Zagadnienia kierunkowe od 11 do 20 Flashcards
Zapamiętać kolejne 10 pytań
- Liniowe i nieliniowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych.
Wzmacniacze operacyjne (opamp) – wszechstronne urządzenia elektroniczne, znajdujące szerokie zastosowanie w różnych aplikacjach analogowych.
Liniowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych: Wykorzystywane do przetwarzania sygnałów analogowych, gdzie zachowują proporcjonalność i liniowość odpowiedzi wzmacniającej.
Przykładowe zastosowania:
*Wzmacniacz odwracający, nieodwracający, sumujący, różnicowy
*Układ całkujący, różniczkujący
*Filtry (np. górnoprzepustowe i dolnoprzepustowe)
Nieliniowe zastosowania wzmacniaczy operacyjnych: Używane do realizacji operacji, gdzie charakterystyka wzmacniana nie jest liniowa.
Przykładowe zastosowania:
*Komparator (porównywanie dwóch sygnałów)
*Ogranicznik napięcia (ustawianie maksymalnego lub minimalnego poziomu napięcia)
*Prostownik (zmiana sygnału zmiennego na jednokierunkowy)
*Generator przebiegu prostokątnego/sinusoidalnego
*Wzmacniacz logarytmiczny (generowanie sygnału wyjściowego proporcjonalnego do logarytmu sygnału wejściowego)
- Logika optyczna: podstawowe układy logiki optycznej, bramki optoelektroniczne.
Logika optyczna – realizacja algebry Boole’a na wiązkach fotonów za pomocą urządzeń optycznych. Wiązkę światła traktuje się zero-jedynkowo, mierząc natężenie pola, analogicznie do napięć w logice elektronicznej. Układy logiczne optyczne wykorzystują fotony do przełączania światła, eliminując potrzebę sterowania elektrycznego.
Logiczne bramki optyczne – wykorzystują nieliniowe zjawiska optyczne (układy pasywne) i/lub wzmacniacze optyczne (układy aktywne). Jedna z bramek opiera się na efekcie Kerra i dwukanałowym kierunkowym powielaczu optycznym.
Efekt Kerra – zjawisko zmiany właściwości ośrodka (współczynnika załamania światła) w zależności od przyłożonego pola elektrycznego, występujące w ośrodkach nieliniowych.
Optyczny powielacz kierunkowy – wykorzystuje dwa równoległe światłowody o zbliżonych parametrach. Przy zgodności fazowej sygnał jest w pełni przekazywany do drugiego kanału. W przypadku niezgodności faz, sygnał jest przekazywany częściowo lub wcale, co pozwala na przełączanie stanów logicznych światła.
Bramki logiczne:
*AND - zwraca 1, gdy oba wejścia są 1
*OR - zwraca 1, gdy przynajmniej jedno wejście jest 1
*NOT - zwraca odwrotność wejścia
*NOR - zwraca 1, gdy oba wejścia są 0
- Mechanizmy przewodnictwa opisujące charakterystykę R = f(T) grubowarstwowych rezystorów cermetowych.
Rezystory cermetowe (cermet = ceramika + metal) cechują się najniższą rezystancją w temperaturze w przybliżeniu pokojowej. Dla wyższych temperatur rezystancja rośnie ze wzrostem temperatury, a dla niższych rośnie ze spadkiem temperatury.
Warstwa rezystywna składa się z dużych ziaren szkła, stanowiących izolator, oraz niewielkich ziaren materiału przewodzącego, zwykle rutylu (RuO₂). W zależności od zawartości procentowej przewodnika, warstwy możemy podzielić na:
- Przewodzące – przewodnika jest wystarczająco dużo, aby jego ziarna były w stałym fizycznym kontakcie, tworząc ścieżkę przewodzącą.
- Nieprzewodzące (izolacyjne) – gdy odległości między ziarnami przewodnika są stosunkowo duże, więc niemożliwy jest przeskok elektronów między ziarnami.
- Rezystywne – gdy ziarna przewodnika nie tworzą ścieżki przewodzącej, ale odległości między nimi są wystarczająco małe, aby doszło do przewodnictwa.
Rodzaje przewodnictwa:
- Elektronowe – występuje między dwoma spieczonymi ziarnami. Wraz ze wzrostem temperatury zmniejsza się ruchliwość elektronów, a przewodnictwo metali maleje.
- Kontaktu metalicznego – występuje między dwoma ziarnami mającymi kontakt fizyczny. Kontakt mechaniczny generuje szumy, a rezystancja połączenia jest niestabilna.
- Tunelowe – występuje między oddalonymi ziarnami (przy mniejszych odległościach). Elektron przechodzi przez barierę potencjału o energii większej niż jego energia.
