Μανόλης Flashcards
Στη μία και μισή η Κατερίνα πηγαίνει για φαγητό σε μια ταβέρνα στην οδό Εμμανουήλ Μπενάκη.
В половине второго Катерина идет обедать в таверну на улице Эммануила Бенаки.
Όπως πάντα, αυτή την ώρα η ταβέρνα έχει πολύ κόσμο.
Как всегда, в это время в таверне очень многолюдно.
Ένας νεαρός με μαύρα μαλλιά κάθεται σ’ ένα τραπέζι δίπλα στο παράθυρο.
За столиком у окна сидит молодой человек с черными волосами.
Είναι μόνος.
Он один.
Η θέση απέναντί του είναι ελεύθερη.
Позиция напротив него свободна.
«Μπορώ να καθίσω εδώ;» ρωτάει η Κατερίνα.
«Можно мне посидеть здесь?» — спрашивает Катерина.
«Βεβαίως» απαντάει ο νεαρός.
«Конечно», — отвечает молодой человек.
Είναι ψηλός κι έχει μεγάλα μαύρα μάτια.
Он высокий и у него большие черные глаза.
«Με λένε Μανόλη» λέει ο νεαρός.
«Меня зовут Манолис», — говорит молодой человек.
«Εσένα;» «Κατερίνα.»
“Ты?” «Катерина».
«Είσαι απ’ την Αθήνα;» «Ναι.»
«Вы из Афин?» “Да.”
«Εγώ είμαι από την Κρήτη. Απ’ τα Χανιά. Δουλεύω σ’ ένα δισκάδικο.»
«Я с Крита. Из Ханьи. Я работаю в музыкальном магазине».
«Σ’ αρέσει η δουλειά σου;»
«Тебе нравится твоя работа?»
«Ναι, αλλά δουλεύω πολλές ώρες.»
«Да, но я работаю много часов».
«Έλα, τώρα! Πουλάς δίσκους, μιλάς για μουσική όλη τη μέρα, τι άλλο θέλεις;»
«Давай сейчас! Ты продаешь пластинки, целыми днями говоришь о музыке, чего еще ты хочешь?»
«Δεν έχω αρκετό ελεύθερο χρόνο.
«У меня недостаточно свободного времени.
Είμαι στο μαγαζί δέκα ώρες τη μέρα, από τη Δευτέρα μέχρι το Σάββατο.
Я нахожусь в магазине по десять часов в день, с понедельника по субботу.
Εσύ δουλεύεις;»
Вы работаете?’
«Ναι. Είμαι παραγωγός σ’ έναν ραδιοφωνικό σταθμό.»
“Да. Я продюсер на радиостанции».
«Ωραία! Ξέρεις λοιπόν όλους τους τραγουδιστές.»
“Отлично! Значит, ты знаешь всех певцов».
«Βέβαια. Σήμερα, για παράδειγμα, θα πάρω συνέντευξη από την Άννα Βαρδή.»
“Конечно. Сегодня, например, я возьму интервью у Анны Варди».
Έρχεται ο σερβιτόρος.
Официант подходит.
«Τι θα πάρετε;»
«Что ты получишь?»
«Ένα μοσχάρι κοκκινιστό και μια σαλάτα» λέει η Κατερίνα.
«Ростбиф и салат», — говорит Катерина.
«Θα πιείτε κάτι;»
“Хотите чего-нибудь выпить?”
«Μια μπίρα ΜΥΘΟΣ. Κρύα, σας παρακαλώ.»
«Пиво МИФ. Холодно, пожалуйста.
«Εντάξει. Έρχομαι αμέσως.»
“Хорошо. Я скоро вернусь».
«Λοιπόν; Το βράδυ θα πας στη συναυλία;» ρωτάει ο Μανόλης.
“Хорошо; Ты идешь на концерт сегодня вечером? — спрашивает Манолис.
«Ναι. Εσύ;»
“Да. Ты;”
«Κι εγώ θα πάω. Βέβαια, προτιμώ άλλο είδος μουσική.»
“Я тоже пойду. Конечно, я предпочитаю другую музыку».
«Ποιο;»
“Который из?”
«Ξέρεις τη μουσική της Ελένης Αρβανίτη;»
«Знаете ли вы музыку Элени Арванитис?»
«Την ξέρω. Και μ’ αρέσει πολύ.»
«Я знаю ее. И мне это очень нравится».
«Έχω το τελευταίο της CD. Λέγεται Θυμάμαι εκείνο το βράδυ.»
«У меня есть ее последний компакт-диск. Она называется «Я помню ту ночь».
Ο Μανόλης παίρνει την τσάντα του από κάτω αλλά εκείνη τη στιγμή φτάνει ο σερβιτόρος με το κοκκινι στό.
Манолис берет свою сумку снизу, но в этот момент приходит официант в красной рубашке.
«Πρόσεχε!»
“Осторожно!”
Αλλά είναι πολύ αργά, το πιάτο με το κοκκινιστό πέφτει πάνω στο πουκάμισο του Μανόλη.
Но уже слишком поздно, тарелка с тушеным мясом падает на рубашку Манолиса.
«Χίλια συγνώμη» λέει ο σερβιτόρος.
«Мне очень жаль», — говорит официант.
«Είναι αρκετά ζεστό;» ρωτάει η Κατερίνα γελώντας.
«Достаточно тепло?» — спрашивает Катерина, смеясь.
«Εσύ γελάς» λέει ο Μανόλης.
«Вы смеетесь», — говорит Манолис.
«Εγώ όμως πώς θα πάω στη δουλειά μ’ αυτή την κόκκινη σάλτσα στο πουκά μισό μου;»
«Но как я пойду на работу с этим красным соусом на моей половине пуки?»
Ο Μανόλης πάει στην τουαλέτα να καθαρίσει το πουκάμισό του.
Манолис идет в туалет, чтобы почистить рубашку.
Όταν γυρίζει, η ώρα είναι δύο και τέταρτο.»
Когда он оборачивается, уже четверть второго.
«Είναι αργά, πρέπει να πάω στη δουλειά.
«Уже поздно, мне пора на работу.
Λοιπόν, θα σε δω απόψε στη συναυλία;»
Итак, увидимся ли я сегодня вечером на концерте?
«Σύμφωνοι.
“Согласованный.
Στις εννιά θα είμαι στο μπαρ απέναντι από το θέατρο, στην οδό Πανεπιστημίου.».
В девять я буду в баре напротив театра, на улице Панепистими».