GI 407 - 520 Flashcards
1
Q
- 12-გოჯა ნაწლავის წყლულის განვითარება ნაკლებად მოსალოდნელია:
ა) ქრონიკული პანკრეატიტის შემთხვევაში;
ბ) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობის დროს;
გ) ღვიძლის ციროზის დროს;
დ) კარდიოგენური შოკის შემთხვევაში;
ე) მასიური დამწვრობის შემთხვევაში.
A
ა
2
Q
- ავადმყოფი მამაკაცი, 55 წლის, კუჭის წყლულოვანი დაავადების 10-წლიანი ანამნეზით, მკურნალობდა არარეგულარულად, პერიოდულად აღნიშნავდა გამწვავებას. უკანასკნელი წლის მანძილზე ტკივილი ეპიგასტრიუმში გაუძლიერდა, ავადმყოფმა დაკარგა წონა, ფიბროსკოპიით დიდ სიმრუდეზე აღინიშნება მოზრდილი წყლულოვანი დეფექტი. რას ურჩევდით პაციენტს:
ა) სასაწრაფოდ გაიკეთოს ოპერაცია;
ბ) ჩატარდეს კუშჭის სეკრეტორული ფუნქცია და მხოლოდ ამის შემდეგ გადაწყდეს ოპერაციული მკურნალობი საკითხი;
გ) ოპერაციული ჩარევის საკითხი გადაწყდეს კონსერვატული მკურნალობის დასრულებიდან 5-6 კვირის შემდეგ;
დ) ჩატარდეს რენტგენოკონტრასტული კვლევა;
ე) ჩატარდეს გასტროფიბროსკოპია ბიოფსიით, რის შემდეგაც გადაწყდება მკურნალობის ტაქტიკა.
A
ე
B/c the location is very rare it means malignancy
3
Q
- ნაღვლის შეგუბებას არ იწვევს:
ა) კვების რეჟიმის მოშლა;
ბ) ფაღარათი;
გ) ორსულობა;
დ) ჰიპოდინამია;
ე) ფსიქოემოციური სტრესი.
A
ბ
4
Q
- დემპინგ-სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ჭამის შემდეგ გამოხატული სისუსტე;
ბ) ნაღვლოვანი ღებინება;
გ) ჰიპოგლიკემიის განვითარება ჭამიდან დაახლოებით 2 სთ-ის შემდეგ;
დ) სისლძარღვოვანი და ნეიროფსიქიური დარღვევები;
ე) ნახშირწყლების აუტანლობა.
A
ბ
The symptoms are caused by fast gastric emptying
5
Q
- ქრონიკული პანკრეატიტის დიაგნოსტიკურ კრიტერიუმებს არ მიეკუთვნება:
ა) სისხლში და შარდში პანკრეასის ფერმენტების აქტივობის მომატება;
ბ) პანკრეასის ფერმენტების მომატება დუოდენურ შიგთავსში;
გ) სტეატორეა;
დ) კრეატორეა;
ე) გლუკოზისადმი ტოლერანტობის მოშლა.
A
ბ
გ) pancreas —> low lipases/bile salts —> fat in feces
დ) inflammatory pancreas —> low trypsinogen —> **mm fiber indigestion of food **
6
Q
- ციმეტიდინის გამოყენება პეპტიკური წყლულის სამკურნალოდ მიზანშეწონილია, რადგანაც ეს პრეპარატი:
ა) აბლოკირებს ჰისტამინურ H1 რეცეპტორებს;
ბ) აბლოკირებს M1 ქოლინორეცეპტორებს;
გ) ინიშნება დღეში ერთხელ;
დ) ლორწოვანი გარსის შემომგარსველი პრეპარატია;
ე) აბლოკირებს H2 ჰისტამინურ რეცეპტორებს.
A
ე
Block Histamine H2 receptors —> low stomach acid production
7
Q
- ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს უიპლის დაავადებას:
ა) ჰექტიური ცხელება;
ბ) ყაბზობა;
გ) წონაში დაკლება;
დ) პოლიართრალგიები;
ე) ტრაქეობრონქიტი.
A
ბ
Whipped disease
- weight loss (90%)
- hypoalbuminemia
- diarrhea (80%)
- arthralgia (80%)
- anemia
- lymphadenopathy
- abdominal pain
- skin pigmentation
- fever (35%)
- neurological signs (30%)
8
Q
- კუჭის წყლულის დროს ყველაზე უფრო ინფორმაციული დიაგნოსტიკური მეთოდია:
ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
ბ) განავლის ანალიზი ფარულ სისხლდენაზე;
გ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;
დ) ფიზიკური გამოკვლევა (პერკუსია, პალპაცია);
ე) ეზოფაგოგასტროდუოდენოსკოპია.
A
ე
9
Q
- ქვემოთ ჩამოთვლილი მტკიცებებიდან რომელია ჭეშმარიტი კუჭის წყლულოვან დაავადებასთან დაკავშირებით:
ა) თან ახლავს მჟავის მომატებული სეკრეცია;
ბ) განვითარება არ არის დაკავშირებული სტრესული სიტუაციის ზემოქმედებასთან;
გ) ხშირად ახლავს ფაღარათი;
დ) უხშირესად გვხვდება 60-70 წლის ასაკში;
ე) რაც მეტია წყლულის ზომა, მით უფრო ხშირად განიცდის მალიგნიზაციას.
A
ე
10
Q
- ცოლინგერ-ელისონის სინდრომისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) წყლულების წარმოქმნა კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავში;
ბ) დიარეა;
გ) კუჭის წვენის ჰიპერსეკრეცია;
დ) ჰიპერკალცემია;
ე) სტეატორეა.
A
დ
Z-E syndrome signs:
- diarrhea
- steatorrhea
- vit b12 malabsorption
- abdominal pain
- acid hypersecretion —> GERD
11
Q
- კურვუაზიეს სიმპტომი არ ახასიათებს:
ა) ფატერის დვრილის კიბოს;
ბ) ქრონიკულ ქოლეცისტიტს;
გ) პანკრეასის თავის კიბოს;
დ) ნაღვლის საერთო სადინარის კიბოს;
A
ბ
Curvoisier’s Law - painless and enlarged gallbladder with jaundice is unlike to be caused by gallstones. - implies possible malignancy of gb
12
Q
- ბილიარული ციროზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ჰიპერბილირუბინემია, უპირატესად კონიუგირებული ბილირუბინის ხარჯზე;
ბ) ბილირუბინურია;
გ) ურობილინურია;
დ) ოსტეოპოროზი;
ე) ქსანთელაზმები.
