EGZAMIN (I CZĘŚĆ) Flashcards

Question

25) Omów sposób oceny czucia temperatury

Answer 1

- używa się 2 probówek ( z ciepła i zimną wodą) - badający dotyka skóry na przemian ciepłą i zminą probówką a pacjent określa wrażenia

Answer 2

- używamy stępionego cyrkla, suwmiarki itp - badający dotyka skóry pacjenta jednym lub dwoma ramionami cyrkla stopniowo zmniejszając rozstaw ramion - przy prawidłowym czuciu np. na palcu wskazującym odległość miedzy ramionami cyrkla powinna być mniejsza od 5 mm, na palcu małym od 7 mm natomiast na palcach stopy od 10 mm

Answer 3

**Cel:** wykrycie skrócenia kg lub kd; długość kończyn może być różna w wyniku patologicznych zmian w obrębie samego kośćca lub na skutek przemieszczenia w jednym ze stawów. W tym drugim przypadku długość samego koścca kończyny się nie zmienia. **Metodologia:** PW zależy od badanej kończyny. Ocena długości kończyn ma właściwą wartość jeżeli jest wykonana poprawnie w warunkach porównywalności. **OCENA DŁ PRZEDRAMION** PW. siad, kkg. zgięte w stawach, łokcie oparte na twardym podłożu, przedramiona i dłonie złączone prostopadle w stosunku do podłoża Int. war. prawidłowe- przedramiona mają taką samą dł., fałdy zgięciowe nadgarstka są na jednakowym poziomie. **OCENA DŁ. RĄK** PW. jak przy przedramionach Int. w war. prawidłowych- fałdy zgięciowe nadgarstka i końce opuszek palców są na jednakowym poziomie. **KOŃCZYNY DOLNE** PW. stanie tyłem do badającego W war prawidłowych kolce biodrowe przednie górne i tylne górne, krętarze większe kk. udowych i podstawa rzepek są na jednakowym poziomie. Asymetria położenia wyżej wymienionych może wskazywać na skrócenie długości kd. Wielkość skrócenia można ocenić używając klina, lub deseczek i powierzchni odpowiadającej stopie pacjenta. Deseczki podkłada się do mom wyrównania poziomu kolców biodrowych przednich górnych i tylnych górnych. PW. leżenie tyłem W warunkach prawidłowych trójkąt zaw. między kolcami przednimi górnymi, a pępkiem jest równoramienny, kolce biodrowe przednie górne, krętarze większe kk. udowych, podstawa rzepek, kostki przyśrodkowe podudzi są na jednakowym poziomie. Asymetria trójkąta, położenia kolców biodrowych przednich górnych, krętarzy większych kk. udowych i/ lub podstawy rzepek i/lub kostek przyśrodkowych podudzi może wskazywać na skrócenie długości kd. **OCENA DŁ. UDA** PW. leżenie tyłem. kd zgięte w stawach biodrowych i kolanowych pod kątem 90, uda ustawione prostopadle do podłoża w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. War. praw: kolana na jednym poziomie **OCENA DŁ. PODUDZIA** PW. jak wyżej War. praw- kostki przyśrodkowe podudzi i nasady dalsze kk. udowych są na jednakowym poziomie PW. leżenie przodem, kkd zgięte w stawach kolanowych pod kątem 90, podudzia ustawione prostopadle do podłoża w płaszczyźnie strzałkowej i czołowej. War praw- kostki przyśrodkowe na jednakowym poziomie. PW. siad na krześle, którego wysokość równa dł. podudzi., stopy oparte o podłoże. w war. prawidłowych kolana na jednakowym poziomie. **OCENA DŁ. STÓP** PW. leżenie przodem, kkd zgięte w stawach kolanowych pod kątem 90, podudzia prostopadle do podłoża w pł. strzałkowej i czołowej. Int. W war. praw. pięty oraz opuszki palców stóp leżą na tych samych liniach.

