EGZAMIN 5-7 Flashcards

1
Q

poliuria to

A

oddawanie dużej ilości (>4l/24h) rozcieńczonego moczu (ciężar właściwy
<1,005)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
2
Q

typy moczówki

A
  • prosta centralna
  • prosta nerkowa
  • psychogenna
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
3
Q

Test z desmopresyną

A

2 x 20µg przez 3 dni

rozpoznanie moczówki prostej centralnej gdy:

  • spadek obj. moczu
  • wzrost osmolalności moczu o min.50%,
  • wzrost ciężaru właściwego moczu o 200 - 400%

JEŚLI WYNIK WĄTPLIWY TO TEST ODWODNIENIOWO-WAZOPRESYNOWY

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
4
Q

Test odwodnieniowo
wazopresynowy - Co wykluczyć przed wykonaniem?

A

dysfunkcja tarczycy i/lub nadnerczy

odstawić desmopresynę na min 24h przed
odstawić leki moczopędne w dniu badania

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
5
Q

Test odwodnieniowo
wazopresynowy - fazy

A

I faza - test odwodnieniowy

  1. zważenie pacjenta po porannym opróżnieniu pęcherza
  2. pomiar stężenia elektrolitów oraz osmolalności osocza i moczu
  3. zalecenie nie spożywania pokarmów płynnych
  4. zbieranie moczu w odstępach godzinnych i ocena jego osmolalności, pomiar objętości i ciężaru moczu, ocena osmolalności osocza, ocena stężenia sodu w krwi

II faza - test wazopresynowy

  1. podanie desmopresyny (120 μ g doustnie lub 2 dawki donosowo lub 2 μ g podskórnie)
  2. pobranie moczu po 1 oraz po 2 godz., ocena jego osmolalności, pomiar objętości i ciężaru moczu, ocena osmolalności osocza
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
6
Q

kiedy przrewać test odwodnieniowy?

A

spadek masy ciała powyżej 3% masy wyjściowej
-
oznaki odwodnienia pacjenta
-
hipernatremia
-
brak wzrostu ciężaru właściwego moczu o więcej niż 0,001 g/cm 3 lub
osmolalności o więcej niż 30 mOsm/kg lub > 10% w kolejnych trzech próbkach
moczu

Jeśli faza I wskazuje moczówkę psychogennąto nie ma wskazań do fazy II

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
7
Q

wyniki testu odwodnieniowo-wazopresynowego

A

FAZA ODWODNIENIOWA
–> w moczówce psychogennej ciężar właściwy moczu rośnie, tak samo osmolalnośc moczu

–> stężenie wazopresyny w osoczu małe w moczówce centralnej, duże w nerkowej, a w psychogennej stopniowo wzrasta do normy

FAZA WAZOPRESYNOWA
–> ciężar właściwy moczu wzrasta w moczówce centralnej >50%
–> osmolalnośc rośnie w moczówce centralnej o >50%

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
8
Q

Zespół Schwartza Barttera (SIADH)

A

Nadmierne, nieadekwatne do aktualnej osmolalności osocza wydzielanie
ADH przy prawidłowej objętości krwi (normowolemii)

Nadmierne, nieadekwatne do aktualnej osmolalności osocza wydzielanie
ADH przy prawidłowej objętości krwi (normowolemii)
*
nadmierne zagęszczenie moczu
*
zmniejszona objętość wydalanego moczu
*
rozcieńczenie osocza (hiponatremia <135 mmol/l, hipoosmolalność osocza <275 mOsm/kg H2O)
*
zwiększone wydalanie sodu z moczem >40 mmol/24 godz.

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
9
Q

Czym się różni aktywność pośrednia od bezpośredniej GH

A

POŚREDNIA = INSULINOPODOBNA
- pobudza wydzielanie IGF-1, IGF-2 –> wzrost kości i pozostałych układów

BEZPOŚREDNIA = ANTYINSULINOWA
- działa lipolitycznie, hamuje transport glc do komórek, hamuje glikolizę

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
10
Q

POBUDZANIE GH

A

somatoliberyna

hipoglikemia
spadek stężenia FFA
wzrost stężenia aminokwasów

głód, grelina
wysiłek fizyczny
stres

estrogeny
androgeny

dopamina
acetylocholina
serotonina
enkefaliny

agoniści receptorów
α adrenergicznych

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
11
Q

HAMOWANIE GH

A

somatostatyna

hiperglikemia
wzrost stężenia FFA

somatomedyny
kortyzol

agoniści receptorów
β adrenergicznych

GH (sprzężenie zwrotne)

progesteron

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
12
Q

Diagnostyka akromegalii

A
  1. Oznaczanie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu IGF-1
    (somatomedyny C) w surowicy
  2. Test hamowania wydzielania GH po doustnym podaniu 75 g glukozy
    (DTTG)
    - jeśli p/wskazania, to wykonać kilkukrotny pomiar GH w surowicy; nadmierne wydzielanie GH wykluczają: średnie stęż. GH < 2,5 ng/ml lub GH < 1 ng/ml w pojedynczym pomiarze
  3. poziom GHRH w surowicy, metody obrazowania w tym scyntygrafia receptorowa
  4. ocena powikłań
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
13
Q

Oznaczanie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu IGF-1
(somatomedyny C) w surowicy

A

-pośrednia ocena wydzielania GH

obniżone stężenie obserwowane przy
- niedoborach GH
- oraz w pierwotnym niedoborze IGF 1,
- w niewydolności wątroby i nerek,
- niedożywieniu
- i w chorobach układowych ze zwiększonym
katabolizmem

jeżeli stężenie IGF-1 u pacjenta jest prawidłowe dla jego wieku i płci, wyklucza
się niedobór GH

jeśli jednak nadal zachodzi podejrzenie niedoboru GH, w celu potwierdzenia
oznaczyć w surowicy IGFBP 3 (białko wiążące insulinopodobny czynnik wzrostu typu 3).

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
14
Q
  1. Test hamowania wydzielania GH po doustnym podaniu 75 g glukozy
A

GH oznaczamy w surowicy krwi pobranej na czczo oraz po 30, 60, 90 i 120
minutach od podania roztworu 75 g glukozy

u osób zdrowych po podaniu glukozy stężenie GH zmniejsza się do < 1 ng /ml

UWZGLĘDNIĆ płeć, BMI, antykoncepcję, NN, NW, intensywny okres wzrostu

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
15
Q

Ektopowe wydzielanie somatoliberyny (GHRH); <1% przypadków akromegalii:

A
  • nowotwory neuroendokrynne oskrzela
  • guzy neuroendokrynne układu pokarmowego (rzadko)
  • guzy chromochłonne, raki drobnokomórkowe płuc, nowotwory grasicy
    (sporadycznie)
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
16
Q

Diagnostyka niedoboru Hormonu Wzrostu

A
  1. Oznaczanie wydzielania GH w testach stymulacyjnych z zastosowaniem
    bodźców farmakologicznych.

rozpoznanie gdy stwierdzono
obniżenie wydzielania GH w dwóch różnych testach stymulacyjnych:

  • test hipoglikemii bezwzględnej (test hipoglikemii poinsulinowej) gł. dzieci
  • test hipoglikemii względnej (test z glukagonem)
  • test z klonidyną (agonista receptora α 2 adrenergicznego) gł. dzieci
  • test stymulacji z GHRH
  • test z L dopą
  1. Oznaczanie stężenia IGF-1
How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
17
Q

TSH

A

-
zmiany stężenia TSH są najczulszym wskaźnikiem zmian wydzielania
hormonów tarczycy
(przy prawidłowej funkcji podwzgórza i przysadki w
zakresie wydzielania TRH i TSH)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
18
Q

pituitary lag

A

trwa 4-6 tyg zanim TSH zareaguje na zmiany stężenia hormonów

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
19
Q

jak na niedoczynność kory nadnerczy reaguje TSH?

