EGZAMIN 5-7 Flashcards
poliuria to
oddawanie dużej ilości (>4l/24h) rozcieńczonego moczu (ciężar właściwy
<1,005)
typy moczówki
- prosta centralna
- prosta nerkowa
- psychogenna
Test z desmopresyną
2 x 20µg przez 3 dni
rozpoznanie moczówki prostej centralnej gdy:
- spadek obj. moczu
- wzrost osmolalności moczu o min.50%,
- wzrost ciężaru właściwego moczu o 200 - 400%
JEŚLI WYNIK WĄTPLIWY TO TEST ODWODNIENIOWO-WAZOPRESYNOWY
Test odwodnieniowo
wazopresynowy - Co wykluczyć przed wykonaniem?
dysfunkcja tarczycy i/lub nadnerczy
odstawić desmopresynę na min 24h przed
odstawić leki moczopędne w dniu badania
Test odwodnieniowo
wazopresynowy - fazy
I faza - test odwodnieniowy
- zważenie pacjenta po porannym opróżnieniu pęcherza
- pomiar stężenia elektrolitów oraz osmolalności osocza i moczu
- zalecenie nie spożywania pokarmów płynnych
- zbieranie moczu w odstępach godzinnych i ocena jego osmolalności, pomiar objętości i ciężaru moczu, ocena osmolalności osocza, ocena stężenia sodu w krwi
II faza - test wazopresynowy
- podanie desmopresyny (120 μ g doustnie lub 2 dawki donosowo lub 2 μ g podskórnie)
- pobranie moczu po 1 oraz po 2 godz., ocena jego osmolalności, pomiar objętości i ciężaru moczu, ocena osmolalności osocza
kiedy przrewać test odwodnieniowy?
spadek masy ciała powyżej 3% masy wyjściowej
-
oznaki odwodnienia pacjenta
-
hipernatremia
-
brak wzrostu ciężaru właściwego moczu o więcej niż 0,001 g/cm 3 lub
osmolalności o więcej niż 30 mOsm/kg lub > 10% w kolejnych trzech próbkach
moczu
Jeśli faza I wskazuje moczówkę psychogennąto nie ma wskazań do fazy II
wyniki testu odwodnieniowo-wazopresynowego
FAZA ODWODNIENIOWA
–> w moczówce psychogennej ciężar właściwy moczu rośnie, tak samo osmolalnośc moczu
–> stężenie wazopresyny w osoczu małe w moczówce centralnej, duże w nerkowej, a w psychogennej stopniowo wzrasta do normy
FAZA WAZOPRESYNOWA
–> ciężar właściwy moczu wzrasta w moczówce centralnej >50%
–> osmolalnośc rośnie w moczówce centralnej o >50%
Zespół Schwartza Barttera (SIADH)
Nadmierne, nieadekwatne do aktualnej osmolalności osocza wydzielanie
ADH przy prawidłowej objętości krwi (normowolemii)
Nadmierne, nieadekwatne do aktualnej osmolalności osocza wydzielanie
ADH przy prawidłowej objętości krwi (normowolemii)
*
nadmierne zagęszczenie moczu
*
zmniejszona objętość wydalanego moczu
*
rozcieńczenie osocza (hiponatremia <135 mmol/l, hipoosmolalność osocza <275 mOsm/kg H2O)
*
zwiększone wydalanie sodu z moczem >40 mmol/24 godz.
