Antybiotyki beta-laktamowe, glikopeptydowy i lipopeptydowe + aminoglikozydy Flashcards
Zastosowanie penicylin półsyntetycznych przeciwgronkowcowych
W infekcjach wywołanych przez gronkowce wytwarzające beta-laktamazy, wrażliwe paciorkowce.
Listeria sp., MRSA i enterokoki wykazują oporność
Penicyliny półsyntetyczne przeciwgronkowcowe
Oksacylina, kloksacylina (jedyna dostępna w Polsce), flukloksacylina, dikloksacylina
Aminopenicyliny
Półsyntetyczne, szerokie spektrum - g+ (zakres jak benzylopenicylina), g- (rodzaj Neisseria, haemophilus, rodzina Enterobacteriacae niewytwarzajaca b-laktamaz)
Doustnie, domięśniowo, dożylnie
Mało toksyczne (tez w ciąży), rzadziej ciężkie reakcje uczuleniowe, mogą powodować dysbakteriozy, mogą podowowac osutki plamowo-grudkowe (u 5-10%, cześciej u osób z hiperurykemia leczonych allopurynolemoraz CLL, typowo po podaniu amoksycyliny choremu z mononukleoza)
Amoksycylina
1 ostre zap zatok 2 zap ucha środkowego 3 paciorkowcowe zap gardła 4 pozaszpitalne zap płuc 5 eradykacja Helicobacter (wraz z metronidazolem lub klarytromycyna) 6 ZUM wywołane przez enterokoki 7 zaostrzenie POChP
Ampicylina
Dożylnie i doustnie (wchłanianie gorsze niż amoksycyliny, która ją w podaniach doustnych zastąpiła)
Dożylnie w leczeniu Listeria oraz entrokokow, używana często w skojarzeniu z aminoglikozydem
Występuje duży odsetek szczepów opornych wsród Escherichia coli oraz rodzajów Salmonella (-> użycie kontrowersyjne, moze spowodować wytworzeniu bezobjaowoego nosicielstwa) i Shigella
Pseudomonas, Acinetobacter, serratia, proteus, Enterobacter i Klebsiella wykazują oporność na lek
Ureidopenicyliny
Leki o bardzo szerokim zakresie działania, większa aktywność wobec g- (zwłaszcza Pśeudomonas i enterokokow -wyjątek enterococcus faecium)
Oporne chlamydie i mykoplazmy
Domięśniowo i dożylnie (często z aminoglikozydami i fluorochinolami) w leczeniu ciężkich zak szpitalnych wywołanych przez Pseudomonas i Klebsiella.
Piperacylina używana w profilaktyce w chirurgii i ginekologii
Większa toksyczność
Karboksypenicyliny
Karbenicylina (nieużywana już), tykarcylina
Tykarcylina
Karboksypenicylina, podaje sie w skojarzeniu z kwasem klawulanowym, który zwiększa aktywność wobec Xanthomonas maltophilia, H. influenze, Klebsiella sp., St. aureus, Bacteroides fragilis (ale nie wobec Pseudomonas!!!)
W leczeniu ciężkich zakażeń szpitalnych (wskazania podobne jak ureidopenicylin)
Tykarcylina + kwas klawulanowym = timentin
Kwas klawulanowy, Sulbaktam, Tazobaktam
Inhibitory beta-laktamaz
Same nie maja właściwości przeciwbakteryjnych, ale ich dodatnie do preparatu rozszerza zakres działania antybiotyku.
