Cardiology 160 Flashcards
1
Q
- ჩამოთვლილიდან რა არის დამახასიათებელი ატრიოვენტრიკულური ბლოკადისათვის?
ა) „QRS“ ინტერვალის გახანგრძლივება;
ბ) „PQ“ ინტერვალის გახანგრძლივება;
გ) „QT“ ინტერვალის გახანგრძლივება;
დ) „R“ კბილის დეფორმაცია.
A
b
2
Q
- ჰიპერტონული დაავადებისას რენინის შემცველობა სისხლში:
ა) მნიშვნელოვნადაა მომატებული;
ბ) უმნიშვნელოდაა მომატებული;
გ) ნორმის ფარგლებშია;
დ) ზოგ შემთხვევაში მომატებულია, ზოგ შემთხვევაში ნორმის ფარგლებშია;
ე) დაქვეითებულია.
A
d
3
Q
- ჩამოთვლილთაგან რა არ ახასიათებს აორტულ სტენოზს?
ა) არტერიული ჰიპერტენზია;
ბ) სტენოკარდია;
გ) სინკოპე;
დ) გულის უკმარისობა;
ე) თავბრუსხვევა.
A
a
4
Q
- ჩამოთვლილთაგან რა არ არის დამახასიათებელი მიტრალური სტენოზისთვის?
ა) დიასტოლური შუილი;
ბ) მარცხენა წინაგულის დილატაცია;
გ) სისტოლური შუილი;
დ) მიტრალური სარქვლის გაღების ხმიანობა;
ე) ტკაცუნა I ტონი.
A
g
5
Q
- მარცხენა პარკუჭის საბოლოო დიასტოლური მოცულობა 96 მლ-ია, საბოლოო სისტოლური - 32 მლ. რას უდრის დარტყმითი მოცულობა?
ა) 128 მლ.;
ბ) 82 მლ.;
გ) 55 მლ.;
დ) 70 მლ;
ე) 64 მლ.
A
e
6
Q
- გულის შეგუბებითი უკმარისობა მაღალი წუთმოცულობის ფონზე შეიძლება შეგვხვდეს ყველა ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიის დროს, გარდა:
ა) მიტრალური სტენოზისა;
ბ) ჰიპერთირეოიდიზმისა;
გ) ანემიისა;
დ) ბერი-ბერისა;
ე) არტერიო-ვენური ფისტულისა.
A
a
7
Q
- ქვემოთ მოყვანილი შრატის ფერმენტებიდან რომლის მომატება წარმოადგენს მიოკარდიუმის დაზიანების სპეციფიურ მარკერს?
ა) კრეატინფოსფოკინაზა „MB“ ფრაქციის;
ბ) ლაქტატდეჰიდროგენაზას;
გ) კრეატინფოსფოკინაზას;
დ) გლუტამატ-ოქსალაცეტატ ტრანსამინაზას.
A
a
8
Q
- ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან ბიგემინიის ტიპის პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია დამახასიათებელია:
ა) მიტრალური სტენოზისთვის;
ბ) დიურეზული საშუალებების ზედოზირებისთვის;
გ) სტენოკარდიისთვის;
დ) არტერიული ჰიპერტენზიისთვის;
ე) გლიკოზიდებით ინტოქსიკაციისთვის.
A
e
9
Q
- ეკგ-ზე აღინიშნება დადებითი P კბილი, 0, 22 წმ-იანი PQ ინტერვალი, 0, 09 წმ-იანი ხანგრძლივობის „QRS“ კომპლექსი. რა ტიპის არითმიასთან გვაქვს საქმე?
ა) პირველი ხარისხის ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლიასთან;
გ) მოციმციმე არითმიასთან;
დ) მეორე ხარისხის ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან;
ე) სრულ ატრიოვენტრიკულურ ბლოკადასთან.
A
a
10
Q
- ჩამოთვლილი დიურეზული საშუალებებიდან რომელია მარყუჟოვანი?
ა) ჰიპოთიაზიდი;
ბ) სპირონოლაქტონი;
გ) ფუროსემიდი;
დ) ტრიამტერენი;
A
g
11
Q
- ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია მართებული ნიტროგლიცერინთან მიმართებაში?
ა) აიშვიათებს გულის მუშაობას;
ბ) აუმჯობესებს კორონარული სისხლის მიმოქცევას;
გ) აუმჯობესებს სისხლის განაწილებას;
დ) აქვეითებს მიოკარდიუმის მოთხოვნილებას ჟანგბადზე;
ე) აფართოებს კორონარებს.
A
d
12
Q
- ჩამოთვლილიდან რომელი წარმოადგენს მოციმციმე არითმიის სადიაგნოზო ელექტროკარდიოგრაფიულ კრიტერიუმს?
ა) თანაბარი „QT“ ინტერვალები;
ბ) „f“ ტალღების არსებობა და არათანაბარი „RR“ ინტერვალები;
გ) „ST“ სეგმენტის და „T“ კბილის დეფორმაცია;
დ) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია.
A
b
13
Q
- ჰიპერტენზიულ ავადმყოფებში სიკვდილობის უხშირეს მიზეზებს არ მიეკუთვნება:
ა) წვრილი ნაწლავის ინფარქტი
ბ) თავის ტვინის ინსულტი;
გ) თირკმელების უკმარისობა;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ე) გულის შეგუბებითი უკმარისობა.
A
a
14
Q
- პოსტდატვირთვის შემცირება მიზანშეწონილი არ არის:
ა) შეგუბებითი კარდიომიოპათიის დროს;
ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს;
გ) არტერიული ჰიპერტენზიის დროს;
დ) სუბაორტული სტენოზის დროს;
ე) გულის უკმარისობის დროს.
A
d
15
Q
- მარჯვენა პარკუჭოვანი უკმარისობის შემთხვევაში არ აღინიშნება:
ა) ქვემო კიდურების შეშუპება;
ბ) ჰეპატომეგალია;
გ) მარჯვენა პარკუჭში საბოლოო დიასტოლური წნევის მომატება;
დ) ფილტვის კაპილარებში წნევის მომატება;
ე) კისრის ვენების შებერვა.
A
d
16
Q
- ტკივილი გულმკერდში და პერიკარდიუმის ხახუნის ხმიანობა უპირატესად დამახასიათებელია:
ა) მიოკარდიუმის ინტრამურული ინფარქტისთვის;
ბ) გულმკერდის ტრავმისთვის;
გ) ტრანსმურული ინფარქტისთვის;
დ) ვირუსულ პნევმონიისთვის;
ე) აორტის განშრევებადი ანევრიზმისთვის.
A
g
17
Q
- ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან სტენოკარდიისთვის პათოგნომურია:
ა) დატვირთვის დროს ტკივილი მკერდის ძვლის უკან და „ST“ სეგმენტის დეპრესია;
ბ) დატვირთვის დროს ჩხვლეტითი ხასიათის ტკივილი გულის არეში;
გ) დატვირთვის შემდეგ პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
დ) „Q“ კბილი III და „aVF“ განხრებში;
ე) ნეგატიური „T“ კბილი „V2-V6“ განხრებში.
A
a
18
Q
- პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლიისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ექსტრასისტოლური „QRS“ კომლექსის ხანგრძლივობა <0,10 წმ;
ბ) „P“ კბილის არარსებობა ექსტრასისტოლური „QRS“ კომპლექსის წინ;
გ) სრული კომპენსატორული პაუზა;
დ) ექსტრასისტოლური „QRS“ კომპლექსის დეფორმაცია;
ე) ექსტრასისტოლური „T“ კბილისა და „QRS“ კომპლექსის მაქსიმალური დისკორდანტობა.
A
a
19
Q
- რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი სარქვლის დაზიანება სუბფებრილური ტემპერატურით, ედს-ის მომატებით და ემბოლიებით?
ა) ინფექციური ენდოკარდიტისთვის;
ბ) მიოკარდიტისთვის;
გ) რევმატიული კარდიტისთვის;
დ) პერიკარდიტისთვის;
ე) თრომბოფლებიტისთვის.
A
a
20
Q
- ვერაპამილი წარმოადგენს პრეპარატს, რომელიც:
ა) მოქმედებს ბეტა -ადრენორეცეპტორების ბლოკადის საშუალებით;
ბ) გამოიყენება სინუსის კვანძის სისუსტის დროს;
გ) ხშირად იწვევს ტაქიკარდიას;
დ) აქვს დიურეზული ეფექტი;
ე) გამოიყენება პაროქსიზმული სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდიის სამკურნალოდ.
A
e
Verapamill —> inhibits Ca influx (Ca channel blocker) —> relaxes blood vessels and increases the supply of blood and O2 to the heart while reducing its workload
21
Q
- რომელი დაავადების დროს არის წინააღმდეგნაჩვენები გახანგრძლივებული მოქმედების ნიტრატების დიდი დოზებით გამოყენება?
ა) აორტის სარქვლის სკლეროზის დროს;
ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს;
გ) მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
დ) ჰიპერტროფიული სუბაორტული სტენოზის დროს;
ე) შეგუბებითი კარდიომიოპათიის დროს.
A
d
Nitroglycerin either intensifies the obstruction or provoked the development of a systolic pressure gradient.
IHSS _ hypertrophy of LV: IVS and LV outflow
22
Q
- ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლისთვის არის დამახასიათებელი სწრაფი “მხტუნავი” პულსი (კარიგანის პულსი)?
ა) მიტრალური სტენოზისთვის;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანებისთვის;
გ) აორტული სტენოზისთვის;
დ) აორტის კოარქტაციისთვის;
ე) აორტული ნაკლოვანებისთვის
A
e
23
Q
- ჩამოთვლილთაგან რა არ ახასიათებს აორტულ ნაკლოვანებას?