A
გ
13
Q
- ღვიძლის დიაგნოსტიკური პუნქციური ბიოფსიის ჩატარება არაინფორმაციულია:
ა) დაუდგენელი გენეზის ჰეპატოსპლენომეგალიის შემთხვევაში;
ბ) ღვიძლის ფუნქციური სინჯების მყარი დარღვევის დროს;
გ) ღვიძლის ანგიომაზე ეჭვისას;
დ) ქრონიკული ალკოჰოლური ჰეპატიტის შემთხვევაში;
ე) ჰემოქრომატოზზე ეჭვის დროს.
A
გ
14
Q
- ჰეპატოლენტიკულური დეგენერაციისთვის (ვილსონის დაავადება) არ არის დამახასიათებელი:
ა) ნევროლოგიური დარღვევები;
ბ) ჰეპატოსპლენომეგალია;
გ) სიყვითლე;
დ) სისხლში ცერულოპლაზმინის დონის მომატება;
ე) შარდით სპილენძის გაძლიერებული ექსკრეცია.
A
დ
Hepatolenticular degeneration (Wilson’s disease) is a hereditary disease in which metabolic disorder of copper leads to its accumulation in the liver, brain, cornea and kidneys with consequent pathologic changes in those organs.
Ceruloplasmin is a protein made in your liver. It stores and carries the mineral copper around your body. Ceruloplasmin carries 65% to 90% of the copper found in blood. Copper is vital to many processes in your body. These include building strong bones and making melanin.
15
Q
- ქრონიკული პანკრეატიტის გამწვავების დეტექციის ყველაზე მგრძნობიარე ლაბორატორიული ცვლილება არის:
ა) ლეიკოციტოზი;
ბ) ამინოტრანსფერაზების დონე;
გ) სისხლში და შარდში ამილაზის დონე;
დ) ტუტე ფოსფატაზის დონე;
ე) ჰიპერგლიკემია.
A
გ
16
Q
- ჩამოთვლილი მეთოდებიდან რომელია ყველაზე ზუსტი არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის სადიაგნოსტიკოდ:
ა) ირიგოსკოპია;
ბ) კოლონოსკოპია;
გ) ნაწლავური ფლორის შესწავლა;
დ) კოპროლოგიური გამოკვლევა;
ე) ექოსკოპია.
A
ბ
17
Q
- სტეატორეა არ ახასიათებს:
ა) ქრონიკულ პანკრეატიტს;
ბ) კრონის დაავადებას;
გ) ნაწლავთა ამილოიდოზს;
დ) ნაწლავთა პოლიპოზს;
ე) წვრილი ნაწლავის რეზექციას.
A
დ
18
Q
- ქრონიკული ანაციდური გასტრიტისთვის დამახასიათებელია:
ა) ყაბზობა;
ბ) ტკივილი უზმოზე;
გ) კუჭის ლორწოვანის ატროფია;
დ) ღამის ტკივილი;
ე) კუჭის წვენის ჰიპერსეკრეცია.
A
გ
19
Q
- ღამის და „მშიერი ტკივილები“ ახასიათებს:
ა) კუჭის კიბოს;
ბ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულს;
გ) დივერტიკულიტს;
დ) ქოლანგიტს;
ე) კრონის დაავადებას.
A
ბ
20
Q
- ჰემოქრომატოზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) მელანოდერმია;
ბ) ჰიპერგლიკემია;
გ) სისხლში რკინის შემცველობის დაქვეითება;
დ) ჰეპატომეგალია;
ე) კარდიომიოპათია.
A
გ
Hemochromatosis is a disorder in which the body can build up too much iron in the skin, heart, liver, pancreas, pituitary gland, and joints. Too much iron is toxic to the body and over time the high levels of iron can damage tissues and organs and lead to.
21
Q
- ნაღვლის ბუშტის ჰიპერტონულ დისკინეზიას არ ახასიათებს:
ა) გარდამავალი სიყვითლე;
ბ) დუოდენური ზონდირებისას, ბ ულუფაში ნაღვლის გამოყოფის შემცირება;
გ) ქოლეცისტოგრაფიით: ნაღვლის ბუშტის დაყოვნებული დაცლა, მისი ზომების გადიდებით;
დ) ნაღვლოვანი კოლიკის პერიოდული შეტევები.
A
გ
22
Q
- ღვიძლის უკმარისობისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) პროთრომბინის დონე მკვეთრი დაქვეითება;
ბ) ანტიჰემოფილური ფაქტორების მკვეთრი დაქვეითება;
გ) ჰემორაგიული სინდრომი;
დ) პიგმენტური ცვლი მოშლა, ბილირუბინის მკვეთრი მატებით;
ე) სისხლში ასპარტატ- და ალანინამინოტრანსფერაზების ნორმალური აქტივობა.
A
ე
23
Q
- ავადმყოფი მამაკაცი, 22 წლის, უჩივის ტკივილს მუცლის არეში, სისხლიან განავალს, საერთო სისუსტეს. ობიექტურად აღინიშნება მუცლის მკვეთრი მტკივნეულობა მსხვილი ნაწლავის მთელს პროექციაზე. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტი;
ბ) ნაწლავის ტუბერკულოზი;
გ) დიზენტერიული კოლიტი;
დ) ქრონიკული პანკრეატიტი;
ე) კრონის დაავადება.
A
ა
24
Q
- ავადმყოფი მამაკაცი, 45 წლის, უჩივის ტკივილს ილეოცეკალურ მიდამოში, სხეულის ზემო ნაწილის ჰიპერემიას, ხანმოკლე შეხურებების ეპიზოდებს, ოფლიანობას, ტაქიკარდიას, ჰიპოტონიას და დიარეას. გლუკოზის დონე სისხლში ნორმის ფარგლებშია. ანალოგიური კლინიკური სურათი ვითარდება 50 მლ არყის მიღებიდან 5-10 წუთის შემდეგ. ყველაზე მეტად სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) პანკრეატოგენური ქოლერა;
ბ) ფუნქციური დიარეა;
გ) გასტრინომა;
დ) კარცინოიდული სინდრომი;
ე) ფეოქრომოციტომა.