Answer 4

**PŁASZCZYZNA CZOŁOWA** **PW:**stanie Ocena z przodu: - położenie kolców biodrowych przednich górnych - położenie szczytów grzebieni kości biodrowych - symetria ukształtowania trójkąta utworzonego przez kolce biodrowe górne i pępek ocena z tyłu: - położenie kolców biodrowych tylnych górnych - symetria zarysu trójkąta krzyżowego - czworobok Michaelisa (kolce bidrowe+wyrostek kolczysty L5+początek szpary pośladkowej) - połążenie szpary pośladkowej w stosunku do przebiegu linii zrównoważenia ciała **Interpretacja:** w war. praw. wszystkie oceniane punkty położone są symetrycznie, podstawa trójkąta krzyżowego położona jest poziomo, a boki mają jednakową długość, czworbok Michaelisa jest symetryczny, a linia zrównoważenia przebiega przez szparę pośladkową. Przemieszczenie szpary pośladkowej względem linii zrównoważenia w płaszczyźnie czołowej przy symetrycznym położeniu punktów kostnych (**miednica wyboczna**). **Miednica skośna**- jednostronne obniżenie i asymetryczne położenie wszystkich analizowanych punktów. Po stronie wyżej uniesionej miednica jest wyboczona, szpara pośladkowa przebiega skośnie w stronę niżej położonych kolców biodrowych. Istotne- **niższe położenie całego grzebienia k. biodrowej**. Skośne ustawienie może wskazywać na: - skrót kd - ograniczenia zakresu ruchu st. biodrowego - przykurcze mięśniowo-więzadłowo-torebkowe **Miednica skręcona**- zmiana położenia miednicy, jest to jednoczesna asymetria położenia kolców biodrowych przednich górnych i tylnych górnych, tylko przednich lub tylko tylnych. Ze zmianami tymi współwystępują: - asymetria grzebieni kk. biodrowych - kątowe zagięcie górnego końca szpary pośladkowej w stronę niżej położonego kolca biodrowego tylnego górnego **Różnicowanie asymetrii miednicy:** W przypadku asymetrii położenia ocenianych punktów kostnych, badający podkłada klin pod piętę kd. po niżej położonej stronie miednicy do momentu wyrównania poziomu miednicy. Wyrównanie miednicy z równoczesną korekcją postawy ciała w płaszczyźnie czołowej może wskazywać na **skośne ustawienie miednicy**. Natomiast, brak korekcji postawy ciała w płaszczyźnie czołowej lub jej pogorszenie- **miednica skręcona**. **PŁASZCZYZNA STRZAŁKOWA** **PW:** stanie bokiem do badającego Ocena z boku: - ukształtowanie ściany mięśni brzucha **Interpretacja:** w war. praw. brzuch nie wystaje przed ścianę klatki piersiowej - położenie k. krzyżowej i ukształtowanie lordozy lędźwiowej **Interpretacja:** w war. praw. kifoza krzyżowa i lordoza lędźwiowa są łagodnie zaznaczone. Zmiana ich wielkości może wskazywać na **zaburzenie kąta przodopochylenia miednicy** **PŁASZCZYZNA POPRZECZNA** **PW:** stanie Ocena: wzajmne położenie obręczy biodrowej, barkowej i stóp **Interpretacja:** w war. praw. obręcz barkowa usytuowana jest nad obręczą biodrową i nad stopami. Zmiana ustawienia miednicy w stosunku do obręczy barkowej i stóp może wskazywać na **ograniczenia zakresu ruchu st. biodrowego** lub na **przykurcze mięśniowo-więzadłowo-torebkowe**

Answer 5

- Odpowiednia Pw - Twarde, równe podłoże - Należy zachować symetryczną pozycję ciała pacjenta. - Mierzy się odległość między stałymi punktami kostnymi - Pomiar wykonuje się po obu stronach ciała dla porównania. - Wyniki mogą wskazywać na rzeczywiste różnice w długości kości lub zmiany kompensacyjne (np. skrócenie funkcjonalne).

Answer 6

**KG:** - wyrostek barkowy łopatki, - opuszka najdłuższego palca ręki - guzek większy k. ramiennej - nadkłykieć boczny k. ramiennej - wyrostek łokciowy k. łokciowej - wyrostek rylcowaty k. łokciowej - środek linii łączącej oba wyrostki rylcowate - opuszka palca III po str. grzbietowej ręki - głowy II i V kości śródręcza **KD:** - kolec biodrowy przedni górny - kostka przyśrodkowa lub zew. podudzia - szczyt krętarza większego k. udowej - kostka zew. podudzia - szpara zew. stawu kolanowego - szpara przyśrodkowa stawu kolanowego - szczyt kostki zew. podudzia? (to przy pomiarze wysokości stopy) - szczyt k. łódkowatej (przy pom. wysokości śródstopia) - guz piętowy - najdłuższy palec stopy - głowa I i V k. śródstopia po str. grzbietowej stopy

Answer 7

* Utykanie * Asymetria tułowia * Skośne ustawienie miednicy * Kompensacyjne boczne skrzywienie kręgosłupa * Wyrównawcze ustawienie kończyn * Zwyrodnienia stawów

Answer 8

**Cel:** ocena masy mięśniowej, wysięków i obrzęków. **Zasady wykonywania:** * Pomiaru dokonuje się taśmą centymetrową * Pomiar porównawczy obu kończyn * Zawsze podaje się poziom, na którym wykonany jest pomiar, czyli odległość od łatwo wyczuwalnego punktu kostnego znajdującego się w badanej części ciała * Można zwiększyć ilość poziomów przestrzegając zasad * Pomiar wykonuje się z dokładnością 0,5 cm * Wyniki badań notować w dokumentacji * Pozycja wyjściowa dla kkd - leżenie tyłem, dla kkg i tułowia - leżenie tyłem lub siad * Częstość prowadzenia badań zależy od jednostki chorobowej (przy kontroli obrzęków co 3 dni, ocena masy mięśniowej co 7 dni) * Zaznaczenie dermografem poziomów pomiaru * Pomiar można prowadzić w rozluźnieniu i napięciu mięśni * Odwody kg dominującej może się różnić od niedominującej o 2-3 cm