A

TSH jest wysokie

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
20
Q

kiedy zlecamy koniecznie fT3?

A

Badanie zlecane głównie przy podejrzeniu T3 toksykozy oraz w celu rozpoznania nadczynności tarczycy
indukowanej amiodaronem

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
21
Q

Test stymulacji wydzielania TSH hormonem uwalniającym (test z TRH)

A

Ocena stężenia TSH przed dożylnym podaniem 200
μ g TRH, a następnie po
podaniu w 20., 30., i 60. minucie.

ZDROWI: 2-5 wzrost TSH ; max w 30min

WTÓRNA NIEDOCZYNNOŚĆ: brak istotnego wzrostu

TRZECIORZĘDOWA NIEDOCZYNNOŚĆ: wzrost TSH umiarkowany i opóźniony

OPORNOŚĆ PRZYSADKI NA HORMONY TARCZYCY: prawidłowa odpowiedź

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
22
Q

Choraba Gravesa
Basedowa - przeciwciała

A

anty-TSHR (96%)

antyTPO (70%)
anty-Tg (30%)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
23
Q

Hashimoto przeciwciała

A

anty-TPO (98%)

antyTg (50-60%)
anty-TSHR (5%)

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
24
Q

podostre zapalenie tarczycy przeciwciała

A

10-15% antyTPO i antyTg

How well did you know this?
1
Not at all
2
3
4
5
Perfectly
25
Tyreoglobulina
- marker nowotworowy raka tarczycy - do oceny skuteczności i monitorowania wznowy NIE W KAŻDYM RAKU +
26
Kalcytonina
marker raka rdzeniastego tarczycy , wykorzystywana w diagnostyce i monitorowaniu chorych po leczeniu. NA CZCZO! Można stymulować: GLUKONIAN WAPNIA, PENTAGASTRYNA
27
Wpływ amiodaronu na tarczycę wywołany jest:
1) obecnością jodu, 2) zdolnością hamowania konwersji T4 do T3 3) zdolnością hamowania receptorów jądrowych dla hormonów tarczycy w mięśniu sercowym, 4) cytotoksycznością wobec tyreocytów, 5) wywoływaniem procesów immunizacyjnych i zapalnych
28
objaw Dalrymple’a
(rozszerzenie szpar powiekowych na skutek wzmożonego napięcia mięśnia dźwigacza powieki górnej)
29
objaw Graefego
(nienadążanie powieki górnej za gałką oczną przy spojrzeniu do dołu)
30
- objaw Stellwaga
(rzadkie mruganie)
31
- objaw Moebiusa
(„odskakiwanie” gałki ocznej przy zbieżnym ruchu oczu)
32
orbitopatia
(w przypadku choroby Gravesa Basedowa)
33
endogenny zespół Cushinga - podział
a) ACTH zależny (80-85%) - gruczolak przysadki = Choroba Cushinga (ok. 70%) - zespół ektopowego wydzielania ACTH (ok. 12%) - zespół ektopowego wydzielania kortykoliberyny (CRH) (rzadko) b) ACTH niezależny (15-20%) - gruczolak kory nadnerczy (ok.10%) - rak kory nadnerczy (ok. 8%) - obustronny przerost nadnerczy (rzadko)
34
Nadczynność tarczycy- co się dzieje z wapniem?
hiperkalcemia
35
Zespół Cushinga DIAGNOSTYKA
1) Oznaczanie kortyzolu (lub 17OHCS) w moczu z dobowej zbiórki 2) Test hamowania małą dawką deksametazonu (1 mg) 3) Badanie rytmu dobowego kortyzolu 4) Badanie poziomu kortyzolu w ślinie 5) Test hamowania 2 mg i 8mg deksametazonu 6) Oznaczenie stężenia ACTH w osoczu 7) Test z kortykoliberyną
36
Oznaczanie kortyzolu (lub 17OHCS) w moczu z dobowej zbiórki
Z. CUSHINGA: wynik 4 krotnie przekraczający górną granicę JEŚLI MIEŚCI SIĘ W NORMIE, ALE UZASADNIONE PODEJRZENIE ZESPOŁU badanie powtórzyć 3 razy *eGFR <30ml/min może zaniżać wyniki
37
Test hamowania małą dawką deksametazonu (1 mg)
raczej badanie przesiewowe; - 1mg DXM przed snem 23-24.00; pomiar kortyzolu na czczo o 8-9.00 stężenie kortyzolu <1,8μg/dl (50 nmol/l) wyklucza zespół Cushinga *** do wyników fałszywie dodatnich mogą prowadzić: - zwiększone stęż. transkortyny - upośledzenie wchłaniania deksametazonu i przyjmowanie leków nasilających jego przemianę
38
Badanie rytmu dobowego kortyzolu:
pobranie krwi rano i wieczorem, a w przypadku osób hospitalizowanych również około północy Wyniki: brak zmniejszenia stężenia kortyzolu w godzinach popołudniowych, wieczornych i nocnych, wskazuje na rozpoznanie zespołu Cushinga
39
Badanie poziomu kortyzolu w ślinie:
Wyniki: Brak obniżenia poziomu kortyzolu w godzinach wieczornych --> cushing
40
Test hamowania 2 mg i 8 mg deksametazonu - metoda
podaje się p.o deksametazon 0,5 mg co 6 h przez 2 dni, a następnie 2mg co 6 godzin przez 2 dni ocena stęż. wolnego kortyzolu w dobowej zbiórce moczu: * przed podaniem DXM * w drugiej dobie podawania 2mg/d, * w drugiej dobie podawania 8 mg/d * po zakończeniu podawania DXM
41
Test hamowania 2 mg i 8 mg deksametazonu - wyniki
Wyniki: zmniejszenie dobowego wydalania wolnego kortyzolu z moczem min. o 50% w drugim dniu 2mg, a min. o 60% w drugie dobie 8mg świadczy o prawidłowej odpowiedzi. ACTH-ZALEŻNY CUSHING - brak hamowania po 2mg, zmniejszenie po 8mg ACTH-NIEZALEŻNY CHUSHING: - brak zmian nawet po 8mg EKTOPOWE WYDZIELANIE ACTH - bardzo rzadko hamowanie po 8mg
42
Oznaczenie stężenia ACTH w osoczu:
ACTH-zależny CUSHING - podwyższone/ prawidłowe ACTH-NIEZALEŻNY - obniżone EKTOPOWE WYDZIELANIE - b. wysokie, czasem prawidłowe
43
Test z kortykoliberyną
oznaczenie ACTH po 15’, 30’, 45’ i 60; Oznaczenie kortyzolu w surowicy po 30’, 45’. 60’, 90’ ACTH-ZALEŻNY CUSHING - zwiększone wydzielanie ACTH i kortyzolu ACTH-NIEZALEŻNY CUSHING - brak zmian EKTOPOWE WYDZIELANIE - brak zmian
44
Pierwotna niedoczynność kory nadnerczy (PNKN) (Choroba Addisona)
Znaczna hiponatremia Znacznie zwiększone stężenie ACTH przy zmniejszonych stężeniach kortyzolu, DHEA S i aldosteronu w surowicy Znacznie zwiększone stężenie reniny w osoczu Mała osmolalność surowicy i moczu RZADZIEJ: hiperkaliemia, hipoglikemia
