Module 1 - Developmental Psychology Flashcards
Γνωστικό Αντικείμενο
Σωματική - Γνωστική - Κοινωνική Ανάπτυξη
Χρονικές περίοδοι και ατομικές διαφορές
Προγεννητική περίοδος: σύλληψη – γέννηση
Βρεφική και νηπιακή ηλικία: γέννηση – 3ων ετών
Προσχολική ηλικία: 3ων- 6 ετών
Μέση παιδική ηλικία: 6-12 ετών
Εφηβεία: 12-20 ετών
Πρώιμη ενήλικη ζωή: 20-40
Μέση ενήλικη ζωή: 40-65
Ύστερη ενήλικη ζωή: 65 - θάνατος
Επιδράσεις στην Ανάπτυξη
Επίδραση κοόρτης: Ομάδα ατόμων που έχουν γεννηθεί
την ίδια περίοδο στον ίδιο τόπο – ιστορικά καθορισμένη
επίδραση (βιολογική περιβαλλοντική)
Ηλικιακή επίδραση: Κοινές βιολογικές –
περιβαλλοντικές επιδράσεις ανεξάρτητες τόπου και
χρόνου
Κοινωνικοπολιτισμικές επιδράσεις: Εξαρτώνται από
μεταβλητές όπως η εθνότητα, η κοινωνική τάξη κλπ
Επιδράσεις άτυπων γεγονότων ζωής: Γεγονότα που
συμβαίνουν σε μία αναπτυξιακή περίοδο που όμως δεν
συμβαίνουν σε όλους τους ανθρώπους
Συνεχής – ασυνεχής ανάπτυξη
Συνεχής ανάπτυξη
– Βαθμιαίες αλλαγές: τα επιτεύγματα σε ένα επίπεδο
βασίζονται στα επιτεύγματα του προηγούμενου
– Η φύση της αλλαγής αυτής είναι ποσοτική (π.β.
Αλλαγές στο ύψος πριν την ενηλικίωση)
– Οι βασικές αναπτυξιακές διαδικασίες παραμένουν
σταθερές
Ασυνεχής ανάπτυξη:
– Διακριτά στάδια
– Αλλαγές ποιοτικά διαφορετικές από το ένα στάδιο στο
άλλο.
Συνεχής – ασυνεχής ανάπτυξη: διαζευκτική
σχέση;
Γνωστική ανάπτυξη - συνεχής: σταδιακή ποσοτική
βελτίωση χωρίς την εμφάνιση νέων γνωστικών
δεξιοτήτων
Γνωστική ανάπτυξη – ασυνεχής: Θεμελιώδεις (ποιοτικές)
μεταβολές στη σκέψη με την ηλικία
Δεν υπάρχει ουσιαστικά δίλημμα ανάμεσα σε συνεχή και
ασυνεχή ανάπτυξη: ορισμένες αλλαγές μπορεί να είναι
συνεχείς και κάποιες άλλες ασυνεχείς.
Κρίσιμες και ευαίσθητες περίοδοι
Κρίσιμη περίοδος: συγκεκριμένη χρονική περίοδος κατά
τη διάρκεια της ανάπτυξης όταν ένα ιδιαίτερο γεγονός
έχει τις μέγιστες επιπτώσεις στην ανάπτυξη
Ευαίσθητη περίοδος: Ο οργανισμός είναι ιδιαίτερα
ευπαθής σε συγκεκριμένα είδη ερεθισμάτων από το
περιβάλλον. ΟΜΩΣ η απουσία αυτών των ερεθισμάτων
δεν έχει πάντοτε μη αναστρέψιμες συνέπειες
Επιστημονική μέθοδος Έρευνας
Τρία στάδια:
– Εντοπισμός ερωτημάτων που ενδιαφέρουν
– Διαμόρφωση μίας ερμηνευτικής υπόθεσης
– Διεξαγωγή έρευνας που επιβεβαιώνει ή απορρίπτει την
υπόθεση
Διαμόρφωση θεωριών: γενικές ερμηνείες και προβλέψεις
για τα υπό μελέτη φαινόμενα
Χρήση θεωριών για τη διαμόρφωση υποθέσεων. Υπόθεση
είναι η πρόβλεψη που διατυπώνεται με τρόπο ώστε να
μπορεί να ελεγχθεί
Επιλογή ερευνητικής στρατηγικής
Δύο μεγάλες κατηγορίες έρευνας:
– Συναφειακή έρευνα: συσχέτιση – συνάφεια ανάμεσα
σε δύο παράγοντες. ΩΣΤΟΣΟ αυτή η έρευνα δεν
μπορεί να αποδείξει ότι ο ένας παράγων προκαλεί
αλλαγές στον άλλο.
