პირები რომის სამართალში Flashcards
იყო თუ არა რომის სახელმწიფოში პირების იურიდიულ და ფიზიკურ პირებად დაყოფა ?
არა , მაგრამ პრაქტიკიდან გამომდინარე არსებობდა ცალკე პირის პერსონას და კორპორაციის ანუ გაერთიანების უფლებებს.
რომაული სამართლით სამოქალაქო უფლებები
სამოქალაქო უფლებები თნდაყოლილი არ არის და ყველას არ გააჩნია , ის კანონის შესაბამისად უნდა იყოს მინიჭებული პირისთვის
caput
ნიშნავს პირის უფლებაუნარიანობას , პირის სრულუფლებიანობას -status ეწოდებოდა და შედგებოდა სამი ნაწილისგან
status libertatis
თავისუფლების სტატუსი : თავისუფlლი და არათავისუფალი
status civiltatis
მოქალაქეებბი და არამოქალაქეები
status familie
საოჯახო : ოჯახის სრულუფლებიანი უფროსი და შეუზღუდავი გამგებელი ხელქვეითი
capitis deminutio
კაპიტუსი სტატუსში ცვლილება , მაქ. - თავისუფლების , საშ. - მოქალაქეობის და მინ. - ოჯახში სტატუსი
მოქალაქეთა სახეები
თვისუფალი მოქალაქეები და მონები .თავისუფალი მოქალაქეები - რომაელი მოქალაქეები და თავისუფალი პირები მათ გააჩნდათ ქორწინების და კომერციის უფლებები ( მაგ . დაპყრობილ ტერიტორიაზე მცხოვრებნი მფარველობაში მყოფი უცხოელები)
მოქალაქეობის მიღების გზები
დადებითი ( ბუნებითი ) - დედაც დსსა მამაც რომის მოქალაქეა
ხელოვნური - მონობიდან გათავისუფლება და უცხოელისთვის რომის მოქ. სტატუსის ჩუქება
შეწყვეტის გზები
გარდაცვალება , ტყვეობაში ჩავარდნა , მძიმე სასჯელის ჩადენ , რომიდან გაძევება
ქმედუნარიანობის კრიტერიუმები
ასაკი და შერაცხადობა
ასაკი
7 წლამდე არაქმედუნარიანი
7-14 - ყიდვა-გაყიდვის და ქონების შეძენა შეძლო
14-25 - სრული ქმედუნარიანია
შერაცხადობა
შეურაცხადია პირი თუ ის ანგარიშს ვერ უწევს მის მიერ ჩდენილ ქმედებას . რომის სამართლით სულით ავადმყოფები , ქმედუუნაროდ მიიჩნეოდნენ და ასევე თუ მათ სუსტი ნებისყოფა გააჩნდათ და საზ. სახელგატეხილნი იყვნენ . მათ საკუთრი უფლებების განხორციელება მზრუნველის მეშვეობით. შეეძლოთ
ლათინები
ლაციუმში მცხოვრები მოსახლეობა , რომლებიც რომაელებმა დაიპყრეს. მათი უფლებები არ გაუთანაბრებიათ რომის მოქ. უფლებებთან მაგრამ კომერციის და სასამართლოში გამოსვლის უფლება მიეცათ , რომაელზე ქორწინების და ხანდახან სახალხო კრებებში ხმის მიცემის უფლება , 1 საუკუნეში გაქრა , რადგან რომაელი მოქალაქის უფლებები მიანიჭეს
2 კატეგორიის ლათინები
რომის პროვინციებში და ოლქებში მცხოვრებნი , მათ რომაელ მოქ. მსგავსი უფლებები გააჩნდათ , გარდა მათზე ქორწინებისა . მოქალაქეობას მაგისტრის თანამდებობის ან მუნიციპალიტეტის სენატის თან . დაკავები შედეგად იღებდნენ