- Hoppingowe – występuje między oddalonymi ziarnami (przy większych odległościach). Nośniki przeskakują między miejscami w strukturze materiału, zamiast poruszać się swobodnie.
- Metoda cyfrowa pomiaru częstotliwości i okresu sygnałów elektrycznych. Jakie są najistotniejsze czynniki wpływające na błąd pomiaru.
Pomiar okresu (metodą cyfrową):
Badany przebieg jest przetwarzany na sygnał impulsowy, w którym czas każdego impulsu odpowiada okresowi tego przebiegu. Impuls ten otwiera bramkę na czas pomiaru. W trakcie, gdy bramka jest otwarta, zliczane są impulsy z generatora wzorcowego o znanej częstotliwości. Liczba zliczonych impulsów pozwala obliczyć wartość okresu badanego przebiegu.
Pomiar częstotliwości (metodą cyfrową):
Badany przebieg o danej częstotliwości jest przekształcany na przebieg impulsowy o tej samej częstotliwości. Generator wzorcowy tworzy impuls otwierający bramkę na czas pomiaru. W czasie, gdy bramka jest otwarta, licznik zlicza impulsy badanego przebiegu. Liczba zliczonych impulsów pozwala obliczyć częstotliwość badanego przebiegu.
Główne źródła błędów w cyfrowych pomiarach częstotliwości:
*Błąd zliczania (kwantowania): Występuje, gdy długość impulsów bramkujących nie jest całkowitą wielokrotnością zliczanych okresów. Liczba zliczonych impulsów zależy od położenia impulsu bramującego.
*Błąd częstotliwości generatora wzorcowego: Częstotliwość generatora może odbiegać od częstotliwości znamionowej lub zmieniać się w czasie pracy, na przykład z powodu wahań temperatury lub starzenia elementów.
*Błąd bramkowania: Wynika z różnicy opóźnienia między zboczem narastającym i opadającym impulsu bramkującego. Różnica ta powoduje rozbieżności w czasie otwarcia i zamknięcia bramki. Błąd może być również spowodowany zakłóceniami w badanym przebiegu.
- Metody obliczania błędu granicznego w pomiarach złożonych.
Błąd graniczny w pomiarach złożonych jest określany jako największa możliwa wartość błędu wskazania przyrządu w dowolnym punkcie zakresu pomiarowego. W praktyce oznacza to maksymalny błąd, jaki może wystąpić w wyniku pomiaru, biorąc pod uwagę wszystkie możliwe źródła błędów.
Metody obliczania błędu granicznego obejmują:
- Sumowanie maksymalnych wartości bezwzględnych błędów: Dodaje się maksymalne możliwe wartości błędów każdej składowej, zakładając ich jednoczesne wystąpienie.
- Sumowanie kwadratów błędów: Kwadraty błędów poszczególnych składowych są sumowane, a następnie bierze się pierwiastek z tej sumy.
- Propagacja błędów: Oblicza się błąd wyniku końcowego na podstawie błędów poszczególnych pomiarów i zależności między nimi.
- Metody pomiaru piezoelektryków.
Proste zjawisko piezoelektryczne: Na przeciwległych ścianach kryształów powstają ładunki elektryczne przeciwnego znaku w wyniku deformacji kryształu.
Odwrotne zjawisko piezoelektryczne: Wymiary kryształów zmieniają się pod wpływem przyłożonego pola elektrycznego.
Metody pomiaru piezoelektryków
Statyczne:
- Pomiar modułu piezoelektrycznego d: Mierzy się generowany ładunek elektryczny w odpowiedzi na przyłożony nacisk lub zmianę pola elektrycznego.
Dynamiczne:
- Pomiar przenikalności elektrycznej: Analizuje zmiany przenikalności dielektrycznej w zależności od częstotliwości pobudzenia, co umożliwia określenie przenikalności εT (przy polu stałym) i εS (przy zmiennym polu).
- Pomiar współczynnika sprzężenia elektromechanicznego: Określa efektywność przekształcania energii podczas wymuszonych drgań mechanicznych lub elektrycznych.
Pozostałe współczynniki (Określenie z wykorzystaniem obu metod pomiarowych):
- Pomiar stałej napięciowej
- Pomiar współczynnika sprężystości
- Metody pomiaru parametrów rozproszonych elementów biernych (RLC).
RLC – elementy powszechnie stosowane w budowie urządzeń elektrycznych i elektronicznych, obejmujące rezystory, kondensatory i cewki indukcyjne.
Metody pomiaru parametrów RLC
Metoda mostkowa:
* Mostek Wheatstone’a: Pomiar rezystancji przy użyciu czterech rezystorów tworzących mostek, z których jeden jest elementem badanym.
