Anti-Diabetica Flashcards
metformine werking
Metformine remt de glucoseproductie in de lever en verhoogt de perifere gevoeligheid voor insuline. Doordat het de insulineproductie niet stimuleert, kan het geen hypoglykemie veroorzaken.
Metformine
-Bijwerkingen
-contra indicaties
Maagdarmstoornissen treden frequent op als bijwerking, met name dunne ontlasting, soms diarree.
lactaatacidose uitlokken of verergeren.
Contra-indicaties: nierinsufficiëntie, hartfalen, chronische
hypoxemie en sepsis. onderzoeken waarbij jodiumhoudende contrastvloeistoffen worden gebruikt of electieve operaties onder algehele anesthesie.
Sulfonylureumderivaten
-kortwerkend
-langwerkend
kortwerkende SU: tolbutamide, gliclazide
langwerkende SU: glibenclamide, glimepiride
Indicatie SU derivaat
Wanneer metformine niet (meer) voldoende werkt, wordt overgegaan op combinatietherapie van metformine en een SU-derivaat (gliclazide).
Bijwerkingen sulfonylureumderivaten
Door stimulerende werking op insulinesecretie kunnen hypoglykemieën ontstaan.
Dit risico wordt verhoogd door slechte/onregelmatige voedselintake, inspanning en nierinsufficiëntie.
Bij gliclazide zijn de omzettingsproducten inactief, waardoor dit middel bij nierfunctiestoornissen gecontinueerd kan worden.
Met name niet-selectieve bètablokkers kunnen de
beginsymptomen van een hypoglykemie maskeren.
Effecten van een hypoglykemie
Behandeling van een hypoglykemie
Een daling van het bloedglucosegehalte leidt eerst (bij een waarde <4mmol/l) tot stimulatie van het adrenerge systeem, met als symptomen tachycardie, zweten, onrust en tremoren.
Wanneer de energievoorziening van de hersencellen tekortschiet, ontstaan neuroglycopene verschijnselen, zoals dysartrie, dubbelzien, hoofdpijn, concentratiestoornissen en verwardheid.
Bij verlaagd bewustzijn wordt een glucose-oplossing intraveneus gegeven of 1 mg glucagon subcutaan of intramusculair.
Interacties SU derivaten
Bètablokkers kunnen de beginsymptomen van hypoglykemie
maskeren, ook kunnen ze het herstel van de glucosespiegel na
hypoglykemie vertragen. Dit treedt vooral op bij de nietselectieve bètablokkers.
SGLT2 (sodium-glucose cotransporter 2) remmers
-namen
-werking
Canagliflozine, Dapagliflozine
SGLT2 remmers blokkeren selectief en reversibel de
natriumglucose-cotransporter 2 in de nieren. Hierdoor wordt de renale glucose reabsorptie geremd, wat leidt tot uitscheiding van glucose met de urine en een verlaging van het bloedglucose gehalte.
Indicatie SGLT2-remmer
SGLT2 remmers zijn geïndiceerd als aanvulling op dieet en lichaamsbeweging bij volwassenen met onvoldoende reguleerde diabetes mellitus type II.
SGLT2 remmers kunnen gegeven worden als monotherapie, wanneer metformine niet geschikt is vanwege intolerantie of als aanvulling op
andere bloedglucose verlagende medicatie. Tevens hebben SGLT2-remmers een gunstig effect op hart en vaatziekten en chronische nierschade.
Bijwerking SGLT2 remmer
De belangrijkste bijwerking van SGLT2 remmers is de euglycemische diabetische ketoacidose(EDKA).
Deze complicatie treedt vooral op bij patiënten die tevens een koolhydraat arm dieet volgen. Atypisch aan deze vorm van ketoacidose is dat de glucose waarden lager dan gebruikelijk
zijn (lager dan 14 mmol/l).
humanline regular(gewone insuline)
kortwerkende insuline moet 30 min voor de maaltijd worden ingespoten. De piekwerking van deze insulinen is na ongeveer
2-3 uur na injectie. De werkingsduur varieert van 6-8 uur.
Aspart (novorapid)
Snelwerkende insuline analoog met snelle resorptie doordat de insuline als mono/dimeer subcutaan terecht komt.
Snelwerkende insuline-analoog moet direct voor, tijdens of na de maaltijd worden ingespoten.
De piekwerking is na ongeveer 45-90 minuten na injectie. De werkingsduur is ongeveer 4-5 uur.
insuline glargine (Lantus)
Langwerkend insuline-analoog met een vertraagde resorptie
door vorming van subcutane microneerslagen.
Langwerkende insuline-analogen moeten tussen het
avondeten en net voor het slapen gaan ingespoten worden. De werkingsduur is circa 24 uur of langer.
Bijwerkingen insuline
De voornaamste bijwerking van insuline is het optreden van een hypoglykemie. Dit kan ontstaan door overdosering, te laat of te weinig eten, alcohol en lichamelijke inspanning.
Patiënten met een verminderde nierfunctie lopen een verhoogd risico op een hypoglykemie. De kans op ernstige hypoglykemieën is sterk vergroot indien er sprake is van hypoglycaemia unawareness.
Patiënten die al behandeld worden met insuline, kunnen een ketoacidose ontwikkelen wanneer ze te weinig insuline krijgen.