– Πειραματική έρευνα: Αποκαλύπτει αιτιώδεις σχέσεις
ανάμεσα σε ποικίλους παράγοντες: Περιλαμβάνει
σκόπιμη αλλαγή σε μία προσεκτικά δομημένη
κατάσταση για να παρατηρηθούν οι επιπτώσεις της.
Χαρακτηριστικά συναφειακών ερευνών
Η συναφειακή έρευνα καταδεικνύει τη σχέση μεταξύ δύο
παραγόντων – μεταβλητών και μπορεί να προβλέψει πώς
μεταβάλλεται η μία μεταβλητή σε σχέση με την άλλη
Προσοχή! Η συναφειακή σχέση δεν καταδεικνύει
αιτιότητα ότι δηλαδή η μία μεταβλητή προκαλεί την άλλη
ή είναι αποτέλεσμα της άλλης.
Συντελεστής συνάφειας
Αντιπροσωπεύει την ισχύ και την κατεύθυνση της
συνάφειας ανάμεσα σε δύο παραμέτρους
Παίρνει τιμές από -1.0 έως 1.0.
– Τιμή 0: απουσία συνάφειας
– Αρνητική τιμή (π.χ. -0.7) σημαίνει πως όταν αυξάνεται
η τιμή της μίας μεταβλητής μειώνεται η τιμή της
άλλης και αντίστροφα.
– Θετική τιμή (π.χ. 0.6): Όταν αυξάνεται η τιμή της μίας
μεταβλητής αυξάνεται και η τιμή της άλλης και
αντίστροφα.
Είδη συναφειακών ερευνών Ι
Νατουραλιστική παρατήρηση: παρατήρηση της φυσικής
συμπεριφοράς χωρίς ο ερευνητής να παρεμβαίνει στις
συνθήκες του φαινομένου που παρατηρεί.
– Πλεονέκτημα: Περιγράφει συμπεριφορές και
αντιδράσεις του ατόμου στο φυσικό περιβάλλον.
– Μειονέκτημα: Αδυναμία γενίκευσης- αδυναμία
ελέγχου των μεταβλητών που επηρεάζουν τη
συμπεριφορά
Μελέτες περίπτωσης: εις βάθος συνεντεύξεις με
μεμονωμένα άτομα ή ομάδες: Σημαντικές πληροφορίες
που οδηγούν στη διατύπωση υποθέσεων για περαιτέρω
μελέτες.
Είδη συναφειακών ερευνών ΙΙ
Ημερολόγια: συστηματική καταγραφή συγκεκριμένης
συμπεριφοράς από τους συμμετέχοντες
Δημοσκοπικές έρευνες: ερωτήσεις για στάσεις, τρόπο
σκέψης ή τη συμπεριφορά ομάδας ατόμων που έχει
επιλεγεί ως αντιπροσωπευτικό δείγμα
Ψυχοφυσιολογικές μέθοδοι: συσχέτιση ανάμεσα σε
νευρο-φυσιολογικές διεργασίες και τη συμπεριφορά: α)
εγκεφαλογράφημα, β)αξονική τομογραφία (CAT SCAN),
γ)μαγνητική απεικονιστική τομογραφία
Χαρακτηριστικά πειραματικών μελετών
Διερεύνηση αιτίου – αιτιατού
Δημιουργία δύο διαφορετικών πειραματικών συνθηκών
και σύγκριση των αποτελεσμάτων των υποκειμένων που
έχουν εκτεθεί στις δύο διαφορετικές συνθήκες:
– Πειραματική ομάδα- ομάδα παρέμβασης: τα
υποκείμενα εκτίθενται στην υπό μελέτη πειραματική
συνθήκη
– Ομάδα ελέγχου: Τα υποκείμενα δεν έχουν εκτεθεί
στην υπό μελέτη πειραματική συνθήκη
Σύγκριση των επιπτώσεων των δύο πειραματικών
συνθηκών στη συμπεριφορά των ατόμων.
Μεταβλητές: ανεξάρτητες και εξαρτημένες
Ανεξάρτητη είναι η μεταβλητή που χειρίζονται οι
ερευνητές.
