WHERE IS THE SOCIAL IN SOCIAL COGNITION Flashcards
Wat is sociale cognitie en wanneer is het ontstaan?
Sociale cognitie is het vakgebied binnen de sociale psychologie dat cognitieve processen en structuren beschrijft die sociale gedragingen beïnvloeden en beïnvloed worden door sociaal gedrag. Sociale cognitie als vakgebied is pas echt begonnen in de late jaren 1970 en heeft sindsdien enorme vooruitgangen geboekt.
Wat zijn de bezwaren tegen sociale cognitie volgens critici?
Critici maken zich zorgen dat sociale cognitie te ver is doorgeslagen in de richting van cognitieve psychologie en neurowetenschap, waardoor traditionele onderwerpen in de sociale psychologie, zoals communicatie en interactie, onvoldoende aandacht krijgen. Ze vragen zich af of er eigenlijk nog wel iets “sociaal” is in sociale cognitie.
Wat zijn de drie belangrijkste zorgen die critici hebben over sociale cognitie?
Het onvoldoende behandelen van taal en communicatie, die fundamenteel sociale variabelen zijn.
Het onvoldoende behandelen van menselijke interactieprocessen.
Het niet verbinden van cognitieve processen met bredere interpersoonlijke, groeps- en maatschappelijke processen.
Zijn er uitzonderingen op de kritiek dat sociale cognitie te veel gericht is op cognitieve processen?
Ja, er zijn uitzonderingen. Onderzoek zoals dat van Maass en Arcuri (1996) over taal en stereotypering, en onderzoek naar zelfcategorisatie en groepsgedrag (bijvoorbeeld Turner et al., 1987), probeert sociale cognitie opnieuw te verbinden met sociale processen.
Wat is sociale neurowetenschap en welke bezwaren zijn er tegen deze benadering?
Sociale neurowetenschap onderzoekt de hersenprocessen die gekoppeld zijn aan sociaal gedrag, zoals elektrische en chemische activiteit in de hersenen. Critici vinden dat deze benadering de complexiteit van sociaal gedrag, zoals onderhandeling, sociale dilemma’s en conformiteit, niet adequaat kan verklaren door simpelweg te kijken naar hersenactiviteit. Sociale neurowetenschap wordt daarom soms als te reductionistisch beschouwd.
Wat is ‘neuroseksisme’ en waarom is het een probleem in sociale neurowetenschap?
‘Neuroseksisme’ is een term die door Fine (2010) werd gebruikt om bezorgdheid uit te drukken over de neiging van sociale neurowetenschap om genderstereotypen te versterken. Dit gebeurt door fMRI-studies die genderverschillen in de hersenen proberen te verklaren, wat kan bijdragen aan het bevestigen van vooroordelen over mannen en vrouwen.
Wat zijn de voordelen van sociale neurowetenschap, ondanks de bezwaren?
Hoewel sociale neurowetenschap als reductionistisch wordt gezien, wordt het nog steeds gewaardeerd voor het specifieke inzicht dat het biedt in de hersenprocessen die betrokken zijn bij sociaal gedrag. Voorstanders van sociale neurowetenschap zien het als een waardevolle bijdrage aan sociale psychologie, ondanks de bezwaren.
Hoe wordt sociale neurowetenschap besproken in de literatuur van sociale psychologie?
In de literatuur wordt sociale neurowetenschap vaak bekritiseerd vanwege zijn reductionistische benadering, maar er is ook erkenning voor de bijdrage die het kan leveren aan ons begrip van sociaal gedrag. Er zijn echter zorgen over hoe het kennis van hersenactiviteit kan helpen bij het begrijpen van complexe sociale gedragingen, zoals groepsprocessen en intergroepsrelaties.
