HF i Resuscytacja Teoria Flashcards
Leki o działaniu inotropowym dodatnim w terapii HF
- Nieodgrywają już pierwszorzędowej roli w długotrwałej terapii HF
- Używane w leczeniu zaostrzeń
Dopamina działanie
- Słaby agonista β-receptorów
- Silny agonista receptorów D1 i D2
- Jej działanie zależy od dawki
Dopamina dawkozależność
0.5 - 5 μg/ kg mc./ min -> aktywuje głównie receptory D w nerkach
5 - 10 μg/ kg mc./ min -> stymuluje przede wszystkim receptory β1 w sercu
> 10 μg/ kg mc./ min -> pobudza α1-receptory -> wywołują uogólniony skurcz naczyń krwionośnych
Dopamina zastosowanie
- Leczenie AKI w stanach zagrożenia niewydolnością nerek (dawka nerkowa/ diuretyczna 2-3 μg/ kg mc./ min)
Jako lek inotropowy w dawkach >5 μg/ kg mc./ min:
- Ostra HF (lub zaostrzeniu przewlekłej)
- Zaawansowana zdekompensowana HF z hipotonią
- Wstrząs kardiogenny w przebiegu zawału serca
- Ostra dysfunkcja mięśnia sercowego po zabiegach kardiochirurgicznych
- W dawce >10 μg/ kg mc./ min we wstrząsie septycznym
Dobutamina działanie i farmakokinetyka
- Syntetyczny analog Dopaminy -> β1-agonista
- Bd krótki biologiczny okres półtrwania -> wymaga ciągłej infuzji
- Siła działania dobutaminy ↓ o ok. 1/3 po 72h -> bo down-regulacja receptorów β1
Dobutamina wskazania
- ADHF lub zaostrzenie przewlekłej HF
2. Echokardiograficzna próba obciążeniowa -> diagnostyka
Różnice w działaniu Dobutaminy i Dopaminy
- Dopamina poprawia przepływ nerkowy i wywołuje efekt diuretyczny w niskiej dawce
- Dopamina też jest obarczona mniejszą arytmogennością
Inhibitory PDE3 działanie
- Blokują rozkład cAMP do AMP przez PDE -> ↑ cAMP -> ↑ aktywacji PKA -> fosforylacja kanałów wapniowych typu L oraz fosfolambanu -> ↑ napływu Ca2+ do kardiomiocytu -> ↑ łączenia Ca2+ z troponiną C (TnC) -> efekt inotropowy dodatni i rozkurcz naczyń
Inhibitory PDE3 zastosowanie
- > jako leki kolejnego wyboru w:
1. Zastoinowa ADHF
2. Ciężkie zaostrzenie przewlekłej HF
Inhibitory PDE3 uwagi kliniczne
- Podawane krótkotrwale -> do 48h
- Mogą być używane z glikozydami naparstnicy
- Stosuje się je pod kontrolą EKG i kliniczną
Inhibitory PDE3 działania niepożądane
- Pojedyncze komorowe pobudzenia podwczesne -> często
- Objawowa hipotonia
- Zawroty i bóle głowy
- Nudności i wymioty
- Biegunka
Rzadziej:
- Arytmia komorowa lub nadkomorowa
- Małopłytkowość
- Hipokaliemia
↑ stężenia wapnia w komórkach -> skutki
- Arytmie
2. Nadmierne pobudzenie wielu szlaków wewnątrzkom.
Leki działające inotropowo dodatnio - wady
- Zwiększają zużycie tlenu przez mięsień sercowy -> głównie przez to, że komórka musi przetransportować większą ilość Ca2+ przy pomocy ATP do ER za każdym cyklem pracy serca (a nie na wskutek wiązania aktyny z miozyną) -> są nieefektywne
Uczulacze wapniowi - działanie
- Powodują stabilizację TnC w postaci wiążącej się z Ca2+ w kardiomiocycie bez wpływu na stężenie samego wapnia
- W ten sposób zmniejszają koszt tlenowy zwiększenia siły skurczu
- Wydaje się, że stanowią nową jakość w leczeniu HF i innych stanów, w których korzystne jest działanie inotropowe +
Pimobendan działanie
- Stary uczulacz wapniowy -> hamuje także silnie PDE3
2. Dodatkowo hamuje produkcję cytokin zapalnych
Lewozymendan działanie
- Nowy uczulacz wapniowy
- Bez wpływu na PDE3 i stężenie cAMP
- Otwiera kanały potasowe -> działa dodatkowo naczyniorozkurczowo i kardioprotekcyjnie
Lewozymendan zastosowanie
- ADHF
- Skurczowa, przewlekła HF, szczególnie z niską frakcją wyrzutową -> gdy nie występuje hipotensja
-> pierwszy lek inotropowo + korzystny w przewlekłej HF
Lewozymendan działania niepożądane
- Hipotonia
- Arytmie:
1) migotanie przedsionków
2) częstoskurcz przedsionkowy
3) częstoskurcz komorowy - Niedokrwienie mięśnia sercowego
- Hipokaliemia
Glikozydy naparstnicy działanie
- Blokują Na+/K+ - ATP-azę na błonie kardiomiocytów -> ↑ stężenia wewnątrzkom. Na+ -> hamowanie aktywności wymiennika Na+/Ca2+ -> ↑ stężenia Ca2+ w komórce -> działanie inotropowe dodatnie
- Hamują także aktywność układu współczulnego i nasilają aktywność układu parasympatycznego -> wagotonia (powodują też obniżenie reaktywności odruchu z baroreceptorów)