Kształtowanie - prezki Flashcards

Question

Różne rozumienie pojęcia struktura kapitału:

Answer 1

 struktura kapitału zainwestowanego rozumiana jako kapitał własny i zobowiązania, od których płacone jest oprocentowanie  struktura pasywów wykazywana w bilansie  struktura finansowania  struktura jako podział kapitału stałego (w dłuższym okresie o wielkości i strukturze kapitału w przedsiębiorstwie decyduje kapitał długoterminowy)

Answer 2

Możliwe odpowiedzi:  zobowiązania i rezerwy na zobowiązania  kapitał obcy długoterminowy  kapitał obcy oprocentowany W większości przypadków najbardziej odpowiednią miarą kapitału obcego jest suma tych zobowiązań, które nakładają na firmę koszty odsetkowe (suma zobowiązań oprocentowanych krótko- i długoterminowych). Powody:  jednym z głównych czynników warunkujących skutki obecności długu są odsetkowe tarcze podatkowe  zobowiązania nieodsetkowe różnią się co do charakteru od zobowiązań oprocentowanych – nie jest to świadoma inwestycja dawców kapitału  alternatywny koszt zobowiązań nieodsetkowych (np. w postaci utraconego rabatu) znajduje odzwierciedlenie w rachunku zysków i strat firmy (a nie przez WACC)

Answer 3

kapitał zainwestowany = kapitał własny + kapitał obcy oprocentowany udział kapitału obcego w kapitale = kapitał obcy oprocentowany / kapitał zainwestowany udział kapitału obcego w kapitale = kapitał obcy / pasywa ogółem udział kapitału obcego w kapitale = kapitał obcy długoterminowy / kapitał stały D/E = kapitał obcy/ kapitał własny

Answer 4

Dominuje pogląd, zgodnie z którym udziały kapitału własnego i obcego na potrzeby badania struktury kapitału powinny być wyceniane rynkowo.  wartości rynkowe odzwierciedlają rzeczywiste roszczenia każdego z dawców kapitału - wartości księgowe odzwierciedlają koszty historyczne; z czasem koszty te mają coraz mniej wspólnego z wartością bieżącą aktywów i z ich zdolnością do generowania gotówki - celem jest maksymalizacja wartości rynkowej przedsiębiorstwa

Answer 5

Optymalna struktura kapitału  to taka, która minimalizuje średni ważony koszt kapitału (WACC) i maksymalizuje rynkową wartość przedsiębiorstwa.

Answer 6

 rozbieżność uzyskiwanych dochodów względem ich wartości oczekiwanych  sytuacja, w której istnieje prawdopodobieństwo osiągnięcia wyników większych lub mniejszych od przewidywanych i znany jest rozkład prawdopodobieństwa odchyleń tych wyników od ich wartości oczekiwanych  ryzyko to dająca się zmierzyć niepewność

Answer 7

- ryzyko operacyjne (wynika ze specyfiki prowadzonej działalności) - ryzyko finansowe (wynika ze struktury finansowania działalności)

Answer 8

uproszczonym rachunku zysków i strat: + przychody ze sprzedaży - zmienne koszty operacyjne - stałe koszty operacyjne = zysk operacyjny (EBIT) - odsetki od kapitału obcego = zysk przed opodatkowaniem - podatek dochodowy = zysk netto

Answer 9

 związane jest z niepewnością co do kształtowania się przyszłych przychodów operacyjnych przedsiębiorstwa  efekt dźwigni – w przypadku istnienia stałego elementu kosztów w przedsiębiorstwie, jego wynik finansowy zmienia się bardziej niż proporcjonalnie w stosunku do zmian w wielkości sprzedaży  stałe koszty operacyjne – ryzyko operacyjne (dźwignia operacyjna)  czynniki operacyjne powodujące ryzyko operacyjne działają niezależnie od sposobu finansowania przedsiębiorstwa  ryzyko operacyjne to takie, jakie ponosiliby właściciele przedsiębiorstwa, gdyby finansowane było wyłącznie kapitałem własnym

Answer 10

DOL = (EBIT/EBIT)/(Q/Q)  obliczany dla danej wielkości sprzedaży  informuje, o ile procent wzrósłby (lub spadłby) zysk operacyjny na skutek jednoprocentowego wzrostu (spadku) sprzedaży  im wyższa wartość DOL, tym większe ryzyko operacyjne towarzyszące działalności przedsiębiorstwa

Answer 11

 związane jest z niepewnością co do kształtowania się przyszłych zysków netto w przedsiębiorstwie wykorzystującym kapitał obcy  efekt dźwigni – w wyniku stałego obciążenia kosztami finansowymi możliwe wahania zysków przypadających na jedną akcję są więcej niż proporcjonalne w stosunku do wahań zysku operacyjnego  koszty finansowe wynikające z oprocentowania długu (stały element kosztów) – ryzyko finansowe (dźwignia finansowa)

Answer 12

DFL = (EPS/EPS)/(EBIT/EBIT) = EBIT/(EBIT-I) = (Q(P – JKZ) – KS)/(Q(P – JKZ) – KS – I)  obliczany dla danej wielkości zysku operacyjnego (EBIT)  informuje, o ile procent wzrósłby (lub spadłby) zysk netto na jedną akcję na skutek jednoprocentowego wzrostu (spadku) zysku operacyjnego  im wyższa wartość DFL, tym większe ryzyko finansowe

