Cardiology 161 - 269 Flashcards
1
Q
- მწვავე პერიკარდიტისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) “ ST”-სეგენტის ელევაცია;
ბ) ლეიკოციტოზი;
გ) პათოლოგიური “Q” კბილი;
დ) “T” კბილის ინვერსია;
ე) პერიკარდიუმის ხახუნი.
A
g
2
Q
- როტის ლაქების განვითარების ადგილია:
ა) რეტინა;
ბ) მუცლის ზედაპირი;
გ) გულმკერდი;
დ) სახე;
ე) ხელის თითების ბოლოები.
A
a
3
Q
- ოსლერის კვანძების წარმოქმნა შესაძლებელია:
ა) რეინოს დაავადების დროს;
ბ) აორტიტის დროს;
გ) ტაკაიასუს დაავადების დროს;
დ) მწვავე ბაქტერიული ენდოკარდიტის დროს.
A
დ
4
Q
- გულის რადიოიზოტოპური გამოკვლევის არ გამოიყენება:
ა) პარკუჭის ფუნქციის შეფასებისთვის;
ბ) მიოკარდიუმის იშემიის დეტექციისთვის;
გ) მიტრალური ხვრელის შეფასებისთვის;
დ) პარკუჭის კედლის მოძრაობის შეფასებისთვის;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტის დეტექციისთვის.
A
გ
5
Q
- ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ შეესაბამება არასტაბილურ სტენოკარდიას?
ა) 64 წლის მამაკაცი, რომელსაც ანამნეზში აღენიშნებოდა სტენოკარდია, მიყვანილი იქნა გადაუდებელი დახმარების განყოფილებაში გახანგრძლივებული ტკივილით გულმკერდის არეში და იშემიური ცვლილებებით ეკგ-ზე, მაგრამ გამოირიცხა მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ბ) 70 წლის მამაკაცი, რომელსაც ანამნეზით სტენოკარდიული ტკივილი უნვითარდებოდა 2 კმ-ის გავლის შემდეგ, ამჟამად ტკივილი ეწყება 500 მ-ს გავლის შემდეგ;
გ) 33 წლის მამაკაცი რომელსაც განუვითარდა სტენოკარდია მოსვენებულ მდგომარეობაში;
დ) 58 წლის ქალი, რომელსაც უკანასკნელ პერიოდში განუვითარდა სტენოკარდიული ტკივილები 3-ჯერ კვირაში დატვირთვის დროს;
ე) 53 წლის მამაკაცი სტენოკარდიის 4 წლიანი ანამნეზით, რომელსაც ნიტროგლიცერინი ტკივილს არ უხსნის.
A
დ
6
Q
- არტერიული ჰიპერტენზია იწვევს:
ა) ფილტვისმიერ გულს;
ბ) შეგუბებით გულის უკმარისობას გულის გადიდების გარეშე;
გ) სუბპულმონურ სტენოზს;
დ) მიტრალურ და აორტალურ სტენოზს;
ე) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიას.
A
ე
7
Q
- ფილტვების შეშუპება არ არის დამახასიათებელი:
ა) ჰიპერტონული კრიზისთვის;
ბ) მიოკარდიუმის ინფარქტისთვის;
გ) მიტრალური სტენოზისთვის;
დ) დილატაციური კარდიომიოპათიისთვის;
ე) ფილტვისმიერი გულისთვის.
A
ე
8
Q
- სისტოლური ტკაცუნის ტონი დამახასიათებელია:
ა) მიტრალური რეგურგიტაციისთვის;
ბ) მიტრალური პროლაფსისთვის;
გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის;
დ) აორტის სტენოზისთვის;
ე) მიტრალური სტენოზისათვის.
A
ბ
9
Q
- 46 წლის ქალი უჩივის ტკივილს გულმკერდის არეში. ტკივილი ლოკალიზდება გულმკერდის ზედა მარცხენა ნაწილში და მტკივნეულია შეხებით. ტკივილი ასევე ძლიერდება მძიმე საგნის აწევისას. ტკივილის მიზეზი არის:
ა) სტენოკარდია;
ბ) ოსტეოქონდროზი;
გ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსი;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი;
ე) ძვალ-კუნთოვანი ტკივილი
A
ე
10
Q
- მიტრალური სარქვლის გაღების ხმიანობა („open snap”) დამახასიათებელია:
ა) მიტრალური რეგურგიტაციისთვის;
ბ) მიტრალური სარქვლის პროლაფსისთვის;
გ) აორტის რეგურგიტაციისთვის;
დ) აორტის სტენოზისთვის;
ე) მიტრალური სტენოზისთვის
A
ე
11
Q
- ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რომელი არ არის მეორადი ჰიპერტენზიის მიზეზი?