ა) დიასტოლური შუილი;
ბ) სისტოლური შუილი;
გ) მაღალი პულსური წნევა;
დ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია და დილატაცია;
ე) მწვერვალზე პირველი ტონის შესუსტება.
A
b
24
Q
- გულის წუთმოცულობის გასაუმჯობესებლად პოსტდატვირთვის შემცირება არ არის მიზანშეწონილი:
ა) მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის და ჰიპერტენზიის დროს;
ბ) მწვავე აორტული ნაკლოვანების დროს;
გ) მწვავე მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
დ) მიტრალური სტენოზის დროს;
ე) ჰიპერტონული კრიზის დროს.
A
d
ისედაც შემცირებული მი სტენოზის გამო
Reduced ventricular filling and reduced aortic pressure decrease ventricular wall stress (afterload) , which may cause a small decrease in ventricular end-systolic volume.
Preload - initial stretching before the contraction.
After load - force/load against which the heart has to contract to eject the blood.
—- MS causes low end-diastolic volume, if there is not enough afterload then very low volume blood will be ejected to the systemic circulation. —-> გულის წუთმოცულობა შემცირება
25
25. 39 წლის მამაკაცი უჩივის ჰაერის უკმარისობას, შერეული ხასიათის ქოშინს, გულის ფრიალს. იმყოფება იძულებით მჯდომარე მდგომარეობაში, ზემო კიდურებით ეყრდნობა მუხლებს, გამოხატულია მკვეთრი ციანოზი. სუნთქვა ზერელე, წუთში 32. ფილტვების ქვემო წილებზე მოისმინება მრავლობითი სველი წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი, გულის ტონები შესუსტებული, პულსი წუთში 126, რიტმული. არტერიული წნევა 150/90 „mmHg“. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია აღნიშნული მდგომარეობის მიზეზი?
ა) მარცხენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა;
ბ) მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა;
გ) ბრონქული ასთმა;
დ) მარჯვენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა;
ე) არტერიული ჰიპერტენზიის სინდრომი.
b
Acute HF -
clinical presentation: dyspnea, orthopedic, lower limb edema, ascites, Weight gain
Main patholphysiology: pulmonary and systemic vascular congestion caused by LV dysfunction, maladaptive neurohumoral activation, fluid overload and redistribution.
Chronic HF
Clinical presentation: cardiac shock and acute pulmonary edema
Main pathophysiology: acute hemodynamic derangement caused by alV systolic dysfunction
26
26. მარცხენა პარკუჭის უკმარისობისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) კისრის ვენების შებერვა;
ბ) ქოშინი;
გ) ჭენების (გალოპის ) რიტმი;
დ) კრეპიტაცია ფილტვების ქვედა წილებში;
ე) კარდიული ასთმა.
a
27
27. 50 წლის ქალი ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში შემოვიდა გულმკერდის არეში 2 საათზე მეტი ხანგრძლივობის ტკივილით. ეკგ-ზე დაფიქსირდა მიოკარდიუმის უკანა კედლის ინფარქტი და ექსტრასისტოლური არითმია. ფილტვებში: სველი ხიხინი ქვემო წილებში. გულმკერდის რენტგენოგრამაზე: გულის ზომები ნორმის ფარგლებშია, ჰილუსები უმნიშვნელოდ გაფართოებული. მოცემულ შემთხვევაში უკუნაჩვენებია:
ა) ჰეპარინის გამოყენება;
ბ) ლიდოკაინის გამოყენება;
გ) ოქსიგენოთერაპია;
დ) დიგოქსინის გამოყენება;
ე) მორფინის გამოყენება.
d
28
28. მოციმციმე არითმიის განვითარების დაბალი ალბათობა ახასიათებს:
ა) კორონარული არტერიების ათეროსკლეროზს;
ბ) ბიკუსპიდალური სარქვლით გამოწვეული აორტულ სტენოზს;
გ) თირეოტოქსიკოზს;
დ) მიტრალურ სტენოზს;
ე) ჰიპერტონულ დაავადებას.
b
29
29. 25 წლის ავადმყოფი ქალი გამოკვლეული იქნა ექიმის მიერ გულის შუილების შესაფასებლად. ავადმყოფი ანამნეზში არ აღნიშნავს რევმატიზმს. I და II ტონები ნორმალურია, კარდიომეგალია არ აღინიშნება. მარცხნივ სტერნალური ძვლის კიდესთან III-IV ნეკნთაშუა არეში ისმის განდევნის სისტოლური შუილი. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) აორტის ხვრელის სარქველოვანი სტენოზი;
ბ) იდიოპათიური ჰიპერტროფიული სუბაორტული სტენოზი;
გ) მიტრალური ნაკლოვანება;
დ) ფილტვის არტერიის ხვრელის სტენოზი
b
30
30. რა პათოლოგია არ აძლიერებს პირველი ტონის ინტენსიურობას?
ა) თირეოტოქსიკოზი;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) სინუსური ტაქიკარდია;
დ) მწვავე აორტული ნაკლოვანება;
ე) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი.
d
31
31. პათოლოგიური „Q“ კბილის არსებობა „V1“ და „V2“ განხრებში მიუთითებს:
ა) წინა გავრცელებულ ინფარქტზე;
ბ) უკანა კედლის ინფარქტზე;
გ) წინა და უკანა კედლების გავრცელებულ ინფარქტზე;
დ) წინა - მწვერვალის ინფარქტზე;
ე) სეპტალურ ინფარქტზე.
e
32
32. ვენკებახის ტიპის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა ხასიათდება:
ა) „PQ“ ინტერვალის პროგესირებადი შემოკლებით;
ბ) „PQ“ ინტერვალის პროგესირებადი გახანგრძლივებით;
გ) „PQ“ ინტერვალის პროგრესირებადი გახანგრძლივებით და პარკუჭოვანი კომპლექსის შემდგომი გამოვარდნით;
დ) ტაქიკარდიით;
ე) ფიქსირებული ბლოკადით 2:1.
g
Wenckebach phenomenon = type I AV block - progressive lengthening of impulse conduction time, followed by a non-conducted impulse, or dropped beat
33
33. ჩამოთვლილიდან რა არ არის დამახასიათებელი მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანებისთვის?
ა) სისტოლური შუილი;
ბ) მწვერვალზე I ტონის შესუსტება;
გ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია და დილატაცია;
დ) ტკაცუნა I ტონი;
ე) მარცხენა წინაგულის ჰიპერტროფია და დილატაცია.
d
34
34. ქვემოთ ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელს ახასიათებს ალტერნაციული პულსი?
ა) ანემიას;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის ასიმეტრიული ჰიპერტროფიას;
გ) აორტული ნაკლოვანებას;
დ) თირეოტოქსიკოზს;
ე) გულის უკმარისობას.
e
Heart failure, cardiomyopathy, coronary a disease—> pulse alternans (strong and short beats) associated w/ LV systolic impairment
35
35. მამაკაცს აწუხებს ჰაერის უკმარისობა და გულის ფრიალი უმნიშვნელო ფიზიკური დატვირთვისას. ქოშინი ძლიერდება ჰორიზონტალურ მდგომარეობაში, რის გამოც ავადმყოფი იძულებულია დაიძინოს ნახევრად დამჯდარ პოზაში. აღენიშნება აკროციანოზი, პულსი ხშირია, რითმული, გულის ტონები სუფთაა, მოყრუებული, TA - 139/80 „mmHg“. ფილტვების
ქვემო წილებზე მოისმინება ერთეული სველი წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი. ვენური წნევა ნორმის ფარგლებშია. დაასახელეთ ზემოთ აღწერილი მდგომარეობის მიზეზი.
ა) მწვავე კორონარული უკმარისობა;
ბ) ბრონქოპნევმონია;
გ) მარცხენა პარკუჭის მწვავე უკმარისობა;
დ) მარჯვენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა;
ე) მარცხენა პარკუჭის ქრონიკული უკმარისობა.
e
Congestive heart failure —> pulmonary congestion —> othopnea
36
36. მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ მესამე კვირაზე ავადმყოფს აღენიშნება ტკივილი გულმკერდის არეში. სხეულის ტემპერატურის მომატება. ედს-ის აჩქარება, პერიკარდიუმის ხახუნის ხმიანობა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ინფარქტული დაზიანების ზონის გაფართოება;
ბ) პოსტინფარქტული დრესლერის სინდრომი;
გ) იდიოპათიური პერიკარდიტი;
დ) მიოკარდიუმის რუპტურა;
ე) გულის ქორდების გაგლეჯა;
b
37
37. ეკგ-ზე „P“ კბილები არ აღინიშნება, გამოხატულია ტალღოვანი ხაზი „f“ ტალღებით. „RR“ ინტერვალები სხვადასხვა ხანგრძლივობისაა. დაასახელეთ არითმიის სახე.
ა) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლა;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლა;
გ) სრული ანტრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
დ) მოციმციმე არითმია;
ე) წინაგულების თრთოლვა;
d
38
38. პარკუჭთა ფიბრილაციისთვის დამახასიათებელი ეკგ-ული ცვლილებებია:
ა) არათანაბარი „PQ“ ინტერვალები
ბ) „QRST“ კომპლესების ერთნაირი ამპლიტუდა;
გ) ეკგ ელემენტების დიფერენცირების შეუძლებლობა;
დ) „F“ ტალღების არსებობა;
g
39
39. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი აძლიერებს გულის კუმშვადობას:
ა) ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი;
ბ) დიგოქსინი;
გ) ვერაპამილი;
დ) ფუროსემიდი;
ე) პროპრანოლოლი.
b
Digoxin + NaK-ATPASE —> inhibits the pump —> increase the intracellular Na content —> increase intracellular Ca content —> increase cardiac contractility
40
40. ჩამოთვლილი ბიოლოგიური ფაქტორებიდან რომელი იწვევს არტერიული წნევის უშუალო მომატებას?
