KARTILYA NG KATIPUNAN Flashcards
Date of the first meeting
July 7, 1892
Who were in the meeting?
Andres Bonifacio, Deodato Arellano,
Valentin Diaz, Teodoro Plata, Ladislao Diwa, Jose Dizon,
and few La Liga Filipina members.
Secret Society Named?
Kataastaasang, Kagalang-galangang Katipunan ng mga Anak ng
Bayan o KKK.
(First-degree members): Wore a black hood with a white triangle and letters Z. LL. B. Password: “Anak ng Bayan.” Monthly dues: One real fuerte (12.5 centimos or 20 cuartos).
Katipon
(Second-degree members): Wore a green hood with a white triangle and letters Z. LL. B., with a green ribbon around the neck bearing the letter K in ancient Tagalog. Password: “Gom-Bur-Za.” Monthly dues: 20 centavos.
Kawal
Organization Structure
Sangguniang balangay: small branches.
* Sangguniang bayan: group of small branches.
* Kataas-taasang Sangunian (Supreme Council). - President, secretary, fiscal, treasurer, six
councilors.
* Katipunan Assembly: Legislative body.
* Sangguniang hukuman: judicial power.
* “Secret Chamber” for judgment on grave
matters composed of Andres Bonifacia, Emilio
Jacinto, and Dr. Pio Valenzuela
(Third-degree members): Wore a red mask with a white triangle and letters K.K.K.Z.LL.B., along with a red sash with green borders. Password: “Rizal.” Monthly dues: Two real fuertes (25 centimos or 40 cuartos).
Bayani
First Leader:
Supreme Council on July 15, 1892: Supremo is
Deodato Arellano,
Second Leader
Supreme Council on February 1, 1893:
Supremo is Roman Basa,
Third Leader
Supreme Council on August 1896: Supremo is
Andres Bonifacio
About the Kartilya
Written by Emilio Jacinto, the “Brain of the Katipunan.”
Best known of all Katipunan texts and only document set in print by the Katipunan prior to August 1896
Jim Richardson
Emilio Jacinto writing was written as
small pamphlet distributed to the members.
Served as the primary lessons and guiding principles
neophyte members.
Emilio Jacinto Information
18 and a law student at the
University of Santo Tomas when he wrote it in1896.
He became the secretary and took charge of the printing
press using the pen-name
”Dimas-Ilaw.”
Achievement of Emilio Jacinto
He was 22 when he was appointed as a commander of
the KKK in Northern Luzon on April 15 1897.
Emilio Jacinto died:
Age of 24 due to malaria at Magdalena,
Laguna.
Mga Aral nang Katipunan ng mga A.N.B.
- Ang kabuhayang hindi ginugugol sa isang malaki at banal na
kadahilanan ay kahoy na walang lilim, kundi damong makamandag. - Ang gawang magaling na nagbubuhat sa pagpipita sa sarili, at hindi sa
talagang nasang gumawa ng kagalingan, ay di kabaitan. - Ang tunay na kabanalan ay ang pagkakawang gawa, ang pagibig sa
kapua at ang isukat ang bawat kilos, gawa’t pangungusap sa talagang
Katuiran. - Maitim man at maputi ang kulay ng balat, lahat ng tao’y
magkakapantay; mangyayaring ang isa’y higtan sa dunong, sa yaman, sa
ganda…; ngunit di mahihigtan sa pagkatao. - Ang may mataas na kalooban inuuna ang puri sa pagpipita sa sarili; ang
may hamak na kalooban inuuna ang pagpipita sa sarili sa puri. - Sa taong may hiya, salita’y panunumpa.
- Huag mong sasayangin ang panahun; ang yamang nawala’y
magyayaring magbalik; nguni’t panahong nagdaan na’y di na muli pang
magdadaan. Value of time - Ipagtanggol mo ang inaapi, at kabakahin ang umaapi.
- Ang taong matalino’y ang may pagiingat sa bawat sasabihin, at
matutong ipaglihim ang dapat ipaglihim. - Sa daang matinik ng kabuhayan, lalaki ay siyang patnugot ng asawa’t
mga anak; kung ang umaakay ay tungo sa sama, ang patutunguhan ng
iaakay ay kasamaan din. - Ang babai ay huag mong tignang isang bagay na libangan lamang,
kundi isang katuang at karamay sa mga kahirapan nitong kabuhayan;
gamitan mo ng buong pagpipitagan ang kaniyang kahinaan, at alalahanin
ang inang pinagbuhata’t nagiwi sa iyong kasangulan. - Ang di mo ibig na gawin sa asawa mo, anak at kapatid, ay huag mong
gagawin sa asawa, anak, at kapatid ng iba. - Ang kamahalan ng tao’y wala sa pagkahari, wala sa tangus ng ilong at
puti ng mukha, wala sa pagkaparing kahalili ng Dios wala sa mataas na
kalagayan sa balat ng lupa; wagas at tunay na mahal na tao, kahit laking
gubat at walang nababatid kundi ang sariling wika, yaong may
magandang asal, may isang pangungusap, may dangal at puri; yaong di
napaaapi’t di nakikiapi; yaong marunong magdamdam at marunong
lumingap sa bayang tinubuan. - Paglaganap ng mga aral na ito at maningning na sumikat ang araw ng
mahal na Kalayaan dito sa kaabaabang Sangkalupuan, at sabugan ng
matamis niyang liwanag ang nangagkaisang magkalahi’t magkakapatid
ng ligaya ng walang katapusan, ang mga ginugol na buhay, pagud, at mga
tiniis na kahirapa’y labis nang natumbasan. Kung lahat ng ito’y mataruk
na ng nagiibig pumasuk at inaakala niyang matutupad ang mga
tutungkulin, maitatala ang kaniyang ninanasa sa kasunod nito.
