Ένα περίεργο σημείωμα Flashcards
«Ποιο;»
“Который из?”
«Ξέρεις τη μουσική της Ελένης Αρβανίτη;»
«Знаете ли вы музыку Элени Арванитис?»
«Την ξέρω. Και μ’ αρέσει πολύ.»
«Я знаю ее. И мне это очень нравится».
«Έχω το τελευταίο της CD. Λέγεται Θυμάμαι εκείνο το βράδυ.»
«У меня есть ее последний компакт-диск. Она называется «Я помню ту ночь».
Ο Μανόλης παίρνει την τσάντα του από κάτω αλλά εκείνη τη στιγμή φτάνει ο σερβιτόρος με το κοκκινι στό.
Манолис берет свою сумку снизу, но в этот момент приходит официант в красной рубашке.
«Πρόσεχε!»
“Осторожно!”
Αλλά είναι πολύ αργά, το πιάτο με το κοκκινιστό πέφτει πάνω στο πουκάμισο του Μανόλη.
Но уже слишком поздно, тарелка с тушеным мясом падает на рубашку Манолиса.
«Χίλια συγνώμη» λέει ο σερβιτόρος.
«Мне очень жаль», — говорит официант.
«Είναι αρκετά ζεστό;» ρωτάει η Κατερίνα γελώντας.
«Достаточно тепло?» — спрашивает Катерина, смеясь.
«Εσύ γελάς» λέει ο Μανόλης.
«Вы смеетесь», — говорит Манолис.
«Εγώ όμως πώς θα πάω στη δουλειά μ’ αυτή την κόκκινη σάλτσα στο πουκά μισό μου;»
«Но как я пойду на работу с этим красным соусом на моей половине пуки?»
Ο Μανόλης πάει στην τουαλέτα να καθαρίσει το πουκάμισό του.
Манолис идет в туалет, чтобы почистить рубашку.
Όταν γυρίζει, η ώρα είναι δύο και τέταρτο.»
Когда он оборачивается, уже четверть второго.
«Είναι αργά, πρέπει να πάω στη δουλειά.
«Уже поздно, мне пора на работу.
Λοιπόν, θα σε δω απόψε στη συναυλία;»
Итак, увидимся ли я сегодня вечером на концерте?
«Σύμφωνοι.
“Согласованный.
Στις εννιά θα είμαι στο μπαρ απέναντι από το θέατρο, στην οδό Πανεπιστημίου.».
В девять я буду в баре напротив театра, на улице Панепистими».
Ένα περίεργο σημείωμα Το απόγευμα η Κατερίνα είναι στον σταθμό και περιμένει την Άννα Βαρδή για τη συνέντευξη.
Странная заметка. Днем Катерина ждет на вокзале Анну Варди для интервью.
Χτυπάει το τηλέφωνο.
Телефон звонит.
«Ναι; Είμαι η Άννα Βαρδή.
“Да; Я Анна Варди.
Μπορώ να μιλήσω με την Κατερίνα;»
Могу я поговорить с Катериной?
«Εγώ είμαι. Τι κάνεις, Άννα;»
“Это я. Что ты делаешь, Анна?
«Έχω ένα πρόβλημα.
«У меня проблема.
Δεν μπορώ να’ ρθω το απόγευ μα στον σταθμό γιατί χάλασε το αυτοκίνητό μου.»
Я не смогу приехать на вокзал сегодня днем, потому что моя машина сломалась».
«Γιατί δεν παίρνεις ένα ταξί;»
— Почему бы тебе не взять такси?
«Κοίτα, βρίσκομαι έξω από τη Χαλκίδα, στην Εθνική Οδό.
«Послушайте, я недалеко от Халкиды, на национальном шоссе.
Δεν μπορώ να βρω ταξί εδώ.»
Я не могу найти здесь такси.
«Τότε, θα κάνουμε τη συνέντευξη απόψε, μετά τη συναυλία. Εντάξει;»
«Тогда мы дадим интервью сегодня вечером, после концерта. Хорошо;”
«Εντάξει… Εε, Κατερίνα, περίμενε μισό λεπτό.
— Ладно… Эй, Катерина, подожди полминуты.
Είναι εδώ κάποιος και κάτι θέλει να μου πει.»
Кто-то здесь и хочет мне что-то сказать».
«Θαυμαστής σου είναι;»
«Он твой фанат?»
«Δε νομίζω. Κρατάει ένα σημείωμα… που λέει… :
“Я так не думаю. Он держит записку… в которой написано… :
‘Φτάνει πια η κακή μουσική. Α.Μ. »
Хватит плохой музыки. ЯВЛЯЮСЬ. »
«Α.Μ.; Και τι σημαίνει αυτό;»
“ЯВЛЯЮСЬ.? И что это значит?
«Ίσως είναι το όνομά του. Ξέρω ‘γώ;»
«Может быть, это его имя. Знаю ли я, кто я?
«Μα πώς είναι αυτός ο άντρας; Νέος; Μεγάλος;»
«Но что представляет собой этот человек? Новый; Большой;”
«Δεν ξέρω.
“Я не знаю.
Είναι ψηλός αλλά φοράει κράνος και δεν μπορώ να δω το πρόσωπό του.
Он высокий, но на нем шлем, и я не вижу его лица.
Τώρα φεύγει.»
Теперь он уходит».