45
Czułość diagnostyczna:
to prawdopodobieństwo wyniku dodatniego u chorego z nowotworem, obliczana jako stosunek wyników prawdziwie dodatnich /do (sumy wyników prawdziwie dodatnich i fałszywie ujemnych.) PD/ (PD+FU)
46
Swoistość diagnostyczna
stosunek wyników prawdziwie ujemnych do sumy prawdziwie ujemnych i fałszywie dodatnich PU/ (PU+FD)
47
Markery swoiste narządowo
-antygen sterczowy (PSA), - kwaśna fosfataza sterczowa (PAP), - kalcytonina (dla raka rdzeniastego), - tyreoglobulina (dla zróżnicowanego raka tarczycy).
48
Dodatnia wartość predykcyjna
oznacza wysokie prawdopodobieństwo współistnienia podwyższonego stężenia markera z obecnością nowotworu, czyli stosunek liczby wyników prawdziwie dodatnich/ do (sumy wyników prawdziwie dodatnich i fałszywie dodatnich.) PD/ (PD+FD)
49
CEA co normalnie wytwarza
* wytwarzany w okresie płodowym przez komórki - przewodu pokarmowego - i trzustki, * a po urodzeniu - w niewielkich ilościach przez komórki jelit, - trzustki - i wątroby.
50
CEA - NOWOTWORY
GRUCZOLAKI: z jelita grubego, * także trzustki, * żołądka, * piersi, * płuca, * narządu rodnego * czy pęcherza moczowego --> RAK ŚLUZOWY JAJNIKA NIENABŁONKOWE: neuroblastoma , mięsaki, chłoniaki
51
CEA w nienowotworowych
* zapalenie i marskość wątroby, *przewlekłe zapalenie trzustki * choroba wrzodowa żołądka i dwunastnicy, * wrzodziejące zapalenie jelita grubego, ciąża.
52
CEA - DO CZEGO
* monitorowaniu leczenia * wykrywaniu wznowy i/lub odległych przerzutów (szczególnie w raku jelita grubego) Dodatnia wartość predykcyjna wzrostu stężenia CEA dla potwierdzenia progresji wynosi ponad 90% Jest to uniwersalny marker przerzutów nowotworowych !
53
Alfa Fetoproteina (AFP) Normalna synteza
* wątrobie, * przewodzie pokarmowym * woreczku żółciowym płodu; * przenika przez łożysko do krwioobiegu matki (maks. stężenie w 32. 36. tygodniu ciąży).
54
AFP RAKI
- rak wątrobowokomórkowy - nienasieniakowate nowotwory jądra i jajników rzadko: rak żołądka, dróg żółciowych, trzustki i płuca
55
AFP nienowotworowe
- marskośc wątroby - Przewlekłe WZW B
56
AFP - DO CZEGO
Jest używany w badaniach przesiewowych w grupach wysokiego ryzyka wystąpienia RAKA WĄTROBOWOKOMÓRKOWEGO * Jednoczesne oznaczanie stężeń AFP i CEA przydatne w różnicowaniu przerzutów do wątroby od pierwotnych zmian w wątrobie. Różnicowanie nowotworów zarodkowych jądra i jako ich czynnik rokowniczy (razem z LDH i hCG)
57
Gonadotropina kosmówkowa (HCG) normalnie
Fizjologicznie HCG jest wytwarzana w syncytiotrofoblastach łożyska łożyska, u mężczyzn w strukturach trofoblastycznych
58
hCG nienowotworowe
- ciąża pozamaciczna - gruczolak przysadki
59
hCG nowotwory
* ciążowej chorobie trofoblastycznej (czułość diagnostyczna 97% dla zaśniadu groniastego) * nabłoniaku kosmówkowym jądra lub jajnika (czułość niemal 100%), * nienasieniakowatych nowotworach(czułość 48–86%) * nasieniakach z obecnością komórek syncytiotrofoblastu
60
Antygen nowotworowy 125 (CA 125) normalnie
Wytwarzany przez: * komórki nabłonka jam ciała płodu * komórki nabłonka otrzewnej, opłucnej, osierdzia, endometrium, jajowodów i śluzówki szyjki macicy PO MENOPAUZIE NIŻSZY
61
Antygen nowotworowy 125 (CA 125) nowotwory
- raki jajnika - NIE ŚLUZOWE, NIE ZARODKOWE czasami: gruczolaki - płuca - piersi - endometrium - trzustki
62
CA125 nienowotworowy
Podwyższone wartości, maksymalnie do 100 j./ml, stwierdza się w w: * okresie menstruacji, * I trymestrze ciąży, * stanach zapalnych wątroby, trzustki i przydatków,w marskości wątroby oraz w chorobach autoimmunizacyjnych.
63
CA 125 DO CZEGO TO
- kontrola po leczeniu chirurgicznym raka jajnika - monitoring leczenia - kwalifikacja do zabiegu - składnik ROMA - przesiew Stężenie CA125 wyższe od 65 IU/ml jest niekorzystnym czynnikiem prognostycznym
64
Antygen HE4 (HE4) norma
Ulega ekspresji w - komórkach nabłonkowych najądrzy, - w narządzie rodnym, - nerkach - i śliniankach HORMONY NIE WPŁYWAJĄ NA HE4
65
co na raki śluzowe?
CA 19.9 i CEA wykazują wyższe wartości w rakach śluzowych
66
HE4 raki
Wzmożona ekspresja w komórkach raka jajnika (głównie surowiczego i endometrioidalnego), słabsza ekspresja - w nowotworach jamy ustnej, - płuca, - piersi, - okrężnicy, - trzustki, - żołądka, - szyjki macicy, - pęcherza moczowego
67
HE 4 do czego
- dgn różnicowa złośliwych-niezłośliwych zmian w jajnikach - gł przed menopauzą Wysokie stężenie przedoperacyjne jest wskaźnikiem agresywności nowotworu i czynnikiem prognostycznym zgonu.
68
Antygen nowotworowy CA 15-3 (ang. EPISALIN) normalnie
- gruczoł piersiowy - III trymestr - marskość i zapalenie wątroby
69
CA 15-3 nowotwory
RAK PIERSI a także u niedużego odsetka chorych z - rakiem jajnika, - szyjki macicy, - endometrium i -niedrobnokomórkowym rakiem płuca.
70
CA15-3 do czego
Ze względu na niską czułość diagnostyczną marker ten nie jest stosowany w diagnostyce Zwiększenie czułości i swoistości monitorowania przebiegu raka piersi można osiągnąć, oznaczając jednocześnie CA 15-3 i CEA.
71
ANTYGEN TOWARZYSZĄCY NOWOTWOROM PRZEWODU POKARMOWEGO (CA 19-9, GIGA) normalnie
Wytwarzany przez: * komórki przewodu pokarmowego * komórki wątroby płodu * a także dojrzałe komórki trzustki, * dróg żółciowych, * gruczołów ślinowych * oskrzeli
