Hoofdstuk 4: post-mortem identificatie: van wie is het lijk? Flashcards
Belang van een correcte postmortale identificatie
- Humanitaire reden: families blijven niet meer in het ongewisse, er kunnen antwoorden gegeven worden. Dan kan de familie ook het rouwproces starten.
- Juridisch-administratieve reden: mensen worden niet automatisch doodverklaard en zonder doodsverklaring worden sommige juridisch-administratieve niet afgestloten (vb. verzekeringen, bankrekeningen…)
- Politionele redenen: als men niet weet wie er om het leven is gebracht, is het onmogelijk om eventuele daders te vinden.
Open massaramp
Men weet niet hoeveel slachtoffers er zijn en wie deze slachtoffers zijn
Gesloten massaramp
Men weet vaak wel wie de mogelijke overledenen en slachtoffers zijn door bv. een passagierslijst
Taak forensisch arts
Opsporen en beschrijven van kenmerken op en rond een lijk.
Dit is een interdisciplinaire aanpak
Reconstructieve methode
Basisprincipes van post-mortem onderzoek
Een beeld krijgen van wie de persoon was (reconstructie maken). Dit kan aan de hand van:
1. forensische osteologie: beenderen van personen identificeren
2. forensische antropologie: gelaatsconstructie (moddeling)
Vergelijkende methode
Basisprincipes van post-mortem identificatie
Verzamelen en vergelijken van ante-mortem en post-mortem gegevens van elke individu in de lijst van vermiste personen. Via: politionele identificatie
Politionele identificatie = kledij, circumsantial evidence, algemene en specifieke lichaamskenmerken en primaire identificatoren
Ideale kenmerken voor identificatie
Uniek, onveranderlijk en geen circumstantial evidence
Primaire identificatoren
- Dactyloscopie: vingerafdrukken
- Odontologie: tandheelkunde/gebit
- DNA-onderzoek: genoom DNA (uniek), mitochondriaal DNA (niet uniek), chromosoom Y en DNA onderzoek