Εξαρτημένη είναι η μεταβλητή που οι ερευνητές μετρούν
σε ένα πείραμα και αναμένουν τη μεταβολή της ως
αποτέλεσμα του πειραματικού χειρισμού.
Ζητήματα χρήσης των πειραμάτων
Δυσκολία ελέγχου όλων των συνθηκών.
Περιπτώσεις όπου η άσκηση ελέγχου είναι
αντιδεοντολογική
Όταν η χρήση πειράματος είναι δύσκολο να εφαρμοστεί ή
είναι αντιδεοντολογική => συναφειακή έρευνα
Ανάγκη για την επανάληψη του πειράματος- μία φορά δεν
είναι αρκετή: μετα-ανάλυση σύνθεση αποτελεσμάτων
πολλών ερευνών σε ένα συμπέρασμα.
Επιλογή ερευνητικού πλαισίου
Ο χώρος διεξαγωγής της έρευνας- εξίσου σημαντικός με την
επιλογή ερευνητικών διαδικασιών
Έρευνα πεδίου:
– διεξαγωγή έρευνας σε συνθήκες φυσικού περιβάλλοντος
– Αποτυπώνεται η συμπεριφορά των συμμετεχόντων σε
πραγματικές καταστάσεις
– Χρησιμοποιείται περισσότερο από συναφειακές έρευνες
επειδή δεν είναι εύκολο να ελεγχθεί το περιβάλλον τους.
– Χρησιμοποιούν κατά κανόνα τη νατουραλιστική - φυσική
παρατήρηση
Έρευνα στο εργαστήριο: έλεγχος περιβάλλοντος- μεγαλύτερη
ακρίβεια στον υπολογισμό της επίδραση των διαφόρων
συνθηκών στη συμπεριφορά των συμμετεχόντων.
Διαχρονικές έρευνες: Ατομικές αλλαγές
Διαχρονική έρευνα: μελέτη της συμπεριφοράς ενός ή
περισσότερων συμμετεχόντων, σε συνάρτηση με το
πέρασμα του χρόνου.
Πληροφορίες: για την ανάπτυξη της προσωπικότητας, τα
νοητικά επιτεύγματα, την ανάπτυξη της γλώσσας, τη
μακροζωία
Μειονεκτήματα:
– Χρονοβόρες: ακολουθούν την ανάπτυξη του ατόμου
και διαρκούν χρόνια
– Διαρροή συμμετεχόντων
– Εξοικείωση των συμμετεχόντων με την έρευνα επειδή
αξιολογούνται σε επαναλαμβανόμενη βάση.->
βελτίωση της επίδοσης
Συγχρονική έρευνα
Άτομα διαφορετικών ηλικιών συγκρίνονται μεταξύ τους
την ίδια χρονική στιγμή.
Η έρευνα αυτή προσφέρει πληροφορίες σχετικά με τις
αλλαγές στην ανάπτυξη σε διαφορετικές ηλικιακές
ομάδες.
Μειονεκτήματα:
– οι αλλαγές στα άτομα διαφορετικών ηλικιακών
ομάδων μπορεί να οφείλονται σε διαφορές κοόρτης
και όχι στην ηλικία τους αυτή καθαυτή.
– Επιλεκτική διαρροή
– Οι διαφορές που μπορεί να βρεθούν σε διαφορετικές
ηλικιακές ομάδες δεν μπορούν να αποδοθούν στο
πέρασμα του χρόνου
Έρευνα επάλληλων ομάδων
Συνδυασμός διαχρονικών και συγχρονικών μελετών
Εστιάζει σε διαφορετικές μεταξύ τους ηλικιακές ομάδες οι
οποίες μελετώνται σε διαφορετικές χρονικές στιγμές.
Επιτρέπει να εντοπισθούν οι επιδράσεις των ηλικιακών
διαφορών από τις επιδράσεις κοόρτης.
Κατευθυντήριες γραμμές δεοντολογίας Ι
Οι ερευνητές πρέπει να προστατεύουν τους
συμμετέχοντες από σωματικό και ψυχικό τραύμα.
Οι ερευνητές πρέπει να λάβουν συγκατάθεση έπειτα από
ενημέρωση των συμμετεχόντων, πριν αρχίσει η έρευνα.
Η παραπλάνηση* στην έρευνα πρέπει να είναι
δικαιολογημένη και να μην προκαλεί τραύμα.