Czym się różni aktywność pośrednia od bezpośredniej GH
POŚREDNIA = INSULINOPODOBNA
- pobudza wydzielanie IGF-1, IGF-2 –> wzrost kości i pozostałych układów
BEZPOŚREDNIA = ANTYINSULINOWA
- działa lipolitycznie, hamuje transport glc do komórek, hamuje glikolizę
POBUDZANIE GH
somatoliberyna
hipoglikemia
spadek stężenia FFA
wzrost stężenia aminokwasów
głód, grelina
wysiłek fizyczny
stres
estrogeny
androgeny
dopamina
acetylocholina
serotonina
enkefaliny
agoniści receptorów
α adrenergicznych
HAMOWANIE GH
somatostatyna
hiperglikemia
wzrost stężenia FFA
somatomedyny
kortyzol
agoniści receptorów
β adrenergicznych
GH (sprzężenie zwrotne)
progesteron
Diagnostyka akromegalii
- Oznaczanie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu IGF-1
(somatomedyny C) w surowicy - Test hamowania wydzielania GH po doustnym podaniu 75 g glukozy
(DTTG)
- jeśli p/wskazania, to wykonać kilkukrotny pomiar GH w surowicy; nadmierne wydzielanie GH wykluczają: średnie stęż. GH < 2,5 ng/ml lub GH < 1 ng/ml w pojedynczym pomiarze - poziom GHRH w surowicy, metody obrazowania w tym scyntygrafia receptorowa
- ocena powikłań
Oznaczanie stężenia insulinopodobnego czynnika wzrostu IGF-1
(somatomedyny C) w surowicy
-pośrednia ocena wydzielania GH
obniżone stężenie obserwowane przy
- niedoborach GH
- oraz w pierwotnym niedoborze IGF 1,
- w niewydolności wątroby i nerek,
- niedożywieniu
- i w chorobach układowych ze zwiększonym
katabolizmem
jeżeli stężenie IGF-1 u pacjenta jest prawidłowe dla jego wieku i płci, wyklucza
się niedobór GH
jeśli jednak nadal zachodzi podejrzenie niedoboru GH, w celu potwierdzenia
oznaczyć w surowicy IGFBP 3 (białko wiążące insulinopodobny czynnik wzrostu typu 3).
- Test hamowania wydzielania GH po doustnym podaniu 75 g glukozy
GH oznaczamy w surowicy krwi pobranej na czczo oraz po 30, 60, 90 i 120
minutach od podania roztworu 75 g glukozy
u osób zdrowych po podaniu glukozy stężenie GH zmniejsza się do < 1 ng /ml
UWZGLĘDNIĆ płeć, BMI, antykoncepcję, NN, NW, intensywny okres wzrostu
Ektopowe wydzielanie somatoliberyny (GHRH); <1% przypadków akromegalii:
- nowotwory neuroendokrynne oskrzela
- guzy neuroendokrynne układu pokarmowego (rzadko)
- guzy chromochłonne, raki drobnokomórkowe płuc, nowotwory grasicy
(sporadycznie)
Diagnostyka niedoboru Hormonu Wzrostu
- Oznaczanie wydzielania GH w testach stymulacyjnych z zastosowaniem
bodźców farmakologicznych.
rozpoznanie gdy stwierdzono
obniżenie wydzielania GH w dwóch różnych testach stymulacyjnych:
- test hipoglikemii bezwzględnej (test hipoglikemii poinsulinowej) gł. dzieci
- test hipoglikemii względnej (test z glukagonem)
- test z klonidyną (agonista receptora α 2 adrenergicznego) gł. dzieci
- test stymulacji z GHRH
- test z L dopą
- Oznaczanie stężenia IGF-1
TSH
-
zmiany stężenia TSH są najczulszym wskaźnikiem zmian wydzielania
hormonów tarczycy
(przy prawidłowej funkcji podwzgórza i przysadki w
zakresie wydzielania TRH i TSH)
pituitary lag
trwa 4-6 tyg zanim TSH zareaguje na zmiany stężenia hormonów
jak na niedoczynność kory nadnerczy reaguje TSH?
TSH jest wysokie
kiedy zlecamy koniecznie fT3?
Badanie zlecane głównie przy podejrzeniu T3 toksykozy oraz w celu rozpoznania nadczynności tarczycy
indukowanej amiodaronem
Test stymulacji wydzielania TSH hormonem uwalniającym (test z TRH)
Ocena stężenia TSH przed dożylnym podaniem 200
μ g TRH, a następnie po
podaniu w 20., 30., i 60. minucie.
ZDROWI: 2-5 wzrost TSH ; max w 30min
WTÓRNA NIEDOCZYNNOŚĆ: brak istotnego wzrostu
TRZECIORZĘDOWA NIEDOCZYNNOŚĆ: wzrost TSH umiarkowany i opóźniony
OPORNOŚĆ PRZYSADKI NA HORMONY TARCZYCY: prawidłowa odpowiedź
Choraba Gravesa
Basedowa - przeciwciała
anty-TSHR (96%)
antyTPO (70%)
anty-Tg (30%)
Hashimoto przeciwciała
anty-TPO (98%)
antyTg (50-60%)
anty-TSHR (5%)
podostre zapalenie tarczycy przeciwciała
10-15% antyTPO i antyTg