Ergonomia - pozycje pracy Flashcards
pozycja siedząca jest najbardziej korzystna, ponieważ charakteryzuje się:
- najlepszą koordynacją ruchowo-dynamiczną kończyn, szczególnie górnych,
- odciążeniem układu krwionośnego,
- wysoką stabilnością tułowia,
- odciążeniem kończyn dolnych.
Wysokość siedzenia lekarza
względem podłogi powinna być taka, aby kąt zawarty między linią tułowia i udami wynosił mniej więcej 105. Takie ułożenie ud względem tułowia zachowuje lordozę lędźwiową.
Płaszczyzna Frankfurcka
jest to linia łącząca pkt. będący najwyższym punktem otworu słuchowego zewnętrznego z najniższym punktem krawędzi oczodołu.
W pozycji kontrolującej palce płaszczyzna ta jest nachylona o około 30 natomiast linia wzroku o około 80, a głowa będzie pochylona do przodu o ten sam kąt, co płaszczyzna.
Barki operatora
Mięśnie naramienne powinny być zrelaksowane. Linia łącząca prawy i lewy staw ramieniowy jest prostopadła do linii pośrodkowej ciała
Ramiona operatora
Luźno opuszczone wzdłuż osi pionowej tułowia i przywiedzione.
Przedramiona operatora
Uniesione od 30-60 od linii poziomej tak, aby palce znajdowały się w odległości najbardziej ostrego widzenia.
Tulow operatora
Oś długa tułowia jest pionowa, w dopuszczalnej tolerancji pochylenia 10 do przodu.
Uda operatora
Rozchylone, każde mniej więcej około 30 od linii pośrodkowej ciała
Golenie operatora
Ułożone pionowo, prostopadle do podłogi. Goleń nie powinna przesuwać się więcej niż o 30 do przodu w stosunku do pionu podczas operowania przez stopę sterownikiem nożnym.
Stopy operatora
Ułożone całą powierzchnią na podłodze.
Pozycja asysty
Asysta siedzi na krzesełku w pozycji godziny 3.00, najbliżej pacjenta tak, że jej uda są równoległe do linii uszno- ramiennej pacjenta.
Uda asysty powinny być mniej więcej w jednej płaszczyźnie z twarzą pacjenta, jak najbliżej jego lewego ramienia.
Wysokosc asysty
Wysokość siedzenia asysty w stosunku do wysokości siedzenia lekarza powinna być taka, że linia jej wzroku jest o 15-20 cm powyżej linii wzroku lekarza. Taka wysokość pozwala asyście na pełną kontrolę wizualną pola zabiegowego.
Pozycja leżąca spoczynkowa - generalny opis:
Pozycja leżąca spoczynkowa to taka, gdzie nos pacjenta jest w jednej linii z jego kolanami.
Pozycja ta z punktu widzenia fizjologii jest najbardziej korzystna, gdyż występuje jednakowa wartość ciśnienia krwi we wszystkich częściach organizmu oraz odciążenie mięśni tułowia i kończyn dzięki wielopunktowemu, pełnemu podparciu ciała.
W pozycji leżącej spoczynkowej u pacjenta następuje naturalne zamknięcie gardła przez podniebienie miękkie i nasadę języka, czego nie stwierdza się w pozycji siedzącej.
Przeciwwskazania do przeprowadzenia zabiegów stomatologicznych w pozycji leżącej z uwagi na stan pacjenta:(9)
• Ciąża (szczególnie zaawansowana), • znaczna otyłość, • lękliwość, • niedrożność nosa, • zaawansowany wiek, • wysokie ciśnienie, - choroby kręgosłupa (szczególnie odcinka szyjnego), • małe dzieci, • niechęć pacjenta, wyraźny brak jego zgody na przyjęcie pozycji leżącej.