*Αν και η παραπλάνηση με σκοπό την απόκρυψη των
πραγματικών στόχων της έρευνας είναι επιτρεπτή, το
πείραμα στο οποίο χρησιμοποιείται η απόκρυψη αυτή θα
πρέπει ελεγχθεί αυστηρά από ειδικό Σώμα, που καλείται να
κρίνει αν είναι ηθική.
Κατευθυντήριες γραμμές δεοντολογίας ΙΙ
Εταιρία για την Έρευνα στην Παιδική Ανάπτυξη (Society
for Research in Child Development)
Αμερικανικός Ψυχολογικός Σύλλογος (American
Psychological Association)
Σύνοψη για την έρευνα στην ανάπτυξη
Οι αναπτυξιακές θεωρίες προέρχονται συστηματικά από
ερμηνείες γεγονότων ή φαινομένων. Οι θεωρίες
προτείνουν υποθέσεις, οι οποίες είναι προβλέψεις που
μπορούν να ελεγχθούν.
Συναφειακές έρευνες: σχέσεις ανάμεσα σε παράγοντες
ΔΕΝ αποδεικνύουν αιτιώδεις σχέσεις.
– νατουραλιστική παρατήρηση,
– οι μελέτες περίπτωσης
– η δημοσκοπική έρευνα
Ερευνητικό πλαίσιο: α) πραγματικό περιβάλλον - φυσικές
συνθήκες, β) εργαστήρια: έλεγχος συνθηκών
Οι ερευνητές μετρούν ηλικιακές διαφορές, μέσω των
διαχρονικών, των συγχρονικών και των ερευνών
επάλληλων ομάδων.
Η αντίληψη για την ανάπτυξη και οι
συνέπειές της…
Ευρώπη 17ος αι:
Παιδιά μικρογραφίες ενηλίκων
Ίδιες επιθυμίες, αδυναμίες, προσόντα, όχι ειδική μεταχείριση
=>
Δούλευαν
Τιμωρούνταν
Ή μπορούσαν
να ευτυχήσουν
Όπως οι ενήλικες
Έξι θεωρητικές προσεγγίσεις στη δια βίου
ανάπτυξη
Ψυχοδυναμική
Γνωστική
Συμπεριφορική
Ανθρωπιστική
Συναφειακή – αλληλεπιδραστική
Εξελικτική
Θεωρίες για την ανάπτυξη
Οργανωμένες ερμηνείες και προβλέψεις για την ανάπτυξη
του ατόμου.
Συστηματική ενσωμάτωση προηγούμενων ευρημάτων και
θεωρητικών αναζητήσεων.
Οι θεωρίες επιτρέπουν στους αναπτυξιακούς ψυχολόγους
να συνοψίσουν και να οργανώσουν τις προγενέστερες
παρατηρήσεις τους, αλλά και να προχωρήσουν πέρα από
αυτές και να προβούν σε συμπεράσματα, η ισχύς των
οποίων μπορεί να μην είναι άμεσα εμφανής.
Έλεγχος των θεωριών μέσω της έρευνας
22
ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Ψυχαναλυτική θεωρία Freud
Ψυχοκοινωνική θεωρία Erikson
Η ψυχαναλυτική θεωρία του Freu
Δυνάμεις που λειτουργούν στο ασυνείδητο καθορίζουν τη
διαμόρφωση της προσωπικότητας και της συμπεριφοράς.
Ασυνείδητο
– Δεν ελέγχεται από το άτομο
– Περιέχει επιθυμίες από τη βρεφική ηλικία, ευχές,
απαιτήσεις και ανάγκες, που ¨κρύπτονται» από τη
συνείδηση διότι προκαλούν αναστάτωση
Εστίαση στον εσωτερικό κόσμο
Η συμπεριφορά παρωθείται από εσωτερικές δυνάμεις,
μνήμες, συγκρούσεις που λειτουργούν στο ασυνείδητο
και στις οποίες το άτομο δεν μπορεί να ασκήσει έλεγχο.
Οι εσωτερικές αυτές δυνάμεις εκπορεύονται από την
παιδική ηλικία του ατόμου – επηρεάζουν τη συμπεριφορά
σε όλη τη διάρκεια της ζωής.
Στοιχεία της προσωπικότητας
Εκείνο: πρωτόγονο, ανοργάνωτο, εγγενές στοιχείο της
προσωπικότητας, που είναι παρόν από τη στιγμή της γέννησης.