Answer 13

 zmiana rentowności kapitału własnego (ROE) dzięki finansowaniu działalności kapitałem obcym  wskaźnik efektu dźwigni finansowej wskaźnik efektu dźwigni finansowej = (wskaźnik rentowności netto kapitału własnego (ROE))/ (wskaźnik rentowności (netto z uwzględnieniem odsetek) aktywów całkowitych (ROA)) pozytywny efekt dźwigni finansowej ROE > ROA negatywny efekt dźwigni finansowej ROE < ROA

Answer 14

 występuje w wyniku nałożenia się na siebie ryzyka operacyjnego i finansowego  związane jest z niepewnością co do kształtowania się przyszłych zysków netto w przedsiębiorstwie wykorzystującym kapitał obcy

Answer 15

DTL = DOL x DFL  informuje, o ile procent wzrósłby (lub spadłby) zysk netto na jedną akcję na skutek jednoprocentowego wzrostu (spadku) sprzedaży  im wyższa wartość DTL, tym większe ryzyko całkowite towarzyszące działalności przedsiębiorstwa  w kształtowaniu ryzyka całkowitego należy kierować się tzw. zasadą „huśtawki”

Answer 16

Niski koszt: -odsetkowa tarcza podatkowa -niższe od właścicielskich wymagania odnośnie stopy zwrotu Dyscyplinujący wpływ na menadżerów

Answer 17

Podwyższenie ryzyka działalności: - Ryzyko finansowe - Ryzyko upadłości Ograniczenie elastyczności działania

Answer 18

 koszt alternatywny, koszt utraconych możliwości  jest stopą procentową  jest to stopa zwrotu oczekiwana przez dawców kapitału (minimalna wymagana stopa zwrotu)  jest to stopa zwrotu, z której rezygnujemy inwestując kapitał w dane aktywa, a nie w aktywa o porównywalnym poziomie ryzyka; koszt kapitału odzwierciedla dochód, który można otrzymać, lokując środki w najlepszą alternatywną inwestycję o podobnym ryzyku

Answer 19

Koszt kapitału przedsięwzięcia inwestycyjnego (firmy)

Answer 20

 Wagi księgowe wykazywane w bilansie odzwierciedlają koszty historyczne. Z czasem koszty te mają coraz mniej wspólnego z wartością bieżącą aktywów albo z ich zdolnością do generowania przepływów środków pieniężnych  Istotą analizy struktury kapitału jest znalezienie struktury, która będzie maksymalizować wartość rynkową przedsiębiorstwa. Ponieważ główny cel zdefiniowany jest przy pomocy wartości rynkowych (wzrost ceny rynkowej akcji), to jego osiągnięcie uzależnione jest także od analizy wartości rynkowych  Wartości księgowe są znacznie łatwiej przewidywalne i mniej zmienne od wartości rynkowych. Ponadto zarządzający mogą określić optymalną strukturę kapitału w wielkościach księgowych, a następnie doprowadzić do jej osiągnięcia, co byłoby prawie niemożliwe w przypadku struktury opartej na wartościach rynkowych ze względu na jej znaczne wahania  W rezultacie przyjęcia wag rynkowych uzyskalibyśmy znaczną zmienność WACC, dlatego w przypadku ich użycia zaleca się opieranie na docelowej strukturze kapitału

Answer 21

 jeżeli efektywna to np. przepływy dla okresów półrocznych dyskontujemy przez (1+WACC)^0,5  jeżeli nominalna to np. przepływy dla okresów półrocznych dyskontujemy przez (1+WACC/2)

Answer 22

 kapitał obcy rozumiany tylko jako kapitał obcy oprocentowany  dla ustalenia kosztu kapitału obcego konieczne jest ustalenie wszystkich płatności związanych z wykorzystaniem kapitału obcego  koszt kapitału obcego przed uwzględnieniem opodatkowania to wewnętrzna stopa zwrotu (IRR) dla ustalonych przepływów pieniężnych, czyli taka stopa dyskontowa, dla której bieżąca wartość wydatków zrówna się z bieżącą wartością wpływów  następnie uwzględnić należy opodatkowanie według wzoru koszt kapitału obcego po opodatkowaniu = koszt długu przed opodatkowaniem (1–T)  koszt długu po opodatkowaniu (=efektywny) zależy m.in. od: - uwzględnienia efektywnej bądź nominalnej stopy podatkowej - występowania strat w przedsiębiorstwie - rodzaju długu, oczekiwań w stosunku do kształtowania się stóp procentowych w przyszłości

Answer 23

 w przypadku kredytu – najczęściej zgodny z powyższą definicją kosztu długu jest wzór: kD = i (1-T) gdzie: kD – efektywny koszt długu i – oprocentowanie kredytu/pożyczki  w przypadku kredytu każda rata zawiera z reguły część kapitałową i część odsetkową; możliwy jest też harmonogram spłaty odsetek różny od harmonogramu spłaty rat kapitałowych (np. miesięczna spłata odsetek oraz kwartalna spłata rat kapitałowych)  w przypadku obligacji z reguły emitent regularnie płaci jedynie odsetki, natomiast spłata zadłużenia głównego dokonywana jest w całości w momencie wykupu obligacji  koszt obligacji przed opodatkowaniem to stopa rentowności w okresie do wykupu (ang. YTM – yield to maturity)

