Beleggersbescherming Flashcards
Wat zijn de gedragsregels bij de aanbieding van beleggingsdiensten?
De gedragsregels bij de aanbieding van beleggingsdiensten zijn spelregels die worden opgelegd aan gereglementeerde ondernemingen, zoals kredietinstellingen, beleggingsondernemingen en vermogensbeheerders, volgens de Wet Financieel Toezicht. Deze regels hebben tot doel ervoor te zorgen dat bij de commercialisering van financiële instrumenten of verzekeringsinstrumenten de beleggers goed geïnformeerd worden en op de hoogte zijn van de risico’s en kosten die verbonden zijn aan het betreffende beleggingsinstrument. Deze gedragsregels worden ook opgelegd aan verzekeringsdistributeurs volgens de Wet op Verzekeringen, met betrekking tot verzekeringen met een spaar- of beleggingsfunctie (Tak 21) en Tak 23-verzekeringen. De gedragsregels worden verder ingevuld door Koninklijk Besluit en er wordt rekening gehouden met richtsnoeren op EU- en nationaal niveau, met name de MiFID-reglementering.
Wat houdt de zorgplicht in bij beleggingsdiensten?
De zorgplicht bij beleggingsdiensten houdt in dat de aanbieder van de diensten de plicht heeft om zijn cliënten te kennen en het belang van de cliënt centraal te stellen. Dit wordt ook wel de “know your customer” regel genoemd. Om de belangen van de cliënt te kunnen behartigen, is het belangrijk om de cliënt te kennen en rekening te houden met zijn individuele behoeften en voorkeuren met betrekking tot beleggen. Met de invoering van MiFID II zijn er soms aanvullende regels en verplichtingen gecreëerd met betrekking tot product governance, waarbij de ontwikkelaar van financiële instrumenten ervoor moet zorgen dat deze instrumenten geschikt zijn voor een geïdentificeerde doelgroep. Het doel is ervoor te zorgen dat instrumenten met hoge risico’s terechtkomen bij beleggers met een risico-appetijt en niet bij beleggers die risico-avers zijn.
Wat is het doel van het Key Information Document (KID) bij de commercialisering van verpakte beleggings- en verzekeringsproducten?
Het Key Information Document (KID) heeft tot doel beleggers op beknopte wijze te informeren over essentiële elementen zoals kosten, risico’s en prestatiescenario’s bij de commercialisering van verpakte beleggings- en verzekeringsproducten. Deze verordening, bekend als de PRIIPS-verordening, verplicht de aanbieders om een KID mee te geven aan de beleggers, met een maximum van 3 à 4 pagina’s. Door te focussen op beknopte informatie hoopt men dat beleggers daadwerkelijk kennisnemen van de essentiële informatie en beter geïnformeerd beslissingen kunnen nemen.
Wat houdt het moratorium op bijzonder ingewikkelde gestructureerde financiële instrumenten in?
Het moratorium op bijzonder ingewikkelde gestructureerde financiële instrumenten is een vrijwillige maatregel die in België is ingevoerd door de FSMA (Autoriteit voor Financiële Diensten en Markten). Het doel van het moratorium is om de complexiteit van financiële instrumenten te bestrijden en ervoor te zorgen dat deze instrumenten niet aan retailbeleggers worden aangeboden. Het moratorium is een “zachte aanpak” waarbij ondernemingen die beleggingsdiensten aanbieden zelf kunnen kiezen of ze de voorwaarden van het moratorium naleven. Hoewel de deelname aan het moratorium vrijwillig is, hebben de meeste gereglementeerde ondernemingen ervoor gekozen om zich eraan te houden, wat heeft geleid tot aanzienlijke vermindering van de complexiteit van financiële instrumenten.
Wat is een hard verbod in het kader van beleggersbescherming?
Een hard verbod is een maatregel die is opgenomen in wetgeving en die bepaalde financiële instrumenten verbiedt om gecommercialiseerd te worden. Het is een bindende regel die van toepassing is op alle beleggers. Dit betekent echter niet dat Belgische beleggers geen toegang meer kunnen hebben tot deze instrumenten. Ze kunnen deze instrumenten nog steeds kopen en verkopen via tussenpersonen op internet. Het verbod is gericht op de commercialisering van deze instrumenten, maar individuele beleggers kunnen er nog steeds toegang toe hebben als ze er actief naar op zoek gaan.
Wat is het belang van het gemeen aansprakelijkheidsrecht in de context van beleggersbescherming?
Het gemeen aansprakelijkheidsrecht speelt een rol in de context van beleggersbescherming wanneer een belegger het slachtoffer is geworden van een schending van regels. Hoewel de regelgeving met betrekking tot beleggersbescherming voornamelijk publiekrechtelijk van aard is, rijst de vraag wat er moet gebeuren als een belegger schade heeft geleden als gevolg van een overtreding van deze regels. In België bevat de Wet Financieel Toezicht artikel 30ter dat een beperkt vermoeden van causaal verband creëert. Dit betekent dat als er sprake is van schending van bepaalde gedragsregels, het vermoed wordt dat de transactie van de cliënt het gevolg is van deze schending. Voor het overige kan men terugvallen op algemene regels van het privaatrecht, waarbij men moet aantonen dat er sprake is van een fout, schade en causaal verband. Het gemeen aansprakelijkheidsrecht speelt hierbij een rol, waarbij elke schending van een gedragsregel automatisch als een fout wordt beschouwd. Daarnaast kan de PRIIPS-verordening bepalingen bevatten met betrekking tot de privaatrechtelijke aansprakelijkheid van ontwikkelaars van KID-documenten. In het algemeen creëren deze regels in eerste instantie publiekrechtelijke verplichtingen die worden gehandhaafd door de toezichthouder, maar ze kunnen ook een rol spelen in de privaatrechtelijke verhouding tussen de partijen, zij het via het nationale aansprakelijkheidsrecht.
