CIJANIDNI I TIOCIJANIDNI ION Flashcards
Najotrovniji oblici cijanida
1.Vodikov cijanid (HCN):
2.Cijanidni soli (npr. natrijum cijanid - NaCN, kalijum cijanid - KCN)
Vodikov cijanid (HCN)-osobine
Osobine: HCN je bezbojni gas sa mirisom badema. Može brzo prodrijeti kroz respiratorni sistem i apsorbovati se u krvotok.
Vodikov cijanid (HCN)-otrovnost
Otrovnost: Zbog svoje hlapljivosti i sposobnosti brzog ulaska u telo putem disanja, HCN je jedan od najotrovnijih oblika cijanida.
Cijanidni soli (npr. natrijum cijanid - NaCN, kalijum cijanid - KCN)
Osobine: Ove soli su visoko rastvorljive u vodi i oslobađaju HCN gas kada dođu u kontakt sa kiselinama ili vodom.
Otrovnost: Prilikom ingestije ili inhalacije, ove soli brzo oslobađaju cijanid jone, koji su izuzetno toksični.
Mehanizam otrovnosti cijanida
Cijanid inhibira enzim citohrom c oksidazu (kompleks IV) u mitohondrijama, što zaustavlja ćelijsko disanje i sprečava ćelije da koriste kiseonik za proizvodnju ATP-a. To rezultira brzim gubitkom svesti i smrću ako se ne leči brzo.
Djelovanje tiocijanata (SCN⁻) na organizam čovjeka
Tiocijanat je metabolit cijanida koji se stvara kada telo detoksifikuje cijanid, uglavnom uz pomoć enzima rodonaze koji pretvara cijanid u manje toksičan tiocijanat.
Toksičnost tiocijanata
Uobičajeni simptomi trovanja tiocijanatom uključuju vrtoglavicu, mučninu, glavobolju, slabost, a u težim slučajevima može doći do hipotireoze i neuroloških problema.
Eliminacija tiocijanata
Tiocijanat se izlučuje putem bubrega u urinu. Zdravi bubrezi mogu efikasno eliminisati tiocijanat iz organizma.
Kod osoba sa oštećenjem bubrega može doći do akumulacije tiocijanata u organizmu, što povećava rizik od toksičnih efekata.
Hipotireoza (vezano za štitnu)
Tiocijanat može inhibirati unos joda u štitnu žlezdu, što može dovesti do hipotireoze (smanjene funkcije štitne žlezde).
Dugotrajno izlaganje visokim nivoima tiocijanata može ometati sintezu hormona štitne žlezde
Nastanak cijanida
prirodno, vještački, sagorijevanjem metala
Prirodni izvori cijanida
Biljke: Neke biljke, poput gorke badema, manioke, i tropskog voća kao što je kasava, sadrže glikozide koji mogu osloboditi cijanid. Primer je amigdalin koji se hidrolizuje u cijanid.
Bakterije i gljivice: Neke bakterije i gljivice proizvode cijanid kao deo svog metabolizma.
Vještački izvori cijanida
Proizvodnja kemikalija: Cijanid se koristi u proizvodnji plastike, boja, pesticida i drugih kemikalija.
Rudarstvo: U procesu ispiranja zlata i srebra iz rude, cijanidne soli (kao što su natrijum cijanid i kalijum cijanid) se koriste za izdvajanje metala.
Metalurgija: Cijanid se koristi u galvanizaciji, kaljenju metala i ekstrakciji metala.
Sagorevanje materijala
Cijanidni spojevi mogu nastati pri sagorevanju materijala koji sadrže ugljik i azot, kao što su plastični materijali (npr. polimeri) i duvan.
Nastanak tiocijanata
Metabolizam cijanida u organizmu
Industrijski procesi
Metabolizam cijanida u organizmu:
Enzimska konverzija: U ljudskom telu, cijanid se detoksikuje pomoću enzima rodonaze, koji konvertuje cijanid (CN⁻) u tiocijanat (SCN⁻) koristeći donor sumpora, kao što je tiosulfat:
CN- + S2O3 -2 <–> SCN- + SO3 -2
Jetra: Glavno mesto detoksikacije cijanida u tiocijanat je jetra.