3 კატეგორიის
გააზატებულნი , მათ პოლიტიკური უფლებები არ გააჩნდათ და სიკვდილის შემდეგ მათი ქონება ისევ ყოფილ პატრონს უბრუნდებოდა
პერეგრინები
რომის სახელმწიფოზე მცხოვრები პირები , რომლებსაც არც რომის მოქალაქეობა და არც ლათინთა სტატუსი არ გააჩნდათ .ესენი იყვნენ უცხოელები , და რომაელები , რომლებიც დაისაჯნენ და რომიდან გააგდეს. მათ შორის ურთიერთობები - ius gentiumით რეგულირდებოდა
მონის უფლებრივი მდგომარეობა
თავიდან კერძო პირებს კი ყავდათ მონები , მაგრამ მათთან ერთან მუშაობდნენ . მოგვიანებით სახელმწიფოს ზრდასთან ერთად მათი რაოდენობაც გაიზარდა. მონები ნივვთნ იყვნენ გაიგივებულნი , არ იყვნენ სამართლის სუბიექტები და სახელმწიფო მონათმფლობელს სრულ უფლებას აძლევდა გაეკეთებინა მისთვის ნებრისმიერი რამ : გაეყიდა , გაეცვალა , გაეჩუქებინა , ფიზიკური ზიანი მიეყენებინა.
პეკული
მონათმფლობელის ქონება , რომელიც დროებით სარგებლის მოსატანად მონას გადაეცემოდა , ეს შეიძლება ყოფილიყო ფული , საწარმო , მიწის ნაკვეთი და ა.შ . მონებს შეეძლოთ გარიგებების დადება , რაზეც პასუხისმგებელი მისი პატრონი იყო , მაგრამ მმონის მიერ უფლების გადამეტებაზე პასუხისმგებლები არ იყვნენ . ამით მონათმფლობელი მდიდრდებოდა და მონას თვის დაღწევის საშუალება ეძლეოდა
მონობის დამყარება
დაბადებით ( დ.მ + მ.თ = ბ. ; დ.თ + მ.მ = ბ.თ ) , ტყვედ ჩვარდნა , მონად გაყიდვა მონად დასჯა
მონობის შეწყვეტა
1) გააზატების ერთ-ერთი საფუძველია მონათმფლობელის მიერ მაგისტრის წინაშე მონის გათავისუფლების გამოცხადებ ა, ანდერძით მონის გათავისუფლების გამოცხადება ,5წ. ერთხელ მოქალაქეთა სიის შედგენისას მონათმფლობელის მიერ მისი მონის სახელის ჩაწერით წინასწარ ცენზორს უნდა სხოდნონა
გააზატებულის უფლებრივი მდგომარეობა
იურიდიულად თავისუფალი მოქალაქე იყო , მაგრამ მას არ შეეძლო არჩევითი თნამდებობის დაკავება , თავისუფალ მოქალაქეზე ქორწინება ,ყოფილი პატრონისტვის ძღვენი უნდა მიერთმია და სამსახური უნდა გაეწია , წინააღმდეგ შემთხვევაში შეიძლება ისევ მომხდარიყო მისი მონად ქცევა
კოლონატი
ომის შეწყვეტის შემდეგ , მონების რაოდენობა შემცირდა , ამიტომ მიწათმფლობელებმა დაიწყეს მიწების იჯარით გაცემა . მიწის იჯარით ამღებია კოლონატი და ის მკაცრად კონტროლდებოდა მიწათმფლობელის მხრიდან , მას უნდა გადაეხადა გადასახადი და არ უნდა დაეტოვებინა მიწა დაუმუშავებლად , რაც მოგვიანებით კანონითაც განმტკიცდა და მიწათმფლობელს მიწის გასხვისება აღარ შეეძლო ამავდროულად . მას ქორწინების და საკუტრების უფლება კი გააჩნდა , მაგრამ ფაქტობრივად თავისუფალი არ იყო .