ა) ინტრაკრანიალური წნევის შემცირება;
ბ) კუშინგის სინდრომი;
გ) კონის სინდრომი;
დ) ფეოქრომოციტომა;
ე) აორტის კოარქტაცია.
A
ა
12
Q
- 35 წლის მამაკაცი უჩივის ტკივილს მარჯვენა ფერდქვეშა მიდამოში. პაციენტს აღენიშნება ქვემო კიდურების შეშუპება, ასციტი და მოპულსირე ღვიძლი. მკერდის ძვლის გასწრივ მარცხენა მხარეს აუსკულტაციით მოისმინება ჰოლოსისტოლური შუილი. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) აორტის რეგურგიტაცია;
ბ) მიტრალური სტენოზი;
გ) მიტრალური რეგურგიტაცია;
დ) სამკარიანი სარქვლის რეგურგიტაცია;
ე) აორტის სტენოზი.
A
დ
13
Q
- ტაკაიასუს დაავადებისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) სხივის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა;
ბ) მუხლქვეშა არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა;
გ) ზედაპირულ საფეთქლის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა;
დ) საძილე არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა;
ე) მხრის არტერიაზე პულსის შესუსტება/გაქრობა.
A
ბ
14
Q
- რომელი ტიპის შუილია დამახასიათებელი პარკუჭთაშუა ძგიდის დეფექტის დროს?
ა) სისტოლურ-დიასტოლური;
ბ) ჰოლოსისტოლური;
გ) შუა დიასტოლური;
დ) დეკრეშჩენდოს ტიპის დიასტოლური;
ე) გვიანი სისტოლური.
A
ბ
15
Q
- 68 წლის მამაკაცი, შაქრიანი დიაბეტით, პერიფერიული სისხძარღვების პათოლოგიით, ზომიერი ჰიპერტენზიითა და თირკმლების უკმარისობით, ბოლო კვირების განმავლობაში უჩივის არტერიული წნევის მნიშვნელოვან მატებას. ფიზიკური გამოკვლევისას მისი მდგომარეობა წინა გამოკვლევებთან შედარებისას უცვლელია, გარდა დიასტოლური შუილის გაჩენისა ეპიგასტრიუმის მიდამოში, რომელიც გადაეცემა მარცხნივ. ლაბორატორიული მონაცემები ასევე უცვლელია, გარდა ჰიპოკალემიისა. რა არის ამ პაციენტის სავარაუდო დიაგნოზი?
ა) თირკმლის არტერიის სტენოზი;
ბ) თირეოტოქსიკოზი;
გ) ფეოქრომოციტომა;
დ) კუშინგის დაავადება;
ე) პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმი.
A
ა
16
Q
- სინკოპე არ არის დამახასიათებელი:
ა) ფილტვისმიერი გულისთვის;
ბ) ეპილეფსიისთვის;
გ) ჰიპერტროფიული კარდიომიოპათიისთვის;
დ) დილატაციური კარდიომიოპათიისთვის;
ე) არითმიისთვის.
A
დ
17
Q
- ქორდების გაწყვეტა დამახასიათებელია:
ა) მიოკარდიუმის წინა კედლის ინფარქტისთვის;
ბ) მიტრალური საქვლის პროლაფსისთვის;
გ) მარცხენა წინგულის მიქსომისთვის;
დ) რევმატიული გენეზის მიტრალური რეგურგიტაციისთვის;
ე) მიოკარდიუმის ქვედა კედლის ინფარქტისთვის.
A
ბ
18
Q
- 46 წლის მამაკაცი ჰიპერტენზიით უჩივის მოსვენეულ მდგომარეობაში მოჭერითი ხასიათის ტკივილს გულმკერდის არეში. ეკგ-ზე აღინიშნება “ST”-სეგმენტის ტრანზიტორული აწევა. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) პრინცმეტალის სტენოკარდია;
ბ) მწვავე პერკარდიტი;
გ) მწვავე მიოკარდიუმის ინფარქტი;
დ) აორტის მწვავე განშრევება;
ე) ჰიპერტროფული კარდიომიოპათია.