Answer 24

szacowanie kosztu kapitału własnego jest zadaniem trudniejszym od szacowania kosztu kapitału obcego  w przypadku kapitału obcego przewidywane obciążenia finansowe dla firmy są w dużej mierze zdeterminowane  w przypadku kapitału własnego – należy oszacować oczekiwaną przez właścicieli stopę zwrotu z inwestycji w akcje danego przedsiębiorstwa  stąd stosuje się modele, które przedstawiają przesłanki, jakimi kierują się inwestorzy w podejmowaniu decyzji inwestycyjnych

Answer 25

zysk po opodatkowaniu jest do dyspozycji akcjonariuszy; jeśli zdecydują oni o jego zatrzymaniu w przedsiębiorstwie pojawia się koszt utraconych możliwości (strata korzyści z inwestycji w akcje innych spółek, obligacje itp.); właściwym kosztem zysków zatrzymanych powinna być więc stopa dochodu jakiej wymagają akcjonariusze od kapitału akcyjnego firmy.

Answer 26

 model Gordona  model wyceny aktywów kapitałowych (ang. CAPM – capital assets pricing model)  model APT  metodę składania (ang. build up approach), w tym model bond plus

Answer 27

 do oszacowania kosztu kapitału akcyjnego zarówno uprzywilejowanego, jak i zwykłego posłużyć może model Gordona;  służy on do wyceny akcji; opiera się na założeniu, że wartość akcji wyznaczana jest przez bieżącą wartość wszystkich przyszłych dywidend  zakładając, że dywidenda jest stała (D1=D2=D3 itd.) i wypłacana aż do nieskończoności, stopa dyskontowa jest stała  zakładając, że dywidenda rośnie z okresu na okres ze stałą stopą g [Di = D0(1+g)i], to dla k>g  jeśli uprzywilejowanie akcji polega na wypłacie stałej dywidendy, to g jest równe zero  model Gordona może być stosowany do spółek stabilnych z ustabilizowaną polityką w zakresie dywidend Model jest bardzo wrażliwy na poziom stopy wzrostu dywidendy, w związku z czym właściwe ustalenie jej poziomu jest bardzo ważne. Istnieją 3 koncepcje wyznaczania stopy g:  wyliczenia oparte na historycznych danych - brak reguły co do liczby analizowanych lat - właściwy dobór średniej (arytmetyczna czy geometryczna?) - korelacja stopy wzrostu dywidend ze wzrostem zysków  model wzrostu zysków niepodzielonych g = ROE*stopa zysków zatrzymanych = ROE*(1 – stopa wypłat dywidend) - domyślnie przyjęte są tu 4 założenia: *stopa wypłat dywidend pozostanie stała w okresie prognozy -> tempo wzrostu dywidend będzie równe tempu wzrostu zysku netto *rentowność kapitału własnego pozostanie stała (ROE = const.) *firma nie będzie emitować nowych akcji, a jeśli to uczyni zostaną one sprzedane po cenie równej wartości księgowej *przyszłe projekty będą miały takie samo ryzyko co obecne aktywa firmy  prognozy analityków - często zakładają zmienne tempo wzrostu dywidendy Koszt akcji z nowej emisji  jeśli oblicza się koszt kapitału pozyskiwanego przez emisję nowych akcji, wzór na koszt kapitału własnego wymaga modyfikacji polegającej na uwzględnieniu kosztów emisji (ang. floatation costs), w skład których wchodzą np. opłaty prawne i księgowe, koszty druku prospektów oraz obsługi emisji przez biura maklerskie i doradców

Answer 28

Założenia:  inwestor kieruje się 2 kryteriami: zwrotem i ryzykiem  inwestorzy mogą bez ograniczeń zaciągać i dokonywać pożyczek po danej stopie wolnej od ryzyka; nie ma ograniczeń co do sprzedaży krótkiej aktywów  rynek znajduje się w równowadze; portfel rynkowy jest efektywny (proporcje w portfelu są takie jak udział poszczególnych akcji w kapitalizacji)  informacje są ogólnodostępne  model jest wyprowadzany jako przypadek graniczny (okolice portfela rynkowego)  model wyceny aktywów kapitałowych określa zatem koszt kapitału własnego jako sumę stopy zwrotu wolnej od ryzyka powiększonej o premię za ryzyko związane z inwestowaniem w akcje danej spółki - współczynnik beta wskazuje o ile procent wzrośnie stopa zwrotu z akcji, gdy stopa zwrotu z portfela rynkowego wzrośnie o 1%

Answer 29

Jak wyznaczyć stopę wolną od ryzyka (rf)?  opierając się na oprocentowaniu bonów skarbowych (treasury bills)  opierając się na oprocentowaniu obligacji skarbowych (treasury bonds) Co przemawia za wyborem stopy procentowej długoterminowych obligacji skarbowych?  lepiej pokazuje ona przeciętne oczekiwania co do stóp inflacji w dłuższym okresie  akcje zwykłe są na ogół długoterminowymi papierami wartościowymi (większość akcjonariuszy inwestuje długoterminowo)  stopy dochodu z bonów skarbowych podlegają większej liczbie zakłóceń niż stopy dochodu z obligacji skarbowych  bony skarbowe są zasadniczo wolne od ryzyka, ale są zagrożone dość wysokim ryzykiem związanym z kształtowaniem się stóp procentowych przy reinwestycji  z praktyki wynika, że zastosowanie w CAPM dochodu z obligacji daje rozsądniejsze wyniki Obligacje długoterminowe o jakim terminie zapadalności?  średnia stopa oprocentowania wszystkich długoterminowych obligacji  obligacje określonego rodzaju np. 30-letnie  obligacje o terminie zapadalności odpowiadającemu okresowi szczegółowej prognozy

