Psychopatologia - LPLK 2 Flashcards

1
Q

Emocje

A

Chwilowo przezywane stany psychiczne, np:

  • gniew
  • radość
  • strach
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

Nastrój

A

Dłużej trwający stan emocjonalny, który wpływa znacząco na odbiór rzeczywistości przez pacjenta

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Zaburzenia nastroju - podział na typ

A
  1. Nastrój obniżony
  2. Nastrój podwyższony
  3. Lęk
  4. Złość
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Nastrój obniżony

A

Z grupy zaburzeń nastroju

Doświadczanie ciągłego smutku, przygnębienia, niemożności czerpania przyjemności z życia;

Charakterystyczny dla zaburzeń DEPRESYJNYCH

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Nastrój podwyższony

A

Z grupy zaburzeń nastroju

Doświadczenie nadmiernej radości, zadowolenia, niewspółmierne do sytuacji chorego i według relacji otoczenia dla niego nietypowe
Może mu towarzyszyć przeświadczenie o własnej wszechmocy, a także drażliwość

Typowo występuje w stanach MANIAKALNYCH

Tu tez zaliczamy nastrój moriatyczny (wesolkowatosc)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

Nastrój moriatyczny (wesołkowatość)

A

Z grupy zaburzeń nastroju, rodzaj nastroju podwyższonego

To stan charakteryzujący się skłonnością do dowcipkowania, beztroskim podejściem do wszelkich spraw.
Występuje w uszkodzeniu części oczodołowych płatów czołowych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

Lęk

A

Z grupy zaburzeń nastroju

To przejmujące, wszechogarniające poczucie zagrożenia, niebezpieczeństwa, które w odróżnieniu od strachu, nie wynika z realnie istniejącego źródła.

Wyróżniamy:

  1. Lęk wolno płynący (stale odczuwany, bez możliwości wskazania źródła)
  2. Lęk uogólniony (stale poczucie napięcia, ukierunkowane na wiele różnych bodźców z życia codziennego, które u zdrowej osoby go nie generują, lub generują, ale nie w takim stopniu)
  3. Lęk napadowy (nagły, krótkotrwały, powtarzający się stan lękowy)
  4. Lęk w postaci fobii (lęk ukierunkowany na konkretny bodziec)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Czy lęk to to samo co lękliwość?

A

Nie! Lękliwość wynika z cech osobowościowych i polega na tendencji do reagowania lękiem w odpowiedzi na różne sytuacje życiowe.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Złość

A

Z grupy zaburzeń nastroju

To inaczej dysforia

To negatywnie nacechowane przezywanie sytuacji, w której człowiek ma poczucie ograniczenia i niemożności realizacji własnych dążeń

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

Czy złość to to samo co gniew?

A

Nie. Gniew to przypadek, kiedy źródło ograniczeń jest znane lub przynajmniej podejrzewane.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

Zaburzenia nastroju - podział na dynamikę

A
  1. Zobojętnienie uczuciowe
  2. Zubożenie uczuciowe
  3. Zaleganie uczuć
  4. Lepkość uczuciowa
  5. Chwiejność afektu
  6. Nietrzymanie afektu
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Zobojętnienie uczuciowe

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na dynamikę

To zaburzenie ILOŚCIOWE

Zmniejszenie (hipopatia) lub całkowity brak (apatia) przezywania uczuć

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Zubożenie uczuciowe

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na dynamikę

Inaczej PRYMITYWIZACJA

To przewaga przezywania emocji związanych z zaspokajaniem podstawowych potrzeb biologicznych człowieka nad potrzebami wyższymi, np. miłości, przywiązania

Jeśli zaburzenie to jest bardzo nasilone, określamy je jako “załamanie linii życiowej”; Występuje w przebiegu schizofrenii i schorzeń organicznych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q

Czym jest “złamanie linii życiowej”?

A

Jest to bardzo nasilone zubożenie uczuciowe, które występuje w schizofrenii i schorzeniach organicznych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Zaleganie uczuć

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na dynamikę

Tendencja do utrzymywania się stanów emocjonalnych przez bardzo długi czas w niezmienionej lub niewiele zmienionej postaci

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Lepkość uczuciowa

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na dynamikę

Nieumiejętność odseparowania się, zdystansowania od zaistniałego stanu uczuciowego, które prowadzi do wikłania się w różnorakie związki i relacje

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

Gdzie najczęściej występuje zaleganie uczuciowe i lepkość uczuciowa?