Αρχή της ηδονής: η μεγιστοποίηση της ικανοποίησης και η μείωση
του επιπέδου της έντασης.
Εγώ: το ορθολογικό στοιχείο της προσωπικότητας. Αρχή της
πραγματικότητας: η ενέργεια των ενστίκτων περιορίζεται με σκοπό
τη διατήρηση της ασφάλειας του ατόμου και την ενσωμάτωσή του
στην κοινωνία.
Υπερεγώ: η συνείδηση του ατόμου – βασική διάκριση ανάμεσα στο
σωστό και στο λάθος. Η ανάπτυξή του αρχίζει στα 5-6 έτη -
ενισχύεται από τους γονείς, τους δασκάλους και τα άλλα
σημαντικάπρόσωπα στο περιβάλλον του παιδιού
Ανάπτυξη προσωπικότητας κατά την
παιδική ηλικία
Ψυχοσεξουαλική ανάπτυξη: Σύνδεση με στάδια και
ικανοποίηση αναγκών / επιθυμιών σύνδεση με
συγκεκριμένη βιολογική λειτουργία του σώματος
Ικανοποίηση – στάδια- σωματικές λειτουργίες
– στόμα (στοματικό στάδιο)
– πρωκτός (πρωκτικό στάδιο)
– γεννητικά όργανα (φαλλικό και στάδιο της γενετήσιας
λειτουργίας).
Καθήλωση: συνδέεται με αδυναμία ικανοποίησης ή με
υπερβολική ικανοποίηση επιθυμιών κατά τη διάρκεια ενός
σταδίου – αντικατοπτρίζει προηγούμενο στάδιο- άλυτη
σύγκρουση
Αναπτυξιακές αλλαγές
8 στάδια
εμφανίζονται με σταθερό τρόπο (ως προς τη σειρά)
είναι παρόμοια σε όλους τους ανθρώπους.
Σύνδεση κάθε σταδίου με μια κρίση ή σύγκρουση, που το
άτομο καλείται να επιλύσει.
Freud: ολοκλήρωση ανάπτυξης στην εφηβεία –Erikson:
δια βίου ανάπτυξη – μέση ενήλικη ζωή: στάδιο της
δημιουργικότητας-παραγωγικότητας ή της στασιμότητας,
Ψυχοκοινωνική θεωρία του Erikson
Έμφαση στην κοινωνική αλληλεπίδραση με άλλα άτομα
του περιβάλλοντος
Περιγράφει αλλαγές:
– στην αλληλεπίδραση του ατόμου με τα άλλα άτομα
– στην αντίληψη για τους άλλους
– στη γνώση και την αντίληψη του εαυτού ως μέλους
της κοινωνίας
Αξιολόγηση της ψυχοδυναμικής
προσέγγισης
Σημαντικός ο ρόλος του ασυνείδητου και της επίδρασής
του στη συμπεριφορά
Δια βίου ανάπτυξη
Μειονεκτήματα
– Στάδια του Freud δεν έχουν επιβεβαιωθεί ερευνητικά
– Εστίαση σε συγκεκριμένη κοινωνική ομάδα (εύπορους
αυστριακούς)
– Εστίαση σε άνδρες
Ικανοποιητική ερμηνεία της συμπεριφοράς του ανθρώπου
στο παρελθόν, αλλά μια όχι τόσο ακριβή πρόβλεψη της
μελλοντικής του συμπεριφοράς
Σύνοψη Ψυχοδυναμικής Προσέγγισης
Ψυχοδυναμική προσέγγιση
Freud
– Εκείνο, εγώ, υπερεγώ
– Σημαντικός ο ρόλος του ασυνείδητου στην εξέλιξη
του ατόμου
– Η εξέλιξη του ατόμου περνάει από στάδια: βασικό
στοιχείο η ικανοποίηση συγκεκριμένων αναγκών ανά
στάδιο
Erikson
– 8 στάδια
– Εξέλιξη διαρκεί όλη τη ζωή του ανθρώπου
ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Κλασική εξαρτημένη μάθηση: Υποκατάσταση ερεθίσματος
– Watson
Συντελεστική εξαρτημένη μάθηση – Skinner
Κοινωνική-γνωστική θεωρία μάθησης: Μάθηση μέσω της
μίμησης - Bandura
Κλασική εξαρτημένη μάθηση:
Υποκατάσταση ερεθίσματος – J. Watson
Αποτελεσματικός έλεγχος του περιβάλλοντος =>
διαμόρφωση οποιαδήποτε συμπεριφοράς.
