2. Prawo naturalne Flashcards
Źródła prawa naturalnego:
1) Bóg, wola Boska;
2) natura człowieka;
3) godność człowieka;
4) natura społeczeństw;
5) wartości uznawane przez wszystkich
Nurty prawa natury:
1) kosmologiczny – prawo naturalne utożsamiane jest z prawem natury świata, logosem rządzącym światem, którego jesteśmy cząstką,
2) racjonalistyczny – personalny, laicki (Arystoteles: człowiek jest źródłem prawa naturalnego),
3) religijny, odwołujący się do chrześcijaństwa – źródłem prawa jest Bóg.
Trzy okresy w historii prawa naturalnego:
1) starożytność - XVII w. - występowały dwa porządki, przenikające się wzajemnie - prawo natury i prawo stanowione;
2) XVII + XVIII w. - okres rozkwitu prawa natury - powstanie szkoły prawa naturalnego (Grocjusz, Hobbses, Locke, Spinoza, Rousseau);
3) XIX do dziś - okres pozytywizmu prawniczego - prawo natury jako remedium na słabości prawa stanowionego.
Tendencje rozwoju myśli prawno-naturalnej:
1) przejście od koncepcji obiektywistycznych do subiektywistycznych;
2) przejście od koncepcji statycznych do koncepcji dynamicznych;
3) przejście od koncepcji idealistycznych do materialistycznych
4) przejście od koncepcji religijnych do koncepcji prawa natury niezależnych od treści religijnych
przejście od koncepcji obiektywistycznych do subiektywistycznych:
a) Koncepcje
obiektywistyczne to takie, w których prawo natury wyrasta z pewnej rzeczywistości usytuowanej poza człowiekiem i niezależnej od jego woli i świadomości.
b) Koncepcje subiektywistyczne pojmują
zaś prawo natury jako zależne w swoim istnieniu od człowieka, od jego intelektu, uczuć, woli,
sumienia.
przejście od koncepcji statycznych do koncepcji dynamicznych
3 grupy doktryn prawno-naturalnych:
1) teorie prawa o niezmiennej treści. Wskazują one na normatywny charakter prawa natury, tj. istnienie katalogu niezmiennych i uniwersalnie ważnych zasad prawnonaturalnych.
2) teorie prawa natury
o zmiennej treści, inspirowane filozofią Kanta. prawo stanowi tutaj wyraz
indywidualizacji człowieka, determinowanego okolicznościami historycznymi, kulturowymi,
społecznymi, etc. swoich czasów. Koncepcje te mają laicki charakter, źródeł prawa natury upatrując w rozumie ludzkim.
3) dynamiczne koncepcje wyrażające pogląd, że prawu natury właściwa jest rozwijająca się treść - że treść prawa natury pozostaje niezmienna bez względu na epokę, z której wyrasta
przejście od koncepcji idealistycznych do materialistycznych.
1) Koncepcje idealistyczne sprowadzają się do uznania prymatu idei nad materią. Owa idea,
definiowana m.in. jako logos, pneuma, bóstwo, duch daje się tylko pomyśleć, nie ma odwzorowania
w empirycznej rzeczywistości. Obiektywny i autonomiczny charakter wiecznej idei, niezależnej
w swej istocie od człowieka
2) Koncepcje materialistyczne wyrażają przekonanie, że poza materią nie istnieje żadna inna substancja. Prawo natury jawi się jako przyczynowo warunkowane prawidłowości biologiczne
i fizyczne. Tym, co znamionuje materialistyczne odmiany prawa natury, to przenoszenie
prawidłowości świata przyrody na porządki społeczne, co w rezultacie prowadzi przedstawicieli
materializmu do identyfikowania tych dwu rzeczywistośc
przejście od koncepcji religijnych do koncepcji prawa natury niezależnych od treści
religijnych.
Grocjusz - prawo
natury jako nakaz czystego rozumu, wskazujący, że pewien czyn wskutek samej zgodności z naturą
rozumną ma cechy konieczności. Silnie akcentował niezmienność i niezależność norm prawa natury i jego powiązanie z naturą ludzką
Definicja prawa naturalnego wg. T. Hobbesa:
Każdy ma uprawnienia naturalne w stanie natury. Można je nazywać prawem natury. Nie są one
jednak nakazami, bo te pojawiają się w wyniku kontraktu. Poddani są absolutnie związani umową
i nie mogą zmieniać ustroju. Władza jest niezbywalna, nie podlega kontroli sądowej
Definicja prawa naturalnego wg. J. Locke:
Naturalne uprawnienia jednostek: wolność, równość, własność – wolność w dysponowaniu własnym majątkiem. Rządy prawa natury zachodzą wówczas, gdy siła realizuje
uprawnienia jednostek lub nie przeszkadza jednostkom w ich realizacji; zniesienie rządów prawa
natury to stan wojny. Działania władcy mogą być osądzone, bowiem władca może nieraz czynić
niezgodnie z prawami natury.
Prawo natury wg Puffendorfa:
Ostro odróżnił prawo natury i prawo pozytywne. Prawo natury to nakazy dyktowane przez rozum. Jest ono wspólne wszystkim ludziom i ludom, a wypływa z moralności, która rządziła
ludzkim postępowaniem w stanie naturalnym pod silnym wpływem Grocjusza i Hobbesa.
Prawo naturalne wg Rousseau:
Człowiek urodził się wolnym, a wszędzie żyje w okowach.
Przykłady iusnaturalizmu:
1) Deklaracja Niepodległości złożona 4 lipca 1776 roku przez przedstawicieli Stanów
Zjednoczonych Ameryki,
2) Deklaracja Praw Człowieka i Obywatela z 26 sierpnia 1789 r., będąca do dzisiaj integralną
częścią francuskiej konstytucji
Koncepcja prawa natury wg św. Tomasza
- Summa teologiczna - kwestia 90 i 91
- rodzaje praw:
1) prawo wieczne
2) prawo boskie
3) prawo naturalne
4) prawo ludzkie
[św. Tomasz] Prawo wieczne:
lex aeterna
istnieje samo przez się, to pewien boski porządek świata. Przez uczestniczenie w prawie wiecznym istnieją pozostałe prawa. Istoty nierozumne
uczestniczą w prawie wiecznym instynktownie, człowiek zaś jest istotą rozumną. Przejawia
zdolność do poznawania dobra. Rozum określa cele zgodne z naturą człowieka (cele te prowadzą do dobra). Samo przez się istnieje tylko prawo wieczne.
Prawo wieczne stanowi pewien zamysł Bożej Mądrości. Człowiek uczestniczy w prawie
wiecznym przez to, że został wyposażony w rozum. Przez rozum może poznać dobro.
Ostateczną racją istnienia jest Bóg.