A
დ
Carcinoid syndrome is a paraneoplastic syndrome comprising the signs and symptoms that occur secondary to neuroendocrine tumors (formerly known as carcinoid tumors).[1] The syndrome is caused by neuroendocrine tumors most often found in the gut releasing biologically active substances into the blood causing symptoms such as flushing and diarrhea, and less frequently, heart failure, vomiting and bronchoconstriction.
25
431. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი აძლიერებს ღვიძლის ნაღველწარმომქმნელ ფუნქციას:
ა) ალოქოლი;
ბ) ბელადონას პრეპარატები;
გ) ატროპინი;
დ) ნოშპა.
ა
26
432. 45 წლის მამაკაცს ართრალგიით, დიარეით, **მალაბსორბციით**, **კანის ჰიპერპიგმენტაციით**, VII ნერვის დამბლით, აქვს კლინიკური რემისია ტრიმეტოპრიმ-სულფამეტოქსაზოლით მკურნალობის ერთწლიანი კურსის შემდეგ. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ნაწლავის ლიმფომა;
ბ) მილიარული ტუბერკულოზი;
გ) უიპლის დაავადება;
დ) ტროპიკული სპრუ;
ე) წყლულოვანი კოლიტი.
გ
27
433. სკლეროდერმიის გასტროინტესტინურ გამოვლინებებს მიეკუთვნება:
ა) რეფლუქს-ეზოფაგიტი;
ბ) პანკრეატიტი;
გ) ნაღვლის ბუშტის კალკულოზი;
დ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლული
ა
28
434. კუჭის წყლული ყველაზე ხშირად ლოკალიზებულია:
ა) კარდიულ ნაწილში;
ბ) ფუნდუსში;
გ) მცირე სიმრუდეზე;
დ) დიდ სიმრუდეზე;
ე) პრეპილორულ ნაწილში.
გ
29
435. 12-გოჯა ნაწლავის გაურთულებულ წყლულს არ ახასიათებს:
ა) მშიერი ტკივილები;
ბ) სეზონური ტკივილები;
გ) ღებინება, პირნაღებ მასაში წინა დღით მიღებული საკვების ნაწილაკების შემცველობით;
დ) ტკივილის გაძლიერება საკვების მიღებიდან 2-3 საათის შემდეგ;
ე) ტკივილის დროებითი შემსუბუქება ნატრიუმის ბიკარბონატის მიღების შემდეგ.
გ
30
436. რა არის დამახასიათებელი 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისთვის:
ა) ღამის ტკივილები;
ბ) აქილია;
გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
დ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით;
ე) ფაღარათი.
ა
31
437. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არის დამახასიათებელი ქრონიკული ქოლეცისტიტისთვის?
ა) მშიერი ტკივილი;
ბ) აქილია;
გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
დ) ბოყინი ლაყე კვერცხის სუნით;
ე) ღამის ტკივილი.
გ
32
438. პიკის ციროზისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ჰეპატომეგალია;
ბ) ასციტი;
გ) კისრის ვენების შებერვა
დ) სპლენომეგალია;
ე) ნორმალური ცენტრალური ვენური წნევა.
ე
33
439. ქვემოთ ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი უწყობს ხელს ტკივილის სინდრომის მოხსნას ქრონიკული პანკრეატიტის დროს:
ა) ალმაგელი;
ბ) დიაკარბი;
გ) ატროპინი;
დ) ალოქოლი;
ე) ოქსაფენამიდი.
გ
34
440. დიარეა არ არის დამახასიათებელი:
ა) კრონის დაავადებისთვის;
ბ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტისთვის;
გ) ცელიაკიისთვის;
დ) პელაგრისთვის;
ე) მეგაკოლონისთვის.
ე
35
441. კუჭის კარცინომის მეტასტაზირების ჩვეული ლოკალიზაციაა:
ა) ღვიძლი;
ბ) პერიტონეუმი;
გ) ფილტვები;
დ) თირკმელზედა ჯირკვლები;
ე) ძვლები.
ა
36
442. ჰეპატოცელულური კარცინომის სადიაგნოსტიკო მარკერია:
ა) ქორიონული გონადოტროპინი;
ბ) ალფა-ფეტოპროტეინი;
გ) კარცინოემბრიონული ანტიგენი;
დ) ტუტე ფოსფატაზა;
ე) s 100 ანტიგენი.
ბ
37
443. 25 წლის ქალს აღენიშნება ზომიერი პერსისტული არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) კრიგლერ - ნაიარის სინდრომი;
ბ) დუბინ - ჯონსონის სინდრომი;
გ) მემკვიდრეობითი გლუკურონილ - ტრანსფერაზას დეფიციტი (ჟილბერის სინდრომი);
დ) მწვავე ჰემოლიზური ანემია;
ე) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი.
გ
38
444. 30 წლის მამაკაცი კლინიკაში მოყვანილ იქნა თვითდინებით, კოლტების შემცველი სისხლიანი ღებინების გამო. მეგობრებისგან შეკრებილი ანამნეზის თანახმად, გასულ საღამოს პაციენტმა მიიღო დიდი ოდენობით ალკოჰოლი და რამოდენიმეჯერ აღებინა, სანამ დაეწყებოდა სისხლდენა, რომელიც უკვე 1 საათია, გრძელდება. ამ მდგომარეობის სავარაუდო მიზეზია:
ა) მწვავე გასტრიტი;
ბ) მწვავე პანკრეატიტი;
გ) თორმეტგოჯა ნაწლავის წყლული;
დ) გასტროეზოფაგური ლორწოვანი შრის ნახეთქი (მელორი-ვეისის სინდრომი);
ე) საყლაპავის ქვემო ნაწილის რუპტურა.
დ
39
445. 60 წლის მამაკაცს 2 დღეა, აქვს გულისრევა, პირღებინება, აღენიშნება მტკივნეული წარმონაქმნი მარჯვენა საზარდულის არეში, რომელიც კარგად ისინჯება. აღნიშნულ სიტუაციაში საუკეთესო ტაქტიკაა:
ა) ანალგეზიური და ღებინების საწინააღმდეგო საშუალებების მიღება და გამოკვლევა;
ბ) ბარიუმის ოყნა;
გ) წარმონაქმნის ბიოფსია;
დ) სასწრაფო ოპერაცია;
ე) წარმონაქმნის შემცირების მცდელობა;
დ
40
446. კრონის დაავადებისთვის დამახასიათებელია:
ა) არაკაზეოზური გრანულომატოზი;
ბ) კაზეოზური გრანულომატოზი;
გ) დაზიანებული ნაწლავის კედლის გათხელება;
დ) სწორი ნაწლავის ანთება;
ა
41
447. 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების გამწვავების პერიოდში ძირითადი სიმპტომებია:
ა) ტკივილი ჭამის შემდეგ;
ბ) მშიერი ტკივილი;
გ) გულისრევა;
დ) ბოყინი;
ე) დიარეა.
