Αναλγητικά/Ναρκωτικά/Knock Out Drugs Flashcards
Ποια knock out drugs γνωρίζετε;
Χλωροφόρμιο, αιθέρα, αλοθανη, σκοπολαμινη, λοραζεπαμη, ατροπίνη, ένυδρο χλωράλη
Βενζοδιαζεπίνες και κυρίως Flunitrazepam
Κεταμινη
Αλκοόλη
Κάνναβις
LSD
Ζοπικλονη, ζολπιδενη
Αντιισταμινικά
GHB
GHB
Μπορεί να παρασκευασθεί συνθετικά εύκολα ακόμη και στο σπίτι με συνταγές από το ίντερνετ.
Υπάρχει και ενδογενές GHB (ιππόκαμπο, υποθάλαμο, βασικά γάγγλια)
Υπόλευκη σκόνη ή άχρωμο υγρό, άγευστο και άοσμο ή με ήπια οσμή καραμέλας
Κατασταλτικό, εξατμίζεται και μετατρέπεται σε σκόνη και κυκλοφορεί σε κάψουλες
Χρησιμοποιείται για πρόκληση ευφορίας, προστίθεται σε ποτα
Πρόδρομες ουσίες:γ-βουτυρολακτονη, 1,4 βουτανεδιολη
Απορ γρήγορα και η έναρξη των συμπτωμάτων αρχίζει μετά από 15 min
Χρόνος ημισείας ζωής στο αίμα μικρότερο από μια ώρα
Διάρκεια δράσης :1,5-3 ώρες συνεργεία με αλκοόλη
Ανιχνεύεται στον ορό μέχρι 8ωρες και στα ούρα μέχρι 8-12 ώρες
Άμεση λήψη βιολογικών υγρών
Σε δόση 0,5-1,5 g διεγερτικό, ευφορικο
Σε δόση μέχρι 2,5 g έξαρση του θυμικού και σεξουαλικγ διέγερση
Σε υψηλότερες δόσεις βαθύ υπνο
Αντίδοτα ηρωίνης
Ναλοξονη: ανταγωνιστής, ανατάσσει το κώμα και την καταστολή του αναπνευστικού, δρα και στους 3 υποδοχείς αλλά έχει μεγαλύτερη συγγένεια με τους μ. Μικρή διάρκεια δράσης
Ναλτρεξόνη: ανταγωνιστής, χρήση σε προγράμματα συντήρησης ατόμων εξαρτημένων από οπιούχα και στη θεραπεία του χρόνου αλκοολισμού
Μεθαδονη: ισχυρός αγωνιστής Μ υποδοχέων, χρήση στην ελεγχόμενη απεξάρτηση τοξικομανών από ηρωίνη και μορφίνη
Βουπρενοερφινη: μεικτός αγωνιστής ανταγωνιστής (αγωνιστής μ, ανταγωνιστής κ και δ)
Θετικά και αρνητικά βουπρενοερφινης
+ μεγαλύτερη διάρκεια δράσης, λιγότερα έντονα και μικρότερης διάρκειας συμπτώματα στέρησης συγκριτικά με τη μεθαδονη
- δεν χορηγείται κατά τη διάρκεια της κύησης, ηπατοτοξικό
Πλεονεκτήματα μειονεκτήματα μεθαδονης
+υψηλή βιοδιαθεσιμοτητα και ο σχετικά μεγάλος χρόνος ημισείας ζωής της που επιτρέπουν την καθημερινή χορήγηση p.o.
Δεν προκαλεί ναυτία και δυσκοιλιότητα που προκαλεί η μορφίνη
Εξατομίκευση δόσεων
Χορήγηση υψηλών δόσεων χωρίς πρόκληση ευφορίας
Χορηγείται κατά τη διάρκεια της κύησης
Η ύπαρξη ειδικού ανταγωνιστή της ναλοξονης που μπορεί να χορηγηθεί σε περίπτωση λήψης υπερβολικής δόσης μεθαδονης
- προκαλεί σύνδρομο στέρησης, ταυτόχρονη λήψη άλλων ναρκωτικων iv για την πρόκληση ευφορίας
Κατηγορίες NPS
Συνθετικά κανναβινοειδή: napththoylindoles (JWH-018, JWH-073), naphthymethylindoles, naphthoylpyrroles, naphthylmethylindene
Συνθετικές κανθινόνες : mephedrone, butylone, methylone, flephedrone, pentedeone, benzedrone
Φαινυλαιθυλαμινες
Πιπεραζινες : BZP, MBZP, DBZP, MDBZP, TFMPP, MeOPP, pFPP
Αρυλαλκυλαμινες: 5-IT, 5-APB, 6-APB, 6-ADPB, 5-APDI
Αμινοϊνδάνες: 1-aminoidndan, 2-aminoindan, 5-IAI, MDAI, n-methyl-2AI
Πιπεραζινες και πυρρολιδινες: 2-DPMP, D2PM, isopropylphenidate
Συνθετικά οπιοειδή: acetylfentanyl, acroylfentanyl, carfentanil, furanylfentanil
Συνθετικές βενζοδιαζεπίνες: flubromazolam, fonazepam, nifoxipam, etizolam, bromazolam
Αρυλκυκλοεξαμινες: μεθοξεταμινη
Ινδοαλκυλαμινες : 5MeO-DMT, 5MeO-MPT, 5MeO-DPT, 4AcO-DMT
Μηχανισμός τοξικής δράσης ασπιρίνης
Επίδραση στην αναπνευστική λειτουργία - μεταβολές στην οξεοβασικη ισορροπία
ΑΜΕΣΗ διέγερση του αναπν. κέντρου -> υπερπνοια-> ταχύπνοια -> αυξημένη αποβολή CO2->αναπνευστική αλκαλωση
Η20+CO2<->H2CO3<->H+ + HCO3-
