Betrouwbaarheid (H6) Flashcards
Klassieke testtheorie
Deze benadering wordt meestal het meest gebruikt bij het analyseren en creëren van tests. De antwoorden die iemand tijdens een test geeft, worden via statistische of kwalitatieve methoden vergeleken met de antwoorden van andere personen die dezelfde test hebben gedaan.
De testscore hierbij is een optelling van de ware score en de meetfouten.
- Systematische meetfouten
Fouten die aan de test zelf vastzitten en die dus bij iedere meting eenzelfde vertekening veroorzaakt. Hebben geen invloed op score binnen een groep, omdat iedereen onder de fout bezwijkt.
- Toevallige meetfouten
Factoren in de omgeving die de test verstoren, denk aan luide treinen.
Factoren van de test zelf, denk aan moeilijk woordenschat in een test. Sommige herkennen het woord wel en andere niet.
Een gebrek aan standaardisatie of onvoldoende objectiviteit.
Toevallige omstandigheden in de proefpersoon, denk aan vermoeidheid of voorkennis.
Formule = testscore = ware score + toevallige meetfouten
Standaardmeetfout
Hoe groter de standaarddeviatie, hoe onbetrouwbaarder de test is.
standaardmeetfout = standaarddeviatie x wortel van (1-correlatiecoëfficient)
Manieren om na te gaan hoe betrouwbaar een test is
- Test-hertestbetrouwbaarheid
De consistentie tussen twee testafnames bij dezelfde personen. Hier is wel tussentijd voor nodig. - Interbeoordelaarsbetrouwbaarheid
De consistentie tussen beoordelingen van verschillende beoordelaars. - Paralleltestbetrouwbaarheid
De consistentie tussen twee testversies. (testversies zijn gelijkwaardig) - Splitsingsbetrouwbaarheid
De consistentie tussen opgesplitste testdelen. (testversies zijn gelijkwaardig) - Interne inconsistentie
De consistentie op itemniveau. Hierbij stel je de betrouwbaarheid op itemniveau. Uitgedrukt in Cronbachs alpha.
Betrouwbaarheidsinterval onder- en bovengrens berekenen
95% = 1,96
99% = 2,58
Dus ondergrens van 95% is score -(1,96 x standaardmeetfout)
Dus bovengrens van 95% is score +(1,96 x standaardmeetfout)