ბ
42
448. რომელია წყლულოვანი დაავადების პირდაპირი რენტგენოლოგიური ნიშანი:
ა) ნიშა;
ბ) 12 გოჯა ნაწლავის დეფორმაცია;
გ) პილორუსის სპაზმი;
დ) კარდიის სპაზმი;
ე) ავსების დეფექტი.
ა
43
449. რომელი სიმპტომი გვაფიქრებინებს წყლულოვანი დაავადების პენეტრაციით გართულებაზე:
ა) მშიერი ტკივილების გაძლიერება;
ბ) ღამის ტკივილები;
გ) გულძმარვა;
დ) ბოყინი;
ე) 12 გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადების ციკლური მიმდინარეობის გაქრობა და ტკივილის მუდმივი ხასიათი.
ე
44
450. რომელია ღვიძლის ექინოკოკოზისთვის დამახასიათებელი ნიშანი:
ა) რკინის ჭარბი დაგროვება ღვიძლში, რაც აღმოჩნდება პერლსის დადებითი რეაქციით;
ბ) კაიზერ-ფლეიშესის რგოლი თვალის რქოვანაზე;
გ) დადებითი რეაქცია ალფა-ფეტოპროტეინზე;
დ) დადებითი ჰემაგლუტინაციის და კაცონის რეაქციები;
ე) ფრუქტოზურია.
დ
45
451. გრეგერსენის დადებითი რეაქცია, თუ მას თან ახლავს წონის დაქვეითება, ყველაზე ხშირად გვხვდება:
ა) ქრონიკული გასტრიტის დროს;
ბ) კუჭის ფუნქციური მოშლილობისას;
გ) კუჭის წყლულოვანი დაავადების დროს;
დ) კუჭის კიბოს დროს;
ე) საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს.
დ
46
452. რა ასაკში გვხვდება ყველაზე ხშირად ქრონიკული გასტრიტი გამოხატული სეკრეტორული უკმარისობით:
ა) ყველა ასაკში;
ბ) ბავშვობის ასაკში;
გ) ახალგაზრდა ასაკში;
დ) მოხუცებულებში;
ე) საშუალო ასაკში.
დ
47
453. რა პრეპარატი გამოიყენება კუჭის წვენის სეკრეციის სტიმულაციის მიზნით:
ა) მაგნიუმის სულფატი;
ბ) ადრენალინი;
გ) ატფ;
დ) ჰისტამინი;
ე) ატროპინი.
დ
48
454. რომელ ანტიბაქტერიულ პრეპარატს არ გააჩნია ჰეპატოტოქსიური მოქმედება:
ა) ტეტრაციკლინს;
ბ) გენტამიცინს;
გ) პენიცილინს;
დ) სულფანილამიდებს;
ე) კანამიცინს.
გ
49
455. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის ქრონიკული ჰეპატიტების სხვა ფორმებისგან განმასხვავებელი ძირითადი ნიშანი არის:
ა) ღვიძლის ფერმენტების დონის მომატება;
ბ) ჰისტოლოგიური ცვლილებები;
გ) ჰეპატომეგალია;
დ) სიყვითლე;
ბ
50
456. ჩამოთვლილთაგან რომელი წარმოადგენს ქრონიკული პანკრეატიტის ყველაზე ხშირ მიზეზს:
ა) ვირუსული ინფექცია;
ბ) ბილიარული პათოლოგია;
გ) ცილის დეფიციტი დიეტაში;
დ) ალკოჰოლური ინტოქსიკაცია;
ე) ვირუსული ჰეპატიტი.
დ
51
457. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლისთვის არ არის დამახასიათებელი არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია:
ა) მექანიკური სიყვითლისთვის;
ბ) ჰემოლიზური სიყვითლისთვის;
გ) ჟილბერის სინდრომისთვის;
დ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
ა
52
458. მექანიკური სიყვითლისათვის (obstructive jaundice) დამახასიათებელია:
ა) არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ალანინ და ასპარტატ-ამინოტრანსფერაზების დონის მომატება;
ბ) კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ქოლესტერინის, ალანინ- და ასპარტატამინოტრანსფერაზების დონის მკვეთრი მომატება;
გ) კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ტუტე ფოსფატაზას დონის მკვეთრი მომატება;
დ) არაკონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია;
გ
53
459. ჩამოთვლილი სინდრომებიდან რომლისთვის არის დამახასიათებელი ქავილი, კონიუგირებული ჰიპერბილირუბინემია, ტუტე ფოსფატაზის, ქოლესტერინის მომატება:
ა) ჰეპატოცელულური სიყვითლისთვის;
ბ) ღვიძლისქვედა (მექანიკური სიყვითლისათვის);
გ) ჟილბერის სინდრომისთვის;
დ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
ე) ჰემოლიზური სიყვითლისთვის.
ბ
54
460. ჰექტიური ცხელება, ჰეპატომეგალია, ნეიტროფილური ლეიკოციტოზი მარცხნივ გადახრით და ტოქსიური მარცვლოვანებით, სავარაუდოდ მიგვანიშნებს:
ა) მწვავე ვირუსულ ჰეპატიტზე;
ბ) ქრონიკულ ჰეპატიტზე;
გ) ღვიძლის აბსცესზე;
დ) ციროზზე;
ე) ღვიძლის კიბოზე.
გ
55
461. ჩამოთვლილთაგან ყაბზობა დამახასიათებელია:
ა) ჰიპოაციდური გასტრიტისთვის;
ბ) ქრონიკული ენტერიტისთვის;
გ) უიპლის დაავადებისთვის;
დ) 12-გოჯა ნაწლავის წყლულოვანი დაავადებისთვის
დ
56
462. დიარეის კომბინაცია ტკივილის სინდრომთან და მეზენტერიული ლიმფური კვანძების გაკირვასთან ერთად ყველაზე მეტად დამახასითებელია:
ა) მსხვილი ნაწლავის კიბოსთვის;
ბ) კრონის დაავადებისთვის;
გ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტისთვის;
დ) ამებიაზისთვის;
ე) ტუბერკულოზური ილეოტიფლიტისთვის.