Answer 30

Wielkość rynkowej premii z tytułu ryzyka determinuje:  zmienność danej gospodarki  ryzyko polityczne  struktura i stopień rozwoju rynku kapitałowego Sposoby szacowania premii za ryzyko:  na podstawie dochodów historycznych (stopa zwrotu z akcji – stopa zwrotu z obligacji)  na podstawie dochodów przyszłych (różnicy w oczekiwanych stopach zwrotu z akcji i obligacji) - obliczenia takie wykonywane są przez analityków, z badań wynika, że większość inwestorów buduje swoje oczekiwania właśnie na bazie tych prognoz - pomimo istnienia wielu prognoz zauważono, że odchylają się one przeciętnie od siebie o nie więcej niż +/-0,3%

Answer 31

ryzyku akcji w przeszłości, podczas gdy inwestorzy zainteresowani są przyszłym ryzykiem.

Answer 32

Testy stabilności współczynników beta:  niektóre badania dowodzą, że współczynniki beta poszczególnych akcji nie są stabilne w czasie, tak więc historyczne współczynniki beta poszczególnych akcji nie są dobrymi oszacowaniami przyszłego ryzyka  współczynniki beta portfeli składające się z 10 lub więcej losowo dobranych akcji są stosunkowo stabilne (błędy oszacowań mają tendencję do wzajemnego znoszenia się), dlatego CAPM nadaje się bardziej do ustalania struktury portfeli inwestycyjnych niż wyznaczania kosztu kapitału poszczególnych akcji Ponieważ historyczne beta może nie być dobrym odwzorowaniem beta spółki w przyszłości wprowadzono dwa nowe rodzaje współczynników beta:  beta skorygowane  beta fundamentalne

Answer 33

Niektórzy analitycy wykazują, że prawdziwe wartości beta dążą do 1 (podczas gdy tradycyjny sposób obliczania beta prowadzi do niedoszacowania kosztu kapitału w spółkach o niskim poziomie bety i przeszacowania kosztu kapitału w spółkach charakteryzującymi się wysokimi współczynnikami beta)  korektę Bayesa wykorzystuje się do wyeliminowania problemu związanego z możliwością wystąpienia błędu w szacunku beta wywołanego ograniczoną liczbą obserwacji  technika ta „waży” oszacowany na podstawie danych historycznych współczynnik beta (nazwany teraz „surowym” beta) tak, aby ostateczny wynik był bliższy jedności  analiza statystyczna wykazała, że „ważenie” współczynników beta poprawia jakość estymacji (taka beta nosi nazwę„skorygowanej” lub bety „Bayesa”) skorygowany współczynnik beta = 0,67*„beta surowa” + 0,33  zastosowanie powyższej korekty powoduje zmniejszenie historycznych współczynników beta większych od jedności i zwiększenie analogicznych współczynników mniejszych od jedności.

Answer 34

Historyczne współczynniki beta korygowane są o takie zmienne fundamentalne, jak dźwignia finansowa, zmienność sprzedaży itp. Jaki zakres danych przyjąć do obliczania współczynnika beta?  różna długość możliwych do przyjęcia okresów historycznych, np. rok, 5 lat, okres od początku istnienia  stopy zwrotu można obliczać dla okresów o różnej długości, np. dzień, tydzień, miesiąc  jaki indeks przyjąć jako „przedstawiciela” rynku (WIG, WIG20) Brak zgodności analityków:  z jednej strony (ze względów statystycznych) lepiej dysponować większą liczbą obserwacji, ponieważ prowadzi to do większego poziomu ufności  z drugiej strony skrócenie okresu zwiększa prawdopodobieństwo, że posiadane dane w lepszym stopniu odpowiadają bieżącej sytuacji spółki

Answer 35

W odróżnieniu od CAPM model APT może zawierać dowolną liczbę czynników ryzyka. Przykładowe czynniki determinujące ryzykowność danej akcji:  poziom długoterminowych stóp procentowych  poziom krótkoterminowych stóp procentowych  stopa inflacji (długo- i krótkoterminowa)  stopę wzrostu sprzedaży  miesięczne PKB  premia z tytułu bankructwa Ograniczenia związane z APT:  model nie określa istotnych czynników wpływających na koszt kapitału własnego  skomplikowana metodologia liczenia

Answer 36

Opiera się na założeniu, że stopa dyskontowa składa się ze stopy wolnej od ryzyka powiększonej o pewną liczbę możliwych do zidentyfikowania czynników ryzyka, które po zsumowaniu będą odzwierciedlać zwrot jakiego może oczekiwać z zainwestowanego kapitału racjonalnie działający na rynku inwestor. Technika stosowana jest głównie do wyceny małych nienotowanych na giełdzie firm. Etapy: 1. Określenie stopy wolnej od ryzyka 2. Dodanie premii z tytułu ryzyka rynkowego 3. Zwiększenie lub zmniejszenie uzyskanej stopy dyskontowej z tytułu specyficznych czynników ryzyka odnoszących się do danego przedsiębiorstwa wynikających np. z:  wielkości przedsiębiorstwa  charakterystyki branży  ryzyka finansowego  stopnia dywersyfikacji działalności  innych charakterystyk operacyjnych (np. kompetencji zarządu, kwalifikacji pracowników, struktury organizacyjnej)

