Wolański Flashcards
homeoreza
równowaga rozwojowa organizmu wobec ciągłych zmian środowiska zewnętrznego, proces ciągłych regulacji równowagi (równowagę zachowują również systemy ekologiczne – wówczas mowa o homeostazie ekosystemów)
strategia przeżycia
niekończący się proces utrzymywania się w stanie równowagi ze środowiskiem, w czym zasadniczą sprawą jest równowaga energetyczna i wymiana informacji.
rozgrywa się na poziomie osobniczym i populacyjnym.
związku organizmu ze środowiskiem
- Informacyjno-energetyczne: odbiór bodźców fizycznych i chemicznych za pomocą zmysłów, receptorów skórnych, receptorów wewnętrznych i układ nerwowy + reakcje na owe bodźce
- Eneregtyczno-materialne: zaspokajanie zapotrzebowania na tlen, wodę i składniki odżywcze, wydalanie CO2 i produktów przemiany materii
reguły ekologiczne
każdy gatunek w swojej ewolucji dostosował się do pewnego specyficznego środowiska i zakresu jego wahań; zakres tolerancji do przeżycia organizmu jest szerszy niż zakres konieczny do rozmnażania; zakres ten zmienia się wraz z wiekiem, istnieją reż różnice osobnicze
Reguła Liebiga-Shelforda
zarówno niedobór, jak i nadmiar czynnika koniecznego do życia może stanowić ograniczenie funkcjonowania organizmu (wartości progowe, optimum nie zawsze znajduje się pośrodku tego podziału)
Reguła Liebiga-Thienemanna
warunki, które w danym środowisku znajdują się w ilościach najbliższych wielkości progowych, stanowią czynnik ograniczający występowanie organizmów
mechanizmu utrzymywania równowagi organizmu ze środowiskiem
1) Defensywne – działania broniące organizm przed zmianami w przypadku zadziałania konkretnych bodźców (np. system immunologiczny)
2) Reaktywne – przystosowawcze zmiany organizmu
3) Aktywne – działania wyprzedzające, zabezpieczające organizm przed urazem
behawior
wrodzone zachowania, które występują także u zwierząt; z jednej strony polega on na nieświadomym naśladownictwie dorosłych, z drugiej – związany jest z ekspresją genów
ekosensytywność
wrażliwość na bodźce środowiskowe i stresogenne, modyfikowana w drodze tolerancji nabywanej przez organizm; ma znaczenie obronne i zachowawcze
1) Fizjologiczna – neurohormonalna
2) Psychiczna – emocjonalna i intelektualna
adaptabilność
zdolność przystosowawcza organizmu do nowych warunków środowiska i trybu życia; różnice międzyosobnicze zależą od genotypu, instynktów, doświadczeń i aspiracji człowieka
ekspresywność genów
przekłada się na odmienną podatność poszczególnych cech na bodźce środowiskowe; podatność danej cechy na bodźce zewnętrzne zależy od proporcji jej rozwoju w okresie po urodzeniu w stosunku do wielkości uzyskanej w chwili urodzenia; im większa proporcja rozwoju danej cechy po urodzeniu (w kontakcie ze środowiskiem) tym większa jej podatność na bodźce zewnętrzne
ekspresywność pozytywna
związana z większą reaktywnością danych cech w czasie rozwoju postnatalnego na bodźce środowiskowe (większy wymiar u rodzin egzogamicznych)
zróżnicowanie reaktywności
- dymorfizm płciowy - kobiety bardziej ekosensytywne, mężczyźni adaptabilni; u kobiet nie występuje zjawisko zahamowania wzrostu wskutek niedożywienia (u chłopców tak) – kobiety biologicznie płcią silniejszą
- heterozygotyczność - bardziej podatni na zmiany są osobnicy heterozygotyczni niż homozygotyczni
- okres ontogenezy i tempo rozwoju - wrażliwość organizmu na bodźce środowiska jest z zasady większa w tych okresach rozwoju, w których szybsze jest tempo rozwoju cech, na które dany bodziec działa; większa wrażliwość w okresie między odłączeniem dziecka od piersi matki a 2-3 rokiem życia, w fazie wczesnej i średniej pokwitania i w okresie starości
- skutki odmiennej reaktywności - u tego samego osobnika wrażliwość może być odmienna w różnej fazie biorytmów okołodobowych, okołomiesięcznych i sezonowych (związane z aktywnością neurohormonalną i kształtowaniem się odporności)
strategie przystosowania do środowiska - istota zmian adaptacyjnych do środowiska
zwiększenie szansy przeżycia
strategia zasadnicza
oszczędność energii; o przeżyciu stanowi wypadkowa zysków i kosztów energetycznych