Welke gedragsregels zijn van toepassing op gereglementeerde ondernemingen en verzekeringsdistributeurs?
De gedragsregels zijn van toepassing op gereglementeerde ondernemingen, waaronder beleggingsondernemingen en kredietinstellingen gevestigd in België, en beheersvennootschappen van ICB’s. Ze zijn ook van toepassing op verzekeringsdistributeurs wanneer zij verzekeringen met een spaar- of beleggingscomponent aan het publiek aanbieden. De regels zijn van toepassing wanneer deze entiteiten beleggingsdiensten verrichten, zoals het uitvoeren van orders of het ontvangen en doorgeven van orders. Daarnaast gelden de regels ook voor vermogensbeheer, waarbij een professionele onderneming op individuele basis een portefeuille beheert die financiële instrumenten bevat, en voor beleggingsadvies, waarbij gepersonaliseerde aanbevelingen worden gegeven aan beleggers met betrekking tot transacties in financiële instrumenten. Deze specifieke beleggingsdiensten vereisen bijzondere vereisten en bieden de meeste bescherming, vooral op het gebied van de ken-uw-cliënt-regel.
Welke entiteiten vallen onder de gedragsregels voor beleggingsdiensten?
Gereglementeerde ondernemingen, zoals beleggingsondernemingen, kredietinstellingen en beheersvennootschappen van ICB’s, vallen onder de gedragsregels voor beleggingsdiensten. Daarnaast zijn ook verzekeringsdistributeurs die verzekeringen met een spaar- of beleggingscomponent aanbieden aan het publiek onderworpen aan deze regels.
Welke beleggingsdiensten vallen onder de gedragsregels?
De gedragsregels zijn van toepassing op het uitvoeren van orders en het ontvangen en doorgeven van orders. Ze gelden ook voor vermogensbeheer, waarbij een professionele onderneming op individuele basis een portefeuille beheert die financiële instrumenten bevat. Daarnaast zijn de regels van toepassing op beleggingsadvies, waarbij gepersonaliseerde aanbevelingen worden gegeven aan beleggers met betrekking tot transacties in financiële instrumenten.
Wat wordt bedoeld met gepersonaliseerd beleggingsadvies?
Gepersonaliseerd beleggingsadvies verwijst naar gepersonaliseerde aanbevelingen die door een gereglementeerde onderneming aan een belegger worden gegeven met betrekking tot transacties in financiële instrumenten. Om als gepersonaliseerd te worden beschouwd, moet de aanbeveling geschikt zijn voor een specifieke persoon of gebaseerd zijn op een afweging van de individuele omstandigheden van die persoon.
Welke beleggingsdiensten bieden de meeste bescherming volgens de gedragsregels?
De beleggingsdiensten vermogensbeheer en beleggingsadvies bieden de meeste bescherming volgens de gedragsregels. Deze diensten worden op maat geleverd, waarbij op individuele basis een portefeuille van financiële instrumenten wordt beheerd of gepersonaliseerde aanbevelingen worden gegeven aan beleggers. Voor deze diensten gelden bijzondere vereisten en een hogere mate van bescherming, met name op het gebied van de ken-uw-cliënt-regel.
Wat zijn de kenmerken van vermogensbeheer?
Vermogensbeheer omvat het beheren van beleggingsportefeuilles op individuele basis, op discretionaire basis. Het houdt in dat een professionele onderneming de portefeuille beheert, die één of meer financiële instrumenten bevat. Hierbij worden daden van beschikking uitgevoerd, zoals het kopen en verkopen van financiële instrumenten.
Wat zijn de kenmerken van beleggingsadvies?
Beleggingsadvies bestaat uit gepersonaliseerde aanbevelingen die worden gegeven aan een belegger met betrekking tot transacties in financiële instrumenten. De aanbeveling moet geschikt zijn voor een specifieke persoon en gebaseerd zijn op een afweging van de individuele omstandigheden van die persoon. Het betreft één of meer transacties met financiële instrumenten, maar er worden geen daden van beschikking uitgevoerd.
Wat zijn de verschillende categorieën van beleggers?
Er zijn drie categorieën van beleggers: in aanmerking komende tegenpartijen, professionele beleggers en niet-professionele beleggers. In aanmerking komende tegenpartijen zijn instellingen met bijzondere expertise in beleggingsdiensten, zoals kredietinstellingen, verzekeringsondernemingen en pensioenfondsen. Professionele beleggers zijn grote ondernemingen, terwijl niet-professionele beleggers alle anderen omvatten, zoals individuele beleggers.
Waarom wordt er een onderscheid gemaakt tussen beleggerscategorieën?
Het onderscheid tussen beleggerscategorieën wordt gemaakt op basis van de verwachte kennis en ervaring van de belegger. Niet-professionele beleggers krijgen meer bescherming, omdat hun kennis en ervaring naar verwachting beperkter zijn. Dit is breder dan de notie van consument in het Wetboek van Economisch Recht (WER). Het doel is om binnen de groep beleggers differentiatie aan te brengen op basis van hun kennis en ervaring.
Is het mogelijk om van beleggerscategorie te veranderen?
Onder bepaalde voorwaarden is het mogelijk om van beleggerscategorie te veranderen. Dit stelt beleggers in staat om het beschermingsniveau aan te passen op basis van hun voorkeur en bekwaamheid.