Answer 9

**POMIARY OBWODÓW KG** PW. stanie lub siad Miejsce wykonywania pomiarów: m. ramienny długi- wcięcie szyjne rękojeści mostka i brzeg przyśrodkowy łopatki m. ramienny krótki- przednia krawędź dołu pachowego i brzeg przyśrodkowy łopatki m. ramienny- najgrubsze miejsce ramienia m. łokciowy- nadkłykcie k. ramiennej i wyrostek łokciowy k. łokciowej m. przedramienia (1)- najgrubsze miejsce przedramienia m. przedramienia (2)- wyrostki rylcowate k. przedramienia **POMIARY OBWODÓW KD** PW. stanie bądź leżenie tyłem lub bokiem Miejsce dokonywania pomiarów: m. pośladkowy długi- spojenie łonowe i szpara pośladkowa m. pośladkowy krótki- krętarz większy i szpara pośladkowa m. udowy (1)- najgrubsze miejsce uda m. udowy (2)- poziom głowy przyśrodkowej m. czworogłowego uda m. kolanowy/chyba staw kolanowy- szpara boczna i przyśrodkowa stawu kolanowego m. goleniowy (1)- najgrubsze miejsce podudzia m. goleniowy (2)- nad kostkami podudzia **KLATKA PIERSIOWA:** Taśma ułożona na linii sutków, lub pod piersiami u kobiet. Porównanie obwodu klatki w czasie maksymalnego wdechu i wydechu (norma 3.5-6cm)

Answer 10

**Zakres ruchu** to możliwość przemieszczania się jednej części ciała względem drugiej. Ruch zawsze powinien odbywać się w stawie łączącym 2 części ciała. - **pełny zakres ruchu**- droga jednej części ciała względem drugiej od maksymalnego rozkurczu do maksymalnego skurczu lub odwrotnie - **środkowy zakres**- od niepełnego rozkurczu do niepełnego skurczu lub odwrotnie - **zewnętrzny zakres**- od maksymalnego rozkurczu do połowy skurczu lub odwrotnie - **wewnętrzny zakres**- od połowy rozkurczu do maksymalnego skurczu lub odwrotnie Zakres ruchu czynny- pacjent wykonuje sam bierny- dodatkowa siła zewnętrzna **Ogólne zasady:** - ocena zakresu ruchu dokonywana jest wzrokowo poprzez porównanie zakresu ruchu w jednoimiennych stawach - pw powinna być tak dobrana aby umożliwiła wykonanie ruchu w pełnym zakresie - stabilizacja odcinka nieruchomego- bliższego powinna być na tyle skuteczna aby uniemożliwiała wspomaganie ruchu

Answer 11

osie ciała: - pionowa - poprzeczna - strzałkowa płaszczyzny ciała - czołowa- utworzona przez osie pionowe i poprzeczne - strzałkowa- osie strzałkowa i pionowa - poprzeczna, horyzontalna- osie strzałkowa i poprzeczna

Answer 12

Ogólne zasady oceny zakresu ruchu: - oceny zakresu ruchu dokonuje się wzrokowo poprzez porównanie zakresu ruchu w jednoimiennych stawach - pozycja wyjściowa powinna być tak dobrana aby umożliwiała wykonanie ruchu w pełnym zakresie - stabilizacja odc. nieruchomego- bliższego powinna być na tyle skuteczna aby uniemożliwia wspomaganie ruchu - badany najpierw wykonuje ruch czynny, a następnie bezpośrednio po nim badający wykonuje ruch bierny - w czasie ruchu czynnego ocenia się sposób wyprowadzenia ruchu w określonej płaszczyźnie, wielkość zakresu, płynność i jakość, tzn. czy w czasie ruchu występują dolegliwości bólowe i/lub krepitacje. - w czasie ruchu biernego ocenia się jakość oporu końcowego. W każdym stawie fizjologiczny opór końcowy jest bezbolesny i ma charakterystyczną dla danego stawu jakość: może być elastyczny, mocny, twardy. - ruch czynny ocenia się w płaszczyznach anatomicznych i czynnościowych - zakres ruchu biernego jest zawsze większy od czynnego Pełny zakres ruchu to droga jednej części ciała względem drugiej od maksymalnego rozkurczu do maksymalnego skurczu lub odwrotnie. W warunkach prawidłowych zakres tego ruchu w porównywanych stawach jest symetryczny. Asymetria wskazuje na ograniczenie ruchomości. Manualny test ruchomości 0-6: - 0= brak ruchomości (ankyloza) - 1= ruchomość bardzo ograniczona (hipomobilność) - 2= ruchomość w niewielkim zakresie ograniczona - 3= ruchomość prawidłowa - 4- ruchomość nieznacznie zwiększona, bez bólu - 5= ruchomośc nadmierna z bólem (hipermobilność) - 6= pełna niestabilność

