Toksykologia - I wykład Flashcards
Toksykologia żywności- def
(gr. Toxicon - trucizna, logos - nauka) - jest nauką eksperymentalną bada i poznaje zależności pomiędzy budową chemiczną a działaniem substancji szkodliwych
Toksykologia żywności - co bada?
- naturalnych substancji szkodliwych
- substancji wytwarzających się w wyniku działania czynników biologicznych, fizycznych, chemicznych oraz w wyniku interakcji
- substancji dodatkowych
- zanieczyszczeń technicznych i przypadkowych
Szkodliwość substancji
zdolność do uszkadzania prawidłowych funkcji organizmu, wynikająca z interakcji tej substancji z białkami ustrojowymi, DNA lub enzymami organelli komórkowych. Spowodowane zaburzenia wywołują odpowiedź organizmu, polegającą na odchyleniach od stanu prawidłowego i mogą mieć charakter odwracalny lub nie.
Czynniki wpływające na efekt działania substancji na organizm:
- rodzaj i właściwości fizyko-chemiczne substancji
* droga i szybkość wnikania (układ pokarmowy, oddechowy, skóra i błony śluzowe, bezpośrednio do krwioobiegu)
Drogi wnikania substancji toksycznej do organizmu
- Przez skórę - warstwa rogowa, naskórek, skóra właściwa, krew i limfa
- Inhalacyjna droga wnikania - przez pęcherzyki płucne do krwioobiegu. Śluz i włoski wyściełające drogi oddechowe częściowo chronią prze różnymi pyłami czy drobinami.
- Przewód pokarmowy - doustnie, żołądek, jelita, krwioobieg przez naczynia włosowate do żyły wrotnej, wątroba, unieszkodliwianie w wątrobie, organizm lub nerki i wydalanie z moczem.
Dawka - podział
- dawka graniczna (progowa) – Dosis minima DM- ilość substancji wywołująca pierwsze dostrzegalne skutki biologiczne (najmniejszy poziom narażenia)
- dawka lecznicza- dosis therapeupica lub dosis curativa DC- ilość wykazująca działanie farmakologiczne, nie wywołująca istotnych zakłóceń w organizmie
- dawka toksyczna- dosis toxica DT- ilość wywołująca objawy zatrucia oraz odwracalne zaburzenia czynnościowe
- dawka śmiertelna- dosis letalis DL - ilość powodująca uszkodzenie nieodwracalne i śmierć
Rodzaje zatruć
- zatrucie ostre - natychmiastowy wyniki działania toksycznego, wyróżniający się silnymi zaburzeniami czynnościowymi, często kończącymi się śmiercią
- zatrucie podostre - charakteryzujące się łagodnym przebiegiem i lepszymi rokowaniami; łagodne objawy, występujące po podaniu jedno lub kilkakrotnym trucizny i lepszymi rokowaniami
- zatrucie przewlekłe - powstające na skutek działania dawek, pobieranych przez dłuższy czas, na ogół w wyniku kumulacji trucizn w organizmie. Efekt działania może być bardzo odległy i występować w postaci wad wrodzonych, rozwojowych i genetycznych lub nowotworów.
Czynniki wpływające na efekt działania substancji na organizm:
Wchłanianie z przewodu pokarmowego do krwioobiegu może nastąpić w różnych jego odcinkach.
Wchłanianie z jamy ustnej i przełyku omija krążenie wątrobowe i przez to opóźnia metabolizm i przedłuża aktywność związku.
Z żołądka wchłaniane są na drodze dyfuzji, czyli transportu biernego spowodowanego gradientem stężeń słabe kwasy, barbiturany, niektóre sole mineralne, strychnina.
Największe wchłanianie ma miejsce w jelitach, gdyż sprzyja temu pH i duża powierzchnia.
Czynniki wpływające na wchłanianie:
1) właściwości substancji • postać chemiczna • rozpuszczalność • wielkość cząsteczek 2) mikroflora, która może oddziaływać na stopień jonizacji, warunki reakcji enzymatycznych 3) stan czynnościowy jelit • perystaltyka • uszkodzenia nabłonka i kosmków 4) skład pożywienia • obecność substancji utrudniających i ułatwiających wchłanianie 5) wiek organizmu
Przemiany w organizmie -Biotransformacja
polega na hydroksylacji, redukcji lub hydrolizie. Zachodząca najczęściej hydroksylacja jest katalizowana przez monooksygenazy, należące do grupy cytochromu P-450. Enzym ten bierze udział w metabolizmie ok. 50% leków, a także kancerogenów i innych ksenobiotyków. Jego największe stężenie stwierdzono w wątrobie i w nadnerczach. Biotransformacja nie musi prowadzić do zmniejszenia toksyczności substancji, a wręcz odwrotnie.
Przemiany w organizmie - Biosynteza
sprzęganie powstałych metabolitów z kwasem glukuronowym, siarkowym lub octowym, ewentualnie glutationem lun aminokwasami. W wyniku powyższych przemian ksenobiotyk staje się bardziej rozpuszczalny w wodzie i może być wydalony z moczem lub żółcią (w tym wypadku znowu do jelita i wątroby i krąży aż do skutku)
Na mechanizm przemian w organiźmie wpływają:
- wszystkie czynniki wpływające na procesy enzymatyczne tj. gatunek, wiek, wady genetyczne
- płeć (wpływ hormonów płciowych na metabolizm)
- stan fizjologiczny- ciąża (większa wrażliwość przez hormony wpływających na reakcję sprzęgania z kwasem glukuronowym i siarkowym)
- stan zdrowotny
- żywienie (niedobory białek, witamin, składników mineralnych)
- środowisko (stresy)
Czynniki wpływające na efekt działania substancji na organizm
Z krwią substancja toksyczna przenoszona jest do wszystkich tkanek i narządów, jeśli ulega przemianom jej czas trwania w organizmie jest raczej krótki. Niektóre substancje z krwi znikają szybko, natomiast mogą odkładać się w :
• tkance tłuszczowej,
• kostnej,
• narządach i gruczołach (nerki, wątroba, tarczyca),
• mózgu.
Bariery biologiczne
- krew - jelito cienkie
- krew - mózg i krew - płyn mózgowo rdzeniowy - barierę tę bez przeszkód pokonuje woda, tlen, CO2, związki odżywcze, oraz niestety związki lipofilne (związki rtęci, pestycydy, związki chloroorganiczne); przepuszczalność tej bariery wzrasta w stanach patologicznych; trudno związki spolaryzowane, rozpuszczalne w wodzie
- krew-łożysko - bariera przepuszcza związki odżywcze i metabolity płodu, ale też etanol, alkaloidy, leki; związki silnie zjonizowane i wielkocząsteczkowe bardzo trudno; bariera oddzielająca krążenie matki od krwioobiegu płodu
Synergizm i antagonizm
- funkcjonalny- działanie przeciwne na taką samą czynność
- chemiczne- związki reagują ze sobą dając produkt nietoksyczny
- dyspozycyjny- związki wzajemnie modyfikują procesy wchłaniania, biotransformacji, rozmieszczania, penetracji, wydalania, wynikiem czego jest ograniczenie stężenia w miejscu działania, lub skrócenie czasu przebywania
- receptorowy- związki konkurują o ten sam receptor, mając zdolności wypierania się z połączeń