ა) ანგიოტენზინ II;
ბ) რენინი;
გ) ანგიოტენზინოგენი;
დ) ანგიოტენზინ I;
ე) ანგიოტენზინის გარდამქნელი ფერმენტი.
a
41
41. ჩამოთვლილთაგან რომელია ჰიპერტონული დაავადების ყველაზე ხშირი გართულება?
ა) მიოკარდიტი;
ბ) გულის მწვავე უკმარისობა (ფილტვების შეშუპება);
გ) ჰიპერტონიული კრიზი;
დ) პერიკარდიტი;
ე) თირკმლების ქრონიკული უკმარისობა.
g
42
42. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელია ინსულტის განვითარების ყველაზე ხშირი მიზეზი?
ა) არტერიული ჰიპერტენზია
ბ) ცერებრული ათეროსკლეროზი;
გ) თავის ტვინის სისხლძარღვების თანდაყოლილი პათოლოგია;
დ) თირკმელების დაავადებები;
a
43
43. რომელი დაავადებისთვისაა დამახასიათებელი უპირატესად სისტოლური წნევის მომატება?
ა) ქრონიკული გლომერულონეფრიტისთვის;
ბ) აორტის ათეროსკლეროზისთვის;
გ) ქრონიკული პიელონეფრიტისთვის;
დ) დიაბეტური გლომერულოსკლეროზისთვის;
ე) ფეოქრომოციტომისთვის.
b
44
44. ჩამოთვლილი რენტგენოლოგიური ნიშნებიდან რომელია ყველაზე დამახასიათებელი აორტის კოარქტაციისათვის?
ა) ფილტვის სურათის გაძლიერება;
ბ) გულის მარცხენა ნაწილების გადიდება;
გ) აორტის აღმავალი ნაწილის გაფართოება;
დ) ნეკნების ქვედა კიდეების უზურაცია;
ე) გულის მარჯვენა ნაწილების გაფართოება.
d
45
45. რომელი დაავადების დროს მიმდინარეობს ჰიპერტონიული კრიზი ყველაზე მძიმედ?
ა) ქრონიკული პიელონეფრიტის დროს;
ბ) ფეოქრომოციტომის დროს;
გ) პირველადი ალდოსტერონიზმის დროს;
დ) ჰიპერტონიული დაავადების დროს;
ე) ჰიპერთირეოიდიზმის დროს
b
46
46. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომლის დროსაა უპირატესად ნაჩვენები კალიუმის შემნახველი დიურეზული საშუალებების დანიშვნა?
ა) არტერიული ჰიპერტენზიის დაბალრენინული ფორმის დროს;
ბ) ჰიპერალდოსტერონიზმის დროს;
გ) ჰიპერკალიემიისას;
დ) ჰიპერტონული კრიზის დროს;
ე) კაპტოპრილით მკურნალობის დროს.
b
High aldosterone causes Na retention and K loss —> HBP
47
47. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ იწვევს მარცხენა პარკუჭის უკმარისობის განვითარებას?
ა) აორტული სტენოზი;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანება;
გ) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
დ) აორტული ნაკლოვანება;
ე) პოსტინფარქტული კარდიოსკლეროზი.
g
48
48. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელი არ იწვევს პირველად მარჯვენაპარკუჭოვანი უკმარისობის განვითარებას?
ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
გ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
დ) ჰიპერტონული დაავადება;
ე) ფილტვის ტუბერკულოზი.
d
49
49. რა ხასიათის შეშუპებაა დამახასიათებელი გულის ტოტალური შეგუბებითი უკმარისობისთვის?
ა) ფარული შეშუპება;
ბ) ჰიდროპერიკარდიუმი;
გ) ანასარკა;
დ) ქვემო კიდურების შეშუპება;
ე) შეგუბებითი მოვლენები ფილტვებში.
g
50
50. რა წარმოადგენს გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის ადრეულ გამოვლინებას?
ა) დისპეპსიური სინდრომი;
ბ) ტაქიკარდია;
გ) ბრონქოობსტრუქციული სინდრომი;
დ) გულის უკმარისობის სიმპტომების გაძლიერება;
ე) ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
a
51
51. ჩამოთვლილიდან გლიკოზიდური ინტოქსიკაციის ელექტროკარდიოგრაფიულ ნიშნებს არ მიეკუთვნება?
ა) ბრადიკარდია;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლა;
გ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია და უარყოფითი „T“ კბილი „V5-V6” განხრებში;
დ) ატრიოვენტიკულური ბლოკადა;
ე) მაღალი „R“ კბილი „V1-V3“ განხრებში
e
52
52. ჩამოთვლილიდან რა არ არის დამახასიათებელი ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიისთვის?
ა) ოჯახური ანამნეზი;
ბ) კისრის ვენების პულსაცია, ასციტი;
გ) ავადმყოფის ახალგაზრდა ასაკი;
დ) სტენოკარდიული ჩივილები;
ე) თავბრუ ან გულის ფრიალი, გულის წასვლის შეგრძნებით.
b
53
53. რომელი ვირუსი იწვევს ყველაზე ხშირად მიოკარდიტს?
ა) გრიპის;
ბ) ყვითელი ცხელების;
გ) კოქსაკის;
დ) ჰერპეს ზოსტერის;
ე) ყვავილის.
g
54
54. ექსუდაციური პერიკარდიტის საუკეთესო დიაგნოსტიკური მეთოდი არის:
ა) ექოკარდიოგრაფია;
ბ) აუსკულტაცია;
გ) პერკუსია;
დ) ეკგ;
ე) გულმკერდის რენტგენოსკოპია.
a
55
55. რომელი დაავადების დროს ვითარდება ეპისტენოკარდიული პერიკარდიტი?
ა) რესტრიქციული კარდიომიოპათიისას;
ბ) მიოკარდიუმის ტრანსმურული ინფარქტისას;
გ) ფიდლერის მიოკარდიტის დროს;
დ) ბაქტერიული მიოკარდიტის დროს;
ე) ვირუსული მიოკარდიტის დროს.
b
56
56. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი იძლევა სწრაფ ეფექტს ალერგიული პერიკარდიტის მკურნალობისას?
ა) არასტეროიდული ანთების საწინააღმდეგო საშუალებები;
ბ) ანტიბიოტიკები;
გ) გლუკოკორტიკოიდები;
დ) ოქროს პრეპარატები, ციტოსტატიკები;
ე) ანტიჰისტამინური საშუალებები.
g
57
57. გულის მანკების ქვემოთ ჩამოთვლილი სადიაგნოსტიკო მეთოდებიდან ყველაზე ინფორმაციულია:
ა) ექოკარდიოგრაფია;
ბ) ეკგ;
გ) აუსკულტაცია;
დ) გულმკერდის რეტგენოგრაფია;
ე) პერკუსია.
a
58
58. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი პათოლოგიის დროს არ ვითარდება მარცხენა პარკუჭის დილატაცია?
ა) მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
ბ) აორტული ნაკლოვანების დროს;
გ) მიტრალური სტენოზის დროს;
დ) აორტული სტენოზის დროს;
ე) ჰიპერტონული დაავადების დროს.
g
59
59. მარჯვენა პარკუჭის დილატაცია არ ვითარდება:
ა) დეკომპენსირებული აორტული მანკის დროს;
ბ) ფილტვის არტერიის სტენოზის და ნაკლოვანების დროს;
გ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
დ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
ე) მარჯვენა ატრიოვერტიკულური ხვრელის სტენოზის დროს.
e
60
60. ჩამოთვლილიდან რა არ ახასიათებს ფალოს ტეტრადას:
ა) აორტის დექსტრაპოზიცია;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
გ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;
დ) ფილტვის არტერიის სტენოზი;
ე) მარცხენა პარკუჭის გამოსავალი ტრაქტის სტენოზი.
e
61
61. ჩამოთვლილ ნიშნებიდან რომელი არ ახასიათებს მიტრალურ სტენოზს?
ა) მაღალი პულსური წნევა;
ბ) სისხლიანი ნახველი;
გ) ინფექციური ენდოკარდიტი;
დ) ფილტვების შეშუპება;
ე) მოციმციმე არითმია.
a
62
62. სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანებას არ ახასიათებს:
ა) ღვიძლის გადიდება;
ბ) ფილტვების შეშუპება;
გ) კისრის ვენების შებერვა;
დ) პერიფერიული შეშუპებები;
ე) ტრიკუსპიდალური რეგურგიტაცია.
b
63
63. ველოერგომეტრიული სინჯის პოზიტიურობის ხარისხი განისაზღვრება:
ა) ST სეგმენტის ცდომის ფორმით;
ბ) ST სეგმენტის ცდომის სიდიდით;
გ) ST სეგმენტის ცდომის გამოჩენისთვის საჭირო დროის ხანგრძლივობით;
დ) არტერიული ჰიპოტენზიის ნიშნების განვითარებით;
b
64
64. რომელი გამოკვლევის ჩატარებაა აუცილებელი პაციენტისთვის სტენოკარდიის ქირურგიული მკურნალობის დაწყებამდე?
ა) სელექტიური კორონაროგრაფიის;
ბ) ველოერგომეტრიის;
გ) სტრეს-ექოკარდიგრაფიის;
დ) მიოკარდიუმის პერფუზიური სცინტიგრაფიის;
ე) მაგნიტურ-რეზონანსური ტომოგრაფიის.
a
65
65. ჩამოთვლილი პრეპარატებიდან რომელი განაპირობებს გულის უკმარისობით დაავადებული პაციენტების სიცოცხლის გახანგრძლივებას?