Answer 13

**Cel:** wykrycie przykurczu mięśnia bądź jego podrażnienia **Metodologia:** - w większości wykonaywane w sposób bierny przez fizjoterapeute (czasami wykonywane przez badanego np. w przypadku prostowników krótkich głowy i szyi), który poprzez odpowiedni ruch danej części ciała powoduje rozciągnięcie mięśnia testowanego - przy niektórych testach stabilizacja: albo poprzez rękę fizjoterapeuty, albo czasami np. pacjent podchwytem trzyma się za brzegi siedziska (zależy od mięśnia testowanego) **interpretacja:** - w warunkach prawidłowych brak dolegliwości bólowych, pacjent osiąga jakiś określony zakres ruchu (np. kd na wysokości leżanki, dotknięcie brodą wcięcia szyjnego rękojeści mostka itp.) - zakres ruchu i stan napięcia mięśnia po obu stronach/ obu kończynach jest taki sam - na skrócenie mięśnia wskazują ból i wzmożone napięcie mięśnia, osiągnięcie jakiegoś zakresu ruchu

Answer 14

**Ocena zakresu ruchu czynnego kręgosłupa** → zginanie w przód- PW. stanie tyłem do badającego, SO: pacjent wykonuje skłon tułowia w przód, INT: war. praw.- kręgosłup tworzy jednolite łukowate wygięcie,a wyrostki kolczyste oddalają się od sb. równomiernie→ jak nie to wskazuje to na ogr. ruchomości kręgosłupa → test palce- podłoga- PW. stanie lub siad prosty bokiem do badającego, SO: pacjent wyk. skłon tułowia w przód przy kkd. wyprostowanych w stawach kolanowych, INT: pacjent powinien dotknąć opuszkami palców podłogi→ jak nie to wskazuje to na ogr. ruchomości kręgosłupa → prostowanie kręgosłupa: PW: stanie tyłem do badającego, SO skłon tułowia do tyłu, INT: war. praw- tułów odchyla się do tyłu z rownoczesnym zmniejszaniem kifozy piersiowej i zwiększaniem lordozy lędźwiowej→ jak nie to wskazuje to na ogr. ruchomości kręgosłupa → skłon w bok: PW. stanie lub siad tyłem do badającego, SO stojąc-skłon tułowia w bok przesuwając opuszki palców po zew. pow. uda, siedząc- prostopadle do podłoża, INT: war. praw. w staniu pacjent dotyka opuszkami palców szpary zew. stawu kolanowego. w pozycji stojącej i siedzącej linia pachy, po str przeciwnej do kierunku wykonywanego skłonu pokrywa się z linią przech. przez szparę międzypośladkową. Kręgosłup wygina się w kształt litery C i pojawia się wał mięśniowy po str. wypukłej.→ jak nie to wskazuje to na ogr. ruchomości kręgosłupa → skręcanie tułowia- PW. badany siada okrakiem na taborecie tyłem do badającego, kkg. na karku, SO: wykonanie skrętu tułowia, INT: w war. praw.kręgi kręgosłupa układają się w kształcie litery S, a zakres wykonanych ruchów tułowia w obie str. są symetryczne. → jak nie to wskazuje to na ogr. ruchomości kręgosłupa **Ocena ruchomości biernej kręgosłupa** → rozciągliwość kręgosłupa- test Mennela PW. siad na taborecie bokiem do badającego, mięśnie rozluźnione SO: badający stojąc z boku pacjenta opiera swoją stopę na taborecie i oburącz podchwytem obejmuje potylicę i brodę pacjenta. Opierając się łokciem na swoim kolanie, unosi głowę, rozciągając biernie kręgosłup w osi poprzez zgięcie podeszwowe stopy (można też wykonać czynnie). INT: w war. praw. kręgosłup poddaje się rozciąganiu i zwiększa swoją długość, krzywizny przednio tylne się zmniejszają. Na ogr. ruchomości wskazuje brak możliwości rozciągania określonego odc. kręgosłupa. → ruchomość poszczególnych kręgów- test Menarda PW. leżenie tyłem, mięśnie luźno SO: badający, stojąc z boku leżanki, wsuwa rękę odwróconą dłonią ku górze pod plecy pacjenta i układa opuszki palców II, III, IV na trzech sąsiednich wyrostkach kolczystych kręgów kręgosłupa, unosząc III palcem kręg. INT. W war. praw. nacisk III palca na wyrostek kolczysty powoduje wyczuwalne jego uniesienie ku górze względem kręgów sąsiednich. Na ogr. ruchomości między segmentalnej wskazuje jednoczesne unoszenie się wszystkich badanych kręgów.