A

W zaburzeniach organicznych mózgu, głównie w przypadku padaczki

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

Chwiejność afektu

A

Polega na zmienności nastroju z zaznaczoną łatwością w przechodzeniu od jednej skrajnej emocji do drugiej, np. od radości do rozpaczy, u dzieci i u osób w podeszłym wieku uznawana jest za wariant normy;

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

Afekt - czym jest?

A

Afektem określamy ekspresję emocji prezentowana przez pacjenta.

Może być DOSTOSOWANY, gdy relacja pacjenta jest zgodnie z tym, co możemy zaobserwować

lub NIEDOSTOSOWANY, gdy przykładowo pacjentka skarżąca się na brak chęci do jakiejkolwiek aktywności, brak energii i zobojętnienie, prezentuje nam się w pełnym makijażu, elegancko ubrana i z fryzurą prosto z salonu fryzjerskiego

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

Nietrzymanie afektu

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na dynamikę

Jest to nieumiejętność powstrzymywania gwałtownych reakcji, zarówno nacechowanych pozytywnie (wylewność uczuciowa, np. po spożyciu alkoholu), jak i negatywnie (agresja)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Zaburzenia nastroju - podział na wysycenie emocjonalne

A
  1. Syntymia
  2. Hipertymia
  3. Hipotymia/atymia
  4. Paratymia
  5. Katatymia
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Syntymia