A
ა
19
Q
- მაობლიტირებელი თრომბოანგიიტის გამომწვევი მიზეზია:
ა) ალკოჰოლი;
ბ) შაქრიანი დიაბეტი;
გ) ინფექცია;
დ) მწეველობა;
ე) ათეროსკლეროზი.
A
დ
20
Q
- 40 წლის ავადმყოფს მიოკარდიუმის ინფარქტის გადატანიდან ორი თვის შემდეგ განუვითარდა ტკივილები გულმკერდის არეში ჩასუნთქვის დროს. გამოკვლევით აღინიშნება პერიკარდიუმის ხახუნი როგორც სისტოლის, ისე დიასტოლის პერიოდში. ეკგ-ზე ჩანს “ST” სეგმენტის აწევა ყველა განხრაში. სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მწვავე პერიკარდიტი;
ბ) გულის შეგუბებითი უკმარისობა;
გ) დრესლერის სინდრომი;
დ) კონსტრიქციული პერიკარდიტი;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი.
A
გ
21
Q
- პრინცმეტალის სტენოკარდიის საუკეთესო სამკურნალო საშუალებაა:
ა) ასპირინი;
ბ) კორონაროანგიოპლასტიკა;
გ) ნიფედიპინი;
დ) პროპრანოლოლი;
ე) კაპტოპრილი.
A
გ
22
Q
- რეინოს ფენომენისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) დაბუჟება;
ბ) სიწითლე;
გ) ციანოზი;
დ) სიფერმკრთალე;
ე) ტკივილი.
A
ე
23
Q
- 24 წლის, 4 თვის ორსული ქალი მოთავსდა კლინიკაში ჩივილებით ჰაერის უკმარისობაზე, ორტოპნოეზე და გულის ფრიალზე. ფიზიკური გამოკვლევით: პულსი 125 წუთში, არარეგულარული; სუნთქვის სიხშირე – 20 წუთში; არტერიული წნევა 90/60 „mmHg“. საუღლე ვენა მნიშვნელოვნად გაფართოებული, გამოხატული “a” ტალღით. ფილტვების ქვემო წილებში ორივე მხარეს მოიმინება სველი ხიხინი. გულის აუსკულტაციით გაძლიერებული პირველი ტონი, მეორე ტონის აქცენტი ფილტვის არტერიაზე. ორკარიანი სარქველის გაღების ხმიანობა და პანდიასტოლური შუილი. ეკგ-ზე აღინიშნება მოციმციმე არითმია და მარჯვენა პარკუჭის ჰიპერტროფია. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) წინაგულთა ძგიდის დეფექტი;
ბ) ბოტალის სადინრის შეუხორცებლობა;
გ) სამკარიანი სარქვლის სტენოზი;
დ) მიტრალური სტენოზი;
ე) აორტის რეგურგიტაცია.
A
დ
24
Q
- 45 წლის მამაკაცი 15 წელია დაავადებული ქრონიკული ალკოჰოლიზმით. ამჟამად მას განუვითარდა ქვემო კიდურების შეშუპება და
ორთოპნოე. ექოკარდიოგრაფიულად აღინიშნება ოთხივე კამერის დილატაცია. საფიქრელია, რომ მას აქვს:
ა) მიოკარდიტი;
ბ) დილატაციური კარდომიოპათია;
გ) მიოკარდიუმის ცხიმოვანი გადაგვარება;
დ) ამილოიდოზი;
ე) ღვიძლის ციროზი.
A
ბ
25
Q
- სეპტიკური შოკისთვის არ არის დამახასიათებელი:
ა) გაზრდილი წუთმოცულობა;
ბ) გონების დაბინდვა;
გ) ჰიპოტენზია;
დ) შარდის გამოყოფის შემცირება;
ე) ცივი კიდურები.
A
ე
26
Q
- 73 წლის ქალი, შაქრიანი დიაბეტის 10 წლიანი ანამნეზით, მოთავსებული იქნა კლინიკაში ტკივილით გულმკერდის არეში, არტერიული წნევით 70/30 მმ „mmHg“ და ნახევრად კომატოზურ მდგომარეობაში. ეკგ-ზე აღინიშნება მიოკარდიუმის ინფარქტის სურათი „Q“ კბილებით. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული სისხდენით;
ბ) ჰიპერგლიკემიური კომა;
გ) ჰიპოგლიკემიური კომა;
დ) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული კარდიოგენური შოკით;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტი გართულებული თავის ტვინში სისხლის მიმოქცევის მოშლით.