Answer 15

Pomiar zakresu ruchu rozpoczynamy zawsze od pozycji pośredniej, czyli zerowej. Wyróżniamy następujące pozycje zerowe: a) stawy: łokciowy, promieniowo- nadgarstkowy, biodrowy, kolanowy, palców rąk i stóp pełny wyprost; b) staw skokowo- goleniowy: stopa ustawiona pod kątem prostym względem podudzia; c) przedramię: zgięcie w stawie łokciowym pod kątem 90* (ramię przylega do klatki piersiowej, kciuk zwrócony ku górze). Jest to pozycja pośrednia między nawracaniem a odwracaniem; d) staw ramienny: ramię zwisa wzdłuż tułowia w pozycji pośredniej między rotacją na zew. a do wewnątrz. Badamy zawsze zakres ruchu czynnego i biernego. U osób zdrowych zakres ruchów biernych w stawach jest praktycznie niemal taki sam jak zakres ruchów czynnych. W stanach patologicznych mogą jednak wykonywać znaczne różnice. Mierząc zakres ruchu w stawie goniometrem należy zwracać uwagę na prawidłowe umieszczenie jego osi obrotu, ramienia nieruchomego i ruchomego. Oś obrotu powinna się znajdować na wysokości osi obrotu stawu,a ramiona w osi długiej lub równolegle do osi długiej segmentów, których ruch mierzymy. Punkt, w którym ma być umiejscowiona oś obrotu kątomierza najlepiej jest przed pomiarem oznaczyć demografem. Pomiar wykonujemy przykładając kątomierz w chwili, kiedy chory wykonał ruch w maksymalnym zakresie. Pomiary wykonywane przy użyciu goniometru nie są zupełnie ścisłe, aa dokładność ich zależy w dużej mierze od wprawy i doświadczenia badającego. Uzyskane za pomocą pomiarów wartości zakresów ruchów w stawie porównujemy z wartościami zakresu ruchów symetrycznego stawu oraz z normami przyjętymi dla poszczególnych stawów.

Answer 16

S: wyprost-0-zgięcie F: odwodzenie-0-przywodzenie T: wyprost horyzontalny-0-zgięcie horyzontalne R: rotacja zewnętrzna (odwrócenie/suplinacja)-0-rotacja wewnętrzna (nawrócenie/pronacja) Wyjątkiem są pomiary w obrębie stopy: - S zgięcie grzbietowe-0-podeszwowe - R nawrócenie-0-odwrócenie Wartość pomiaru zapisujemy z dokładnością do 5*. Koślawość F 15-0 Szpotawość F 0-30

Answer 17

Cel: wykrycie deficytów lub asymetrii Zasady przy pomiarze izometrycznym: - stabilizacja zapewniająca izolowaną pracę badanej grupy - linka łącząca dynamometr z kończynami ustawiona jest prostopadle do ramienia obrotu - określenie kąta ramienia obrotu- punkt przyłożenia oporu - czas badania ok 5s - przerwa między badaniami - pomiaru dokonuje się w czasie maksymalnego skurczu izomterycznego mięśni - wyliczenie momentu siły - kolejne badania (te same warunki) - przed rozpoczęciem badań należy określić ramię dźwigni i zapisać

Answer 18

- stosuje się dynamometry pneumatyczne, tensometryczne, sprężynowe - dokładność zależy od rodzaju dynamometru - ocena zależy od momentu siły mięśni a nie od samej siły - wyposażenie: dynamometry, stół z łamaną płytą lub stół i fotel, pasy i rynienki stabilizacyjne, podwieszki, kątomierz, taśma centymetrowa, demograf Sposób badania: Pomiar wykonuje się w pozycjach: - eliminujących ciężar- oś długa badanej części biegnie prostopadle do podłoża lub jest podwieszona - nie eliminująca ciężaru- oprócz oporu stawianego przez dynamometr badany pokonuje dodatkowo ciężar ciała na który działa oceniana grupa mięśni

Answer 19

Sprzęt stosowany do pomiaru siły izokinetycznej mięśni: * dynamometr czynnościowy * Biodex Sposoby pomiaru siły izokinetycznej mięśni: * badanie czynności mięśni przy stałej prędkości * badanie parametrów siłowo-prędkościowych mięśni szkieletowych (kończyn i tułowia)

Answer 20

* badanie siły mięśni podczas **skurczu izometrycznego** - praca statyczna mięśni (dynamometria izometryczna: badanie za pomocą **dynamometru pneumatycznego**, **tensometrycznego**, **sprężynowego**) * badanie siły mięśni podczas **skurczu w warunkach izokinetycznych** - praca dynamiczna mięśni (dynamometria izokinetyczna: badanie za pomocą **dynamometru czynnościowego**)

Answer 21

Wzorce ruchowe (zwane również wzorcami torebkowymi) to aktywność mięśni, które są zaangażowane podczas wykonywania danego ruchu, np. wstawania z pozycji siedzącej, co pozwala na jednoczesną ocenę funkcjonalnej mobilności, stabilności i koordynacji nerwowo-mięśniowej. Prawidłowy wzorzec sprawia, że ruch jest bezpieczny, a organizm zużywa minimalną ilość energii do jego wykonania. Każdy wzorzec jest ukształtowany pod wpływem powtarzalności ruchów, podczas wielokrotnego wykonywania czynności, np. wstawania z krzesła, podnoszenia toreb z zakupami, itd. Układ nerwowy wytwarza impulsy, które odpowiadają za skoordynowane skurcze danych grup mięśniowych. Dzięki temu ciało może poruszać się harmonijnie. W przypadku nieprawidłowości funkcjonowania nerwowo-mięśniowego, u pacjenta dochodzi do zaburzenia precyzji i koordynacji ruchowej. Na każdy wzorzec ruchu wpływa siła i wytrzymałość mięśni, odpowiadających za stabilność oraz równowagę. Prawidłowe wzorce ruchowe sprawiają, że wszystkie zaangażowane segmenty aparatu ruchu funkcjonują jako całość. Dlatego dysfunkcja w jednym obrębie wywołuje zaburzenia funkcjonowania w innych obszarach. 1. Wzorzec chodu: 2. Wzorzec przysiadu 3. Wzorzec zginania tułowia 4. Wzorzec prostowania tułowia 5. Wzorzec rotacji tułowia 6. Wzorzec pchania 7. Wzorzec ciągnięcia