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na wysycenie emocjonalne

Zachowanie pacjenta, jego wypowiedzi i emocje tworzą spójny, harmonijny obraz

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Hipertymia

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na wysycenie emocjonalne

Nadmierne okazywanie uczuć w odniesieniu do zaistniałej sytuacji

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

Hipotymia/atymia

A

Z grupy zaburzeń nastroju, podział na wysycenie emocjonalne

Zmniejszone okazywanie uczuć lub kompletny jego brak

Charakterystyczny dla apatii występującej w SCHIZOFRENII

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Paratymia
Z grupy zaburzeń nastroju, podział na wysycenie emocjonalne Prezentowane reakcje uczuciowe są zaskakujące dla zaistniałej sytuacji. W tym przypadku mamy do czynienia z niedostosowaniem afektu
26
Katatymia
Z grupy zaburzeń nastroju, podział na wysycenie emocjonalne Jest to życzeniowe przekształcanie przeżyć, do którego dochodzi pod wpływem "nastawiania się" na zajmie danego zdarzenia, np. odczuwanie wibrowania telefonu w trakcie oczekiwania na ważną rozmowę
27
Zaburzenia czynności motywacyjnych - ogólnie
Przejawem czynności motywacyjnych w zachowaniu człowieka jest tzw. napęd psychomotoryczny Może on być zmniejszony lub zwiększony Do jego zaburzeń dochodzi, gdy nieprawidłowości zachodzą w jego wszystkich aspektach, ale także wtedy gdy jedne w swym nasileniu wysuwają się na pierwszy plan. Wyróżniamy zaburzenia: I Aktywności ruchowej II Aktywności impulsywnej III Aktywności złożonej
28
Zaburzenia aktywności ruchowej - podział
I Ilościowe: 1. Pobudzenie 2. Spowolnienie 3. Osłupienie II Jakościowe: 1. Katapleksja 2. Katatonia 3. Katalepsja 4. Stereotypie 5. Manieryzmy 6. Grymasy 7. Posturyzmy 8. Echopraksja 9. Tiki
29
Pobudzenie
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności ruchowej Inaczej AGITACJA Polega na wzmożeniu aktywności ruchowej, któremu towarzyszy uczucie napięcia Najczęściej działania chorego w tym stanie są niezborne, pozbawione konkretnego celu, często wielokrotnie powtarzane
30
Jak nazywamy wzmożenie aktywności o niewielkim nasileniu?
Niepokój ruchowy
31
Spowolnienie
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności ruchowej Zmniejszenie aktywności ruchowej łącznie z ograniczeniem tempa wypowiedzi i myślenia Podjęcie każdego działania chory uznaje za wymagające bardzo dużego wysiłku.
32
Osłupienie
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności ruchowej Inaczej STUPOR To maksymalnie nasilone spowolnienie psychoruchowe, któremu towarzyszy mutyzm i ograniczenie lub kompletny brak reaktywności na bodźce. Wyróżniamy osłupienie efektoryczne, gdy zaburzone jest działanie efektorów, czyli mięśni, a także receptoryczne, w obrazie którego dominuje zaburzenie reakcji na bodźce z zewnątrz.
33
Kiedy możemy się spotkać ze stuporem (osłupieniem)?
W stanach katatonicznych - wtedy swiadomosc jest zwykle zachowana W stanie przedśpiączkowym i w śpiączce - zgodnie z ich definicją, towarzyszą im zaburzenia świadomości
34
Katapleksja
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Nagła utrata napięcia mięśniowego, która prowadzi do upadku Typowa dla NARKOLEPSJI
35
Katatonia
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Stan zwiększonego spoczynkowego napięcia mięśniowego, który zanika podczas ruchów biernych i czynnych. Jest typowa dla zespołu katatonicznego. Pojęcia katatonia i zespół katatoniczny bywają usuwane zamiennie, ale na zespół składa się dodatkowo: 1. Spowolnienie ruchowe lub agitacja 2. Dodatkowe zaburzenia jakościowe - najczęściej katalepsja
36
Katalepsja
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Inaczej GIĘTKOŚĆ WOSKOWATA, czyli objaw polegający na możliwości długotrwałego utrzymania ciała lub jego części w ułożeniu nadanym przez inna osobę Towarzyszy mu zwiększone napięcie mięśniowe U zdrowych osób może występować pod wpływem hipnozy
37
Stereotypie
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Wielokrotne powtarzanie tych samych ruchów, które zachowują pozór celowości, jednak ich wykonywanie jest pozbawione sensu, np. potrząsanie dłońmi czy kołysanie glową
38
Manieryzmy
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Podobnie jak w przypadku stereotypii, są to ruchy uporczywie powtarzane, jednak WYBITNIE DZIWACZNE i niezrozumiale dla otoczenia, np. podawanie ręki każdej napotykanej osobie
39
Grymasy