Answer 37

Uproszczona metoda wyznaczania kosztu kapitału własnego – metoda obligacje plus (ang. bond plus) kE = rD + premia za ryzyko  szacowanie rD – metoda Damodarana (dotyczyć może nie tylko obligacji, ale całego zadłużenia firmy) - na podstawie średnich rentowności obligacji o różnych ratingach oszacuj ich premie powyżej stopy wolnej od ryzyka - na podstawie np. wskaźnika pokrycia odsetek oszacuj rating zadłużenia firmy (S&P, Moody’s, Fitch) - wykorzystując rating zadłużenia firmy oszacuj koszt długu przed opodatkowaniem  szacowanie premii za ryzyko - na podstawie historycznych obserwacji przyjmuje się, że koszt kapitału własnego jest wyższy od kosztu długu przed opodatkowaniem o około 2-5 p.p. - badania ankietowe - prognozy oparte na DCF i oczekiwanej rynkowej stopie wzrostu dochodu

Answer 38

1. Oczekiwania wszystkich inwestorów co do wielkości przyszłych dochodów są jednakowe 2. Przedsiębiorstwa o takich samych oczekiwanych dochodach i takim samym ryzyku operacyjnym należą do jednej grupy ryzyka, są homogeniczne 3. Rynek kapitałowy jest rynkiem doskonałym, tzn.:  nie występują koszty transakcyjne  wszyscy inwestorzy mogą zaciągać kredyt oprocentowany wg jednakowej stopy  żaden z uczestników nie ma możliwości dyktowania cen  wszyscy uczestnicy mają jednakowy, pełny dostęp do informacji, informacja jest darmowa 4. Udzielanie przedsiębiorstwom kredytu jest pozbawione ryzyka – brak premii za ryzyko (brak kosztów bankructwa) 5. Zysk operacyjny (EBIT) wypracowany przez dane przedsiębiorstwo jest stały w całym okresie. EBIT = cash flow, odpis amortyzacyjny finansuje inwestycje odtworzeniowe

Answer 39

(EBIT-kD*D) + kD*D = EBIT

Answer 40

Wzrost zadłużenia -> wzrost ryzyka kapitału własnego -> wzrost kosztu kapitału własnego Wzrost kosztu kapitału własnego = wzrost udziału relatywnie taniego kapitału obcego

Answer 41

nie wpływa w żaden sposób na wartość spółki.

Answer 42

wyższa ryzyko kapitału własnego wzrasta wraz z ilością długu zaciągniętego przez spółkę.

Answer 43

Wartość firmy niezadłużonej + Wartość tarczy podatkowej

Answer 44

efekt tarczy podatkowej

Answer 45

krótkookresowa niezdolność do wywiązywania się ze swoich zobowiązań

Answer 46

trwała utrata zdolności płatniczej

Answer 47

1. Bilansowe – większe zobowiązania pieniężne niż wartość majątku 2. Przepływowe – podmiot gospodarczy będzie uznany za upadły, jeżeli zaprzestał spłaty długów

Answer 48

 ogłoszenie upadłości przedsiębiorstwa  otwarcie postępowania restrukturyzacyjnego 1) postępowania o zatwierdzenie układu 2) przyspieszonego postępowania układowego 3) postępowania układowego 4) postępowania sanacyjnego  odmowa udzielenia kredytu  negatywna ocena audytora (poziomy oceny przedsiębiorstwa przez audytora)

Answer 49

a) bezpośrednie b) pośrednie

Answer 50

1. Obniżenie dochodów ze sprzedaży aktywów 2. Koszty administracyjne oraz koszty postępowania sądowego 3. Utracone ulgi podatkowe (brak ciągłości działania)

Answer 51

1. Koszt utraconych możliwości rozwoju ze względu na obciążenia związane z obsługą rosnącego zadłużenia 2. Uwzględnianie ryzyka bankructwa przez kontrahentów spółki 3. Wzrost stopy procentowej po której zaciągany jest kredyt 4. Brak chęci reinwestowania środków przez akcjonariuszy

Answer 52

pośrednie bankructwa

Answer 53

 firmy oferujące trwałe produkty wymagające obsługi serwisowej i dostarczenia części zamiennych  firmy oferujące produkty lub usługi, przy których bardzo ważna jest jakość, jeśli jakości tej nie można określić z góry  firmy oferujące produkty, których wartość zależy od poziomu obsługi serwisowej i dostępności dóbr komplementarnych  firmy oferujące produkty, które wymagają stałej obsługi i współpracy technicznej ze strony producenta

Answer 54

korzyści podatkowe są częściowo redukowane przez koszty związane z ryzykiem bankructwa.

Answer 55

koszty związane z konfliktem interesów kierownictwa i właścicieli (a także innych grup), powstałego w wyniku rozdzielenia własności od zarządzania. Obejmują one przede wszystkim koszty nadzoru prac zarządu oraz koszty dotyczące motywowania kadry kierowniczej do działań zgodnych z interesem właścicieli.