ა) საგულე გლიკოზიდები;
ბ) Ca-ის ანტაგონისტები;
გ) აგფ ინჰიბიტორები;
დ) შარდმდენები;
g
66
66. დადებითი ინოტროპული ეფექტის არქონის გამო გულის მძიმე უკმარისობის დროს არ გამოიყენება:
ა) ქინიდინი;
ბ) დოფამინი;
გ) დობუტამინი;
დ) ლევოდოპა;
ე) ფოსფოდიესთერაზას ინჰიბიტორები.
a
67
67. ჩამოთვლილი შარდმდენებიდან რომელია ყველაზე ეფექტური ფილტვების შეშუპების დროს?
ა) ფუროსემიდი;
ბ) ჰიპოთიაზიდი;
გ) ტრიამტერენი;
დ) სპირონოლაქტონი;
ე) ამილორიდი.
a
68
68. ინტენსიური თერაპიის განყოფილებაში შემოვიდა ავადმყოფი ჩივილით ძლიერ ტკივილზე მკერდის ძვლისა და ეპიგასტრიუმის არეში. ეკგ-ს საფუძველზე დაისვა მიოკარდიუმის ქვედა კედლის ინფარქტის დიაგნოზი. ელექტროკარდიოგრამაზე გამოვლენილი რომელი ცვლილებებია დამახასიათებელი ამ დიაგნოზისათვის?
ა) დაბალი ვოლტაჟი და გახლეჩილი „R“ კბილი „V1-V2“ განხრებში;
ბ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია I და „aVL“ განხრებში;
გ) „Q“ კბილი და „ST“ სეგმენტის ელევაცია II, III, „aVF“ განხრებში;
დ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია „V2-V4“ განხრებში;
ე) პირველი ხარისხის ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
g
69
69. მიმღებ განყოფილებაში შემოვიდა ავადმყოფი მამაკაცი 64 წლის, ჩივილებით გულის ფრიალზე. გამოკვლევისას გამოვლინდა პულსის დეფიციტი. ჩამოთვლილი არითმიებიდან რომელი შეესაბამება ამ ფენომენს?
ა) სინუსური არითმია;
ბ) მოციმციმე არითმია;
გ) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლია;
დ) რიტმის წამყვანის მიგრაცია;
ე) სუპრავენტრიკულური ტაქიკარდია.
b
70
70. 72 წლის მამაკაცმა, რომელიც მკურნალობს დიგოქსინით და ჰიდროქლორთიაზიდით გულის შეგუბებითი უკმარისობის გამო, ერთმანეთში აურია მედიკამენტების დოზები. ეკგ-ზე გამოჩნდა ბიგემინია, შრატის კალიუმის დონე 2 მეკვ/ლ. შრატში დიგოქსინის დონის განსაზღვრას ესაჭიროება 24 სთ. რისი გაკეთებაა აუცილებელი ამ მომენტში?
ა) ჟანგბადის მიწოდება;
ბ) ლიდოკაინი ინტრავენურად;
გ) ვერაპამილი პერორალურად;
დ) კალიუმის ქლორიდი პერორალურად;
ე) პროპრანოლოლი ინტრავენურად.
d
71
71. „PQ“ ინტერვალის ყველაზე მეტად გახანგრძლივებას იწვევს იმპულსის შეფერხება:
ა) სინუსური კვანძის დონეზე;
ბ) სინოაურიკულური შეერთების დონეზე;
გ) ატრიოვენტრიკულური კვანძის დონეზე;
დ) წინაგულში;
ე) ჰისის კონაში.
g
72
72. რევმატიზმის სადიაგნოზო ჯონსის ძირითად კრიტერიუმებს მიეკუთვნება ყველა ჩამოთვლილი, გარდა:
ა) ქორეისა;
ბ) ბეჭდისებრი ერითემისა;
გ) ართრალგიებისა;
დ) კარდიტისა;
ე) კანქვეშა კვანძებისა.
g
Major criteria:
- carditis
- arthritis
- chorea
- erythema marginatum
- subcutaneous nodules
73
73. გულის ტამპონადას არ ახასიათებს:
ა) სინუსური ტაქიკარდია;
ბ) პულსური წნევის შემცირება;
გ) ჩასუნთქვისას არტერიული წნევის 10 mmHg-ზე მეტად დაქვეითება;
დ) ალტერნაციული პულსი;
ე) ვენური ჰიპერტენზია.
d
74
74. გულის რომელი თანდაყოლილი მანკი შეიძლება შემცირდეს ან გაქრეს დაბადების შემდეგ?
ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ბ) ფალოს ტეტრადა;
გ) თანდაყოლილი სრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა;
დ) წინაგულთაშუა ძგიდის მეორადი დეფექტი;
ე) წინაგულთაშუა ძგიდის პირველადი დეფექტი.
a
75
75. ჩამოთვლილი შარდმდენებიდან რომელს გააჩნია ყველაზე ძლიერი დიურეზული ეფექტი?
ა) ფუროსემიდს;
ბ) ჰიდროქლორთიაზიდს;
გ) აცეტაზოლამიდს;
დ) სპირონოლაქტონს;
ე) ამილორიდს.
a
76
76. პრეპარატები რომლებიც ამცირებენ პოსტდატვირთვას (მაგ. ჰიდრალაზინი) უპირატესად მოქმედებენ:
ა) არტერიოლებზე;
ბ) აორტაზე;
გ) კუნთოვან არტერიებზე;
დ) კაპილარებზე;
ე) პარკუჭის მიოკარდიუმზე
a
77
77. მარცხენა პარკუჭის პოსტდატვირთვაზე შეიძლება ვიმსჯელოთ:
ა) დიასტოლური არტერიული წნევის მიხედვით;
ბ) გულის შეკუმშვათა სიხშირის მიხედვით;
გ) წუთმოცულობის მიხედვით;
დ) მარცხენა პარკუჭის საბოლოო დიასტოლური მოცულობის მიხედვით;
ე) ფილტვების კაპილარული წნევის მიხედვით.
a
78
78. რომელი პათოლოგია არ აძლიერებს პირველ ტონს?
ა) თირეოტოქსიკოზი;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) სინუსური ტაქიკარდია;
დ) მწვავე აორტული ნაკლოვანება;
ე) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი.
d
79
79. მარცხენა პარკუჭის მოცულობით გადატვირთვა არ ვითარდება:
ა) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
გ) აორტული სარქვლის ნაკლოვანების დროს;
დ) ბოტალის ღია სადინარის შემთხვევაში;
ე) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანების დროს
b
80
80. წინაგულების ფიბრილაციის დროს სიხშირის დაქვეითების მიზნით არ გამოიყენება:
ა) ქინიდინი;
ბ) დიგოქსინი;
გ) პროპრანოლოლი;
დ) ვერაპამილი;
ე) დილტიაზემი.
a
81
81. ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტებიდან რომელია დამახასიათებელი პროპრანოლოლისთვის?
ა) იმპოტენცია;
ბ) ლუპუს რეაქცია;
გ) პერიფერიული შეშუპება;
დ) გემოვნების დაკარგვა;
ე) ბრონქოსპაზმი.
e
It has generally been assumed from the clinical studies that the bronchospasm is due to the blockade of f-adrenoceptors in the smooth muscle thus remov- ing a sympathetic bronchodilator drive to the airways
82
82. ჩამოთვლილი გვერდითი ეფექტებიდან რომელია დამახასიათებელი ჰიდრალაზინისთვის?
ა) ლუპუს-რეაქცია;
ბ) იმპოტენცია;
გ) პერიფერიული შეშუპება;
დ) ბრონქოსპაზმი;
ე) გემოვნების დაკარგვა.
a
Hydralazine induced lupus syndrome (HILS) was first reported in 1953. The syndrome occurs in 5–10% of patients taking hydralazine and clinical manifestations include arthralgia, myalgia, fever, and serositis. In drug induced lupus (DIL) the renal, pulmonary, visceral, and central nervous systems are usually spared.
83
83. ექოკარდიოგრაფიული და დოპლეროკარდიოგრაფიული გამოკვლევები არ არის ინფორმაციული:
ა) აორტული სტენოზის დროს;
ბ) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს;
გ) ტრიკუსპიდური რეგურგიტაციის დროს;
დ) მარცხენა კორონალური არტერიის კალციფიკაციის დროს;
ე) მიტრალური სტენოზის დროს.
d
84
84. 42 წლის ქალს აღენიშნება ორივე კოჭ-წვივის სახსრის ახლადგამოვლენილი შეშუპება. საუღლე ვენური პულსი უარყოფითია. ჩამოთვლილი მდგომარეობებიდან რომელი არ შეიძლება იყოს შეშუპების მიზეზი?
ა) მენჯის თრომბოფლებიტი;
ბ) ვენების ვარიკოზი;
გ) ციკლური შეშუპება;
დ) მარჯვენა პარკუჭის უკმარისობა;
ე) ჰიპოალბუმინემია.
d
85
85. 38 წლის ქალს გულის შეგუბებითი უკმარისობით აღენიშნება პარკუჭოვანი ექსტრასისოტოლია და წარსულში პარკუჭოვანი ტაქიკარდიის რამოდენიმე ეპიზოდი. არტერიული წნევა ნორმალურია, **გული საგრძნობლად გადიდებული**. შუილები არ მოისმინება, კორონარული ანგიოგრაფია პათოლოგიას არ ავლენს, სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მწვავე რევმატიული ცხელება;
ბ) თანდაყოლილი ფიბროელასტოზი;
გ) კონსტრიქციული პერიკარდიტი;
დ) დილატაციური კარდიომიოპათია;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი
d
86
86. აღნიშნეთ გულის კუნთის ინფარქტის უმთავრესი ეკგ ნიშანი:
ა) „ST“ სეგმენტის დისკორდანტული ცდომა;
ბ) მაღალამპლიტუდიანი "იშემიური" „T“ კბილები;
გ) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია;
დ) ღრმა უარყოფითი „T“ კბილები;
ე) პათოლოგიური „Q“ კბილი.
e
87
87. ქვემოთჩამოთვლილი სიმპტომებიდან რომელია პათოგნომური სტენოკარდიისათვის?
