្រើសុងនោមដាក់តែម្តងបានបង្ហាញឲ្យឃើញថាមានអត្រានៃការបង្ករោគនៅផ្លូវនោមតិចនិងមិនមាន៖
☒ ការបង្កផលវិបាកបន្ទាប់ពីការដាក់សុងនោម
☒ ការកាត់បន្ថយឲ្យតូចបំផុតនូវការបង្ករោគ
☒ ការកាត់បន្ថយនូវឧបសគ្គនៅផ្លូវបញ្ចេញនោម
☒ ការកាត់បន្ថយការប៉ោងនៅប្លោកនោម
☑ ការបង្កផលវិបាកបន្ទាប់ពីការដាក់សុងនោម
- ការប៉ាន់ប្រមាណពីការយល់ដឹងរបស់អ្នកជម្ងឺក្នុងការដាក់សុងនោមពី៖
☒ ភាពសុខស្រួលក្នុងប្លោកនោម
☒ ប្លោកនោមមិនមានប៉ោងក្នុងប្លោកនោម
☒ គោលបំណងនៃការដាក់សុងទឹកនោម
☒ បង្ហាញលទ្ធផលសង្ឃឹមទុកនៅពេលអនុវត្ត
☑ គោលបំណងនៃការដាក់សុងទឹកនោម
- បង្កើតរោគវិនិច្ឆ័យថែទាំឲ្យបានត្រឹមត្រូវផ្អែកទៅតាមទិន្នន័យដែលប្រមូលលើកលែងតែ៖
☒ ការថប់អារម្មណ៍
☒ ការឈឺចាប់ខ្លាំងខ្លា
☒ ការស្ទះទឹកនោម
☒ ការឈឺផ្លូវនោម
☑ ការឈឺផ្លូវនោម
- ការកំណត់លទ្ធផលរំពឹងទុកក្រោយពីការដាក់សុងនោមឲ្យអ្នកជម្ងឺរួចត្រូវមាន៖
☒ ចំណុះទឹកនោមយ៉ាងតិច ៣០ មល ក្នុង ១ម៉ោង
☒ ចំណុះទឹកនោមយ៉ាងតិច ៣៥ មល ក្នុង ១ម៉ោង
☒ ចំណុះទឹកនោមយ៉ាងតិច ៤០ មល ក្នុង ១ម៉ោង
☒ ចំណុះទឹកនោមយ៉ាងតិច ៥០ មល ក្នុង ១ម៉ោង
☑ ចំណុះទឹកនោមយ៉ាងតិច ៣០ មល ក្នុង ១ម៉ោង
- ការដាក់សុងតាមគូទគឺធ្វើឡើងក្នុងគោលបំណងដើម្បីកាត់បន្ថយ៖
☒ ភាពតឹងណែនក្នុងការពិបាកបញ្ចេញទឹកនោមតាមការដាក់សុង
☒ ភាពតឹងណែនក្នុងពោះដោយការបរិភោគអាហារមិនបានច្រើន
☒ ភាពតឹងណែននៃពោះបណ្តាលមកពីការច្រាលឧស្ម័នក្នុងពោះវៀន
☒ ភាពតឹងណែននៃការដកដង្ហើមស្រូបចូលទៅក្នុងសួតមិនបានល្អ
☑ ភាពតឹងណែននៃពោះបណ្តាលមកពីការច្រាលឧស្ម័នក្នុងពោះវៀន
- ការដាក់សុងតាមគូទធ្វើឡើងក្នុង៖
☒ រយ:ពេល ៩ ទៅ ១០ នាទីដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ រយ:ពេល ៧ ទៅ ៨ នាទីដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ រយ:ពេល ៦ ទៅ ៧ នាទីដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☒ រយ:ពេល ៥ ទៅ ៦ នាទីដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
☑ រយ:ពេល ៥ ទៅ ៦ នាទីដើម្បីបញ្ចេញឧស្ម័នមកក្រៅ
- ការដាក់សុងគូទឲ្យអ្នកជម្ងឺពេញវ័យត្រូវប្រើបំពង់បង្ហូរដែលមាន៖
☒ ទំហំ 22 - 23Fr
☒ ទំហំ 22 - 24Fr
☒ ទំហំ 22 - 25Fr
☒ ទំហំ 22 - 26Fr
☑ ទំហំ 22 - 26Fr
- ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជាការប៉ាន់ប្រមាណពីសភាពទូទៅរបស់អ្នកជំងឺក្នុងការដាក់សុង ទឹកនោម៖
☒ សួរពីកម្រិតនៃការយល់ដឹងរបស់អ្នកជំងឺ
☒ ពិនិត្យមើលលទ្ធភាពនៃការធ្វើចលនារាងកាយរបស់អ្នកជំងឺ
☒ អាយុ និងភេទអ្នកជំងឺដើម្បីកំណត់ទំហំសុង
☒ ប្រវត្តិគ្រួសារធ្លាប់ទល់នោម
☑ ប្រវត្តិគ្រួសារធ្លាប់ទល់នោម
- ខាងក្រោមនេះមានទំហំសុងទឹកនោមមួយដែលត្រូវដាក់ចំពោះស្រ្តីពេញវ័យ៖
☒ ទំហំពី ៥ ទៅ ៦ Fr
☒ ទំហំពី ១៦ ទៅ ១៨ Fr
☒ ទំហំពី ១៤ ទៅ ១៦ Fr
☒ ទំហំពី ១០ ទៅ ១៨ Fr
☑ ទំហំពី ១៤ ទៅ ១៦ Fr
- ខាងក្រោមនេះមានសំណួរមួយ សួរអ្នកជំងឺក្នុងករណីមានប្រតិកម្មអាលែកហ្សីជាមួយបេតាឌីន ហើយអ្នកជំងឺមិនដឹងពីប្រតិកម្មអាលែកហ្សី៖
☒ ធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយសូរាឬទេ
☒ ធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយពួកកៅស៊ូឬទេ
☒ ធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយពួកសត្វ ចតុបាតឬទេ
☒ ធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយពួកសន្តានខ្យង ខ្ចៅ លៀស គ្រំ ដែរឬទេ
☑ ធ្លាប់មានប្រតិកម្មជាមួយពួកសន្តានខ្យង ខ្ចៅ លៀស គ្រំ ដែរឬទេ
- ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជាការធ្វើរោគវិនិច្ឆ័យរបស់អ្នកជំងឺក្នុងការដាក់សុងទឹកនោម៖
☒ ឈឺពោះផ្នែកក្រោមស្តាំ
☒ ការថប់បារម្ភ
☒ ការទល់នោម
☒ ឱនភាពចំណេះដឹង ទាក់ទងនឹងតម្រូវការដាក់សុងទឹកនោម
☑ ឈឺពោះផ្នែកក្រោមស្តាំ
- ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយនៃការអនុវត្តការថែទាំក្នុងការក្រាលកម្រាលមិនជ្រាបទឹកក្រោមគូទ អ្នកជំងឺនៅពេលដាក់សុងទឹកនោម៖
☒ កម្រិតនៃការយល់ដឹងរបស់អ្នកជំងឺ
☒ ពិនិត្យមើលលទ្ធភាពនៃការធ្វើចលនារាងកាយរបស់អ្នកជំងឺ
☒ រកជំនួយដើម្បីដាក់ស្ថានភាពនិងជួយអ្នកជំងឺគ្មានកម្លាំងឬទន់ខ្សោយ
☒ ប្រវត្តិគ្រួសារធ្លាប់ទល់នោម
☑ រកជំនួយដើម្បីដាក់ស្ថានភាពនិងជួយអ្នកជំងឺគ្មានកម្លាំងឬទន់ខ្សោយ
- ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជាការវាយតម្លៃការថែទាំជំងឺក្នុងការដាក់សុងទឹកនោម៖
☒ ស្ទាបប្លោកនោម
☒ សួរពីភាពសុខស្រួលរបស់អ្នកជំងឺ
☒ កត់ត្រាប្រវត្តិអ្នកជំងឺ
☒ សង្កេតពីលក្ខណៈ និងចំណុះទឹកនោម