72
ANTYGEN TOWARZYSZĄCY NOWOTWOROM PRZEWODU POKARMOWEGO (CA 19-9, GIGA) nowotwory
* nowotwory złośliwe przewodu pokarmowego (gruczolakoraki szczególnie trzustki i pęcherzyka żółciowego) * rak jelita grubego - rak żołądka
73
CA 19-9 nienowotworowy
* w chorobach zapalnych przewodu pokarmowego, wątroby i trzustki
74
CA 19-9 DO CZEGO
* W przypadku chorób zapalnych wartości nie przekraczają 500 j./ml (zwykle wynoszą < 100 j./ml), * wyższe są w przypadku raka trzustki i mogą być przydatne w RÓŻNICOWANIU raka i przewlekłego zapalenia trzustki. * Stężenie powyżej 10000U/ml wskazuje na odległe PRZERZUTY u chorych na raka trzustki Marker użyteczny - w kontroli chorych po leczeniu operacyjnym - oraz monitorowaniu terapii
75
Antygen nowotworowy 72-4 (CA 72-4, TAG 72) normalnie
- tkanki płodu
76
CA 72-4 NOWOTWORY
Gruczolakoraki: - rak jelita grubego, - żołądka, - przełyku, - jajnika, - niedrobnokomórkowy rak płuca U chorych na raka żołądka powinno się oznaczyć też CEA CA 72-4 wraz z CA 125 mają zastosowanie u chorych na raka jajnika Podwyższone stężenie CA 72-4 występuje u znacznego odsetka chorych z rakiem typu śluzowego
77
CA 72-4 Nienowotworowe
Nieco podwyższone stężenie może wystąpić w chorobach nienowotworowych: - stanach zapalnych wątroby i płuc, - w zapaleniu trzustki, - marskości wątroby, - ch. płuc, - reumatycznych, - łagodnych ch. jajnika, - ch. piersi, - łagodnych ch. przewodu pokarmowego
78
Antygen raka płaskonabłonkowego (SCC-Ag) norma
- komórki płaskonabłonkowe
79
SCC-Ag nowotwory
Podwyższone stężenie tego markera stwierdza się u pacjentów z z: * rakiem szyjki macicy, * rakami płaskonabłonkowymi regionu głowy i szyi * płaskonabłonkowym rakiem płuca Stężenie SCC-Ag oraz odsetek nieprawidłowych wartości w przypadku raka szyjki macicy wzrastają wraz ze stopniem zaawansowania nowotworu.
80
SCC-Ag nienowotworowe
niewysokie stężenia mogą wystąpić u osób - z chorobami zapalnymi płuc, - nerek, - niezłośliwymi guzami głowy i szyi a dość wysokie u części chorych na łuszczycę.
81
SCC-Ag do czego
- ocena stopnia zaawansowania raka szyjki macicy - W niedrobnokomórkowym raku płuca oznaczenie SCC-Ag może zostać wykorzystane w diagnostyce różnicowej raka płaskonabłonkowego i pozostałych typów histologicznych
82
Β2-mikroglobulina (β-2M) normalnie
* Wchodzi w skład podjednostki kompleksu zgodności tkankowej (HLA) * Występuje na powierzchni limfocytów T i B oraz makrofagów
83
Β2-mikroglobulina (β-2M) nienowotworowe
Nieznacznie podwyższone stężenie występuje w: - chorobach autoimmunologicznych, - infekcjach (mononukleoza zakaźna, cytomegalia, AIDS, ostre wirusowe zapalenie wątroby), - w upośledzeniu przesączania kłębuszkowego, - w czasie ciąży - i u osób starszych).
84
Β2-mikroglobulina (β-2M) nowotwory i zastosowanie
β-2M jest markerem wykorzystywanym w: - diagnostyce, - prognozowaniu i - monitorowaniu leczenia chorób limfoproliferacyjnych (białaczka limfoblastyczna B-komórkowa, białaczka T-komórkowa dorosłych, szpiczak mnogi)
85
CYFRA 21-1 nowotwory i zastosowanie
stwierdzany w osoczu chorych na - niedrobnokomórkowego raka płuca - oraz w innych nowotworach, zwłaszcza płaskonabłonkowych Wartość prawidłowa nie przekracza 3,5 ng/ml jeden z najlepszych markerów w raku płuca, nie nadaje się jednak do różnicowania raka drobno- i niedrobnokomórkowego. Wyjściowe stężenie ma także wartość prognostyczną, jednak obecnie nie stosuje się rutynowego oznaczania tego markera
86
Swoista enolaza neuronowa (NSE) normalnie
Jest obecna w: * komórkach ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego, * szyszynce, * przysadce * rdzeniu nadnerczy,
87
Swoista enolaza neuronowa (NSE) NOWOTWORY
Jest markerem nowotworów neuroendokrynnych: * nerwiak zarodkowy (neuroblastoma), * rak drobnokomórkowy * rak rdzeniasty tarczycy Wysokie stężenie występuje także w: * glejakach, * bywa podwyższone po urazach głowy i we wstrząsie septycznym
88
NSE DO CZEGO
Przydatna do monitorowania leczenia i przebiegu choroby (NET, glejaki) W drobnokomórkowym raku płuca stężenie NSE jest podwyższone w 90% przypadków choroby uogólnionej i w 60% przypadków postaci ograniczonej.
89
Prekursor peptydu uwalniającego gastrynę (ProGRP) nowotwory
* Marker dla drobnokomórkowego raka płuca Wysokie stężenie obserwuje się w: - niektórych NET - SLC (small lung cancer), rakowiakach, niezróżnicowanym raku wielkokomórkowym płuca o cechach neuroendokrynnych, raku rdzeniastym tarczycy
90
ProGRP nienowotworowe
Nieznacznie podwyższone stężenie w zapaleniu płuc, sarkoidozie, fibrozie
91
Receptor HER2 nowotwory
Wzmożona ekspresja lub nadmierna amplifikacja kodującego go genu (ERBB-2) występuje w różnych nowotworach złośliwych Zwiększona ekspresja heterodimerów ERBB-2/ERBB-1 lub ERBB-2/ERBB-3 wiąże się z bardziej agresywnym przebiegiem nowotworu
92
HER 2 - DO CZEGO
Nadekspresja HER2 zależy od: wielkości guza, stopnia złośliwości histologicznej, od stanu receptorów hormonalnych, (w guzach receptorododatnich jest niższa) - Jest czynnikiem decydującym w selekcji chorych na raka piersi do leczenia ludzkim przeciwciałem monoklonalnym (herceptyną). - Test używany do oceny rokowania i monitorowania efektywności leczenia chorych, u których wykorzystywana jest herceptyna