ა) ფიზიკური დატვირთვის დროს ჩხვლეტითი ტკივილი გულის არეში;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია ფიზიკური დატვირთვის შემდეგ;
გ) „Q“ კბილი მესამე და „aVF“ განხრებში;
დ) ნეგატიური „T“ კბილი „V1-V6“ განხრებში;
ე) დატვირთვის ფონზე აღმოცენებული ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, „ST“ სეგმენტის დეპრესიასთან ერთად.
e
88
88. კორონალური არტერიების დაზიანებიდან რომელია პროგნოზულად ყველაზე არაკეთილსაიმედო?
ა) მარჯვენა კორონარული არტერიის სრული დახშობა;
ბ) მარცხენა კორონარული არტერიის ღეროს ობსტრუქცია 95%-ით;
გ) მარცხენა წინა დასწვრივი კორონარული არტერიის სრული დახშობა, რომელიც ძგიდეში გახსნილი პირველი არტერიის პროქსიმალურად მდებარეობს;
დ) მარჯვენა კორონარული და მარცხენა წინა დასწვრივი კორონალური არტერიების ობსტრუქცია 95%-ით;
ე) მარჯვენა კორონარული არტერიის სტენოზი.
b
89
89. სტენოკარდიის დროს პროგნოზულად ყველაზე მნიშვნელოვანია:
ა) ანგინოზური შეტევების სიხშირე;
ბ) ანგინოზური შეტევების ხანგრძლივობა;
გ) დატვირთვის ოდენობა, რომელიც საჭიროა ტკივილის პროვოცირებისათვის;
დ) კორონალური არტერიის ობსტრუქციის ხარისხი;
ე) სტენოზის ლოკალიზაცია და დაზიანებული გვირგვინოვანი არტერიების რაოდენობა.
e
90
90. სუპრავენტრიკულურ ექსტრასისტოლიას არ ახასიათებს:
ა) „P“ კბილის დეფორმაცია;
ბ) არასრული კომპენსატორული პაუზა;
გ) უცვლელი „QRST“;
დ) „PQ“ ინტერვალის ცვლილება;
ე) „QRST“ კომპლექსის დეფორმაცია.
e
91
91. პარკუჭოვანი პაროქსიზმული ტაქიკარდიის დროს ეკგ-ზე არ აღინიშნება:
ა) „RR“ ინტერვალის შემცირება;
ბ) „QRS“ კომპლექსების დეფორმაცია და გაფართოება;
გ) „QRST“ კომპლექსებისაგან არადიფერენცირებული „P“ კბილები;
დ) ნორმალური „PQ“ ინტერვალები;
ე) „ST“ სეგმენტის და „T“ კბილის დისკორდანტული ცვლილებები
d
92
92. პარკუჭების ფიბრილაციის დროს ეკგ-ზე არ აღინიშნება:
ა) „QRST“ კომპლექსების დეფორმაცია და გაფართოება;
ბ) „ST“ სეგმენტისა და „T“ კბილის შერწყმა;
გ) თანაბარამპლიტუდიანი „QRST“ კომპლექსები;
დ) ნორმალური „PQ“ ინტერვალები.
g
93
93. ეკგ-ზე ნორმალური „QRST“ კომპლექსის შემდეგ ზოგჯერ აღინიშნება დეფორმირებული „QRS“ კომპლექსი, რომლის წინაც „RR“ ინტერვალი შემოკლებულია, ხოლო შემდეგ გახანგრძლივებული, „P“ კბილი არ არის გამოხატული. მიუთითეთ არითმიის სახე.
ა) რესპირატორული არითმია;
ბ) წინაგულოვანი ექსტრასისტოლია;
გ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
დ) მოციმციმე არიტმია;
ე) პირველი ხარისხის ნაწილობრივი ატრიოვენტრიკულური ბლოკადა.
g
94
94. პაციენტს კისრის მიდამოში აღინიშნება **ვენური პულსაცია**, პალპატორულად შეიგრძნობა გულის საძგერი და ეპიგასტრალური პულსაცია, რომელი სარქვლოვანი აპარატის დაზიანება იწვევს ზემოაღნიშნულ სიმპტომებს?
ა) ორკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) აორტის ხვრელის სტენოზი;
დ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება;
ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება.
e
95
95. ავადმყოფის გამოკვლევისას აღინიშნება გულის ზემო და მარჯვენა პერკუტორული საზღვრის გადიდება. დაასახელეთ მანკი, რომელიც მიზეზია აღნიშნული ცვლილებებისა.
ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) ორკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება;
გ) აორტის სარქვლის ნაკლოვანება;
დ) აორტის სარქვლის სტენოზი;
ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანება.
a
96
96. გულის აუსკულტაციისას მოისმინება მოყრუებული I და II ტონი, აორტაზე **პროტოდიასტოლური "დეკრეშჩენდოს" ტიპის შუილი**, რომელიც ტარდება **მე-5 ერბის წერტილში**- რომელი მანკი შეიძლება იყოს ამ აუსკულტაციური მონაცემების მიზეზი?
ა) მიტრალური სარქვლის უკმარისობა;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) სამკარიანი სარქვლის უკმარისობა;
დ) აორტის სარქვლის უკმარისობა;
ე) აორტის ხვრელის სტენოზი.
d
97
97. მიტრალური სტენოზის გართულება არ არის:
ა) ფილტვების შეშუპება;
ბ) მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;
გ) წინაგულების ციმციმი;
დ) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია;
ე) გულის წუთმოცულობის შემცირებია.
d
98
98. გულმკერდის არეში ტკივილის უეცარი დაწყებისას და ადრეული დიასტოლური შუილის განვითარებისას, აორტული ნაკლოვანების დროს უნდა ვივარაუდოთ:
ა) მწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტი;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტი;
გ) აორტის სარქვლის მიქსომატოზური პროლაფსი;
დ) ვალსალვის სინუსის ანევრიზმის გასკდომა;
ე) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა.
e
99
99. 42 წლის ავადმყოფს აღენიშნება ცხელება, წონაში დაკლება და მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანების ხმიანობა, აღნიშნული სიმპტომები არ ახასიათებს:
ა) მწვავე რევმატულ შეტევას;
ბ) მიოკარდიტს;
გ) წინაგულების მიქსომას;
დ) ინფექციურ ენდოკარდიტს;
ე) შეხორცებით პერიკარდიტს;
e
100
100. ქრონიკული ინფექციის ქვემოთ ჩამოთვლილი კერებიდან რომელი უფრო მნიშვნელოვანია ინფექციური ენდოკარდიტის განვითარებაში?
ა) ქრონიკული რინიტი;
ბ) ქრონიკული ქოლეცისტიტი;
გ) ქრონიკული ცისტიტი;
დ) ქრონიკული პიელონეფრიტი;
ე) ქრონიკული ტონზილიტი.
e
101
101. რომელ დაავადებას ახასიათებს სარქვლის დაზიანება, რომელსაც თან ერთვის სუბფებრილური ტემპერატურა, ედს-ის მომატება და ემბოლიები?
ა) ინფექციური ენდოკარდიტი;
ბ) მიოკარდიტი;
გ) რევმატული კარდიტი;
დ) პერიკარდიტი;
ე) ტრომბოფლებიტი.
a
102
102. მიოკარდიუმის ინფარქტის მწვავე პერიოდიდან მე-3 კვირას ავადმყოფს აღენიშნება ტკივილი გულმკერდის არეში, ტემპერატურის მომატება, ედს-ის აჩქარება, ეოზინოფილია, პერიკარდიუმის ხახუნის ხმიანობა, სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მიოკარდიუმში დაზიანებული ზონის გადიდება;
ბ) პოსტინფარქტული დრესლერის სინდრომი;
გ) იდიოპათიური პერიკარდიტი;
დ) მიოკარდის გასკდომა;
ე) მყესოვანი ქორდების გაგლეჯა.
b
103
103. რომელია მწვავე პერიკარდიტის ადრეული ეკგ ნიშნები?
ა) „ST“ სეგმენტის დეპრესია;
ბ) „ST“ სეგმენტის ელევაცია;
გ) პათოლოგიური „Q“ კბილი;
დ) მაღალი „T“ კბილი.
b
104
104. რომელ ორგანოში არ იწვევს ვაზოკონსტრიქციას ნორადრენალინი?
ა) კანში;
ბ) ჩონჩხის კუნთებში;
გ) გულში;
დ) ღვიძლში;
ე) წვრილ და მსხვილ ნაწლავებში.
g
105
105. დაასახელეთ პერიკარდიტის ყველაზე ხშირი მიზეზი ჩამოთვლილ პათოლოგიათა შორის:
ა) სხვა ორგანოებიდან ანთებითი პროცესის გავრცელება;
ბ) სოკოვანი;
გ) ტრავმული;
დ) ტუბერკულოზი;
ე) ნეოპლაზმა.
d
106
106. ჩამოთვლილი დაავადებებიდან რომელს ახასიათებს დიკროტული პულსი?