Answer 22

1. **Bóle kręgosłupa:** niewłaściwe obciążenie kręgosłupa, co może prowadzić do bólu w odcinku lędźwiowym kręgosłupa lub innych obszarach kręgosłupa. 2. **Ograniczona ruchomość:** ograniczonej zdolności do wykonywania pełnego zakresu ruchu w stawie biodrowym 3. **Dysfunkcje mięśniowe:** Pewne grupy mięśniowe mogą być nadmiernie napięte, podczas gdy inne są osłabione lub nieaktywne, co wpływa na stabilność stawu i ruchomość. 4. **Nierównowaga biomechaniczna:** Zaburzenia wyprostu mogą wywoływać niewłaściwe obciążenie na inne części ciała, co może prowadzić do nierównowagi biomechanicznej i zwiększonego ryzyka kontuzji w innych obszarach ciała. 5. **Ryzyko dysfunkcji stawowych:** zapalenie stawów lub zwyrodnienie stawów biodrowych

Answer 23

1. **Dyskomfort i ból:** w okolicy stawu biodrowego, dolnej części pleców lub innych obszarach związanych z biomechaniką ciała, co może wynikać z nadmiernego napięcia mięśni lub niewłaściwego obciążenia stawów. 2. **Ograniczona ruchomość:** utrudnienie codziennych czynności takich jak chodzenie, wchodzenie czy wykonywanie ruchów bocznych 3. **Nierównowaga w okolicy biodra i miednicy**. Niektóre grupy mięśni mogą być nadmiernie napięte, podczas gdy inne mogą być osłabione lub nieaktywne, co może prowadzić do problemów ze stabilnością stawu biodrowego. 4. **Zwiększone ryzyko kontuzji:** może prowadzić do nieprawidłowego obciążenia stawów, mięśni czy tkanek miękkich wokół biodra. 5. **Zaburzenie postawy** 6. **Dysfunkcje stawowe**

Answer 24

Zaburzony wzorzec odwodzenia ramienia w stawie barkowym może prowadzić do różnych problemów biomechanicznych oraz funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Nierównowaga mięśniowa**: Zaburzenie wzorca odwodzenia ramienia może prowadzić do nierównowagi mięśniowej wokół stawu barkowego oraz obręczy barkowej. Niektóre mięśnie mogą stać się nadmiernie napięte, podczas gdy inne mogą osłabnąć. 2. **Dyskomfort i ból w obręczy barkowej**: Zaburzony wzorzec odwodzenia ramienia może powodować dyskomfort i ból w obręczy barkowej, zwłaszcza podczas wykonywania ruchów związanych z unoszeniem ramion nad głowę lub w bok. 3. **Ograniczona ruchomość ramienia**: Zmiana wzorca odwodzenia ramienia może prowadzić do ograniczenia ruchomości w stawie barkowym, co może utrudniać wykonywanie pewnych ruchów ramieniem, takich jak podnoszenie, obracanie czy unoszenie. 4. **Zwiększone ryzyko urazów**: Zaburzenia w wzorcu odwodzenia ramienia mogą zwiększyć ryzyko urazów, zwłaszcza podczas aktywności sportowej lub wykonywania pracy związanego z powtarzającymi się ruchami ramienia. 5. **Nierównowaga postawy**: Zmiana wzorca odwodzenia ramienia może wpływać na postawę ciała, prowadząc do nierównowagi posturalnej oraz potencjalnych kompensacji biomechanicznych w innych obszarach ciała. 6. **Ograniczenia w codziennych czynnościach**: Zaburzenia w wzorcu odwodzenia ramienia mogą wpływać na zdolność wykonywania codziennych czynności, takich jak podnoszenie przedmiotów, ubieranie się czy czesanie włosów. 7. **Zaburzenia w funkcji stawu barkowego**: Zaburzony wzorzec odwodzenia ramienia może wpływać na funkcję stawu barkowego jako całości, co może prowadzić do dalszych problemów związanych z ruchomością i stabilnością tego stawu.