ე
57
463. ქოლეცისტოგრაფია უკუნაჩვენებია ავადმყოფებისთვის:
ა) ცხიმების აუტანლობით;
ბ) ვირუსული ჰეპატიტის შემდგომ პერიოდში;
გ) ნაღვლკენჭოვანი დაავადებით;
დ) იდიოსინკრაზიით იოდის მიმართ;
დ
58
464. წვრილკვანძოვანი ციროზის განვითარებას იწვევს:
ა) ვირუსული ჰეპატიტი;
ბ) ალკოჰოლიზმი;
გ) სანაღვლე გზების დაავადებები;
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზი;
ბ
59
464. წვრილკვანძოვანი ციროზის განვითარებას იწვევს:
ა) ვირუსული ჰეპატიტი;
ბ) ალკოჰოლიზმი;
გ) სანაღვლე გზების დაავადებები;
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზი;
ბ
60
466. ღვიძლისმიერი კომის საშიშროების დროს დიეტაში უნდა შევზღუდოთ:
ა) ცილები;
ბ) ცხიმები;
გ) ნახშირწყლები;
დ) სითხეები;
ე) მინერალური მარილები.
ა
61
467. ღვიძლის ციროზის გართულებებს არ მიეკუთვნება:
ა) სისხლდენა ვარიკოზული ვენებიდან;
ბ) კომა;
გ) ღვიძლის კიბო;
დ) ქოლეცისტიტი;
დ
62
468. რომელი პათოლოგიის ერთ-ერთი ადრეული სიმპტომია ჰიპერგლიკემია და გლუკოზურია:
ა) ნაღვლის ბუშტის კიბოს;
ბ) პანკრეასის ტანის კიბოს;
გ) პანკრეასის კუდის კიბოს;
დ) ნაწლავის კიბოს;
ე) კუჭის კიბოს
გ
63
469. რის შედეგაია ღვიძლის გადიდება I ტიპის შაქრიანი დიაბეტით (სამწლიანი ანამნეზითა და საშუალო სიმძიმის ფორმით) დაავადებულ პაციენტთან:
ა) ჰეპატოზის;
ბ) ჰემოქრომატოზის;
გ) ამილოიდოზის;
დ) ღვიძლის ციროზის;
ე) ქრონიკული ჰეპატიტის.
ა
64
470. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომლის მკურნალობისთვის იყენებენ ეფექტურად სულფასალაზინს:
ა) ჩვეული ყაბზობისას;
ბ) კრონის დაავადების დროს;
გ) არასპეციფიური წყლულოვანი კოლიტის;
დ) ნაწლავური სისხლდენის;
ე) მსხვილი ნაწლავის დივერტიკულიტების.
გ
65
471. 40-60 წლის მამაკაცებში დიარეა, სტეატორეა, პოლიართრიტთან და ლიმფოციტოზთან ერთად, უპირველესად გვაფიქრებინებს:
ა) გასტროგენურ ფაღარათზე;
ბ) უიპლის დაავადებაზე;
გ) სპრუზე;
დ) სკლეროდერმიაზე;
ე) ქრონიკულ ენტერიტზე.
ბ
66
472. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რა არ არის მართებული რეფლუქს-ეზოფაგიტთან მიმართებაში:
ა) ხშირად ვითარდება დიაფრაგმის საყლაპავის ხვრელის თიაქრის დროს;
ბ) მის განვითარებას ხელს უწყობს ნაღველ-კენჭოვანი და წყლულოვანი დაავადება;
გ) ვითარდება მუცლის ღრუს დიდი სიმსივნის დროს;
დ) მის დიაგნოსტიკაში წამყვანი ადგილი უჭირავს ეზოფაგოსკოპიას;
ე) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა დიაგნოსტიკისთვის არ გამოიყენება
ე
67
473. კარდიის აქალაზიის დროს კარდიოდილატაციის წინააღმდეგჩვენებას არ წარმოადგენს:
ა) კარდიის პირველადი (იდიოპათიური) აქალაზია;
ბ) დაავადების მიმდინარეობა ძლიერი ღებინებით;
გ) გამოხატული ეზოფაგიტი;
დ) საყლაპავის ვენების ვარიკოზი;
ე) ძლიერ გაფართოებული და ატონური საყლაპავი;
ა
68
474. ქვემოთჩამოთვლთაგან რომელია საყლაპავის ყველაზე გავრცელებული პათოლოგია?
ა) კარდიის აქალაზია;
ბ) საყლაპავის ნაწიბუროვანი შევიწროება;
გ) საყლაპავის კიბო;
დ) კარდიის უკმარისობა;
ე) იდიოპათიური ეზოფაგოსპაზმი.
დ
69
475. ქვემოთმოყვანილი დებულებებიდან რომელი არ არის სწორი ფუნქციური აქილიის შემთხვევაში:
ა) ფუნქციური აქილია არის დროებითი მოვლენა;
ბ) იგი შეიძლება იყოს კუჭის სეკრეტორული აპარატის თანდაყოლილი სისუსტის შედეგი;
გ) ერთმომენტიანი წესით კუჭის სეკრეციული ფუნქციის გამოკვლევა იძლევა აქილიის სურათს;
დ) ჰისტამინის სუბმაქსიმალური დოზით კუჭის სეკრეციული ფუნქციის გამოკვლევა იძლევა კუჭის წვენში პჟჰ-ის გამოვლენის საშუალებას;
ე) კუჭის ლორწოვანის ასპირაციული ბიოფსიით გამოვლინდება ლორწოვანის ანთება და ატროფია.
ე
70
476. რომელი დიეტაა მიზანშეწონილი მწვავე გასტრიტის დროს:
ა) მხოლოდ მექანიკურად დამზოგავი დიეტა;
ბ) მხოლოდ ქიმიურად დამზოგავი დიეტა;
გ) სრული შიმშილი პირველ დღეს;
დ) მექანიკურად და ქიმიურად დამზოგავი დიეტა.
დ
71
477. რომელი მეთოდი გამოირჩევა მაღალი დიაგნოსტიკური ღირებულებით ქრონიკული გასტრიტის დროს?
ა) რენტგენოლოგიურ გამოკვლევა;
ბ) ფიბროგასტროსკოპია;
გ) ექსფოლიაციური ციტოდიაგნოსტიკა;
დ) ფიბროგასტროსკოპია ბიოფსიით და მასალის მორფოლოგიური შესწავლით;
დ
72
478. კუჭის წყლულოვანი დაავადების დროს წყლულოვანი დაზიანების ყველაზე ხშირი ლოკუსი არის:
ა) კარდიალურ ნაწილი;
ბ) ფუნდუსი;
გ) მცირე სიმრუდე;
დ) დიდ სიმრუდე;
ე) პილორუსი.