☑ កត់ត្រាប្រវត្តិអ្នកជំងឺ
- ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជាលទ្ធផលមិនរំពឹងទុកនៃការវាយតម្លៃការថែទាំជំងឺក្នុងការដាក់ សុងទឹកនោម
☒ កម្រិតនៃការយល់ដឹងពីទំហំសុង
☒ សុងមិនអាចរុញបញ្ចូលទៅមុខបាន
☒ គ្មានទឹកនោមហូរចេញ
☒ ជ្រាបទឹកនោមចេញពីជុំវិញសុង
☑ កម្រិតនៃការយល់ដឹងពីទំហំសុង
- សំណើខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជាគោលបំណងនៃការបូមលាមក៖
☒ ដើម្បីព្យាបាលការទល់លាមក
☒ តាមសំណូមពររបស់អ្នកជំងឺ
☒ ធ្វើឱ្យពោះវៀនទទេ
☒ មុនធ្វើការរករោគវិនិច្ឆ័យនៅក្នុងជំងឺវះកាត់ខ្លះ
☑ តាមសំណូមពររបស់អ្នកជំងឺ
- ចំណុះHypertonic Solution ដែលមានប្រសិទ្ធភាពប្រើក្នុងការបូមលាមកលើអ្នកជំងឺមិនអាចទ្រាំនឹង ទឹកច្រើនបានគឺ៖
☒ ពី១០០ ម.ល ទៅ១២០ ម.ល
☒ ពី២២០ ម.ល ទៅ២៨០ ម.ល
☒ ពី១២០ ម.ល ទៅ១៨០ ម.ល
☒ ពី១៤០ ម.ល ទៅ១៨០ ម.ល
☑ ពី១២០ ម.ល ទៅ១៨០ ម.ល
- ៣៦-ខាងក្រោមនេះមានចម្លើយមួយមិនមែនជារោគវិនិច្ឆ័យថែទាំនៃការបូមលាមក៖
☒ ការទល់លាមក
☒ ការឈឺចាប់ស្រួចស្រាវ
☒ ការប្រឈមមុខនឹងការទល់លាមក
☒ ការអស់កម្លាំង
☑ ការអស់កម្លាំង
- ដើម្បីជៀសវាងបញ្ហាអតល្យភាពសារធាតុរាវ និងអេឡិចត្រូលីតក្នុងការបូមលាមកជាទូទៅគួរ៖
☒ ធ្វើតែ ១ដង
☒ ធ្វើ ៣ដងបន្តបន្ទាប់
☒ ធ្វើ ៥ ដងបន្តបន្ទាប់
☒ ធ្វើ ៦ដងបន្តបន្ទាប់
☑ ធ្វើ ៣ដងបន្តបន្ទាប់
- ក្នុងការបូមលាមកបើសង្ស័យថាអ្នកជំងឺខ្សោយSphincter ត្រូវ៖
☒ ដាក់អ្នកជំងឺគេងផ្ញារបញ្ឈរជង្គង់លើកន្ថោរគ្រែ
☒ ឱ្យអ្នកជំងឺអង្គុយ លើកន្ថោរគ្រែ
☒ ដាក់អ្នកជំងឺគេងចំហៀង
☒ ដាក់អ្នកជំងឺគេងផ្កាប់
☑ ដាក់អ្នកជំងឺគេងផ្ញារបញ្ឈរជង្គង់លើកន្ថោរគ្រែ
- ក្នុងការបូមលាមកចំពោះអ្នកជំងឺពេញវ័យត្រូវស៊កTube ចូលរន្ធគូថប្រវែង៖
☒ ពី ២.៥ស.ម ទៅ ៣ស.ម
☒ ពី ៥ ស.ម ទៅ៧.៥ស.ម
☒ ពី ៧.៥ស.ម ទៅ ១០ស.ម
☒ ពី ១០ស.ម ទៅ ១២ស.ម
☑ ពី ៧.៥ស.ម ទៅ ១០ស.ម
- ក្នុងការបូមលាមកបើ Tube មិនអាចស៊កចូលបាន មិនត្រូវបង្ខំរុញទេត្រូវ៖
☒ ដាក់អ្នកជំងឺគេងផ្ញារបញ្ឈរជង្គង់
☒ បើកសូលុយស្យុងឱ្យហូរចូលបន្តិច ព្យាយាមស៊កឡើងវិញយឺតៗ
☒ បើកសូលុយស្យុងឱ្យហូរច្រើន និង ព្យាយាមស៊កឡើងវិញយឺតៗ
☒ បើកសូលុយស្យុងឱ្យហូរចូលបន្តិច និងដាក់អ្នកជំងឺគេងផ្កាប់
☑ បើកសូលុយស្យុងឱ្យហូរចូលបន្តិច ព្យាយាមស៊កឡើងវិញយឺតៗ