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Dziwaczna, nieadekwatna do sytuacji mimika
40
Posturyzmy
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Przyjmowanie nietypowych, dziwacznych i najczęściej niewygodnych pozycji ciała
41
Echopraksja
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Powtarzanie ruchów wykonywanych przez inne osoby
42
Tiki
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności ruchowej Są to nagle, niekontrolowane, nierytmiczne skurcze mięśni, które w odróżnieniu od powyższych zaburzeń, nie cechują się dziwaczności, mogą dotyczyć zarówno pojedynczego mięśnia, jak i ich grup Wyróżniamy: 1. Tiki proste - dotyczą mięśni twarzy, szyi, obręczy barkowej 2. Tiki złożone - wykonywanie czynności ruchowych typu podskakiwanie Są typowym objawem dla zespołu Tourette'a, w którym tikom ruchowym towarzyszą tez tiki wokalne
43
Zaburzenia aktywności impulsywnej - wymień
1. Impulsywność podwyższoną 2. Impulsywność zmniejszoną 3. Impulsywność emocjonalną 4. Impulsywność popędową 5. Działania nawykowe 6. Nawykowe unikanie 7. Natrętne impulsy 8. Paragnomen
44
Impuslywnosc podwyższona
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Zaznaczona łatwość przekszalcania impulsów w działanie
45
Aktywność impulsywna cóż to?
Postawje pod wpływem wybitnie silnych bodźców wewnętrznych, nad którymi panowanie człowieka jest ograniczone lub kompletnie zniesione. Czasem pacjentowi towarzyszy poczucie względnej konreoli nad impulsem, co jednak nie przekłada się na jego działania.
46
Impulsywność zmniejszona
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Zaznaczone utrudnienie przekształcania impulsu w działanie, co może wynikać z odbioru danego umpuslu, jako mniej nasilonego (np. w zaburzeniach hormonalnych lub otepiennych) lub ze zwiększonych zdolności do kontroli własnych reakcji
47
Impulsywność emocjonalna
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Impulsem do działania są tutaj stany emocjonalne, których doświadczanie w stanie normy nie prowadzi do aż tak gwałtownych i nasilonych reakcji, jak w przypadku tego zaburzenia
48
Impulsywność popędowa
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Najczęściej spotykane zaburzenie aktywności impulsywnej w praktyce psychiatrycznej, wynika z działania biologicznie uwarunkowanych popędów, które maja na celu utrzymanie jednostki przy żuciu, a także przedłużenie gatunku. Zaliczamy tutaj zaburzenia łaknienia, pragnienia, snu i popędu płciowego
49
Działania nawykowe
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Impulsem do działania są nawyki, czyli nabyte, wyuczone w ciagu życia zachowania i zwyczaje (co odróżnia je od wrodzonych popędów), charakteryzujące się tym, ze próby powstrzymania się od ich wykonania powodują wzrost wewnętrznego napięcia, a ich realizacja przynosi ulgę, jednak najczęściej tylko chwilową Zaliczamy tutaj KLEPTOMANIĘ, hazard patologiczny, piromanię, włóczęgostwo (poriomanię), kolekcjonowanie (chomikowanie)
50
Nawykowe unikanie
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Unikanie narażeni na konkretne sytuacje, które wynika z istnienia specyficznej fobii. Jest to niejako efekt leku antycypacyjnego, czyli leku przed samą możliwością narażenia się na źródło tego faktycznego leku
51
Natrętne impulsy
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Ustawicznie powtarzające się impulsy do działania, które są niezgodne z przekonaniami, poglądami i naturą pacjenta, dlatego też są źródłem leki, cierpienia i wewnętrznego napięcia, jednak najczęściej nie dochodzi do ich realizacji Impulsy te, mimo ze niechciane przez pacjenta, są uważane za jego własne, a nie za nasyłane z zewnątrz (co jest cecha urojeń wpływu)
52
Paragnomen
Jedno z zaburzeń aktywności impulsywnej Działanie impulsywne nagłe, niespodziewane, bez zaistnienia konkretne stanu motywacyjnego. Uznawany jest za zwiastun rozpoczynającej się psychozy
53
Zaburzenia aktywności złożonej - podział
I Ilościowe: 1. Obniżenie aktywności złożonej 2. Podwyższenie aktywności złożonej 3. Osłupienie II Jakościowe: 1. Odhamowanie 2. Negatywizm 3. Automatyzm nakazowy 4. Dezorganizacja 5. Kompulsje
54
Czym jest aktywność złożona?
Za aktywność złożona uznajemy ogół działań mających na celu osiągnięcie konkretnego celu. Jest ona uwarunkowana parametrami biologicznymi (np. poziomem zmęczenia), napędem i możliwościami wykonawczymi
55
Obniżenie aktywności złożonej