გ
73
479. 12-გოჯა ნაწლავის გაურთულებელი წყლილისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) მშიერი და ღამის ტკივილი;
ბ) გამწვავების სეზონურობა;
გ) ღებინება და ამონაღებ მასაში წინა დღეს მიღებული საკვების არსებობა;
დ) ტკივილის გაძლიერება საკვების მიღებიდან ორი-სამი საათის შემდეგ;
ე) ტკივილის დროებითი შემსუბუქება ნატრიუმის ბიკარბონატის მიღების შემდეგ.
გ
74
480. 55 წლის მამაკაცს აქვს კუჭის წყლულის 10-წლიანი ანამნეზი, პერიოდული გამწვავებებით. მკურნალობდა არარეგულარულად. ბოლო 1 თვეა გაუძლიერდა ტკივილი ეპიგასტრიუმის არეში, დაიკლო წონაში, დაუქვეითდა მადა. ქვემოთ მოყვანილი გადაწყვეტილებებიდან რომელი მიგაჩნიათ სწორად:
ა) ავადმყოფს ურჩევთ დაუყოვნებლივ გაიკეთოს ოპერაცია;
ბ) ოპერაციას ურჩევთ მხოლოდ იმ შემთხვევაში, თუ კუჭის სეკრეციული ფუნქციის გამოკვლევით იქნება აქილია;
გ) დაუნიშნავთ კონსერვატიულ მკურნალობას და 5-6 კვირის მკურნალობის შემდეგ გადაწყვეტთ საკითხს საჭიროა თუ არა ოპერაციული ჩარევა;
დ) გაუკეთებთ კუჭის რენტგენოლოგიურ გამოკვლევას წყლულის მალიგნიზაციის გამორიცხვის მიზნით;
ე) გაუკეთებთ გასტროფიბროსკოპიას ბიოფსიით, მასალის რამდენიმე ადგილიდან აღებით და მისი მიკრომორფოლოგიური შესწავლის შემდეგ გადაწყვიტავთ მკურნალობის შემდგომ ტაქტიკას.
ე
75
481. დემპინგ-სინდრომისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ძლიერი სისუსტე ჭამის შემდეგ;
ბ) ნაღვლოვანი ღებინება;
გ) ჭამიდან 2-3 საათის შემდეგ ჰიპოგლიკემიის განვითარება;
დ) სისხლძარღვოვანი და ნერვულ-ფსიქიური მოშლილობანი;
ე) ნახშირწყლებით მდიდარი საკვების აუტანლობა
ბ
76
482. წყლულოვან დაავადებასთან მიმართებაში არამართებულია შემდეგი ფორმულირება:
ა) წყლულოვანი დაავადების განვითარებაში მონაწილეობას ღებულობს გენეტიკური ფაქტორები;
ბ) წყლულის ლოკალიზაცია თორმეტგოჯა ნაწლავში 7-ჯერ უფრო ხშირია, ვიდრე კუჭში;
გ) „AO(II)“ ჯგუფის სისხლი უფრო ხშირად გვხვდება წყლულოვანი დაავადების მქონე ავადმყოფებში;
დ) წყლულოვანი დაავადებით გენეტიკურად დამძიმებულ ავადმყოფებში კუჭის ამომფენი ეპითელი ორჯერ უფრო მეტია, ვიდრე იმ ავადმყოფებში, სადაც არა გვაქვს საქმე გენეტიკურად დამძიმებულ შემთხვევებთან;
ე) წყლულოვანი დაავადების გენეტიკურად დამძიმებულ შემთხვევებში დაკლებულია ალფა-1-ანტიტრიფსინი.
გ
77
483. კუჭის მწვავე გაგანიერება არ არის დამახასიათებელი:
ა) მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტისთვის;
ბ) წყლულოვანი დაავადებისთვის, წყლულის ლოკალიზაციით კუჭის მცირე სიმრუდეზე;
გ) კუჭის სისხლძარღვთა თრომბოზისთვის;
დ) მწვავე პერიტონიტისთვის;
ე) ზურგის ტვინის დაზიანებისთვის.
ბ
78
484. რომელი მარცვლოვანი შეიძლება მიეცეს გლუტენის დაავადებით (არატროპიკული სპრუ) დაავადებულ ავადმყოფებს:
ა) ქერი;
ბ) ხორბალი;
გ) შვრია;
დ) ბრინჯი.
დ
79
485. კუჭის წყლულოვანი დაავადებისა და კიბოს დიფერენციალურ დიაგნოსტიკაში ყველაზე მნიშვნელოვანია:
ა) რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
ბ) კუჭის სეკრეციის გამოკვლევა;
გ) გასტროდუოდენოსკოპია ბიოფსიით;
დ) განავლის გამოკვლევა ფარულ სისხლდენაზე;
ე) კუჭიდან ამონარეცხი წყლების ციტოლოგიური გამოკვლევა
გ
80
486. წყლულოვანი დაავადების სიხშირე მაღალია:
ა) 10-დან 20 წლამდე ასაკის პირები;
ბ) 20-დან 30 წლამდე;
გ) 10 წლამდე;
დ) 40 წლის ზევით;
დ
81
487. ქვემოთ მოყვანილი მტკიცებებიდან რომელი არ არის სწორი კრონის დაავადებასთან მიმართებაში:
ა) შეიძლება დაიწყოს უეცარი მაღალი სიცხით, ღებინებით და მწვავე ტკივილით ილეოცეკალურ მიდამოში;
ბ) დამახასიათებელია ნაწლავიდან ხშირი პროფუზული სისხლდენა;
გ) ანალური მიდამოს წყლულოვანი დაზიანება და ნახეთქები;
დ) ნაწლავის რენტგენოსკოპიით შნურის სიმპტომი;
ე) დამახასიათებელია ნაწლავის ფისტულები.
ბ
82
488. რომელ გამოკვლევას ენიჭება უპირატესობა წყლულოვანი კოლიტის დიაგნოზსტიკაში:
ა) ირიგოსკოპიას;
ბ) კოლონოსკოპიას;
გ) ნაწლავის ფლორის შესწავლას;
დ) „D“-ქსილოზის ტესტის წარმოებას;
ე) კოპროლოგიურ გამოკვლევას.