Answer 56

 hamowanie przeinwestowania  zdyscyplinowanie zarządu w zakresie dysponowania środkami pieniężnymi  dekapitalizacja – wykup akcji w celu umorzenia, powoduje on wzrost relacji długu do kapitałów ogółem, a akcjonariusze otrzymują zastrzyk gotówki

Answer 57

 może narastać konflikt interesów, dodatkowo bierze w nim udział kolejna grupa jaką są wierzyciele  zarząd może preferować mało ryzykowne przedsięwzięcia, odznaczające się jednocześnie niską stopą zwrotu  generalne obniżenie skłonności do inwestowania (problem niedoinwestowania pod wpływem trudności finansowych)

Answer 58

w modelu struktury kapitału wraz ze wzrostem dźwigni finansowej wpływają przy jej dużym poziomie na podwyższenie WACC (podobnie jak potencjalne koszty bankructwa) i spadek wartości firmy

Answer 59

Uwzględnia zarówno potencjalne koszty bankructwa, jak i koszty agencji  zakłada, że każda zmiana D/E powoduje korzyści i koszty – wybór „coś za coś”  wynika z niej, że w każdej firmie istnieje optymalna struktura kapitału, czyli taka D/E, które minimalizuje WACC i maksymalizuje rynkową wartość przedsiębiorstwa Zwiększanie długu:  obniża koszt kapitału  korzyści podatkowe dzięki odsetkom od długu  wzrost udziału długu jako tańszego źródła finansowania  podwyższa koszt kapitału  wzrost ryzyka  wzrost kosztu kapitału własnego  wzrost kosztu kapitału obcego i zmniejszenie wolnych przepływów gotówki w efekcie wzrostu prawdopodobieństwa wystąpienia trudności finansowych

Answer 60

taką kolejność korzystania z wewnętrznych i zewnętrznych źródeł finansowania, która minimalizuje koszty informacyjne oraz koszty emisji papierów wartościowych  celem nie jest optymalizacja struktury kapitału, tylko szukanie najtańszych źródeł kapitału  interesujące jest wyjaśnienie hierarchii źródeł finansowania bazujące na asymetrii informacyjnej i teorii sygnałów

Answer 61

sytuacja, w której kierownictwo przedsiębiorstwa i osoby z nim bezpośrednio związane dysponują wewnętrznymi (lepszymi niż te dostępne dla otoczenia) informacjami dotyczącymi przyszłych strumieni dochodów lub możliwości inwestycyjnych firmy. Asymetrię tę kreuje w sposób naturalny rozdział własności od zarządzania (problem agencji)

Answer 62

interpretacją wysyłanych przez przedsiębiorstwo informacji

Answer 63

1. dostępność źródeł kapitału 2. koszt pozyskania kapitałów obcych 3. efektywność działania przedsiębiorstwa (m.in. zyskowność) 4. tempo wzrostu spółki 5. podatek dochodowy 6. struktura majątku – rodzaje aktywów 7. ryzyko spółki i płynność finansowa 8. rezerwa możliwości zaciągnięcia długu (elastyczność finansowa) 9. kontrola nad spółką 10. możliwość rozwoju przedsiębiorstwa 11. polityka finansowa przedsiębiorstwa 12. konserwatyzm menedżerów

Answer 64

„zadłużaj się jeśli możesz, a nie ponieważ musisz”

Answer 65

Elastyczność finansowania Rating Kredytowy Oszczędności podatkowe na odsetkach Zmienność zysków i cashflow Poziom stóp procentowych Zadowolenie klientów/dostawców Koszty i opłaty transakcyjne Niedoszacowanie lub przeszacowanie Niewystarczające kapitały wewnętrzne Koszty bankructwa Poziom zadłużenia porównywalnych spółek

Answer 66

 wielkość spółki, rentowność, potencjał wzrostu), stopień materialności aktywów – główne czynniki determinujące wybór struktury kapitału  część badań potwierdziła słuszność teorii substytucji, inne – słuszność teorii hierarchii źródeł finansowania; niektóre badania nie potwierdziły żadnej z nich

Answer 67

analizy przyszłych parametrów współczynnika beta

Answer 68

bo nie są w obrocie publicznym, dlatego nie znamy historycznych danych rynkowych

Answer 69

 równanie Hamady pozwala na obliczenie beta spółek nie notowanych publicznie, dzięki skorygowaniu bety aktywów (=bety operacyjnej, branży, oddłużonej) o strukturę kapitału obecną w wycenianej przez inwestora spółce i stopę opodatkowania  R. Hamada połączył model CAPM z modelem MM uwzględniającym podatki

Answer 70

 zbierz grupę podobnych przedsiębiorstw, które są notowane na giełdzie i działają w tym samym sektorze (lub bardziej ogólnie działają na nie podobne siły rynkowe)  test: jeżeli chcesz się przekonać, że wyselekcjonowana grupa przedsiębiorstw jest odpowiednią grupą odniesienia, to oszacuj korelację pomiędzy przychodami i zyskiem operacyjnym tych przedsiębiorstw; jeżeli współczynnik korelacji jest duży i dodatni, to przedsiębiorstwa zostały trafnie dobrane  jeżeli przedsiębiorstwo działa w więcej niż jednej branży, to należy stworzyć grupę odniesienia dla każdego zakładu  oszacuj średni współczynnik beta dla grup odniesienia ( z CAPM to L)  oszacuj wartość rynkową wskaźnika struktury kapitału i na podstawie równania Hamady określ współczynnik beta dla przedsiębiorstwa z grupy odniesienia, które nie wykorzystuje kapitału obcego (U)  oszacuj wskaźnik struktury kapitału dla analizowanego przedsiębiorstwa (D/E)  oszacuj L dla analizowanego przedsiębiorstwa  oszacuj koszt kapitału własnego