Answer 25

Zaburzony wzorzec stania na jednej nodze może prowadzić do różnych problemów biomechanicznych i funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Nierównowaga mięśniowa**: Stanie na jednej nodze wymaga stabilizacji i równowagi mięśniowej. Zaburzenia w wzorcu stania na jednej nodze mogą prowadzić do nierównowagi mięśniowej, gdzie niektóre mięśnie mogą być nadmiernie napięte, a inne osłabione lub nieaktywne. 2. **Niewłaściwe obciążenie stawów**: Zaburzony wzorzec stania na jednej nodze może prowadzić do niewłaściwego obciążenia stawów, co może zwiększyć ryzyko urazów stawowych i zwyrodnień. 3. **Zwiększone ryzyko kontuzji**: Osoby ze zaburzonym wzorcem stania na jednej nodze mogą być bardziej podatne na urazy, zwłaszcza jeśli stawiają się w sytuacjach wymagających dużej stabilności, jak np. podczas uprawiania sportu. 4. **Nierównowaga postawy**: Zaburzenia w wzorcu stania na jednej nodze mogą wpływać na postawę ciała, co może prowadzić do nierównowagi posturalnej i kompensacyjnych zmian w innych obszarach ciała. 5. **Ograniczona funkcjonalność**: Zaburzony wzorzec stania na jednej nodze może ograniczać zdolność osoby do wykonywania codziennych czynności, takich jak chodzenie, stanie w kolejce, czy wykonywanie zadań domowych. 6. **Zmniejszona stabilność i kontrola ruchu**: Zaburzenia w wzorcu stania na jednej nodze mogą prowadzić do zmniejszonej stabilności i kontroli ruchu, co może zwiększyć ryzyko utraty równowagi i upadków. 7. **Zaburzenia propriocepcji**: Propriocepcja, czyli zmysł odpowiedzialny za postrzeganie położenia ciała w przestrzeni, może być zaburzona u osób z nieprawidłowym wzorcem stania na jednej nodze, co może wpływać na ich zdolność do utrzymania równowagi i stabilności.

Answer 26

Zaburzony wzorzec zginania odcinka szyjnego kręgosłupa może prowadzić do różnych problemów biomechanicznych i funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Bóle i dyskomfort**: Zaburzenia w wzorcu zginania odcinka szyjnego kręgosłupa mogą prowadzić do bólu i dyskomfortu w obrębie szyi, ramion, pleców oraz głowy. 2. **Napięcie mięśniowe**: Nieprawidłowy wzorzec zginania szyjnego kręgosłupa może powodować nadmierną napięcie mięśni szyi, ramion oraz pleców, co może prowadzić do zmęczenia i bólu mięśniowego. 3. **Zaburzenia postawy**: Zmiany w wzorcu zginania odcinka szyjnego kręgosłupa mogą wpływać na postawę ciała, prowadząc do nierównowagi posturalnej oraz zmian w sposobie chodzenia i stania. 4. **Ograniczona ruchomość szyi**: Zaburzenia w wzorcu zginania odcinka szyjnego kręgosłupa mogą prowadzić do ograniczenia ruchomości szyi, co może utrudniać wykonywanie codziennych czynności, takich jak obracanie głowy czy odwracanie wzroku. 5. **Zwiększone ryzyko urazów**: Nieprawidłowy wzorzec zginania szyjnego kręgosłupa może zwiększać ryzyko urazów szyi oraz stawów kręgosłupa szyjnego, zwłaszcza w przypadku nagłych ruchów lub urazów. 6. **Dysfunkcje nerwowe**: Zaburzenia w odcinku szyjnym kręgosłupa mogą prowadzić do ucisku nerwów, co może powodować objawy takie jak mrowienie, drętwienie oraz osłabienie mięśni kończyn górnych. 7. **Zaburzenia równowagi**: Nieprawidłowy wzorzec zginania odcinka szyjnego kręgosłupa może wpływać na równowagę ciała, co może zwiększać ryzyko upadków i kontuzji.

Answer 27

Zaburzony wzorzec zginania kręgosłupa może prowadzić do różnych konsekwencji zarówno biomechanicznych, jak i funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Bóle kręgosłupa**: Zaburzenia w wzorcu zginania kręgosłupa mogą prowadzić do bólu w obrębie kręgosłupa, zwłaszcza w dolnym odcinku (lędźwiowym) lub środkowym odcinku (pierścieniowym). 2. **Dysfunkcje postawy**: Nieprawidłowy wzorzec zginania kręgosłupa może prowadzić do nierównowagi posturalnej, co może wpływać na sposób, w jaki osoba stoi, chodzi i wykonuje inne codzienne czynności. 3. **Ograniczenia ruchomości**: Zaburzenia w zginaniu kręgosłupa mogą prowadzić do ograniczenia ruchomości kręgosłupa, co może utrudniać wykonywanie różnych czynności oraz prowadzić do dyskomfortu. 4. **Napięcie mięśniowe**: Nieprawidłowy wzorzec zginania kręgosłupa może prowadzić do nadmiernego napięcia mięśniowego w okolicach kręgosłupa, co może powodować dyskomfort i ból. 5. **Zwiększone ryzyko urazów**: Zaburzenia w wzorcu zginania kręgosłupa mogą zwiększyć ryzyko urazów, szczególnie podczas podnoszenia ciężkich przedmiotów lub wykonywania aktywności fizycznej. 6. **Dysfunkcje nerwowe**: Zaburzenia w kręgosłupie mogą prowadzić do ucisku nerwów, co może powodować objawy takie jak mrowienie, drętwienie, ból promieniujący do kończyn lub osłabienie mięśni. 7. **Zmiany zwyrodnieniowe**: Długotrwałe zaburzenia w wzorcu zginania kręgosłupa mogą przyczynić się do powstania zmian zwyrodnieniowych w obrębie kręgosłupa, takich jak przepuklina dysku czy zmiany zwyrodnieniowe stawów międzykręgowych. 8. **Ograniczenia funkcjonalności**: Zaburzenia w zginaniu kręgosłupa mogą ograniczać funkcjonalność i sprawność, utrudniając wykonywanie codziennych czynności oraz aktywności fizycznej.