93
Antygen raka pęcherza moczowego (BTA) nowotwory
Podwyższone stężenie w moczu chorych na raka pęcherza nienaciekającego mięśniówkę właściwą pęcherza
94
BTA Nienowotworowe
u wielu chorych z - infekcjami dróg moczowych, - stanami zapalnymi nerek, - łagodnym rozrostem gruczołu krokowego, - kamieniami w nerkach i pęcherzu.
95
BTA do czego
Niska czułość dla nowotworów o niskiej złośliwości Ograniczone zastosowanie
96
Białko macierzy jądrowej 22 (NMP22) do czego
rak pęcherza Badanie stężenia tego białka wykorzystuje się jako komplementarne oznaczenie do badania cystoskopii oraz oceny efektywności leczenia, kontroli chorych celem wykrycia wczesnego wznowy w badaniach między cystoskopiami Podstawą dla ustalenia rozpoznania raka pęcherza moczowego jest ocena histopatologiczna tkanki pobranej w badaniu cystoskopowym
97
Białko S100 do czego
* biomarker czerniaka * umożliwia ocenę skuteczności leczenia oraz wczesne wykrywanie nawrotów choroby po leczeniu chirurgicznym - marker uszkodzenia mózgu
98
S100 nienowotworowe
W chorobach nienowotworowych białko S100B jest markerem uszkodzenia mózgu (uraz, udar niedokrwienny, krwotok podpajęczynówkowy, okołoporodowe niedotlenienie OUN u dzieci, Ch. Alzheimera).
99
Swoisty antygen sterczowy (PSA) normalnie
* glikoproteina wytwarzana głównie w komórkach nabłonkowych kkanalików gruczołowych prostaty. * swoistość narządowa w stosunku do tkanki gruczołu JEST ZALEŻNE OD WIEKU - ROŚNIE
100
PSA - Nowotwory, zastosowanie
Nie jest markerem swoistym dla raka stercza, ponieważ wzrasta między innymi w przypadkach gruczolaka, zazwyczaj do 10 ng/ml, czy stanach zapalnych prostaty. Stężenie PSA silnie koreluje z zaawansowaniem procesu nowotworowego. Badanie stężenia PSA stosuje się w badaniach przesiewowych, zaleca się oznaczanie tego markera u mężczyzn z grupy wysokiego ryzyka.
101
PSA co się oznacza
* stężenie wolnego PSA (fPSA) * iloraz stężeń fPSA i PSA całkowitego. Przy stężeniach całkowitego PSA wynoszących 4,0-20,0ng/ml : * fPSA poniżej 18 przemawia za dużym prawdopodobieństwem raka stercza, * zaś przekraczające 25 wskazuje raczej na gruczolaka * wyliczanie gęstości PSA (PSAD) - iloraz stężeń markera do objętości gruczołu w cm3), * Ocena szybkości narastania PSA (PSAV, prostate specific antigen velocity - trzy pomiary w odstępach półrocznych)
102
ACTH jako marker npl
rak owsianokomórkowy oskrzeli, rak rdzeniasty tarczycy, rakowiaki wysepek trzustki rak: żołądka, okrężnicy, sutka, jajnika, prostaty, nerek
103
FOSFATAZA KWAŚNA
Ma zastosowanie jako jeden z markerów procesów destrukcji kości Ma zastosowanie w diagnostyce chorych: * na pierwotne nowotwory kości * a także przerzuty do kośćca nowotworów o innej lokalizacji narządowej, w których proces ma charakter osteolityczny (rak piersi, jelita grubego)
104
FOSFATAZA ZASADOWA
Wzrost aktywności jest nieswoisty ale może dostarczyć istotnych informacji o objęciu procesem nowotworowym kośćca lub wątroby W pierwotnym raku wątroby jak i przerzutach do tego narządu nowotworów o innej lokalizacji zmiany pierwotnej u znacznego odsetka chorych obserwuje się wzrost aktywności całkowitej fosfatazy zasadowej.
105
5’-nukleotydaza
WĄTROBA! U chorych na nowotwory z przerzutami do wątroby wzrost aktywności wyprzedza zazwyczaj zmiany aktywność fosfatazy zasadowej. W przerzutach do kośćca aktywność tego enzymu pozostaje niezmieniona
106
β-glukuronidaza
- rak trzustki 80% - raj j.grubego 20% - przerzuty do wątroby - rak pęcherza moczowego 80-90% choroby wątroby
107
γ-glutamylotransferaza
we wczesnych stadiach pierwotnych jak i przerzutowych nowotworów wątroby.
108
Arylosulfataza
W tkance raka żołądka, jelita grubego, piersi, pęcherza moczowego zawartość enzymu jest wyższa niż w homologicznych tkankach prawidłowych.
109
Aminopeptydaza leucynowa
meta WĄTROBA
110
Dehydrogenaza mleczanowa
Podwyższona aktywność w osoczu u chorych na nowotwory złośliwe o różnej lokalizacji narządowej. Wysoka aktywność LDH w momencie rozpoznania choroby jest niekorzystnym wskaźnikiem rokowniczym. Izoenzymy rosną po równo w białaczkach LDH5 MOCNO w meta do wątroby
111
Aldolaza
Aktywność tego enzymu w tkankach nowotworowych jest zazwyczaj wyższa aniżeli w macierzystych tkankach prawidłowych
112
CK-BB
CK-BB- w osoczu można wykryć głownie przy uszkodzeniach mózgu U pewnego odsetka chorych na raka stercza, a także w niektórych gruczolakorakach o innej lokalizacji narządowej, spotyka się podwyższony poziom tego izoenzymu
113
CK-MB
Izoenzym CK-MB uznawany jest powszechnie za marker uszkodzenia mięśnia sercowego, zawału. Możliwość transformacji CK-BB do CK-MB pozwala wyjaśnić podwyższony poziom tego ostatniego izoenzymu jaki spotyka się u szeregu chorych na raka płuca
114
Przerzuty do wątroby
* CEA (antygen karcinoembrionalny), * fosfataza zasadowa, * gamma glutamylotransferaza, * 5’- nukleotydaza
115
Przerzuty do kości, markery kostne:
* techniki obrazowe, głównie badania radiologiczne i scyntygraficzne, a następnie tomografia komputerowa (CT) i rezonans magnetyczny (MRN) - hiperkalcemia - OHP z moczem - PYR i DPD z moczem, także niskocząsteczkowe fragmenty - CTx, NTx, ICTP - TRACP 5b - ALP, BALP (bone ALP) - osteokalcyna - peptydy prokolagenu P1NP, P1CP
116
Rak płuca niedrobnokomórkowy