ა) ჰიპერტროფულ კარდიომიოპათიას;
ბ) მიტრალურ რეგურგიტაციას;
გ) თირეოტოქსიკოზს;
დ) ცხელებას;
ე) ანემიას.
a
107
107. მწვავედ განვითარებული კარდიული ასთმის დროს ეფექტურია:
ა) პრესორული ამინების შეყვანა;
ბ) პერორალური ეუფილინი;
გ) პერორალური ანაპრილინი;
დ) ფუროსემიდი იტრავენურად;
ე) სიმპატომიმეტური საშუალებებით ინჰალაცია.
d
108
108. გლიკოზიდების მიღებით გამოწვეული რომელი ქვემოთ ჩამოთვლილი არიტმია შეიძლება გააღრმავოს (გააუარესოს, გაამწვავოს) ჰიპერკალიემიამ?
ა) პარკუჭოვანი ბიგემინია;
ბ) AV ბლოკადა;
გ) წინაგულების ციმციმი ხშირი, რეგულარული პარკუჭოვანი რიტმით;
დ) პარაპროქსიმალური კვანძოვანი ტაქიკარდია;
ე) პარკუჭოვანი ტაქიკარდია.
b
109
109. სტენოკარდიული შეტევის დროს ნიტროგლიცერინის ძირითადი სამკურნალო ეფექტი უპირატესად დაკავშირებულია:
ა) კორონარული არტერიების გაფართოებასთან;
ბ) პერიფერიული ვენური სისტემის დილატაციასთან;
გ) პერიფერიული არტერიების გაფართოებასთან;
დ) გულის ცემის სიხშირის გაზრდის შედეგად კორონარული სისხლის მიმოქცევის გაზრდასთან;
ე) შეკუმშვის სიხშირის შენელებასთან და მიოკარდიუმის მიერ ჟანგბადის მოთხოვნილების შემცირებასთან.
b
110
110. გაურთულებელი ქოლეცისტექტომიის შემდეგ, გაღვიძებიდან 1 სთ-ის შემდეგ, 49 წლის ქალს, რომელსაც არ აღენიშნებოდა გულის დაავადება, განუვითარდა **წინაგულების ფიბრილაცია**, ხშირი პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლებით, ავადმყოფს გამოხატული კლინიკური ნიშნები არა აქვს, სისხლის წნევა ნორმალურია. როგორია რაციონალური თერაპია?
ა) ლიდოკაინის ინტრავენურად შეყვანა;
ბ) პროპანოლოლის ვენაში შეყვანა;
გ) დაუყოვნებელი ელექტროდეფიბრილაცია;
დ) დიგოქსინის პერორალურად მიღება;
ე) კაროტიდული სინუსის მასაჟი.
b
111
111. როგორია გლიკოზიდების პირდაპირი ეფექტი პერიფერიულ სისხლძარღვებზე?
ა) არტერიების და ვენების კონსტრიქცია;
ბ) არტერიების და ვენების დილატაცია;
გ) არტერიების კონსტრიქცია და ვენების დილატაცია;
დ) არ იწვევს არტერიების და ვენების ტონუსის შეცვლას.
a
112
112. როგორია ჰეპარინის ძირითადი ანტიკოაგულაციური მექანიზმი?
ა) კოაგულაციის რამდენიმე ფაქტორის დამუხრუჭება;
ბ) ჰისტამინის გამოთავისუფლების სტიმულაცია;
გ) თრომბოციტოპენიის ინდუქცია;
დ) ფიბროგენის დეგრადაცია;
ე) კოაგულაციის დაქვეითება ალფა-2 გლობულინთან (ანტითრომბინ 3) შეკავშირების გზით.
e
113
113. ანტიკოაგულანტები უკუნაჩვენებია:
ა) შაქრიანი დიაბეტის ან სტეატორეის დროს;
ბ) აქტიური სისხლდენის დროს;
გ) ეპილეფსიფორმული შეტევების დროს;
დ) ბაქტერიული ინფექციის შემთხვევაში.
b
114
114. აორტის რომელ სეგმენტში ვითარდება ყველაზე ხშირად ათეროსკლეროზული ანევრიზმა?
ა) აორტის რკალში;
ბ) აორტის აღმავალ ნაწილში;
გ) მუცლის აორტში;
დ) „Valsalva“-ს სინუსში;
ე) კორონარული არტერიის შესართავში.
b
115
115. გულის აბსოლუტურ მოყრუებას იძლევა ფილტვით დაუფარავი:
ა) მარჯვენა წინაგული;
ბ) მარჯვენა პარკუჭი;
გ) აორტის რკალი;
დ) მარცხენა პარკუჭი;
ე) მარცხენა წინაგული;
b
116
116. სისხლიანი ნახველი უფრო ხშირად აღინიშნება:
ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანების დროს;
ბ) მიტრალური სტენოზისის დროს;
გ) აორტის სარქვლის უკმარისობის დროს;
დ) აორტის ხვრელის სტენოზის დროს;
ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანების დროს.
b
117
117. გულის მწვერვალზე სისტოლური შუილი ახასიათებს:
ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანებას;
ბ) აორტული სარქვლის ნაკლოვანებას;
გ) მიტრალური სტენოზს;
დ) აორტის ხვრელის სტენოზს;
ე) სამკარიანი სარქვლის ნაკლოვანებას.
a
118
118. საგულე გლიკოზიდების თერაპიული დოზების გამოყენებას არ ახასიათებს:
ა) მიოკარდიუმის აგზნებადობის მომატება;
ბ) მიოკარდიუმის კუმშვადობის გაძლიერება;
გ) მიოკარდიუმის გამტარებლობის აჩქარება;
დ) სინუსური კვანძის ავტომატიზმის შემცირება.
g
119
119. ტრანსმურალური ინფარქტის ძირითადი ელექტროკარდიოგრაფიული ნიშანია:
ა) „ST“ სეგმენტის ელევაცია რამდენიმე განხრაში;
ბ) „ST“ სეგმენტის დეპრესია რამდენიმე განხრაში;
გ) „QS“ კომპლექსის გაჩენა ორ და მეტ განხრაში;
დ) ჰისის კონის მარცხენა ტოტის ბლოკადა;
ე) გულის რითმის დარღვევა.
g
120
120. პარკუჭების ფიბრილაციის განვითარება არ ახასიათებს:
ა) პარკუჭზედა პაროქსიზმულ ტაქიკარდიას;
ბ) პარკუჭოვან ტაქიკარდიას;
გ) ხშირ პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას (10-ზე მეტი ექსტრასისტოლა 1 წთ);
დ) პოლიტოპურ და ზალპისებურ პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას;
ე) „RT“-ს ტიპის პარკუჭოვან ექსტრასისტოლიას.
a
121
121. პრინცმეტალის სტენოკარდიისათვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) ციკლური ხასიათი;
ბ) ტკივილების აღმოცენება ღამით, მოსვენებულ მდგომარეობაში;
გ) შეტევის დროს ეკგ-ზე „ST“ სეგმენტის ელევაცია;
დ) ტკივილის აღმოცენება ფიზიკური დატვირთვისას.
d
122
122. ვარიანტული სტენოკარდიის ძირითადი მექანიზმია:
ა) კორონარული არტერიების მასტენოზირებელი ათეროსკლეროზი;
ბ) კორონარული არტერიების სპაზმი;
გ) კორონარული არტერიების თრომბოზი;
დ) მიოკარდიუმის გაზრდილი მოთხოვნილება ჟანგბადზე;
ე) სისხლის სიბლანტის გაზრდა.
b
Prinzmetal angina (vasospastic angina or variant angina)
123
123. აორტული სარქვლის ნაკლოვანების მიზეზები არ შეიძლება იყოს:
ა) რევმატიზმი;
ბ) მარფანის სინდრომი;
გ) ინფექციური ენდოკარდიტი;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ე) აორტის განმაშრევებელი ანევრიზმა.
d
124
124. ბავშვობის ასაკიდან არსებული სისტოლო-დიასტოლური შუილი II-III ნეკნთაშუა სივრცეში მარცხნივ ყველაზე მეტად ახასიათებს:
ა) გულის მიტრალურ მანკს;
ბ) პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტს;
გ) ღია არტერიულ სადინარს;
დ) აორტის კოარქტაციას;
ე) ბავშვობის ასაკისათვის დამახასიათებელ ჰემოდინამიკის ფუნქციურ მდგომარეობებს.
g
125
125. II ტონის გაძლიერება ფილტვის არტერიაზე არ ახასიათებს:
ა) გულის მიტრალური მანკს;
ბ) პირველადი ფილტვისმიერი ჰიპერტენზიას;
გ) ფილტვების ქრონიკული არასპეციფიური დაავადების დროს მეორად ფილტვისმიერ ჰიპერტენზიას;
დ) გულის აორტულ მანკებს;
ე) ფილტვის არტერიის მორეციდივე თრომბოემბოლიას.
d
126
126. მაღალი პულსური წნევა, ტრაუბეს ორმაგი ტონი, დიუროზიეს შუილი სისხლძარღვებზე, სწრაფი და მაღალი პულსი, თავის ქნევა ახასიათებს:
ა) გულის მიტრალურ მანკს;
ბ) აორტის შესართავის სტენოზს;
გ) აორტალური სარქველის უკმარისობას;
დ) სამკარედი სარქვლის მანკს;
ე) გულის თანდაყოლილ მანკებს.
g
127
127. ქრონიკული ფილტვისმიერი გულის განვითარების ყველაზე ხშირი მიზეზია:
ა) ქრონიკული ობსტრუქციული ბრონქიტი;
ბ) ფილტვების ტუბერკულოზი;
გ) ფილტვის ინტერსტიციული ფიბროზი
დ) ფილტვის არტერიის თრომბოემბოლია;
ე) კიფოსკოლიოზი.