A
დ
27
Q
- 59 წლის მამაკაცი გადატანილი მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდეგ გადიოდა რეაბილიტაციურ მკურნალობას ბინაზე. უეცრად მას განუვითარდა ძლიერი ტკივილი გულმკერდის არეში, რომელიც ძლიერდება ღრმა ჩასუნთქვისას. ქვემოთ ჩამოთვლილთაგან რას გამოიყენებთ ტკივილის მოსახსნელად?
ა) ნიტროგლიცერინს;
ბ) კორტიკოსტეროიდს;
გ) ჰეპარინს;
დ) ლიდოკაინს;
ე) არასტეროიდულ ანთების საწინააღმდეგო საშუალებებს
A
ე
28
Q
- შაქრიანი დიაბეტით დაავადებულ 55 წლის მამაკაცს აღენიშნება ხანგამოშვებითი ტკივილი (კოჭლობა) დუნდულოებისა და ბარძაყის მიდამოში. პაციენტი უჩივის ასევე იმპოტენციას. გამოკვლევით ბარძაყის არტრიაზე პულსი არ ისინჯება. თქვენი სავარაუდო დიაგნოზია:
ა) ლერიშის სინდრომი;
ბ) რეინოს ფენომენი;
გ) მაობლიტირებელი თრომბოანგიიტი;
დ) ბარძაყის არტერიის თრომბოზი;
ე) ტაკაიასუს დაავადება.
A
ა
29
Q
- კონსტრიქციული პერიკარდიტი ხასიათდება ისეთი სიმპტომებით, რომლებიც მოითხოვს დიფერენციული დიაგნოზის გატარებას:
ა) ჰიპერტროფიულ კარდიომიოპათიასთან;
ბ) ინფექციურ მიოკარდიტთან;
გ) ინფექსიურ ენდოკარდიტთან;
დ) რესტრიქციულ კარდიომიოპათიასთან;
ე) დილატაციურ კარდიომიოპათიასთან.
A
დ
30
Q
- ჰიპერტონული კრიზის ფონზე განვითარებული ფილტვების შეშუპების სამკურნალოდ არ გამოიყენება:
ა) სუბლინგვალური კალციუმის არხის ბლოკერი;
ბ) ინტრავენურად ნიტროგლიცერინი;
გ) ინტრავენურად ნატრიუმის ნიტროპრუსიდი;
დ) ინტრავენურად ფუროსმიდი;
ე) ნიღბით ადექვატური ოქსიგენაცია.
A
ა
31
Q
- რომელი არ განეკუთვნება არტერიული ჰიპერტენზიის განვითარებაში მონაწილე ვაზოპრესულ ჰორმონებს:
ა) ენდოთელინი;
ბ) ანგიოტენზინ II;
გ) ნატრიურეზული პეპტიდები;
დ) რენინი;
ე) ვაზოპრესინი.
A
გ
32
Q
- ჩამოთვლილთაგან რომელს არ გააჩნია სისხლის წნევის მაჩვენებლებზე ზეგავლენა:
ა) 30 წუთით ადრე საკვების, ყავის, ალკოჰოლის მიღებას;
ბ) წნევის გაზომვამდე ფიზიკურ დატვირთვას;
გ) დაცლილ შარდის ბუშტს;
დ) ფსიქოემოციურ სტრესს;
ე) წნევის გაზომვამდე თამბაქოს მოწევას.
A
გ
33
Q
- ჩამოთვლილი სიმპტომებიდან/ნიშნებიდან, რომელია პირველადი ჰიპერალდოსტერონიზმის ძირითადი კლინიკურ-პათოგენეზური ნიშანი:
ა) პოლიურია;
ბ) პოლიდიფსია;
გ) ჰიპოკალემია;
დ) თავის ტკივილი;
ე) მიალგია.