80-85% - płaskonabłonkowy 30% - NOS 10% - Niepłaskonabłonkowy --> gruczołowy 40%, wielkokomórkowy 10%, inny podział wg zaawansowania - operacyjny I-IIIa, nieoperacyjny IIIB, IV
117
MARKERY oznaczane w nieoperacyjnym NDRP
1) PDL-1* 2) EGFR* - w niepłaskonabłonkowym 3) ALK* - w gruczołowym 4) ROS-1* ^ Te w polsce 5) BRAF 6) RET 7) NTRK 8) MET
118
Do najważniejszych czynników rokowniczych w raku piersi należą:
— wielkość guza; — typ histologiczny raka i jego stopień złośliwości; — obecność przerzutów w węzłach chłonnych pachy oraz liczba węzłów zajętych przerzutami; — stan ER i PgR; — naciekanie okołoguzowych naczyń chłonnych i żylnych; — stan HER2; — wskaźnik proliferacji Ki67; — podtyp biologiczny (intrinsic phenotype); — ekspresja TILs
119
gdzie większe ryzyko - BRCA 1 CZY 2?
BRCA1 - 50-80% pierś - 20-40% jajnik BRCA2 - 40-60% - 40-50% jajnik także ryzyko raka trzustki i prostaty (6x wyższe)
120
co badać jak ktoś BRCA+
Od 25r.ż. badanie lekarskie co 6-12msc MRI co 12 msc mammografię od 30r.ż. co 12msc
121
Za najważniejsze czynniki ryzyka raka prostaty uważa się:
* wiek – ryzyko choroby rośnie po 40. roku życia, * najwięcej przypadków wykrywanych jest u mężczyzn, którzy ukończyli 70 lat * obciążony wywiad rodzinny – ryzyko choroby znacząco rośnie, jeżeli ojciec lub brat chorowali na raka prostaty * zmniejszenie aktywności seksualnej * inne czynniki środowiskowe, np. niezdrowa dieta
122
jakie CA 125 mówi wołać onkologa?
>200 U/ml (norma 35)
123
Wskaźnik RMI
Do oceny guza jajnika - risk of malignancy; powyżej 200pkt sugeruje raka RMI = U*M*CA 125 U - punkty za ocenę USG M - stan menopauzalny WYKONAĆ ROMĘ (ma różne wartości odcięcia - 11,4 przed menopauzą, 29,9 po menopauzie)
124
podejrzenie raka jajnika - co robimy?
ROMA RMI AFP hCG LDH CEA BRCA - bo może można dać inhibitor PARP - olaparib
125
nowotwory jelita grubego diagnostyka
- kolonoskopia - TK - RTG klp - CEA Podstawowe badania laboratoryjne
126
FAP - rodzinna polipowatośc jelita grubego
Mutacje APC --> AD
127
HNPCC - dziedziczny rak j grubego bez polipowatości
najczęstszy z dziedzicznych - MLH1, MSH2, MSH6, PMS1, PMS2 --> niestabilnośc mikrosatelitarna, deficyty produktów białkowych genów naprawczych Tzw zespół LYNCHA 1--> rak j. grubego 2 --> TAKŻE: macica, żołądek, nerka, trzustka, moczowody, DŻ, j cienkie
128
Próba doustnego obciążenia żelazem
Cel: różnicowanie przyczyn niedoboru żelaza i ocena możliwości doustnej suplementacji (po doustnym podaniu 1g siarczanu żelazawego) STROMA KRZYWA = znaczny niedobór, zachowane wchłanianie PŁASKA KRZYWA = upośledzenie wchłaniania, NN z niedoborem EPO, niedokrwistośc ch.przewlekłych
129
Wysycenie transferyny żelazem
TfS (%) = [żelazo, μmol/l] / [transferyna, μmol/l] × 100 Zmniejszone Tfs (<15%) w stanach niedoboru żelaza Zwiększone TfS (>45%) występuje w * stanach nadmiaru żelaza (np. w hemochromatozie), * stanach zapalnych i chorobach przewlekłych przebiegających ze zmniejszeniem stężenia Tf ("ujemne" białko ostrej fazy)
130
Utajona zdolność wiązania żelaza (unsaturated iron-binding capacity - UIBC)
= TIBC - Fe UIBC Odzwierciedla liczbę wolnych miejsc wiążących transferyny. UIBC jest zwiększona w stanach niedoboru żelaza, Wartość UIBC maleje w chorobach przewlekłych, również tych przebiegających ze zmniejszonym stężeniem żelaza w surowicy (kom. mój - bo spada transferyna pewnie?)
131
sTfR
sTfR w surowicy odzwierciedla ekspresję TfR. Zwiększone stężenie sTfR w surowicy występuje w stanach niedoboru żelaza oraz znacznie nasilonej erytropoezy, natomiast nie zwiększa się w niedokrwistości chorób przewlekłych (k.m. bo nie robi transferyny?)
132
Ferrytyna
Zmniejszenie stężenia ferrytyny wskazuje na niedobór żelaza. Zwiększenie może być powodowane stanem przeładowania żelazem (hemochromatoza). Ferrytyna jest białkiem ostrej fazy, więc jej stężenie w surowicy zwiększa się w zapaleniach i zakażeniach, co ogranicza zastosowanie oznaczeń tego białka w ocenie ustrojowych zasobów żelaza
133
Wskaźnik R/F (Log) (sTfr/ferrytyna)
Koreluje on z zasobami żelaza w organizmie i odzwierciedla przyswajanie żelaza w trakcie jego suplementacji. Wskaźnik R/F wzrasta we wczesnym okresie niedoboru żelaza, w miarę uszczuplania puli magazynowej (spadek stężenia ferrytyny), a w późniejszych okresach jego względny wzrost jest bardziej zaznaczony niż zwiększenie stężenia Tf i sTfR.
134
Wskaźniki dostępności żelaza dla procesu erytropoezy
* Badanie ilości syderoblastów w szpiku * Badanie stopnia hemoglobinizacji retykulocytów * Odsetek niedobarwliwych erytrocytów (%HYPO) * Badania morfologiczne krwi * Oznaczanie protoporfiryny cynkowej (zinc-protoporphyrin - ZPP) w erytrocytach
135
hemochromatoza wrodzona
AR, akumulacja żelaza w komórkach miąższowych narządów: wątroby, trzustki, serca, gonad, przysadki mózgowej Najczęstsze przyczyny zgonów: marskość wątroby, rak wątrobowokomórkowy, cukrzyca, niewydolność krążenia TRIADA OBJAWÓW cukrzyca, hiperpigmentacja skóry o szarym odcieniu, marskość wątroby Inne objawy zastoinowa niewydolność serca, hipogonadyzm, zapalenie stawów
136
hemochromatoza wtórna
w przebiegu niedokrwistości, wymagających licznych przetoczeń krwi,
137
niedobór miedzi
* u wcześniaków (zaburzenia hematologiczne i kostne) * neuropatie
138
zespół Menkesa