Κλασική εξαρτημένη μάθηση (ή κλασική υποκατάσταση):
όταν ένας οργανισμός μαθαίνει να αντιδρά με έναν
συγκεκριμένο τρόπο σε ένα ουδέτερο ερέθισμα, το
οποίο, υπό κανονικές συνθήκες , δεν προκαλεί αυτό το
είδος της αντίδρασης.
Ερμηνεία συναισθηματικής αντίδρασης του ατόμου
Εστίαση στην παρατηρούμενη
συμπεριφορά
Βάση για την κατανόηση της ανάπτυξης είναι η
παρατηρούμενη συμπεριφορά και τα εξωτερικά
ερεθίσματα του περιβάλλοντος
Αν γνωρίζουμε τα ερεθίσματα, τότε μπορούμε να
προβλέψουμε τη συμπεριφορά.
Το περιβάλλον παίζει σημαντικότερο ρόλο στην ανάπτυξη
από ό,τι η κληρονομικότητα.
Όχι στάδια - ατομική/προσωπική αναπτυξιακή πορεία,
περιλαμβάνει ένα συγκεκριμένο σύνολο περιβαλλοντικών
ερεθισμάτων
Συμπεριφορά: προϊόν συνεχούς έκθεσης σε
συγκεκριμένους περιβαλλοντικούς παράγοντες.
Οι αναπτυξιακές αλλαγές αξιολογούνται με ποσοτικούς και
όχι ποιοτικούς όρους.
Συντελεστική – εξαρτημένη μάθηση –
λειτουργική υποκατάσταση Skinner
Mια αυθόρμητη αντίδραση ενισχύεται ή αποδυναμώνεται,
όταν συσχετίζεται με θετικές ή, αντίστοιχα , αρνητικές
συνέπειες.
Το άτομο μαθαίνει να δρα σκόπιμα στο περιβάλλον του,
ώστε να επιφέρει επιθυμητά αποτελέσματα
Ενίσχυση είναι η διαδικασία στην οποία δίδεται ένα
ερέθισμα, ικανό να αυξήσει την πιθανότητα επανάληψης
μιας προηγούμενης συμπεριφοράς.
Τροποποίηση της συμπεριφοράς: θεραπευτική
τεχνική που αυξάνει τη συχνότητα επιθυμητών μορφών
συμπεριφοράς και μειώνει την εμφάνιση ανεπιθύμητων
συμπεριφορών.
Κοινωνική – Γνωστική θεωρία μάθησης:
Μάθηση μέσω μίμησης - Bandura
Μάθηση μέσω παρατήρησης της συμπεριφοράς κάποιου
άλλου, του μοντέλου-προτύπου
4 στάδια:
– Προσοχή και κατανόηση των σημαντικότερων
στοιχείων της συμπεριφοράς του μοντέλου/προτύπου
– Ανάκληση στη μνήμη της συμπεριφοράς του
μοντέλου.
– Αναπαραγωγή της συμπεριφοράς του μοντέλου με
ακρίβεια.
– Ύπαρξη κινήτρου για να μάθει και να εντάξει αυτήν τη
συμπεριφορά στο δικό του ρεπερτόριο.
Αξιολόγηση της συμπεριφορικής
προσέγγισης
Συνεισφορά σε μεθόδους εκπαίδευσης παιδιών με νοητική
υστέρηση – στον εντοπισμό διαδικασιών για την
καταστολή της επιθετικότητας.
Κλασσική και συντελεστική εξαρτημένη μάθηση: μάθηση
προϊόν εξωτερικών ερεθισμάτων και αντιδράσεων ->
άνθρωπος= μαύρο κουτί
Κοινωνική γνωστική θεωρία: νοητική δραστηριότητα ->
σκέψεις, προσδοκίες -> σημαντικές για την ανάπτυξη
εκτός από τα ερεθίσματα
ΓΝΩΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Θεωρία Γνωστικής Ανάπτυξης J. Piaget
Προσεγγίσεις επεξεργασίας πληροφοριών
Προσεγγίσεις γνωστικής νευρο-επιστήμης
Μελέτη της αφετηρίας της νόησης
Γνωστική προσέγγιση: μελετά τις διαδικασίες που
επιτρέπουν στον άνθρωπο να γνωρίζει, να κατανοεί και
να σκέπτεται για τον κόσμο γύρω του
Πώς άνθρωπος αναπαριστά εσωτερικά και αντιλαμβάνεται
τον κόσμο.
