ERP W5 - m.nr. W3,w4 Flashcards
interwały w bodźcach słuchowych i wzrokowych
bodźce słuchowe - ok 0.5s
bodźce wzrokowe - ok 1s odstępu
górki i dolinki xD - załamki - co mierzymy? :)
mierzymy latencję i lokalizację - jak wyglądają fale na różnych elektrodach
nasze komponenty są ukryte w sygnale przez:
- szum biologiczny - pozostała aktywność mózgu
- szum pomiarowy
amplituda szumu 20-100μV
→ uśrednianie
parametr S/N (signal-to-noise) jest funkcją liczby triali N
- przyjęta referencja powoduje inny wygląd fali - kostki mastoidowe <3
komponenty egzo- i endo- genne
komp. EGZOgenne - reaguje na charakterystykę fizyczną bodźca (komponent czuły na sam bodziec)
- błysk światła –> większa amplituda komponentu
- wczesne reakcje na bodziec, fizyczność bodźca
komp.ENDOgenne - reaguje na zmienne psychofizjologiczne (czuły na to, jakie znaczenie ma dla nas sam bodziec)
- inne reakcje u osób z większym/mniejszym ogólnym stanem lęku
- późniejsze reakcje - to, co dane komponenty znaczą
WYMIAR CZASOWY - pewna relatywna cecha
kiedy technika ERPów nie sprawdza się:
• pewność i precyzja lokalizacji (do pewnego stopnia można
lokalizować źródła)
- brak możliwości powtórzenia triali
- brak odniesienia do konkretnego, powtarzalnego punktu czasowego
- adaptacja ? - potrzeba badania bodźców nowych
- ruchy głowy, mowa – silne zakłócenia od mięśni języka
visual C1
(65-90 ms)
WCZESNY EGZOGENNY KOMPONENT PRZEDUWAGOWY!
• powstaje w 1-rzędowej korze wzrokowej
(striate cortex BA17 – V1 - calcarine sulcus (V1) - w V1 NIE MA JESZCZE UWAGI!
• polaryzacja różna w zależności od lokalizacji bodźca
(dolna/górna połowa pola widzenia)
• zauważalny przy stosunkowo intensywnych bodźcach
- KOMPONENT MOŻE BYĆ DODATNI I UJEMNY
visual P1
(ok. 80-130 ms)
• powstaje w korze wzrokowej wyższego rzędu
• analizowana z elektrod PO, O (ciemieniowe i potyliczne)
• maximum kontralateralnie do strony prezentacji bodźca
• komponent MEZOGENNY
(czuły zarówno na charakterystykę fizyczną bodźca jak i na uwagę)
• „koszt uwagowy” (Luck) – dekrement P1 proporcjonalny dokosztu przeniesienia uwagi
> LATENCJA obrazuje poziom złożoności bodźca - im bardziej złożony bodziec, tym później wystąpi P1
wynika to też ze znaczenia bodźca - fobia dotycząca pająków - oglądanie pająków –> większe P1
komponent MEZOGENNY
czuły zarówno na charakterystykę fizyczną bodźca jak i na uwagę
visual N1
(150-200 ms)
- każdy bodziec wzrokowy
- manipulacja uwagą zmienia wielkość N1 (im większa uwaga, tym większy komponent N1)
- widoczny również (słabsza amplituda), kiedy uwaga jest odwrócona
- analiza percepcyjną związany z selektywną uwagą
- latencja i amplituda - processing effort (zadania związane z większą uwagą lub wysiłkiem dyskryminacji/kategoryzacji)
- intensywność bodźca
- „benefit uwagowy” - inkrement wskazuje zysk z poprawnie zaalokowanej uwagi
- nastawienie percepcyjne / uważność wpływa na N1 (uwaga)
- analizowana z elektrod PO, O
2 sieci uwagowe
Cobretta & Schulman, 2003
dorsal stream – uwaga top-down (zlokalizowana bilateralnie):
- IPs – intraparietal sulcus - kora potyliczna,
- FEF – frontal eye-field)
> WOLICJONALNA - Związana z jakimś zadaniem do wykonania
ventral stream – uwaga bottom-up (zlokalizowana prawostronnie)
- przyciągana przez bodźce nagłe - orientacyjne
rTPJ – right temporoparietal junction – styk skroniowo-ciemieniowy
rSTG – right superior temporal gyrus – górny zakręt skroniowy,
rVFC – right ventral frontal cortex – brzuszna kora frontalna
N170
• analog N1 widoczny przy przetwarzaniu twarzy - amplituda N170 jest większa niż N1
• słabszy - inne złożone obiekty wymagające
precyzyjnej analizy percepcyjnej
• nieczuły na cechy twarzy (np. ekspresja emocjonalna)
> zakręt wrzecionowaty
propragonozja - osoby nie identyfikują twarzy
auditory N100
(80-120 ms) FC
• słuchowy – zakręt Heschla • częściowo przeduwagowy (pre-attentive) • każdy nieoczekiwany stimulus, nie musi mieć znaczenia (task-irrelevant) • nie pojawia się na dźwięki oczekiwane • amplituda spada wraz z przewidywalnością • czuły na parametry fizyczne bodźca • wykazuje pewne zmiany związane z zaangażowaniem uwagi • komponent mezogenny
MMN
(Mismatch Negativity)
- reakcja na deviant (rzadko występujący bodziec)
- również na ominięcie bodźca (inaczej niż N100)
- latencja dłuższa niż N100
P200 / P2
WZROKOWY I SŁUCHOWY
• VEP, AEP,
latencja 150-275ms - IM PÓŹNIEJSZY, TYM WIĘCEJ PROCESÓW ZAWARTYCH W MODULACJĘ
- fronto-central oraz parieto-occipital (ciem-potyl)
- PAMIĘĆ: porównywanie bodźca z wzorcem w pamięci (operacyjnej) – amplituda większa na poprzednio widziane. P2 spada gdy wzrasta prawdopodobieństwo wystąpienia bodźca
- JĘZYK: niższa amplituda frontalnie dla słów gorzej później odpamiętanych,
• JĘZYK: prezentacja prawostronna (LH) amplituda zależna od P słów w zdaniu
(kontext) – P2 większe dla zakończeń zdań o niskiej zawartości informacyjnej
(strongly constrained endings),
• UWAGA: odzwierciedla procesy UWAGI SELEKTYWNEJ (supresja nieistotnych elementów,
zawężanie pola przeszukiwania) - większe P2 gdy przeszukiwanie jest bardziej
efektywne (selective attention), brak wpływu na latencję.
• UWAGA: detekcja cech (np.. kolor, orientacja, kształt etc.)
N200 / N2
- rodzina negatywnych komponentów N2a, N2b, N2c
- związany jest z detekcją bodźca różniącego się od wcześniej wytworzonego wzorca
• lokalizacja może różnić się:
wizualne – max na e. occipitalnych (potylicznych)
- słuchowe – max na e. frontalnych i centralnych
- latencja N2 jest skorelowana z ew. RT na bodziec