A
გ
34
Q
- ალფა-ადრენომაბლოკირებელი პრეპარატები არ გამოიყენება:
ა) მაღალი საერთო პერიფერიული წინააღმდეგობის შემთხვევაში;
ბ) დისლიპიდემიის შემთხვევაში;
გ) ხანდაზმულებში;
დ) შაქრიანი დიაბეტის დროს;
ე) წინამდებარე ჯირკვლის ადენომის შემთხვევაში.
A
გ
35
Q
- ჩამოთვლილი ანტიჰიპერტენზიული საშუალებებიდან რომელია შერჩევის (არჩევის) პრეპარატი ფილტვების ობსტრუქციული დაავადებების კომპრბიდობის დროს:
ა) დიურეზული საშუალებები;
ბ) ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორები;
გ) ბეტა-ადრენობლოკატორები;
დ) ანგიოტენზინ II-ის რეცეპტორების მაბლოკირებელი საშუალებები
A
ა
36
Q
- ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორის დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
ა) დიაბეტური ნეფროპათიის დროს;
ბ) გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს;
გ) ჰიპერკალემიის დროს;
დ) მარცხენა პარკუჭის დისფუნქციის დროს;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობის დროს
A
გ
37
Q
- ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
ა) სტენოკარდიის დროს;
ბ) ტაქიარითმიების დროს;
გ) მიოკარდიუმის ინფარქტის შემდგომი მდგომარეობის დროს;
დ) ორსულობის დროს;
ე) II-III ხარისხის ავ-ბლოკადის დროს.
A
ე
38
Q
- დიურეზული საშუალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია:
ა) გულის ქრონიკული უკმარისობის დროს;
ბ) შაქრიანი დიაბეტის დროს;
გ) პოდაგრის დროს;
დ) სისტოლური არტერიული ჰიპერტენზიის შემთხვევაში;
ე) ხანდაზმულებში.
A
გ
39
Q
- კალციუმის ანტაგონისტ ნიფედიპინის დანიშვნის უკუჩვენებაა, როცა არტერიული ჰიპერტენზია შერწყმულია:
ა) სტენოკარდიასთან;
ბ) ბრონქოობსტრუქციულ დაავადებებთან;
გ) აორტის სტენოზთან;
დ) ჰიპერურიკემიასთან;
ე) მარცხენა პარკუჭის დიასტოლურ დისფუნქციასთან
A
გ
40
Q
- ჰიპერტენზიის მკურნალობის მიზნით ვერაპამილის ან დილთიაზემის დანიშვნა მიზანშეწონილია მხოლოდ მაშინ, როცა არტერიული ჰიპერტენზია შერწყმულია:
ა) პარკუჭზედა არითმიებთან;
ბ) სინუსის კვანძის სისუსტის სინდრომთან;
გ) გულის ბლოკადასთან;
დ) გულის უკმარისობასთან;
ე) ღვიძლის უკმარისობასთან.
A
ა
41
Q
- კალციუმის ნელი არხების მაბლოკირებელი საშალებების დანიშვნა უკუნაჩვენებია, როცა არტერიული ჰიპერტენზია შერწყმულია:
ა) დისლიპიდემიასთან;
ბ) ჰიპერგლიკემიასთან;
გ) ბრონქოობსტრუქციულ დაავადებებთან;
დ) რეინოს სინდრომთან;
ე) მიოკარდიუმის ინფარქტთან/არასტაბილურ სტენოკარდიასთან
A
ე
42
Q
- ბეტა-ადრენომაბლოკირებელი საშუალებების ანტიჰიპერტენზიული მოქმედება არ უკავშირდება:
ა) გულის ბეტა 1 - ადრენორეცეპტორების ბლოკადას;
ბ) რენინის სეკრეციის შემცირებას;
გ) ვაზოდილატაციური პროსტაგლანდინების სინთეზის გაზრდას;
დ) წინაგულის ნატრიურეზული ფაქტორის სეკრეციის შემცირე
A
დ
43
Q
- ანგიოტენზინ-მაკონვერტირებელი ფერმენტის ინჰიბიტორების არ გამოიყენება, თუ არტერიულ ჰიპერტენზიის და:
ა) მარცხენა პარკუჭის ჰიპერტროფიის დროს;
ბ) ჰიპერგლიკემიის, ჰიპერურიკემიის, ჰიპერლიპიდემიის დროს;
გ) ანამნეზში მიოკარდიუმის ინფარქტის დროს;
დ) გულის უკმარისობის დროს;
ე) ორსულობის დროს.
A
ე