Στόχος η μελέτη και η κατανόηση θεμάτων όπως:
– Επεξεργασία πληροφοριών από παιδιά και ενήλικες
– Επίδραση νοητικών διεργασιών στη συμπεριφορά
– Μεταβολή γνωστικών ικανοτήτων καθώς ο άνθρωπος
αναπτύσσεται
– Γνωστική ανάπτυξη και ποιοτική – ποσοτική αύξηση
νοητικών ικανοτήτων
– Σύνδεση των γνωστικών ικανοτήτων μεταξύ τους
Βασικές έννοιες της θεωρίας της γνωστικής
ανάπτυξης
Σχήματα: νοητικές δομές που αντιπροσωπεύουν τις
συμπεριφορές και τις δράσεις. Καθοδηγούν και
καθορίζουν το πώς διαχειριζόμαστε και αντιμετωπίζουμε
δεδομένα από τον εξωτερικό κόσμο.
Αφομοίωση: όταν ο άνθρωπος χρησιμοποιεί τον
εκάστοτε τρόπο σκέψης που διαθέτει (τρέχον στάδιο
ανάπτυξης) για την κατανόηση του κόσμου, για να
προσλάβει και να κατανοήσει μια νέα πληροφορία.
Συμμόρφωση: αλλαγές στον υπάρχοντα τρόπο σκέψης,
που προκαλούνται από την επαφή με νέα ερεθίσματα ή
γεγονότα.
Η αφομοίωση και η συμμόρφωση λειτουργούν
παράλληλα και ταυτόχρονα, ώστε να επιτευχθεί η
γνωστική ανάπτυξη.
Θεωρία Γνωστικής Ανάπτυξης J. Piaget
Όλοι οι άνθρωποι περνούν, με μια σταθερή ακολουθία,
από μια σειρά καθολικών σταδίων νοητικής ανάπτυξης.
Σε κάθε στάδιο δεν αλλάζει μόνο η ποσότητα των
πληροφοριών αλλά και η ποιότητα των γνώσεων και η
κατανόηση.
Εστίαση στις αλλαγές των νοητικών διεργασιών των
παιδιών κατά τη μετάβαση από το ένα στάδιο στο
επόμενο
Αξιολόγηση της θεωρίας του Piaget
Έχει επηρεάσει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τη
γνωστική ανάπτυξη ιδιαίτερα στην παιδική ηλικία
Αμφισβήτηση:
– των αλλαγών των νοητικών ικανοτήτων ως
συνάρτηση της ηλικίας,
– της καθολικότητας των σταδίων
– Της κατάκτησης από όλους τους ανθρώπους του
ανώτερου σταδίου της τυπικής λογικής σκέψης
– Του ασυνεχούς χαρακτήρα της γνωστικής ανάπτυξης
Θεωρία επεξεργασίας πληροφοριών
Εστίαση στους τρόπους με τους οποίους ο άνθρωπος
προσλαμβάνει, χρησιμοποιεί και αποθηκεύει τις
πληροφορίες
Πολύπλοκες μορφές συμπεριφοράς, όπως η μάθηση , η
απομνημόνευση, η κατηγοριοποίηση και η σκέψη,
μπορούν να διαιρεθούν και να μελετηθούν ως μια σειρά
μεμονωμένων, συγκεκριμένων βημάτων
Ανάπτυξη= τελειοποίηση στρατηγικών επεξεργασίας
πληροφοριών
Η ανάπτυξη έχει ποσοτικό χαρακτήρα
Αξιολόγηση των προσεγγίσεων
επεξεργασίας πληροφοριών
Ενδιαφέροντα στοιχεία για την κατανόηση της γνωστικής
ανάπτυξης
Δεν προσφέρουν ολοκληρωμένη ερμηνεία για τη
διαμόρφωση της συμπεριφοράς του ατόμου.
