درس ۱۴

Question 1

استغنا

Answer 1

بی‌نیازی؛ در اصطلاح، بی‌نیازی سالک از هر چیز جز خدا

Question 2

اعانت

Answer 2

یاری دادن، یاری

Question 3

افسرده

Answer 3

منجمد، سرمازده

Question 4

اکناف

Answer 4

جِ کَنف، اطراف، کناره‌ها

Question 5

اولٰی

Answer 5

شایسته؛ اولی‌تر: شایسته‌تر (با آن‌که «اولی» خود صفت تفضیلی است؛ در گذشته به آن «تر» افزوده‌اند.)

Question 6

تجرید

Answer 6

در لغت به معنای تنهایی گزیدن؛ ترک گناهان و اعراض از امور دنیوی و تقرب به خداوند؛ در اصطلاح تصوف، خالی شدن قلب سالک از آنچه جز خداست.

Question 7

تعب

Answer 7

رنج و سختی

Question 8

تفرید

Answer 8

دل خود را متوجه حق کردن، دل از علایق بریدن و خواست خود را فدای خواست ازلی کردن، فرد شمردن و یگانه دانستن خدا؛ تفرید را عطّار در معنی گم شدن عارف در معروف به کار می‌برد؛ یعنی وقتی که در توحید غرق شد، آگاهی از این گم‌شدگی را گم کند و به فراموشی سپارد.

Question 9

دعوی

Answer 9

ادعا، ادعای خواستن یا داشتن چیزی؛ معنی و دعوی دو مفهوم متقابل و متضادند. معنی، حقیقتی است که نیاز به اثبات ندارد و دعوی لافی است تهی از معنی.

Question 10

زاد

Answer 10

توشه، خوردنی و آشامیدنی که در سفر همراه می‌برند؛ سِن و سال

Question 11

سروش

Answer 11

پیام‌آور، فرشته پیام‌آور

Question 12

شگرف

Answer 12

قوی، نیرومند

Question 13

شیدا

Answer 13

عاشق، دلداده

Question 14

صدر

Answer 14

طرف بالای مجلس، جایی از اتاق و مانند آن که برای نشستن بزرگان مجلس اختصاص می‌یابد؛ مجازاً ارزش و اعتبار

Question 15

کلان

Answer 15

دارای سِن بیشتر

Question 16

گرمرو

Answer 16

مشتاق، به شتاب رونده و چالاک، کوشا

Question 17

گرده

Answer 17

قرص نان، نوعی نان

Question 18

مخاصمت

Answer 18

دشمنی، خصومت

Question 19

مصاحبت

Answer 19

همنشینی، هم‌صحبت داشتن

Question 20

مقالات

Answer 20

جِ مقالت، گفتارها، سخنان

Question 21

وادی

Answer 21

سرزمین، صحرا و بیابان