ბ
83
489. მსხვილი ნაწლავიდან სისხლდენის დროს სისხლდენის ადგილის დასადგენად მოწოდებულია:
ა) ნაწლავების ჩვეულებრივი რენტგენოლოგიური გამოკვლევა;
ბ) ნაწლავების რენტგენოლოგიური გამოკვლევა ორმაგი კონტრასტირებით;
გ) კოლონოსკოპია;
დ) სელექციური ვისცერალური არტერიოგრაფია;
ე) ირიგოსკოპია.
გ
84
490. ქვემოთ ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს ნაწლავიდან სისხლდენის მაღალი სიხშირე?
ა) წყლულოვან კოლიტს;
ბ) მსხვილი ნაწლავის დივერტიკულს;
გ) ნაწლავის სიმსივნეებს;
დ) სისხლძარღვების გაფართოებს;
ე) ნაწლავთა პოლიპოზს.
ბ
85
491. დიარეა არ ახასიათებს:
ა) წყლულოვან დაავადებას;
ბ) ცოლინგერ-ელისონის სინდრომს;
გ) მსხვილი ნაწლავის ზომიერ სტენოზს;
დ) შაქრიან დიაბეტს;
ე) თირეოტოქსიკოზს.
ა
86
492. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი იწვევს პანკრეასის ფერმენტებისა და ბიკარბონატების გამოყოფის გაძლიერებას:
ა) ქოლეცისტოკინინი;
ბ) სეკრეტინი;
გ) ატროპინი;
დ) რძე;
ე) ასკორბინის მჟავა.
ბ
87
493. რომელია ღვიძლის პათოლოგიის დროს ციტოლიზური სინდრომის მაჩვენებელი?
ა) დადებითი ბრომსულფალეინის ცდა;
ბ) დისპროტეინემია;
გ) დალექვის რეაქციები;
დ) ამინოტრანსფერაზემია;
ე) ტუტე ფოსფატაზის მომატება.
დ
88
494. ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტი ქრონიკული ჰეპატიტისაგან განსხვავდება:
ა) ღვიძლის ფერმენტების მნიშვნელოვანი მომატებით;
ბ) ჰისტოლოგიური ცვლილებებით;
გ) იმუნოლოგიური მონაცემებით;
დ) ჰეპატომეგალიით;
ე) სიყვითლით.
ბ
89
495. ღვიძლშიდა ქოლესტაზისთვის, ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან, ყველაზე მეტად დამახასიათებელია:
ა) ბრომსულფალეინის სინჯის მაჩვენებლების მომატება;
ბ) გამაგლობულინის დონის მომატება;
გ) ამინოტრანსფერაზების დონის მომატება;
დ) ტუტე-ფოსფატაზის დონის მომატება;
ე) მჟავე ფოსფატაზის დონის მომატება.
დ
90
496. ჰეპატომეგალია, სპლენომეგალია და მელენა ეჭვს იწვევს:
ა) თორმეტგოჯა ნაწლავის სისხლმდენ წყლულზე;
ბ) საყლაპავის ვარიკოზული ვენებიდან სისხლდენაზე ღვიძლის ციროზის დროს;
გ) მეზენტერიალური არტერიების თრომბოზზე;
დ) არასპეციფიურ წყლულოვან კოლიტზე;
ე) კუჭის სისხლმდენ წყლულზე.
ბ
91
497. რა არის გადამწყვეტი ქრონიკული ჰეპატიტის დიაგნოზისათვის:
ა) გადატანილი ვირუსული ჰეპატიტი;
ბ) ღვიძლის ჰისტოლოგიური გამოკვლევის მონაცემები;
გ) სისხლის შრატში ავსტრალიური ანტიგენის აღმოჩენა;
დ) პერიოდული სუბფებრილიტეტი, იქტერობა, ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა მოდამოში;
ე) შრატში ალფა-ფეტოპროტეინის აღმოჩენა.
ბ
92
498. ქოლეცისტოგრაფია უკუნაჩვენებია:
ა) ცხიმების აუტანლობისას;
ბ) ვირუსული ჰეპატიტის შემდეგ;
გ) იოდის მიმართ იდიოსინკრაზიის დროს;
დ) ნაღველ-კენჭოვანი დაავადების დროს;
გ
93
499. ქრონიკული არაკალკულოზური ქოლეცისტიტისთვის რემისიის ფაზაში დამახასიათებელია:
ა) ფაღარათის მონაცვლეობა ყაბზობით;
ბ) ტკივილები მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში;
გ) ცხიმიანი საკვების აუტანლობა;
დ) გულძმარვა;
გ
94
500. ქვემოთ ჩამოთვლილიდან რომელი არ უწყობს ხელს ენცეფალოპათიის განვითარებას ღვიძლის ციროზის დროს:
ა) აზოტემია;
ბ) ჰიპოკალიემია;
გ) ჰიპერბილირუბინემია;
დ) კუჭ-ნაწლავიდან სისხლდენა;
ე) შეკრულობა.
გ
95
501. ღვიძლისმიერი კომის საშიშროების დროს დიეტაში უნდა შეიზღუდოს:
ა) ნახშირწყლები;
ბ) ცილები;
გ) ცხიმები;
დ) სითხე;
ე) მინერალური მარილები.
ბ
96
502. ჰემოლიზური სიყვითლისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) არაპირდაპირი ბილირუბინის მომატება სისხლში;
ბ) ოსტეოპოროზი;
გ) ანემია;
დ) სპლენომეგალია;
ე) რეტიკულოციტოზი.
ბ
97
503. მალორი-ვეისის სინდრომზე ეჭვის დროს, ქვემოთ ჩამოთვლილი ღონისძიებებიდან, რომელი მიგაჩნიათ მიზანშეწონილად:
ა) კუჭის რენტგენოსკოპია;
ბ) სისხლდენის შემაჩერებელი საშუალებების გამოყენება;
გ) ბრძოლა არტერიულ ჰიპოტონიასთან;
დ) ფიბროგასტროდუოდენოსკოპია;
ე) სისხლის გადასხმა.
დ
98
504. ასციტისთვის დამახასიათებელია:
ა) მუცლის გამოხატული ასიმეტრია;
ბ) ჩვეულებრივი ფორმის ჭიპი;
გ) ფლუქტუაციის სიმპტომი;
დ) მუცლის სწორი კუნთების განცალკევება;
ე) მწოლიარე მდგომარეობაში მუცლის გვერდით კედლებზე ხმაურიანი ტიმპანიტი.