Answer 71

 zamiast obliczać beta rynkowe można obliczyć współczynnik zmienności generowanego przez spółkę zysku lub wskaźnika rentowności (np EBIT/Aktywa) w stosunku do przeciętnych zmian zdolności generowania zysku przez przedsiębiorstwa z danej branży (lub np. z indeksu giełdowego)  większość badań wskazuje jednak na niskie współczynniki korelacji między betą księgową a rynkową; zawierają się one w przedziale 0,5-0,6, a więc beta księgowe jest tylko przybliżeniem beta rynkowego  ograniczenia:  niewielka liczba danych wejściowych  księgowi „wygładzają” zyski  wykorzystywanie zysków netto wyznacza BetęL, a wykorzystanie zysków operacyjnych wyznacza BetęU

Answer 72

koszt ostatniej złotówki nowego kapitału pozyskiwanego do realizacji przedsięwzięcia

Answer 73

- używany jest jako stopa graniczna w ocenie projektów, które mają takie samo ryzyko i zdolność do zadłużania się jak cała firma. - WACC stanowi także punkt odniesienia dla stóp granicznych poszczególnych projektów. - gdyby struktura finansowania projektu była identyczna jak struktura finansowania przedsiębiorstwa, a projekt tak samo ryzykowny jak dotychczasowe aktywa przedsiębiorstwa, WACC przedsiębiorstwa byłby właściwą stopą dyskontową projektuv

Answer 74

 należy dokonać wyboru projektów inwestycyjnych spośród możliwych do realizacji  początkowo nie jest znany koszt kapitału (WACC), nie można zatem wyliczyć NPV poszczególnych projektów – WACC właściwy do obliczeń to marginalny koszt kapitału (WACC ostatniej złotówki kapitału potrzebnej do realizacji wybranych projektów)  wysokość kosztu kapitału zależy od kwoty kapitału, która będzie potrzebna do realizacji opłacalnych projektów – koszt kapitału rośnie wraz z pozyskiwaniem kolejnych funduszy (im większy kapitał jest potrzebny, tym wyższy jego koszt)  nie można określić kosztu kapitału bez znajomości wielkości preliminowanych inwestycji, nie można określić wielkości preliminarza inwestycji bez znajomości kosztu kapitału  aby określić marginalny WACC oraz wybrać opłacalne projekty, należy wyznaczyć krzywą możliwości inwestycyjnych oraz krzywą krańcowego kosztu kapitału

Answer 75

 nazywana też krzywą popytu na kapitał w firmie (ang. IOS – investment opportunity schedule)  przedstawia IRR wszystkich projektów możliwych do realizacji w przedsiębiorstwie (w porządku malejącym) w odniesieniu do narastającej kwoty kapitału potrzebnego do realizacji kolejnych projektów - firma działa w warunkach ograniczonej podaży kapitału oraz zmiennego kosztu kapitału - na tym etapie projekty szereguje się według IRR czyli rentowności relatywnej nakładów, a nie wg NPV (nieznana jest bowiem wielkość kapitału, nie można zatem obliczyć WACC)

Answer 76

 nazywana też krzywą podaży kapitału całkowitego (ang. MCC – marginal cost of capital)  aby zbudować optymalny budżet inwestycyjny i wyznaczyć dla niego WACC, mając krzywą możliwości inwestycyjnych, wyznaczyć należy jeszcze krzywą podaży kapitału całkowitego, do jakiego ma dostęp przedsiębiorstwo  kapitał jest dobrem ograniczonym; przedsiębiorstwo ściągające z rynku kolejne transze kapitału powinno się liczyć z sukcesywnym wzrostem jego kosztu; wynika to z:  czynnika natury ogólnej, czyli ograniczoności zasobów  wzrostu ryzyka finansowego przedsiębiorstwa, związanego ze wzrostem poziomu dźwigni finansowej przedsiębiorstwa Etap I – wyznaczenie wartości progów (punktów nieciągłości) Etap 2 – wyznaczenie kosztu kapitału w poszczególnych przedziałach

Answer 77

Total Beta Local CAPM International CAPM Modified International CAPM Model Godfrey-Espinosa Downside-CAPM Trójczynnikowy model Famy-Frencha Czteroczynnikowy model Carharta