Answer 28

Zaburzony wzorzec postawy stojącej może prowadzić do szeregu problemów zarówno biomechanicznych, jak i funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Bóle pleców**: Nieprawidłowy wzorzec postawy stojącej może obciążać kręgosłup, co może prowadzić do bólu w dolnej części pleców, środkowej części pleców lub szyi. 2. **Nierównowaga mięśniowa**: Zaburzenia w postawie stojącej mogą prowadzić do nierównowagi mięśniowej wokół kręgosłupa i miednicy. Niektóre mięśnie mogą być nadmiernie napięte, podczas gdy inne mogą być osłabione. 3. **Ograniczona ruchomość stawów**: Nieprawidłowy wzorzec postawy stojącej może prowadzić do ograniczenia ruchomości stawów, co może utrudniać wykonywanie codziennych czynności oraz aktywności fizycznej. 4. **Zwiększone obciążenie stawów**: Zaburzenia w postawie stojącej mogą prowadzić do zwiększonego obciążenia stawów, co może zwiększyć ryzyko urazów stawowych oraz przyczynić się do zwyrodnień stawów. 5. **Nierównowaga postawy**: Zmiana wzorca postawy stojącej może prowadzić do nierównowagi posturalnej, co może wpływać na sposób chodzenia i poruszania się. 6. **Zmiany biomechaniczne**: Zaburzony wzorzec postawy stojącej może prowadzić do kompensacyjnych zmian biomechanicznych w innych obszarach ciała, co może zwiększyć ryzyko kontuzji oraz przyczynić się do dalszych problemów posturalnych. 7. **Ograniczenia funkcjonalne**: Zaburzenia w postawie stojącej mogą ograniczać funkcjonalność i sprawność, utrudniając wykonywanie codziennych czynności oraz aktywności sportowych. 8. **Dyskomfort i zmęczenie**: Nieprawidłowy wzorzec postawy stojącej może prowadzić do dyskomfortu i zmęczenia w obrębie kręgosłupa oraz mięśni, co może utrudniać wykonywanie zadań codziennych. 9. **Zaburzenia oddechowe**: Zaburzenia postawy stojącej mogą również wpływać na mechanikę oddechową, co może prowadzić do zaburzeń oddechowych oraz zmniejszonej efektywności oddychania.

Answer 29

Zaburzony wzorzec postawy siedzącej może prowadzić do wielu problemów zdrowotnych i funkcjonalnych. Oto kilka potencjalnych następstw: 1. **Bóle pleców**: Nieprawidłowa postawa siedząca może wywierać dodatkowe obciążenie na kręgosłup, co może prowadzić do bólu w dolnej części pleców, środkowej części pleców lub szyi. 2. **Napięcie mięśniowe**: Zaburzenia w postawie siedzącej mogą prowadzić do nadmiernego napięcia mięśniowego w okolicach kręgosłupa, barków i szyi, co może powodować dyskomfort i ból. 3. **Ograniczona ruchomość stawów**: Nieprawidłowy wzorzec postawy siedzącej może prowadzić do ograniczenia ruchomości stawów, co może utrudniać wykonywanie codziennych czynności oraz aktywności fizycznej. 4. **Zwiększone obciążenie stawów**: Zaburzenia w postawie siedzącej mogą prowadzić do zwiększonego obciążenia stawów, co może zwiększyć ryzyko urazów stawowych oraz przyczynić się do zwyrodnień stawów. 5. **Nierównowaga postawy**: Zmiana wzorca postawy siedzącej może prowadzić do nierównowagi posturalnej, co może wpływać na sposób chodzenia i poruszania się. 6. **Zmiany biomechaniczne**: Zaburzony wzorzec postawy siedzącej może prowadzić do kompensacyjnych zmian biomechanicznych w innych obszarach ciała, co może zwiększyć ryzyko kontuzji oraz przyczynić się do dalszych problemów posturalnych. 7. **Ograniczenia funkcjonalne**: Zaburzenia w postawie siedzącej mogą ograniczać funkcjonalność i sprawność, utrudniając wykonywanie codziennych czynności oraz aktywności sportowych. 8. **Dyskomfort i zmęczenie**: Nieprawidłowy wzorzec postawy siedzącej może prowadzić do dyskomfortu i zmęczenia w obrębie kręgosłupa oraz mięśni, co może utrudniać wykonywanie zadań codziennych. 9. **Zaburzenia oddechowe**: Zaburzenia postawy siedzącej mogą również wpływać na mechanikę oddechową, co może prowadzić do zaburzeń oddechowych oraz zmniejszonej efektywności oddychania.