Immunofarmakologia Flashcards
Cholestyramina
Zwiększa wydalanie leflunomidu.
Leflunomid
Lek cytotoksyczny. Antymetabolit pirymidin. Przekształcony do aktywnego metabolitu : teriflunomid - hamuje DHODH. Hamuje proliferacje limfocytow B i T, syntezę przeciwciał, aktywność TNFalfa, wzrost syntezy IL-10, działa przeciwwirusowo (modele zwierzęce). Wykorzystywany w leczeniu RZS. coraz częściej z mykofenolan mofetylu w schorzeniach autoimmunizacyjnych i transplantologii.
Działania niepożądane : biegunka, wylysienie, przyrost masy ciała, hepatotoksycznosc, wzrost ciśnienia tętniczego (wskazana kontrola), silnie teratogenny (antykoncepcja)
Brekwinar
Podobny mechanizm działania do leflunomid. Stosowany w postaci soli sodowej. Wykorzystywany w leczeniu nowotworów, ciężkich chorób autoimmunizacyjnych i zapalnych.
Cyklofosfamid.
Lek cytostatyczny. Alkiluje DNA. Silnie hamuje proliferacje limfocytow T i B. Wykorzystywany w chorobach autoimmunizacyjnych i zapalnych. W dużych dawkach w onkologii. W dużych dawkach może wywołać swoistą tolerancję podany razem z antygenem lub zaraz po nim.
Działania niepożądane : mielosupresja, wyłysienie, krwotoczne zapalenie pęcherza (akroleina, nawadnianie, grupy S H), rak pęcherza
Metotreksat
Lek cytotoksyczny. Antymetabolit kwasu foliowego. Stosowany głównie w RZS ale również w leczeniu GvH.
Winkrystyna
Lek cytotoksyczny. Stosowany w samoistnej plamicy przeciwplytkowej.
Pentostatyna
Lek cytotoksyczny. Inhibitor deaminazy adenozyny. Wywołuje limfopenie. Stosowany w leczeniu i zapobieganiu GvH.
Mizorybina
Lek cytotoksyczny wyizolowany z eupenicillum brefeldianum. Hamuje IMPDH i syntetaze GMP. Blokuje szlak syntezy de Novo puryn i proliferacje limfocytow B i T. Stabilizuje receptory GR z białkiem 14-3-3. Wykorzystywana w chorobach autoimmunologicznych i transplantologii. Szczególne znaczenie w chorobach autoimmunizacyjnych nerek (nefropatia IgA).
Działania niepożądane : rzadkie 0,5 % - leukopenia, hepatotoksycznosc, nudności, wymioty.
Mykofenolan mofetylu
Lek cytotoksyczny. Przekształcony do kwasu mykofenolowego (penicillium glaucum). Hamuje IMPDH2. Hamuje proliferacje limfocytow T i B. Ma działania przeciwzapalne (srodblonek). Używany w transplantologii razem z prednizonem jako alternatywa dla cyklosporyny. W leczeniu odpornej na GKS reakcji GvH. Z takrolimusem stosowany w jej zapobieganiu. Badania nad zastosowaniem w RZS i kolagenozach.
Działania niepożądane : zaburzenia żołądkowe jelito we (enteric coated), hepatotoksycznosc, mielosupresja
Azatiopryna
Przekształcana do merkaptopuryny (6-tioguaniny). Lek cytotoksyczny. Antymetabolit puryn, kompetycyjnie hamuje syntetaze DNA, proliferacje limfocytow B i T ale nie powstawanie przeciwciał. Używany w odrzuceniu przeszczepu nerki, niektórych KZN, powikłań nerkowych tocznia, ciężkich RZS, niektórych schorzeń autoimmunizacyjnych (samoistna plamica maloplytkowa). Metabolizm zależy od oksydazy ksantynowej ( przy zastosowaniu allopurynolu zmniejszyć dawkę).
Działania niepożądane : gorączka, nudności, biegunka, wymioty, mielosupresja, przy uszkodzeniu wątroby żółtaczka, wysypki skórne,
0,3 % metylotransferaza tiopuryn o obniżonej aktywności, stosujemy mniejsze dawki.