a
128
128. II ხარისხის არასრული ატრიოვენტრიკულური ბლოკადის (მობიცის II ტიპი) ეკგ-ნიშნებია:
ა) პარკუჭოვანი და წინაგულოვანი კომპლექსების რიცხვების შესაბამისობა;
ბ) ფიქსირებული „PQ“ ინტერვალის და ცალკეული „QRST“ კომპლექსების არარსებობა;
გ) ცალკეული „QRST“ კომპლექსების ამოვარდნა შენარჩუნებული „P“ კბილისა და ფიქსირებული „PQ“ ინტერვალის ფონზე;
დ) უარყოფითი „P“ კბილის არსებობა „QRST“-ის შემდეგ;
ე) "დელტა"-ტალღის არსებობა და „PQ“ ინტერვალის შემოკლება
g
129
129. დილატაციური კარდიომიოპათიის დროს აღინიშნება:
ა) მიოკარდიუმის კუმშვადობის უნარის დიფუზური დაქვეითება;
ბ) გულის კუმშვადობის უნარის ლოკალური დაქვეითება;
გ) გულის კუმშვადობის უნარის მომატება;
დ) პარკუჭთაშორისი ძგიდის გამსხვილება;
a
130
130. ანტიარითმულ პრეპარატებს არ მიეკუთვნება:
ა) მემბრანომასტაბილიზირებლები;
ბ) ადრენერგიულები;
გ) კალციუმის ანტაგონისტები;
დ) მოქმედების პოტენციალის გამახანგრძლივებელი პრეპარატები;
ე) ბეტა-ადრენერგული რეცეპტორების ბლოკატორები.
b
131
131. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მართებული ინფექციურ ენდოკარდიტთან მიმართებაშის:
ა) ქვემწვავე ინფექციური ენდოკარდიტი ხშირად ვითარდება წინაგულთაშუა ძგიდის თანდაყოლილი დეფექტის ფონზე;
ბ) ხელოვნური სარქვლების იმპლანტაციის ადრეულ ვადებში დაავადებას იწვევს სტაფილოკოკები;
გ) არსებული შუილის ინტენსიურობის და ხასიათის შეცვლა მიგვანიშნებს ინფექციური ენდოკარდიტის განვითარების შესაძლებლობაზე;
დ) დამახასიათებელია პეტექიური სისხლჩაქცევები და თრომბოემბოლიური გართულებები.
a
132
132. გულის მანკების ყველაზე გავრცელებული ფირმაა:
ა) მიტრალური სტენოზი;
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსი;
გ) აორტული სტენოზი;
დ) აორტული ნაკლოვანება;
ე) ტრიკუსპიდალური სტენოზი.
b
133
133. ქვემოთ ჩამოთვლილ პაციენტთაგან რომელს დაუსვამდით აორტული ნაკლოვანების დიაგნოზს?
ა) 60 წლის მამაკაცი, რომელსაც დატვირთვისას აღენიშნება სტენოკარდიული ტკივილი და გონების კარგვა;
ბ) 22 წლის ქალი ჩივილების გარეშე;
გ) 38 წლის ქალი, რომელსაც 14 წლის ასაკიდან აღენიშნება სისტოლური შუილი მწვერვალზე, აქვს კარდიომეგალია, არითმიული პულსი;
დ) 42 წლის მამაკაცი გამოხატული პულსაციით კისრის არეში, სწრაფი და ხშირი პულსით;
ე) 30 წლის ქალი ნაზი სისტოლური შუილით მწვერვალის არეში.
d
134
134. გულის იშემიური დაავადების განვითარების რისკ-ფაქტორი არ არის:
ა) ჰიპერტენზია;
ბ) დაბალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მომატება;
გ) ჭარბი წონა;
დ) თამბაქოს მოწევა;
ე) მაღალი სიმკვრივის ლიპოპროტეინების მომატება.
e
135
135. რომელი დებულება არ არის ჭეშმარიტი ვარიანტული (პრინცმეტალის) სტენოკარდიის შესახებ?
ა) ვითარდება კორონარული არტერიის სპაზმის შედეგად;
ბ) ვარიანტული სტენოკარდიის პროვოცირებას იძლევა ფიზიკური დატვირთვა;
გ) ხშირია უეცარი სიკვდილის შემთხვევები;
დ) ვითარდება, ჩვეულებრივ, მოსვენებულ მდგომარეობაში;
ე) შეტევის ეკგ-ზეა ღინიშნება ST სეგმენტის აწევა.
b
136
136. ავადმყოფს აწუხებს გულის ნაკლოვანების მოვლენები (ქოშინი, მოსვენებითი ტაქიკარდია, შრომის უნარის დაქვეითება, ქვემოკიდურების შეშუპება), შარდის რაოდენობის შემცირება. ობიექტურად: არტერიული წნევა სტაბილურად მომატებულია, ზედა და ქვედა კიდურებში წნევათა მკვეთრი სხვაობა, სისხლძარღვოვანი კოლატერალური ქსელი სხეულის ზედა ნაწილში, უხეში სისტოლური შუილი აორტის მოსასმენ წერტილში ირადიაციით მსხვილი სისხლძარღვების გაყოლებით, პულსი ასიმეტრიული ზედა კიდურებზე, ეკგ-ზე მარცხენაგრამა, რენტგენოლოგიურად მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფია. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელია აღნიშნული მოვლენების მიზეზი?
ა) ჰიპერტონიული დაავადება;
ბ) აორტული სტენოზი;
გ) აორტის ანევრიზმა;
დ) აორტის კოარქტაცია;
ე) ტაკაიასუს დაავადება.
d
137
137. ავადმყოფს აწუხებს დაძაბვის სტენოკარდიის ხშირი შეტევები, გულის ნაკლოვანების მოვლენები, ზოგჯერ გულის წასვლის ეპიზოდები. ობიექტურად: პულსი დაბალი, გახანგრძლივებული და გაიშვიათებული. მოსმენით 5-წერტილში და აორტის მოსასმენ არეში აღინიშნება კრეშჩენდო-დეკრეშჩენდოს ტიპის მეზოსისტოლური შუილი. არტერიული წნევა ნორმის ფარგლებში. ეკგ-ზე, რენტგენოლოგიურად და ექოკარდიოგრაფიულად მარცხენა პარკუჭის გამოხატული ჰიპერტროფია. აღნიშნული მოვლენების მიზეზი შეიძლება იყოს:
ა) კორონაროათეროსკლეროზი;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანება;
გ) აორტული სტენოზი;
დ) წინაგულთაშუა ძგიდის
g
138
138. 58 წლის ავადმყოფი შემოიყვანეს მიმღებ განყოფილებაში ცნობიერების დაბინდვისა და ეპილეპსიისმაგვარი კრუნჩხვების შეტევების მოვლენებით. ანამნეზში აღენიშნება მაღალი არტერიული წნევა, მკვეთრი ბრადიკარდია,
თავბრუსხვევები, გულის ნაკლოვანების მოვლენები. ობიექტურად: სისხლის წნევა 220/100 „mmHg“, პულსი 38 წუთში, რიტმული, მოისმინება IV ტონი, ეკგ-ზე ყველა კბილი კარგადაა გამოხატული, „P“ კბილების და „QRST“ კომპლექსების კორდინაცია დარღვული, „P“ კბილების რაოდენობა ბევრად აღემატება „QRST“ კომპლექსების რაოდენობას, შესაბამისად „RR“ ინტერვალების ხანგრძლივობა მეტია „PP“ ინტერვალების ხანგრძლივობაზე, „PR“ ინტერვალები კი - არათანაბარია. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან აღნიშნული მოვლენების უმთავრესი მიზეზია:
ა) ჰიპერტონიული კრიზი;
ბ) არასრული ავ ბლოკადა
გ) ფრედერიკის სინდრომი;
დ) სრული „AV“ ბლოკადა;
ე) სინუსის კვანძის სისუსტე.
d
139
139. 52 წლის ავადმყოფი შემოიყვანეს ინტენსიური თერაპიის ბლოკში ძლიერი და გახანგრძლივებული ანგინური ტკივილის შეტევით გულის არეში, ავადმყოფი აგზნებულია, აღენიშნება უხვი ოფლი, კანკალი, სიკვდილის შიში. ობიექტურად: პულსი არიტმიული (ერთეული ექსტრასისტოლია), 120 წუთში, არტერიული წნევა 180/100 „mmHg“, გულის ტონები მოყრუებული, სისტოლური შუილი მწვერვალზე. ეკგ-ზე „ST“ სეგმენტის ელევაცია და "იშემიური" „T“ კბილები გულმკერდის განხრებში. ნიტროგლიცერინის ინტრავენური გადასხმისა და დიაზეპამის ინექციის შემდეგ ტკივილი მოეხსნა, არტერიული წნევა დაუბრუნდა "სამუშაო დონეს". აღნიშნული მოვლენების შესაძლო მიზეზია:
ა) ჰიპერტონიული კრიზი;
ბ) სტენოკარდიული შეტევა;
გ) კარდიული ასთმა;
დ) პერიკარდიტი;
ე) აორტის განშრევება.
b
140
140. 50 წლის ავადმყოფი, შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით: გულის ფრიალი, ადვილად დაღლა, ქოშინი, უძილობა, ფეხების შეშუპება, ყრუ ტკივილი მარჯვენა ფერდქვეშა არეში. ობიექტურად: აკროციანოზი, ტაქიპნოე, პულსი 80 წუთში, რიტმული, არტერიული წნევა 115/80 „mmHg“, გულის საზღვრები პერკუსიით გადიდებულია გარდიგარდმო, მოსმენით სისტოლური და დიასტოლური შუილები მწვერვალზე და V წერტილში, II ტონის აქცენტი ფილტვის არტერიაზე. ფილტვების მოსმენით ქვედა წილებში სველი წვრილბუშტუკოვანი ხიხინი, ღვიძლი ნეკნთა რკალს სცილდება 6 სმ-ით, ქვედა კიდური შეშუპებულია მუხლებამდე. ეკგ მარჯვენა ტიპის, „RR“ ინტერვალები თანაბარია, აღინიშნება „f“ ტალღები, პარკუჭოვანი კომპლექსები დეფორმაციის გარეშე. გამოიცანით არიტმიის სახეობა.