Wady pracy przy siedzacym pacjencie:(7)
- Skręcenie kręgosłupa w prawo
- Napięcie mięśni rąk
- Zastój krwi w miednicy i kończynach dolnych
- Praca w torze oddechowym pacjenta
- Przeciążenie prawego stawu biodrowego
- Przeciążenie prawej stopy i stawu skokowego
- Pochylenie i skręcenie kręgosłupa w prawo
Pracując metodą solo przy leżącym pacjencie, bardzo trudne a czasami niemożliwe do wykonania są następujące zabiegi(5)
- akowanie bruzd
- skaling ultradzwiekowy
- piaskowanie zebow
- zabiegi chirurgiczne
- opracowywanie ubytkow i szlifowanie zebow pod korony
Pracując metodą solo przy leżącym pacjencie można przeprowadzić następujące zabiegi(6)
- oczyszczanie mechaniczne zebow
- skaling naddziaslowy z uzyciem narzedzi recznych
- kontaktowe fluorkowanie zebow
- wypelnienie ubytkow
- leczenie endodontyczne
- opracowanie ubytkow bez koniecznosci uzycia turbiny
Praca na 4 rece - podzial obowiazkow
Lekarz-> skupia się na jamie ustnejpacjenta Asystentka-> jest odpowiedzialna za: Przygotowanie gabinetu Dezynfekcję i sterylizację Przygotowanie pacjenta Asystowanie podczas zabiegu
Asystentka pracując w swojej strefie wykonuje należące do niej czynności następujących podstrefach :
PODSTREFA I: praca w jamie ustnej pacjenta oraz przekazywanie materiałów i instrumentów w strefie transferowej;
PODSTREFA II: to strefa statyczna (dostęp manualny do konsoli asystentki, materiałów, instrumentarium, aparatury pomocniczej);
PODSTREFA III: na przedłużeniu 3:00, gdzie powinien znajdować się zlew, miejsce na zużyte instrumenty, materiały protetyczne i źródło wody do ich przygotowania.
Zasady ergonomicznej pozycji - praca na 4 rece
Lekarz* uda równolegle do podłogi
* stopy płasko na podłodze
* plecy i szyja wyprostowane
* przedramiona równolegle do podłogi
Asystentka * postawa wyprostowana
* stopy oparte o „podnóżek” krzesła
* 10-15 cm wyżej niż lekarz
Zalety pozycji lezacej dla pacjenta(7)
- pacjent jest ułożony w najbardziej korzystnej i wygodnej pozycji, zajmując położenie centralne
- Jest rozluźniony, mniej zdenerwowany
- Łatwiej znosi bolesne zabiegi
- Na całej długości ciało jest podparte w 16-20 punktach, następuje równomierny rozkład ciężaru ciała
- Ma mniejszą możliwość zachłyśnięcia się czy utraty przytomności
- Pacjent znajdujący się w pozycji leżącej jest w stanie spoczynku
- dochodzi do równomiernego rozkładu ciśnienia krwi między głową i sercem, co ma istotne znaczenie przede wszystkim w znieczuleniu ogólnym
Wady pozycji lezacej pacjenta
Płyny, chłodziwo, cząstki amalgamatu i innych wypełnień stałych, zębiny, kamienia i innych mogą być zaaspirowane do dróg oddechowych łatwiej niż w przypadku kiedy pacjent znajduje się w pozycji siedzącej.
Wykwalifikowana asysta jednak tak operuje końcówkami ssaka że płyny czy ciała obce nie maja prawa dostać się do dróg oddechowych
Główne zasady przekazywania instrumentów do rąk stomatologa są następujące:(5)
odpowiednia kolejność, odpowiednia technika, maksymalne zaoszczędzenie czasu, minimalne ruchy gałek ocznych, minimalne obciążenie układu kostno mięśniowego.
Pozycje w pracy na 6 rak
Pozycje pacjenta, lekarza i pierwszej asystentki pozostają identyczne jak w technice pracy na 4 ręce.
Druga asystentka znajduje się zwykle w pozycji 9:00 – 10:00.
Przyjmując w gabinecie stomatologicznym pacjentów w podeszłym wieku należy zwrócić uwagę na kilka ważnych aspektów(4)
- pozycja leżąca jest dla tych pacjentów bardziej męcząca i dlatego rzadko wyrażają na nią zgodą;
- pacjenci starsi nie tolerują znacznego odchylenia głowy do tyłu;
- nie radzą sobie ze znaczną ilością wody w ustach;
mogą czuć się zagrożeni uduszeniem, szczególnie wtedy, gdy są płasko ułożeni na fotelu;
niechętnie tolerują długie wizyty;
należy w miarę możliwości skrócić czas trwania wizyt, a zwiększyć ich ilość; - pacjenci w podeszłym wieku są często przyzwyczajeni do przepłukiwania ust, co przerywa i wydłuża leczenie;
starsi pacjenci muszą być przekonani o konieczności leczenia i tylko wtedy wyrażają na nie zgodę.