გ
99
505. ეზოფაგოსკოპიის შედარებით უკუჩვენებად ითვლება:
ა) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება;
ბ) ეპილეფსია;
გ) მწვავე ანთებითი პროცესი ნუშისებურ ჯირკვლებში, ხახაში, ხორხში, ბრონქებში;
დ) ეზოფაგიტი;
ე) საყლაპავის კიბო.
გ
100
506. შარდის მაღალი ხვედრითი წონა (1030 და მეტი) ახასიათებს:
ა) ქრონიკულ ნეფრიტს;
ბ) პიელონეფრიტს;
გ) შაქრიან დიაბეტს;
დ) უშაქრო დიაბეტს;
ე) შეჭმუხნულ თირკმელს.
გ
101
507. პანკრეასის მოცულობითი პროცესების სადიაგნოსტო მეთოდად ითვლება:
ა) კუჭ-ნაწლავის რენტგენოლოგიური კვლევა ბარიუმის ფაფით;
ბ) რელაქსაციური დუოდენოგრაფია;
გ) ინტრავენური ქოლეგრაფია;
დ) რეტროგრადული პანკრეატოქოლანგიოგრაფია;
ე) კომპიუტერული ტომოგრაფია.
ე
102
508. კუჭსა და 12-გოჯა ნაწლავში რენტგენოლოგიურად აღმოჩენილი მრავლობითი წყლულები, კარგად ვასკულირებული პანკრეასის სიმსივნე (აღმოჩენილი ანგიოგრაფიულად), კუჭის წვენის მაღალი მჟავიანობა მიუთითებს:
ა) პანკრეასის კიბოზე;
ბ) პანკრეატიტზე;
გ) ცოლინგერ-ელსონის სინდრომზე;
დ) კარცინოიდული სინდრომის არსებობაზე.
გ
103
509. ურობილინოგენურია ბილირუბინურიასთან ერთად ახასიათებს:
ა) ღვიძლისმიერ სიყვითლეს;
ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს;
გ) მექანიკურ სიყვითლეს;
დ) თირკმლის ინფარქტს;
ე) შეგუბებით თირკმელს.
ა
104
510. განავალში სტერკობილინის გამოხატული მატება ახასიათებს:
ა) მექანიკურ სიყვითლეს;
ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს;
გ) თირკმლის კენჭოვან დაავადებას;
დ) თირკმლის ინფარქტს;
ე) ქრონიკულ ნეფრიტს.
ბ
105
511. გამოხატული ბილირუბინურია ახასიათებს
ა) მექანიკურ სიყვითლეს;
ბ) ჰემოლიზურ სიყვითლეს;
გ) თირკმლის კენჭოვან დაავადებას;
დ) შეგუბებით თირკმელს;
ე) ქრონიკულ ნეფრიტს.
ა
106
512. ნაღვლის ბუშტი იკუმშება:
ა) გასტრინის მოქმედებით;
ბ) პანკრეასის წვენის ზეგავლენით;
გ) ქოლეცისტოკინის მოქმედებით;
დ) სეკრეტონის ზეგავლენით;
გ
107
513. ღვიძლის უჯრედებში კონიუგირებული (შეკავშირებული) ბილირუბინის სინთეზი ხდება შემდეგი ფერმენტის მეშვეობით:
ა) გლუკურონილტრანსფერაზა;
ბ) ლეიცინამინოპეპტიდაზა;
გ) ტუტე ფოსფატაზა;
დ) ნუკლეოტიდაზა;
ა
108
514. სისხლის შრატში არაკონიუგირებული (არაშეკავშირებული, თავისუფალი) ბილირუბინის შემცველობის მატება არ არის დამახასიათებელი:
ა) ჰემოლიზური ანემიისთვის;
ბ) ჟილბერის ფუნქციური ჰიპერბილირუბინემიისთვის;
გ) კრიგლერ-ნაიარის სინდრომისთვის;
დ) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტისთვის;
ე) თალასემიისთვის.
დ
109
515. ასპარტატამინოტრანსფერაზას აქტივობის მატებას არ იწვევს:
ა) ჰეპატოციტების ნეკროზი;
ბ) თირკმლების დაავადება;
გ) ჩონჩხის კუნთების ტრავმა;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
ბ
110
516. სისხლში ასპარტატამინოტრანსფერაზის აქტივობა არ იმატებს:
ა) ქრონიკული აქტიური ჰეპატიტის დროს;
ბ) ღვიძლის აქტიური ციროზის დროს;
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს;
დ) ცხიმოვანი ჰეპატოზის დროს;
ე) ქრონიკული ქოლესტაზური ჰეპატიტის დროს.
ე
111
517. ჰიპერქოლესტერინემია არ ახასიათებს:
ა) ათეროსკლეროზს;
ბ) ქოლესტაზს;
გ) შაქრიანი დიაბეტს;
დ) ჰიპოთირეოზს;
ე) შიმშილს.
ე
112
518. ღვიძლის ციტოლიზური სინდრომის ყველაზე ადრეულ და მგრძნობიარე მაჩვენებლად ითვლება:
ა) ალანინ-ამინოტრანსფერაზას აქტივობის მომატება;
ბ) ასპარაგინ-ამინოტრანსფერაზას აქტივობის მომატება;
გ) ალდოლაზას აქტივობის მომატება;
დ) ჰიპოალბუმინემია;
ე) შრატისმიერი რკინის შემცველობის ზრდა.
ა
113
519. ღვიძლშიდა ქოლესტაზზე არ მიუთითებს:
ა) სისხლის შრატში არაკონიუგირებული (არაპირდაპირი) ბილირუბინის შემცველობის ზრდა;
ბ) ბილირუბინურია;
გ) სისხლში ტუტე ფოსფატაზის აქტივობის ზრდა;
დ) ჰიპერქოლესტერინემია;
ე) შარდში ნაღვლის მჟავების გაჩენა.
ა
114
520. საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ზედა ნაწილების ფიბროენდოსკოპიის უკუჩვენებაა:
ა) საყლაპავის ვენების ვარიკოზული გაგანიერება;
ბ) საჭმლის მომნელებელი ტრაქტის ზედა ნაწილებიდან სისხლდენა;
გ) საყლაპავის დივერტიკული;
დ) ასთმური მდგომარეობა;
ე) კუჭის კარდიული ნაწილის კიბო.
დ