ა) ვენკებახის I ტიპის ბლოკადა;
ბ) მობიტცის სინდრომი;
გ) სინუსუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
დ) ფრედერიკის სინდრომი;
ე) „WPW“ სინდრომი.
d
141
141. 70 წლის ავადმყოფი შემოვიდა კლინიკაში ჩივილებით: თავბრუსხვევა, წონასწორობის დარღვევა, პერიოდულად გონების დაბინდვა, ყურებში შუილი, სიმძიმის შეგრძნება გულის არეში. ობიექტურად: მაჯა რიტმული 35-40 წუთში, გულის ტონები მოყრუებული, საზღვრები გადიდებული მარცხნივ, არტერიული წნევა 180/95 „mmHg“. ეკგ - მარცხენა ტიპის. ეკგ-ზე გამოსახულია წინაგულოვანი „P“ კბილებიც და პარკუჭოვანი დეფორმირებული „QRST“ კომპლექსები. „P“ კბილებსა და „QRST“ კომპლექსების რაოდენობა სხვადასხვაა („P“ კბილების სიხშირე მეტია). „RR“ ინტერვალებიც და „PP“ ინტერვალებიც თანაბარია. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან აირჩიეთ შესაბამისი პათოლოგია:
ა) ჰიპერტონიული დაავადება;
ბ) ვენკებახის II ტიპის „AV“ ბლოკადა;
გ) სრული ავ ბლოკადა;
დ) ინტერფერენციაცია დისოციაციით;
ე) პარასისტოლია.
g
142
142. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი იწვევს არაინფარქტისეული „Q“ კბილის გაჩენას III და „aVF“ განხრებში?
ა) მწვავე ფილტვისმიერი გული;
ბ) აორტული ნაკლოვანება;
გ) ექსუდაციური პერიკარდიტი;
დ) დიაფრაგმის თიაქარი;
ე) სტაბილური სტენოკარდია.
a
143
143. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია გულის რუპტურის ყველაზე სარწმუნო ნიშანი?
ა) პულსის გაქრობა;
ბ) წნევის დაცემა;
გ) ტონების გაქრობა;
დ) გულის მექანიკური და ბიოელექტრული პროცესების დისოციაცია;
ე) სისტოლური შუილი.
d
144
144. ქვემოთ ჩამოთვლილი პათოლოგიებიდან რომელი იწვევს ყველაზე მდგრად და მკვეთრ ბრადიკარდიას?
ა) სინუსის კვანძის გამოთიშვა;
ბ) სინოაურიკულური ბლოკადა;
გ) სრული ავ ბლოკადა;
დ) კვანძოვანი რიტმი;
ე) წინაგულების თრთოლვა.
g
145
145. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან როდისაა კარდიომეგალია უფრო მკვეთრად გამოხატული?
ა) აორტული მანკის დროს;
ბ) მიტრალური ნაკლოვანების დროს;
გ) დილატაციური კარდიომიოპათიის დროს;
დ) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიის დროს;
ე) რესტრიქციული კარდიომიოპათიის დროს.
g
146
146. არტერიული ჰიპერტენზიის მკურნალობაში ბეტა-ადრენობლოკატორების გამოყენების მიზანშეწონილობა განპირობებულია:
ა) ანგინოტენზინ I-ის ანგინოტენზის II-ში გარდაქმნის ბლოკირებით;
ბ) გულის განდევნის მოცულობის შემცირებით;
გ) ცირკულირებადი სისხლის მოცულობის შემცირებით;
დ) რენინის სეკრეციის შემცირებით;
ე) კატექოლამინების სეკრეციის ბლოკირებით.
b
147
147. პაციენტს აღენიშნება ძლიერი ტკივილი მკერდის ძვლის უკან, ტაქიკარდია, ქოშინი, პროფუზული ოფლიანობა. ტკივილი გადაეცემა მხრებში და ბეჭებში და თანდათან მიგრირებს წელში, მენჯის არესა და ქვედა კიდურებში. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ბ) მწვავე პანკრეატიტი;
გ) მწვავე ქოლეცისტიტი;
დ) აორტის განშრევებადი ანევრიზმა;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტისწინა მდგომარეობა.
d
148
148. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელია გულის ინფარქტის ყველაზე ხშირი და ადრეული გართულება?
ა) კარდიოგენული შოკი;
ბ) გულის ნაკლოვანება;
გ) ბლოკადა;
დ) დრესლერის სინდრომი;
ე) არითმია.
e
149
149. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი ეკგ ცვლილებები არ არის დამახასიათებელი სტენოკარდიისთვის?
ა) ცვლილებები ყოველთვის არ აღინიშნება;
ბ) „ST” სეგმენტის ცდომა;
გ) იშემიური „T“ კბილი;
დ) პათოლოგიური „Q“ კბილი;
ე) უარყოფითი „T“ კბილი.
d
150
150. რა არ არის დამახასიათებელი დრესლერის სინდრომისთვის?
ა) პერიკარდიტი;
ბ) პლევრიტი;
გ) პერიტონიტი;
დ) პნევმონია;
ე) ცხელება.
g
151
151. მიოკარდიუმის მწვავე ინფარქტის დროს ელექტროკარდიოგრამაზე არ აღინიშნება:
ა) „ST“ სეგმენტის ელევაციისა;
ბ) წინა კედლის ინფარქტის დროს I, „aVL“ და გულმკერდის განხრებში „ST“ სეგმენტის ელევაციისა, ხოლო III და „aVF“ განხრებში დეპრესიისა;
გ) პათოლოგიური „Q“ კბილისა;
დ) უკანა კედლის ინფარქტის დროს „ST“ სეგმენტის ელევაციისა III და „aVF“ განხრებში და დეპრესიისა I, „aVL“ და გულმკერდის განხრებში;
ე) გუმბათისებრი „ST“ სეგმენტისა.
g
152
152. ქვემოთ ჩამოთვლილი ანტიარიტმიული პრეპარატების კლასებიდან რომელია მემბრანომასტაბილიზირებელი?
ა) I კლასის;
ბ) II კლასის;
გ) III კლასის;
დ) IV კლასის;
ე) III და IV კლასის;
a
153
153. პაციენტს აწუხებს დისკომფორტის შეგრძნება გულის არეში, აღნიშნავს გულის შეფრთხიალების შეგრძნებას, თითქოს მის შემობრუნებას, ჩავარდნას. ეკგ-ზე პერიოდულად აღინიშნება: მაღალამპლიტუდიანი, გაფართოებული, დეფორმირებული „QRS“ კომპლექსი, რომელიც გადადის „T“ კბილში „ST“ სეგმენტის გარეშე. „T“ კბილი მიმართულია „QRS“ კომპლექსის დისკორდანტულია. ქვემოთჩამოთვლილთაგან რომელი შეესაბამება აღნიშნულ ცვლილებებს?
ა) სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომი;
ბ) პარკუჭოვანი ექსტრასისტოლია;
გ) პაროქსიზმული ტაქიკარდია;
დ) სინუსური არიტმია;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
b
154
154. ფილტვისმიერი გული არ ვითარდება:
ა) ბრონქული ასთმის შედეგად;
ბ) კიფოსკოლიოზის შედეგად;
გ) მიტრალური სტენოზის შედეგად;
დ) ფილტვის არტერიის ემბოლიის შემთხვევაში;
ე) ტუბერკულოზის შედეგად.
g
155
155. ფლინტის შუილი დამახასიათებელია:
ა) მიტრალური სარქვლის ნაკლოვანებისთვის;
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის;
გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის;
დ) აორტის სტენოზისთვის;
ე) მიტრალური სტენოზისთვის.
g
156
156. ადამს-სტოქსის სინკოპეს (სინდრომის) მიზეზია:
ა) ტკივილი;
ბ) ფილტვის არტერიის ემბოლია;
გ) გულყრა;
დ) ორთოსტატიკა;
ე) სრული "AV" ბლოკი.
e
157
157. პულსური წნევის გაზრდა დამახასიათებელია:
ა) მიტრალური რეგურგიტაცისთვის;
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის;
გ) აორტის რეგურგიტაცისთვის;
დ) აორტის სტენოზისთვის;
ე) მიტრალური სტენოზისთვის.
g
158
158. ორთოსტატიკური ჰიპოტენზიას არ იწვევს:
ა) დიურეტიკების ხმარების შედეგად განვითარებულმა ჰიპოვოლემია;
ბ) კალციუმის ანტაგონისტები;
გ) ნიტრატები;
დ) ალფა-ადრენობლოკატორები
ე) საგულე გლიკოზიდები.
e
159
159. ფილტვის არტერიის ჰიპერტენზიისთვის დამახასიათებელი აკუსტიკური ფენომენია:
ა) კისრის ვენური შუილი;
ბ) პულმონური "S2" ("P2") აქცენტუაცია;
გ) ოსტინ–ფლინტის შუილი;
დ) აორტული "S2" ("P2") აქცენტუაცია;
ე) პათოლოგიური "S3".
b
160
160. მეორე ტონის ("S2") პარადოქსული გახლეჩის ყველაზე ხშირი მიზეზია:
ა) წინაგულთაშუა ძგიდის დეფექტი;
ბ) მარჯვენა პარკუჭის უკმარისობა;
გ) მიტრალური რეგურგიტაცია;
დ) ჰისის კონის მარჯვენა ფეხის ბლოკადა;
ე) ჰისის კონის მარცხენა ფეხის ბლოკადა.
e