* Mostek Maxwella: Pomiar indukcyjności, wykorzystując znaną pojemność i rezystancje do równoważenia mostka.
* Mostek Wiena: Pomiar pojemności poprzez równoważenie pojemności i rezystancji.
Metoda rezonansowa: Pomiar częstotliwości rezonansowej obwodu LC; znajomość częstotliwości rezonansowej i wartości jednego z elementów (L lub C) pozwala obliczyć drugi parametr.
Metoda impedancyjna: Pomiar impedancji przy różnych częstotliwościach umożliwia wyznaczenie wartości R, L i C elementu biernego oraz określenie charakterystyki impedancyjnej.
Metoda oscyloskopowa: Połączenie elementu do oscyloskopu i analiza przebiegu napięcia oraz prądu, na podstawie różnic fazowych i amplitud, pozwala wyznaczyć parametry RLC.
- Zastosowania piezoelektryków.
Piezoelektryki znajdują zastosowanie w różnych dziedzinach dzięki swoim unikalnym właściwościom mechaniczno-elektrycznym.
Zastosowania piezoelektryków:
* Rezonatory w generatorach i stabilizatorach częstotliwości
* Przetworniki drgań w urządzeniach medycznych i przemysłowych: użyteczne w ultrasonografii i czujnikach przemysłowych.
* Mikrosiłowniki w mikrorobotyce
* Urządzenia wykorzystujące efekty drgań i fal: sonary, mikrofony oraz głośniki.
- Metody pomiaru wartości skutecznej napięcia sygnałów zmiennych.
Wartość skuteczna (RMS) to parametr energetyczny sygnału, który odzwierciedla efekty cieplne (ciepło Joule’a) sygnału przemiennego i odpowiada wartości napięcia stałego powodującego ten sam efekt.
Metody pomiaru wartości skutecznej:
- Pomiar cieplny: Wartość skuteczna jest ustalana przez regulację napięcia stałego tak, aby temperatura obu rezystorów była identyczna, co odzwierciedla efekty cieplne sygnału zmiennego.
- Pomiar analogowy: Analogowe układy realizują potęgowanie, całkowanie i pierwiastkowanie sygnału, precyzyjnie obliczając wartość skuteczną sygnałów okresowych.
- Pomiar cyfrowy: Miernik cyfrowy przetwarza sygnał na postać cyfrową i oblicza wartość skuteczną, zapewniając dokładne pomiary przy użyciu technologii True RMS.
- Współczynnik kształtu: Wartość skuteczna jest obliczana na podstawie napięcia średniego i stosunku wartości skutecznej do średniej, z wykorzystaniem odpowiedniego współczynnika kształtu.
- Metody stało- i zmiennoprądowego pomiaru właściwości materiałów i elementów elektronicznych.
Metody stałoprądowe:
- Pomiar rezystancji (metoda czteropunktowa): Mierzy rezystancję przy użyciu dwóch zewnętrznych styków do przepuszczania prądu i dwóch wewnętrznych do pomiaru napięcia, idealny dla niskich rezystancji.
- Pomiar charakterystyki I-U: Określa relację między prądem a napięciem w elemencie, umożliwiając analizę jego właściwości prądowo-napięciowych.
- Pomiar efektu Halla: Wykorzystuje poprzeczne napięcie w materiale z przepływającym prądem i polem magnetycznym do oceny koncentracji nośników ładunku i ich ruchliwości.
- Pomiar temperatury: Ocena zmian rezystancji materiału w zależności od temperatury, pozwala na analizę wpływu temperatury na właściwości materiałów.
Metody zmiennoprądowe:
- Pomiar impedancji (LCR meter): Mierzy impedancję elementów w różnych częstotliwościach, pozwalając na określenie wartości rezystancji, indukcyjności i pojemności.
- Spektroskopia impedancyjna: Badanie odpowiedzi elektrycznej obiektu na małe sygnały w szerokim zakresie częstotliwości, umożliwiające analizę impedancji.
- Pomiar współczynnika strat dielektrycznych: Mierzy straty energii w dielektrykach pod zmiennym polem elektrycznym, oceniając absorpcję energii i konwersję na ciepło.
- Pomiar współczynnika sprzężenia magnetycznego: Ocena sprzężenia magnetycznego w transformatorach i cewkach, ważna dla analizy ich efektywności.
- Pomiar indukcyjności i pojemności metodą rezonansową: Określa indukcyjność lub pojemność na podstawie częstotliwości rezonansowej obwodu LC.
- Analiza Fouriera sygnałów zmiennoprądowych: Rozkłada sygnał zmiennoprądowy na składowe częstotliwości za pomocą transformacji Fouriera, umożliwiając szczegółową analizę częstotliwościową.