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności złożonej To ogólne zmniejszenie ilości podejmowanych działań, któremu często towarzyszy brak chęci i energii do działania. Obserwujemy je w zaburzeniach depresyjnych i schizofrenii. Szerszym pojęciem jest APATIA, którą rozumiemy przez obniżenie aktywności z towarzyszącym obniżeniem nastroju lub zobojętnieniem.
56
APATIA
To nieco szersze pojęcie niż obniżenie aktynowsci złożonej, bo towarzyszy jej tez obniżenie nastroju lub zobojętnienie.
57
Podwyższenie aktywności zlozonej
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności złożonej Podejmowanie zwiększonej ilości działań, które wynika z poczucia zwiększonej energii i nieograniczonych możliwości, jednak ostatecznie aktywności te okazują się bezproduktywne, zgodnie z powiedzeniem o niepapaniu kilku srok za jeden ogon. Typowo zaburzenie to pojawia się w stanie MANIAKALNYM
58
Osłupienie (akt. zł.)
Jedno z ilościowych zaburzeń aktywności złożonej Inaczej stupor, zaliczane generalnie do zaburzeń aktywności ruchowej, jednak biorąc pod uwagę, że aktywność złożona jest nierozłącznie powiązana z aktywnością ruchową, tak znaczne jej ograniczenie, jak w przypadku stuporu, sprawia że aktywność złożona jest również niemożliwa.
59
Odhamowanie
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności złożonej Inaczej ROZHAMOWANIE, czyli zaburzenie polegające na wykonywaniu czynności, które są niezgodne z normami społecznymi, naruszają je i często budzą zgorszenie. Pacjenci zatracają dystans, nie kontrolują popędów, pozwalają sobie na dwuznaczne aluzje i propozycje, czy po prostu zachowują się niekulturalnie, nie respektując obowiazujących dobrze danych zasad, np. głośno rozmawiając w kościele
60
Negatywizm
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności złożonej Wyróżniamy bierny i czynny Bierny - dla niego charakterystyczny jest bierny opór przed spełnieniem jakiegoś polecenia (np. brak reakcji na prośbę otworzenia ust) Czynny - obserwujemy aktywne działania uniemożliwiajace wykonanie danej czynności lub wręcz zachowania do niej przeciwne (np. zaciskanie ust na prośbę ich otwarcia)
61
Automatyzm nakazowy
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności złożonej Automatyczne, bezmyślne poddawanie się poleceniom, nawet tym absurdalnym
62
Dezorganizacja
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności złożonej Brak zdolności do takiego zaplanowania danej czynności, aby była możliwość jej odpowiedniej realizacji. Działania w tym przypadku są chaotyczne, a pacjent zagubiony, niepewny, często nie jest w stanie poradzić sobie z takimi podstawowymi aktywnościami, jak ubranie się czy umycie
63
Kompulsje
Jedno z jakościowych zaburzeń aktywności złożonej Czyli NATRĘTNE CZYNNOSCI, od których pacjent nie jest w stanie się powstrzymać, mimo ze ma poczucie braku sensu w ich wykonywaniu. Ich celem jest zmniejszenie leku, który pojawia się na myśl o zaniechaniu danej czynności. Najczęściej spotykamy się z uporczywym myciem rąk, sprawdzeniem czy drzwi zostały zamknięte oraz układaniem przedmiotów w konkretnym porządku (np. alfabetycznie, kolorystycznie) Oprócz czynności, do kompulsji zaliczamy tez operacje myślowe, np. modlenie się
64
Dla jakiego schorzenia charakterystyczne są kompulsję?
Jest to objaw typowy dla zespołu obsesyjno-kompulsyjnzgo.
65
Jak był kiedyś nazywany zespół obsesyjno-kompulsyjny?
Był kiedyś nazywany nerwicą natręctw.
66
Apraksja - czym jest, gdzie ja zaliczyć?
Jest to zaburzenie zaliczane przez niektórych do zaburzeń aktywności ruchowej i złożonej. Polega ona na braku umiejętności wykonania prostych, celowy ruchów, np. otworzenia drwi kluczem, pomimo prawidłowego napięcia mięśniowego, prawidłowej kontroli ruchu i pełnego zrozumienia przebiegu danej czynności. Najcześciej pojawia się w przypadku ogniskowego uszkodzenia mózgu, ale także w chorobie Alzheimera.
67
Świadomość - co to?
To stan przytomności poszerzony o zdolność doświadczania, przezywania swojego istnienia i istnienia otoczenia Jest to cecha typowo ludzka Świadomość = stan czuwania + zdolność rozpoznawania rzeczywistości w odpowiednim zakresie + poczucie przezywania
68
Przytomność - co to?
To zdolność odbierania, rejestrowania i przetwarzania informacji i do odpowiedniego reagowania na nie. Warunkiem d tego jest stan czuwania, czyli stan gotowości do reagowania na bodźce Do jej oceny przydatna jest skala Glasgow (GCS)
69
Orientacja autopsychiczna