Najsilniej blokowane sa enzymy klasy A (u gronkowców, H. Influenze, Neisseria gonorrhoeae, Salmonella sp., Shigella sp., Escherichia coli i Klebsiella pneumoniae
Beta laktamazy klasy C nie sa silnie hamowane (pseudomonas, Serratia, Enterobacter, Citrobacter
Augmentin
Dodatek kwasu klawulanowego rozszerza spektrum amoksycyliny głownie o bakterie beztlenowe. Używany w zak GDO (2 rzut), pozaszpitalnym zap płuc, nawracajacym bakteryjnym zap gardła, ZUM (3 rzut, po ko-trymoksazolu i nitrofurantoinie) i innych
Benzylopenicylina (penicylina g)
W postaci soli sodowej lub potasowej (-> przeciążenie pacjenta Na lub K, gdy K - uwaga na niewydolność nerek lub Na - krazenia ), do stosowania dożylnego bądź domiesniowego, silnie wiąże sie z białkami osocza i dobrze penetruje do wszystkich tkanek (wyjątki: oun, ciecz wodnista oka, płód, pokarm kobiecy), t1/2 = 30 minut, musi być podawana 4-6 razy na dobę, metabolizowana do kwasu penicylojowego, wydalana przez nerki (wydalanie moze zmienjszyc probenecyd i trochę nlpz), in vitro inaktywuje aminoglikozydy (nie podawać w jednym roztworze) in vivo wykazuje z nimi działanie synegistyczne
Benzylopenicylina prokainowa
Wyłącznie domięśniowo (po omyłkowym zastosowaniu dożylnym - zespół hoigne), przed zastosowanie wskazana próba uczuleniowa (podanie testarpenu i prokainy), jest wolno rozkładana (->2dawki dobowe)
Zespół hoigne
Zaczerwienienie, wzrost ctk, niepokój, splątanie, drgawki, objawy ogniskowe z ounu, np po wstrzyknięciu benzylopenicyliny prokainowej
Zakres działania naturalnych penicylin
Paciorkowce (streptococcus pyogenes), paciorkowce hrmolizujace grupy B, C i G, wrażliwe pneumokoki, actinomyces spp., Listeria monocytogenes, Neisseria meningitidis, Treponema pallidum, Bacillus anthracis, beztlenowe: Clostridum sp., Bacteroides (bez Bacteroides fragilis)
Fenoksymetylopenicylina (penicylina v)
Kwasooporna sól penicyliny naturalnej, przeznaczona do podawania doustnego (jako jedyna naturalna) 2-4 razy na dobę, wchłanianie z pp niecałkowite, głownie w leczeniu plonicy i zakażeń GDO
Benzylopenicylina benzatynowa
Domięśniowo, powolne uwalnianie -> raz na 2-4 tygodni, rzadko, w profilaktyce choroby reumatycznej u dzieci
Działanie antybiotyków beta-laktamowych
Bakteriobójcze (wyjątek: benzylopenicylina działa bakteriostatyczne na Enterococcus faecalis). Do rozwoju aktywności wymagają wzrostu i rozmnażania sie bakterii (=nie działają w obecności leków bakteriostatycznych). Efekt działania zależy od czasu (-> stosowane 2-4 razy na dobę)
Mechanizmy oporność na antybiotyki beta-laktamowe
1 wytwarzanie beta laktamaz, 2 mutacja białek PBP (typowo MRSA, paciorkowce i enterokoki) 3 zaburzenie przedostawania sie leku do PBP (jedynie G-, bardzo ważne w przypadku Pseudomonas aeruginosa - karbapenemy dostają sie wyłącznie przez porynę oprD) 4 aktywne wypompowywanie leku z drobnoustroju
Cefamycyny
Cefoksytyna, cefotetan, cefmetazol
Większa aktywność wobec bakterii gram-
Charakterystyka cefalosporyn
Względnie odporne na działanie części beta-laktamaz, ale ESBL i KLC, cefalosporynaza AmpC oraz metalo-beta-laktamaza rozkładają większość cefalosporyn.
Nie wykazują aktywności wobec enterokokow oraz Listeria monocytogenes.
Mało toksyczne, ale więcej działań niepożądanych niż penicyliny półsyntetyczne, rzadziej uczulenie niż w przypadku penicylin.
5-10% pacjentów uczulonych na penicyliny jest rownież uczulona na cefalosporyny
Działania niepożądane cefalosporyn
1 podrażnienie i ból w miejscu wstrzyknięcia
2nefrotoksycznosc (szczególnie cefalorydyna, nasila sie przy jednoczesnym podaniu aminoglikozydow i innych nefrotoksycznych)
3 reakcja disulfiramowa (cefamandol, cefcefotetan, cefmetazol, cefoperazon, moksolaktam - zawierają pierścień metylotiotetrazolowy)
4 hipoprotrombinemia (jak wyżej)
5 dysbakteriozy
I generacja cefalosporyn
Cefadroksyl, cefazolina, cefradyna, cefpiryna, cefalotyna, cefaleksyna
Charakterystyka cefalosporyn I generacji
Silnie działają na gram+ (gronkowce - bez MRSA, paciorkowce) słabiej na gram- (Escherichia, Klebsiella, Proteus) aktywne wobec ziarenkowcow beztlenowych (z wyjątkiem Bacteroides fragilis)