Choroba sprzężona z chr. X, gen ATP7A, koduje błonową ATP-azę. Defekt wchłaniania miedzi w jelicie - odbarwione włosy, łamliwe - zaburzenia z ukł nerwowego, neurodegeneracja, upośledzenie intelektualne - padaczka - zahamowanie rozwoju ok 2-3r.ż. - krzywica
139
choroba Wilsona
Choroba autosomalna recesywna, gen ATP7B (chromosom 13), defekt wbudowywania miedzi w ceruloplazminę i usuwania miedzi z żółcią → akumulacja miedzi w wątrobie, mózgu, nerkach, rogówce oka Cu - ceruloplazmina - frakcja wolnej miedzi + miedź w moczu + biopsja wątroby Cu + badanie radioizotopowe z Cu64 lub Cu67 --> wysoki poziom Cu w wątrobie (u zdrowych w surowicy)
140
frakcja wolnej miedzi
miedź w surowicy - (ceruloplazmina*3)
141
próba z penicylaminą
zwiększa wydalanie miedzi w ch Wilsona >3razy (>1600)
142
cynk niedobór
* zaburzenia pracy układu odpornościowego * spowolnienie gojenia się ran * rozwój cukrzycy, chorób nowotworowych * trądzik i przetłuszczanie się skóry * białe plamy na paznokciach
143
cynk nadmiar
upośledza metabolizm Ca, Cu, Fe, Mn.
144
Jod niedobór
- choroby tarczycy - zaburzenia wzrostu - upośledzenie umysłowe o różnym nasileniu
145
chrom znaczenie kliniczne
➢ zwiększa tolerancję glukozy ➢ podnosi HDL cholesterol ➢ obniża poziom insuliny we krwi
146
chrom niedobór
✓ nietolerancja glukozy ✓ spadek masy ciała ✓ neurologiczne zaburzenia ✓ senność, drażliwość ✓ zimne dłonie
147
chrom nadmiar
Toksyczność: ✓ Cr6+ - karcynogen (rak płuc, rak skóry) ✓ wysokie dawki chromu uszkadzają nerki i wątrobę
148
selen znaczenie
➢ ważny w przemianie hormonów tarczycy (T4 do T3) (dejodynaza jodotyroninowa), ➢ wpływa na produkcję testosteronu i fizjologię jąder, ➢ niezbędny do prawidłowego rozwoju płodu.
149
selen niedobór
* kardiomiopatia (choroba Keshan) i osteoartropatię (choroba Kashin-Becka), * nasilenie chorób metabolicznych, * zmiany degeneracyjne w OUN, * progresja nowotworów, * dolegliwości mięśniowe i stawowe
150
selen nadmiar
* wypadanie włosów, * zapalenie skóry, * nudności, * zmęczenie, * drażliwość.
151
mangan niedobór
* deformacja szkieletu, * osłabienie wzrostu i rozwoju, * upośledzenie rozwoju tkanki łącznej oraz funkcjonowania jajników i jąder,
152
mangan nadmiar
zniszczenie układu pozapiramidowego (objawy zbliżone do ch. Parkinsona),
153
molibden niedobór
* kurza ślepota, * przyśpieszona akcja serca i częstość oddechowa, * zaburzenia neurologiczne, * dyslokacja soczewki, * ksantynuria
154
nadmiar molibdenu
* skaza moczanowa, * ból stawów, * obrzęki
155
fluor znaczenie
➢ składnik kości i zębów, zmniejsza rozpuszczalność szkliwa, ➢ bierze udział w gospodarce wapniowo-fosforowej
156
fluor niedobór
* odwapnienie kości, * próchnica,
157
Nadmiar fluoru
* fluoroza, * zaburzenia przemiany materii
158
wit A niedobór
* niedowidzenie o zmroku ( tzw. kurza ślepota), * owrzodzenie i rogowacenie rogówki, * kseroftalamia - wysychanie spojówek i rogówek, * zmiany skórne, łuszczenie skóry, * infekcje przewodu pokarmowego i oddechowego.
159
wit A nadmiar
* drażliwość, * zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (m.in. wymioty, brak łaknienia, nudności), * zmiany zabarwienia skóry, * powiększenie wątroby i śledziony, * wypadanie włosów, * świąd i suchość skóry.
160
Regulatorami syntezy kalcytriolu są:
samo stężenie tego metabolitu, stężenie parathormonu i fosforanów
161
wit D zalecane stężenie
75-200nmol/l
162
stopnie niedoboru wit D
>200 nmol/l poziom toksyczny hipowitaminoza 50-75 nmol/l (20-30 ng/ml) niedobór: I 25-50 nmol/L deficyt: II 12,5- 25 nmol/l III <12,5 nmol/l
163
Następstwa niedoboru witaminy D
* hipokalcemia * rozwój wtórnej nadczynności przytarczyc * u dzieci krzywica (niedostateczna mineralizacja kości), * u dorosłych osteomalacja i osteoporoza, * stany zapalne skóry, * zapalenie spojówek, * osłabienie i wypadanie zębów, * zmniejszenie odporności
164
Nadmiar witaminy D
* brak apetytu, senność, * nudności, biegunka, * spadek masy ciała, * łatwe męczenie się, * nadmierne pocenie się, * zaburzenia rytmu pracy serca, * bóle głowy, oczu, stawów i mięśni, * zwiększenie ryzyko powstania miażdżycy, * zwiększenie ryzyko powstania kamicy nerkowej.
165
witamina E niedobór
* osłabienie mięśni szkieletowych (dystrofia), * wczesne starzenie się skóry, * gorsze gojenie się ran, * zaburzenia neurologiczne, * osłabienie zdolności koncentracji, stany rozdrażnienia, * bezpłodność, * zwiększone ryzyko chorób sercowo-naczyniowych
166
wit E nadmiar
zmęczenie, * bóle głowy, * osłabienie mięśni, * zaburzenia widzenia.
167
wit K znaczenie
* wytwarzanie czynnika krzepliwego (protrombiny), * uczestniczy w formowaniu tkanki kostnej, * wpływa na przemiany metaboliczne kwasów nukleinowych
168
niedobór witK
* krwotoki z nosa, układu pokarmowego i moczowego, (obniżony poziom protrombiny), * skaza krwotoczna noworodków - głównie krwotoki z przewodu pokarmowego, * zapalenie jelita, * zwiększone ryzyko rozwoju nowotworów.
169
wit K nadmiar
* niekorzystnie wpływa na funkcje wątroby, * rozpad krwinek czerwonych, * niedokrwistość, * u niemowląt – żółtaczka i uszkodzenie tkanki mózgowej.
170
norma PT
Świadczy o wit K 11,6-13,6s
171
wit C niedobór