``` To zdolność do rozpoznawania własnej osoby, np. Jak się nazywam? Ile mam lat? Kiedy się urodziłem? Gdzie mieszkam? ```
70
Orientacja allopsychiczna
``` Dotyczy rozpoznawania otoczenia, czasu i miejsca, np: Gdzie jestem? Jaką mamy datę? Kto jest prezydentem Polski? Z kim rozmawiam? ```
71
Zaburzenia świadomości - podział
I Ilościowe: 1. Senność patologiczna 2. Stan przedśpiączkowy 3. Śpiączka II Jakościowe: 1. Przymglenie świadomości 2. Zmącenie świadomości 3. Zwężenie świadomości
72
Senność patologiczna
Jedno z ilościowych zaburzeń świadomości Inaczej: SOMNOLENCJA Mamy z nią do czynienia, kiedy w ciagu dnia, niezależnie od rytmu dobowego pacjenta, pojawiają się stany zwiększonej senności wraz z zapadaniem w sen, z którego można chorego wybudzić, jednak przy stosowaniu silnych bodźców
73
Stan przedśpiączkowy
Jedno z ilościowych zaburzeń świadomości Inaczej: sen patologiczny, pół śpiączka, sopor Chory, będący w głębokim śnie, reaguje na bardzo silne bodźce, jednak pod ich wpływem nie wybudza się
74
Śpiączka
Jedno z ilościowych zaburzeń świadomości Cechuje ją kompletna utrata przytomności z towarzyszącym zanikiem reaktywności - brak odpowiedzi chorego na najsilniejsze bodźce
75
Przymglenie swiadmosci
Jedno z jakościowych zaburzeń świadomości W tym stanie dochodzi do niewyraźnego odbioru rzeczywistości, porównywanego do widzenia "jak przez mgłę"; Najczęściej zaburzona jest orientacja ALLOPSYCHICZNA, w cięższych stanach także autopsychiczna Mogą mu towarzyszyć iluzje i omamy, a także urojeniowa interpretacja rzeczywistości Niepamięć wsteczna jest fragmentaryczna
76
Zmącenie świadomości
Jedno z jakościowych zaburzeń świadomości Bardziej nasilona forma przymglenia świadomości, w której rzeczywistość ulega znacznemu zniekształceniu, co niesie za sobą częstsze występowanie iluzji, omamów, urojeniowej interpretacji, a kontakt z pacjentem jest znacznie bardziej utrudniony Niepamięć wsteczna jest fragmentaryczna
77
Zwężenie świadomości
Jedno z jakościowych zaburzeń świadomości Odbieranie otoczenia w tym zaburzeniu jest porównywane do spoglądania "przez dziurkę od klucza". Na pierwszy plan w obrazie klinicznym pacjenta wysuwa się znacznie utrudniony jego kontakt z otoczeniem, zarówno orientacja auto-, jak i allopsychiczna są zaburzone, a po ustąpieniu epizodu mamy do czynienia z niepamięcią wsteczną całkowitą (w odróżnieniu od przymglenia i zmącenia, gdzie niepamięć jest fragmentaryczna)
78
Zespoły zaburzeń świadomości - wymień
1. Zespół pomroczny 2. Zespół majaczeniowy 3. Zespół splątaniowy
79
Zespół pomroczny
Jeden z zespołów zaburzeń świadomości Inaczej: zespół zamroczeniowy Występując zaburzenia orientacji głównie allopsychicznej, nietypowe dla danej osoby zachowania, zmiany osobowości W zakresie świadomości dochodzi do jej ZWĘŻENIA Stan ten po ustąpieniu jest pokryty całkowitą lub prawie całkowitą niepamięcią Jasne stany pomroczne - pacjent wydaje się być zupełnie zdrowy, jednak według relacji otoczenia doszło do wyraźnej zmiany jego zachowania
80
Zespół majaczeniowy
Jeden z zespołów zaburzeń świadomości Typowe objawy: 1. Przymglenie świadomości 2. Zaburzenia poznawcze - zaburzenia pamięci, głównie świeżej i/lub dezorientacja allopsychiczna 3. Zaburzenia aktywności psychoruchowej - może wystąpić zarówno jej wzmożenie, jak i zmniejszenie 4. Zaburzenia cyklu sen-czuwanie Charakterystyczna jest fluktuacja objawów i nagle początek! Mogą mu towarzyszyć iluzje, omamy i urojeniowe interpretacje
81
Zespół splątaniowy
Jeden z zespołów zaburzeń świadomości Inaczej: zespół amentywny Zaburzenia orientacji allopsychicznej w jego przebiegu są wyraźniejsze niż w stanie majaczeniowym, ale zaburzenia orientacji autopsychicznej nie są nasilone; Dodatkowo obserwujemy inkoherencję myślenia, gonitwę myśli, zaburzenia świadomości pod postacią jej przymglenia, pobudzenie ruchowe
82
Zaburzenia poczucia otoczenia i poczucia własnej osoby - gdzie je sklasyfikowac, co do nich zaliczyć?
Są klasyfikowane na pograniczu zaburzeń spostrzegania i zaburzeń świadomości Zaliczamy do nich: 1. Depersonalizację 2. Derealizację
83
Depersonalizacja
To jedno z zaburzeń poczucia otoczenia i poczucia własnej osoby To wrażenie bycia oddzielonym od własnego ciała i umysłu, co możemy określić jako stanie obok siebie lub bycie swoim obserwatorem
84
Derealizacja
To jedno z zaburzeń poczucia otoczenia i poczucia własnej osoby To poczucie, że otaczającą rzeczywistość jest nierealna, jakby to był tak naprawdę film, a nie prawdziwe życie