Answer 78

Na ważną implikację użycia CAPM do oszacowania kosztu kapitału własnego dla firm niegiełdowych zwrócił uwagę A. Damodaran – odnosi się ona do faktu, że współczynnik beta mierzy ryzyko systematyczne. Mierząc ryzyko wskaźnikiem beta, domyślnie zakłada się, że właściciele firmy są zdywersyfikowani, co zazwyczaj jest prawdą w przypadku spółek giełdowych. Natomiast właściciele firm niegiełdowych inwestują w te przedsiębiorstwa znaczną część swojego majątku i interesuje ich nie tylko ryzyko rynkowe (co uwzględnia współczynnik beta w CAPM), ale także ryzyko specyficzne dla firmy. Wynikać stąd może konieczność korekty z tytułu niezdywersyfikowanych właścicieli. Aby uwzględnić ten fakt w szacowaniu kosztu kapitału własnego, wykorzystać można jedno z trzech rozwiązań: 1. jeśli wyceniana firma zamierza wejść na giełdę, w szacowaniu kosztu kapitału własnego wykorzystać można współczynnik beta obliczony na podstawie danych rynkowych (np. przy użyciu równania R.S. Hamady), a korekta z tytułu braku dywersyfikacji właścicieli nie jest potrzebna, ponieważ potencjalnymi nabywcami są inwestorzy giełdowi; 2. koszt kapitału własnego wynikający z CAPM można też podwyższyć o premię za ryzyko specyficzne dla firmy, tak jak w metodzie składania; 3. jeśli współczynnik beta jest wyznaczony przy pomocy równania R.S. Hamady, to można go skorygować tak, aby odzwierciedlał całkowite ryzyko, a nie tylko ryzyko rynkowe: Zależność ta oznacza, że beta całkowita będzie wyższa od bety rynkowej i będzie zależeć od korelacji między firmą i rynkiem – im niższa ta korelacja, tym wyższa beta całkowita. Ma to np. implikacje w wycenie przedsiębiorstwa, ponieważ jeśli wycena firmy będzie dokonywana na potrzeby transakcji kupna-sprzedaży firmy niegiełdowej, gdzie potencjalnym kupującym będzie osoba fizyczna lub inna firma niegiełdowa, to stopień korekty opisanej powyższym wzorem zależeć będzie od stopnia zdywersyfikowania portfela potencjalnego nabywcy – im bardziej zdywersyfikowany, tym wyższa korelacja z rynkiem i tym mniejsza korekta całkowitej bety.

Answer 79

W praktyce gospodarczej i badaniach naukowych wykorzystuje się wiele odmian modelu wyceny aktywów kapitałowych, które różnią się od modelu klasycznego innym ujęciem premii za ryzyko, założeniem odnośnie do integracji rynków, ujęciem premii za ryzyko kraju czy kalkulacją współczynnika beta.

Answer 80

Idea: Model szczególnie dla rynków rozwijających się. Rynki nie są zintegrowane. Założenie – ponieważ inwestorzy nie cechują się awersją do ryzyka rozumianego jako łączna zmienność, a jedynie ryzyka postrzeganego jako zmienność z ich punktu widzenia niekorzystna (niekorzystne odchylenie od oczekiwanego zwrotu), jako miary ryzyka należy użyć semi-odchylenia standardowego odzwierciedlającego negatywną stronę możliwej zmienności

Answer 81

Idea: Model szczególnie dla rynków rozwijających się. Rynki nie są zintegrowane, ale inwestorzy są zdywersyfikowani. Segmentacja rynków skutkuje barierami dla międzynarodowych ruchów kapitału. Wtedy kalkulacja parametrów CAPM z perspektywy inwestora zdywersyfikowanego globalnie powinna się odbywać w odniesieniu do danych lokalnych.

Answer 82

Idea: Model szczególnie dla rynków rozwijających się. Rynki są zintegrowane a inwestorzy instytucjonalnie dobrze zdywersyfikowani. Założenie – inwestorzy kalkulują i konsumują w „twardej” walucie (np. dolarach), zatem model powinien uwzględniać straty w sile nabywczej, stąd dodanie do CAPM miary ryzyka zmian kursów walutowych między walutą lokalną a walutą państwa rozwiniętego (np. USA)

Answer 83

Idea: Model szczególnie dla rynków rozwijających się. Rynki są zintegrowane a inwestorzy instytucjonalnie dobrze zdywersyfikowani. Założenie – parytet siły nabywczej dla długoterminowego inwestora jest utrzymany, dlatego konieczna jest modyfikacja bety (w porównaniu do International CAPM)

Answer 84

Idea: Autorzy podkreślają, że na inwestycje w państwach rozwijających się wpływa ryzyko polityczne, biznesowe i walutowe. Założenie – należy zmodyfikować betę, aby odzwierciedlała ryzyko biznesowe, dodać premię za ryzyko państwa, a ryzyko walutowe uwzględnić poprzez obliczenia w „twardej” walucie (np. USD)

Answer 85

Idea: Obserwacja, że akcje spółek o dwóch specyficznych charakterystykach zapewniają długoterminowe stopy zwrotu wyższe od średniej rynkowej (pomimo porównywalnych poziomów współczynnika beta z CAPM):  akcje spółek o małej kapitalizacji rynkowej  zwrot jest ujemnie skorelowany z wielkością podmiotu  akcje spółek o wysokim wskaźniku BVPS/P  zwrot jest dodatnio skorelowany ze wskaźnikiem BVPS/P (odzwierciedlającym potencjał danego podmiotu)

Answer 86

Włączenie do procesu objaśniania oczekiwanej stopy zwrotu czynnika związanego z dynamiką zmian kursu giełdowego danej inwestycji w ostatnim okresie historycznym  momentum  kapitalizacja  ilustruje jak wartość była tworzona przez lata i jaki jest jej aktualny poziom  momentum  ilustruje najbardziej aktualne zmiany tej wartości, ich dynamikę i trend Według niektórych inwestorów największe zwroty generują spółki najbardziej „lubiane”, czyli takie, które ostatnio odnotowywały największe wzrosty. Momentum to miara zmian wartości rynkowej w pewnej jednostce czasu, była wcześniej wykorzystywana w różnych odmianach w analizie technicznej.