* zaburzenia w tworzeniu kolagenu (zwiększona łamliwość kości), * wolniejsze gojenie się ran, * zaburzenia w przemianie kwasów tłuszczowych, * osłabienie naczyń włosowatych i możliwości powstawania mikrowylewów w różnych narządach. * zmniejszenie odporności na infekcje, * szkorbut
172
wit B1
Tiamina
173
wit B1 niedobór
* choroba beri-beri, * zapalenie nerwów, * zawroty głowy i oczopląs, * zmęczenie, * zaburzenia pamięci i koncentracji.
174
Ocena poziomu B1
Ocena wzrostu aktywności transketolazy krwinkowej, po dodaniu do układu reagującego pirofosforanu tiaminy. Norma: dodatek TPP nie zwiększa aktywności transketolazy. Pośrednio można wykazać niedobór tiaminy poprzez stwierdzenie przyrostu stężenia mleczanu i pirogronianu po doustnym podaniu glukozy.
175
witamina B2
Ryboflawina
176
wit B2 funkcja
* udział w procesach utleniania i redukcji, * prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego, * bierze udział w przemianach lipidów i aminokwasów, * współdziała z wit. A w prawidłowym funkcjonowaniu błon śluzowych,
177
wit B2 niedobór
* pękanie skóry, warg, kącików ust, * zapalenie błony śluzowej, * zahamowanie rozwoju umysłowego u dzieci, * zaburzenia koncentracji, zawroty głowy, bezsenność, * pogorszenie ostrości widzenia
178
wit B2 nadmiar
* nudności i wymioty
179
wit B2 ocena poziomu
Pomiar aktywności reduktazy glutationowej w świeżym hemolizacie (produkt lizy krwinek czerwonych). Znaczący przyrost aktywności tego enzymu po dodaniu FAD do układu reagującego wskazuje na niedobór ryboflawiny
180
Witamina B3
niacyna, kwas nikotynowy, witamina PP Witamina B3 może powstawać także w organizmie człowieka, jako metabolit tryptofanu.
181
Witamina B3 niedobór
* uczucie znużenia, * brak łaknienia, * zaburzenia procesu trawienia i motoryki jelit * zmiany zapalne w jamie ustnej, obejmujące głównie język
182
Objawami głębokiego niedoboru niacyny są:
* stany zapalne skóry (szczególnie eksponowanej na działanie światła słonecznego), * biegunki spowodowane rozległymi zmianami zapalnymi błony śluzowej jelit * narastające z czasem trwania choroby zaburzenia psychiczne PELAGRA
183
Witamina B5 niedobór
* bóle kończyn (bolesność pięt) * pękanie kącików ust * kurcze i drżenie mięśni * owrzodzenia skóry, czyraki * bóle jamy brzusznej * bóle głowy * łysienie i siwizna * zaburzenia snu
184
Witamina B6 - czego prekursor
Prekursor koenzymu - fosforanu pirydoksalu (PLP).
185
Poważne niedobory witaminy B6
* uszkodzenia nerwów obwodowych (neuropatia), * napady padaczki, * zmiany zapalne skóry, * zapalenia błony śluzowej języka * niedokrwistość
186
wit B6 nadmiar
Witamina B6 w wysokich dawkach jest toksyczna, prowadzi do uszkodzenia nerwów czuciowych.
187
Ocena zasobów witaminy B6
pomiar stężenia PLP w osoczu ` (wartości referencyjne: 5–23 ng/ml), * pomiar wydalania kwasu pirydoksynowego
188
biotyna funkcja
* bierze udział w metabolizmie przemiany białek i tłuszczów, * uczestniczy w syntezie kwasów tłuszczowych, * bierze udział we wchłanianiu witaminy C, * Współdziała w przemianie aminokwasów i cukrów, * Uczestniczy z witaminą K w syntezie protrombiny, * wpływa na właściwe funkcjonowanie skóry, włosów, zapobiega siwieniu i łysieniu
189
niedobór biotynidazy
Niedobór biotynidazy diagnozuje się poprzez pomiar aktywności tego enzymu w surowicy krwi - drgawki - trudności w oddychaniu - hipotonia - wysypka - łysienie - utrata słuchu - opóźnienie rozwoju
190
Objawami niedoboru biotyny są
* zaburzenia równowagi i chodu, * opóźnienie/degradacja rozwoju psychoruchowego, * drgawki, niedowłady kończyn, hipotonia, * zaniki nerwów wzrokowych, * zaburzenia widzenia, * niedosłuch, * Zaburzenia oddychania, * łysienie/nadmierne wypadanie włosów, * zapalenie łojotokowe skóry, wyprysk, łuszczycowe zmiany skóry, wysuszenie i przebarwienia skóry i błon śluzowych, * podwyższenie stężenia cholesterolu i barwników żółciowych we krwi. Do wczesnych objawów, które mogą występować u niemowląt, zalicza się skłonność do niskich ciśnień tętniczych, zaniki nerwów wzrokowych oraz zmiany zapalne skóry i spojówek
191
niedobór biotyny - w badaniach laboratoryjnych
* zaburzenia gospodarki lipidowej, * zaburzenia równowagi kwasowo-zasadowej * Podwyższone stężenie kwasu mlekowego i amoniaku
192
mocz w niedoborze biotyny
W moczu występuje charakterystyczny profil kwasów organicznych wykrywanych metodą GC-MS, ze znacznie zwiększonym wydalaniem kwasu 3-hydroksyizowalerianowego i obecnością 3-metylokrotynyloglicyny
193
Kwas foliowy
jest przekształcany do koenzymu tetrahydrofolianu – THF B9
194
Niedobór kwasu foliowego
* upośledzenia syntezy puryn i tyminy, * opóźniony podział komórek (szczególnie w szpiku) * wady cewy nerwowej * anemia
195
Witamina B12
cyjanokobalamina
196
wit B12 funkcja
* koenzym w reakcjach metylacji, * tworzenie czerwonych komórek krwi, * synteza DNA i RNA, * prawidłowe funkcjonowanie układu nerwowego (otoczka mielinowa i neuroprzekaźniki), * pomaga w uczeniu i skupieniu uwagi.
197
witamina B12 niedobór
* zaburzenia neurologiczne (osłabienie, osłabienie napięcia mięśniowego), * zaburzenia hematologiczne (niedokrwistość megaloblastyczna), * zaburzenia psychiatryczne (apatia, drażliwość, stany urojenia, depresja), * zaburzenia ze strony przewodu pokarmowego (utrata smaku, uczucie pieczenia).
198
wit b12 nadmiar
* nie jest toksyczny, * duże dawki mogą powodować uczulenie i krwotoki z nosa.