ΕΜΜΕΣΗ διέγερση του αναπν. κέντρου λόγω της αυξημένης παραγωγής CO2. Η αποσύζευξη της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης που προκαλούν τα σαλικυλικά οδηγεί σε αύξηση του Ρυθμού του μεταβολισμού και κατά συνέπεια σε αύξηση της κατανάλωσης Ο2 που οδηγεί σε υπερθερμία και σε αυξημένη παραγωγή CO2
Αποσύζευξη της οξειδωτικής φωσφορυλίωσης
Μειωμένη παραγωγή ΑΤΡ-> βλάβη στο ΚΝΣ και καρδιαγγειακή ανεπάρκεια. Τα κύτταρα προσπαθούν να αντισταθμίσουν όποτε αυξάνεται ο ρυθμος της αναερόβιας διάσπασης της γλυκόζης μέσω της γλυκολυσης. Συσσώρευση γαλακτικού και πυροσταφυλικου οξέος -> μεταβολική οξέωση
Αναστέλλουν τις αφυδρογονάσες του κύκλου του Krebs με αποτέλεσμα την άθροιση α-κετογλουταρικου και οξαλοξεικου οξέος
Υπογλυκαιμία λόγω εξάντλησης ηπατικών αποθεμάτων γλυκόζης
Ελλείψει σακχάρου: τα κύτταρα αρχίζουν και μεταβολίζουν λιπίδια -> παραγωγή κετονοσωμάτων-> επιδείνωση της μεταβολικής οξεωσης και επάγουν την αποικοδόμηση των πρωτεϊνών και αναστέλλουν το μεταβολισμό των αμινοξέων με αποτέλεσμα τη συσσώρευση αμινοξέων με περαιτέρω επιδείνωση της μεταβολικής οξεωσης
Μηχανισμός τοξικής δράσης ασπιρίνης - νεφρική αντιρρόπηση- διαταραχές ηλεκτρολυτών
Για να αντιρροπήσει ο οργανισμός την αναπνευστική αλκαλωση αυξάνει την απέκκριση ΗCO3-, K+, Na+ με αποτέλεσμα την περαιτέρω επιδείνωση της μεταβολικής οξεωσης. Ωστόσο λόγω της απώλειας ύδατος και της αφυδάτωσης που προκαλεί ο εμετός, ο αυξημένος μεταβολικός ρυθμός, η υπερπυρεξια και η ταχύπνοια, δεν παρατηρείται υπονατριαιμια ενώ η υποκαλιαιμια είναι έντονη
Τοξική δράση ασπιρίνης
ΚΝΣ: καταστολή. Η οξέωση ενισχύει την διέλευση της ασπιρίνης από τον ΑΕΦ
ΓΕΣ: τοπική ερεθιστική ενέργεια, καταστροφή βλεννογόνων και αιμορραγία, μεγαλύτερη βλάβη παρουσία οινοπνεύματος
Όχι επίδραση στο ήπαρ!
Επίδραση στα αιμοπετάλια: αναστέλλει τη συγκόλληση τους λόγω καταστολής της βιοσύνθεσης των προσταγλανδινών και προκαλεί ελάττωση της προθρομβινης του αίματος με αποτέλεσμα παράταση του χρόνου πήξεως
Σύνδρομο Reye:εμετός, διαταραγμένη νοητική κατάσταση, οξεία μη φλεγμονώδη εγκεφαλοπάθεια, ηπατική ανεπάρκεια, αντένδειξη χορήγησης σε παιδιά με ανεμοβλυή λοιπές ερπητικες λοιμώξεις, γρίπη ή άλλες ιογενείς λοιμώξεις
Κλινική εικόνα δηλητηρίασης με ασπιρίνη
Οξεία: σε ελαφράς και μέσης βαρύτητας: εμβοες ωτων, Ν, Ε, υπερπνοια, κεφαλαλγία, υπερθερμία, διανοητική σύγχυση, λήθαργος, σοβαρή αφυδάτωση
Σε βαριές δηλητηριάσεις: + σπασμοί, κώμα, θάνατος
Σε ηπιας μορφής χρόνια δηλητηρίαση: σαλικυλικισμος: ίδια εικόνα με ελαφράς και μέσης βαρύτητας οξεία + έλκη γαστρεντερικου
Θεραπεία δηλητηρίασης με ασπιρίνη
Απομάκρυνση από το στομαχο: χορήγηση ενεργού άνθρακα ή σπανιότερα πλύση στομάχου (μόνο σε λήψη εντεροδιαλυτων δισκίων, πλύση με διττανθρακικο νάτριο 1% εντός 12 ωρών από την λήψη)
Αλκαλοποιηση ούρων (ΝαΗCO3) μαζί με δεξτρόζη και KCl…. Επιπλοκές: αλκαλωση, υπερνατριαιμια, υπερφόρτωση με υγρά, υποασβεστιαιμια
Αντιμετώπιση μεταβολικής οξεωσης, αφυδάτωσης, υπερθερμίας, υπογλυκαιμίας, υποκαλιαιμιας, αναπνευστικής έκπτωσης, σπασμών (διαζεπάμη)
Μόνο σε βαριές καταστάσεις: αιμοδιυληση, πνευμονικό οίδημα, νεφρική και καρδιακή ανεπάρκεια, μεταβολική οξέωση μη αναταξιμη
Τοξικοκονητική παρακεταμόλης
Απορ από στόμαχο και έντερο
Κατανομή σε όλους τους ιστούς
Βιομετατροπή στο ήπαρ
Απέκκριση με τη μορφή γλυκουρονικών και θειικών εστέρων