Δεν λαμβάνουν υπόψη το κοινωνικο- πολιτισμικό στο
πλαίσιο στο οποίο πραγματοποιείται η ανάπτυξη του
ατόμου
Νεοπιαζετική θεωρία
Η γνωστική ικανότητα αποτελείται από διάφορα είδη
ατομικών δεξιοτήτων
Η γνωστική ανάπτυξη προχωρεί ταχύτερα σε ορισμένους
τομείς και με πιο αργό ρυθμό σε άλλους.
η εμπειρία παίζει πολύ σημαντικό ρόλο στο ρυθμό τής
γνωστικής ανάπτυξης (σε αντίθεση με τους
παραδοσιακούς πιαζετικούς)
Προσεγγίσεις γνωστικής νευρο-επιστήμης
Μελέτη της νοητικής ανάπτυξη με βάση τις εγκεφαλικές
διεργασίες.
Εστίαση σε: εσωτερικές νοητικές διεργασίες- έμφαση στη
νευρολογική δραστηριότητα που διέπει τη σκέψη, τη
λύση προβλήματος και άλλες γνωστικές μορφές
συμπεριφοράς
Εντοπισμός εγκεφαλικές περιοχές και λειτουργίες που
σχετίζονται με διαφορετικά είδη γνωστικής
δραστηριότητας, αντί απλώς να υποθέτουν την ύπαρξη
θεωρητικών γνωστικών δομών, σχετικών με τη σκέψη.
Συμβολή στη μελέτη των αιτίων σωματικών και νοητικών
διαταραχών.
ΑΝΘΡΩΠΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Έμφαση στα μοναδικά χαρακτηριστικά του
ανθρώπου – C. Rogers
Φυσική ικανότητα του ανθρώπου να παίρνει αποφάσεις
για τη ζωή και τη συμπεριφορά του – ελεύθερη βούληση
Ανάγκη για θετική αυτοεικόνα: ενδόμυχη επιθυμία να
γίνεται το άτομο αντικείμενο αγάπης και σεβασμού
Αυτοπραγμάτωση (Roger’s & Maslow): κατάσταση
αυτοεκπλήρωσης: το άτομο έχει εκδιπλώσει όλες τις
δυνατότητές του με τον δικό του, προσωπικό, τρόπο.
Αξιολόγηση ανθρωπιστικής θεωρίας
Δεν έχει ασκήσει σημαντική επίδραση στη δια βίου
ανάπτυξη
Αδυναμία να εντοπίσει γενικές αναπτυξιακές αλλαγές που
αποτελούν προϊόν της ηλικίας ή της εμπειρίας
Σημαντική η έννοια της αυτοπραγμάτωσης - περιγραφή
σημαντικών πλευρών της ανθρώπινης συμπεριφοράς –
χώροι εργασίας και ιατρικής φροντίδας
ΣΥΝΑΦΕΙΑΚΗ ΑΛΛΗΛΕΠΙΔΡΑΣΤΙΚΗ
ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ
Μελέτη της σχέσης ανάμεσα στα άτομα και τον φυσικό,
τον γνωστικό , τον κοινωνικό κόσμο και τον κόσμο της
προσωπικότητας.
Η ανάπτυξη είναι μοναδική στο είδος της για κάθε άτομο.
Βιο-οικολογική προσέγγιση Brofenbenner
Κοινωνικοπολιτισμική θεωρία Vygotsky
Βιο-οικολογική προσέγγιση –Brofenbenner
1
Τέσσερα επίπεδα στο περιβάλλον - ασκούν ταυτόχρονες
επιδράσεις στη συμπεριφορά του ατόμου.
– Μικροσύστημα: το καθημερινό, άμεσο περιβάλλον –
περιλαμβάνει: γονείς φίλους, δασκάλους (κλπ).
Επίδραση του παιδιού στη διαμόρφωσή του.
– Μεσοσύστημα: συσχετίσεις ανάμεσα στα διάφορα
στοιχεία του μικροσυστήματος.
– Εξωσύστημα: γενικότερες επιδράσεις, που
περιλαμβάνουν θεσμούς της κοινωνίας. Επίδραση στο
άτομο, αλλά και στο μικροσύστημα – μεσοσύστημα
– Μακροσύστημα: ευρύτερες πολιτισμικές επιδράσεις
(κοινωνία, συστήματα αξιών κλπ)
– Χρονοσύστημα: Επηρεάζει όλα τα παραπάνω –
επιδράσεις που σχετίζονται με το πέρασμα του χρόνου
Βιο-οικολογική προσέγγιση –Brofenbenner
2
Έμφαση στη διασύνδεση των επιρροών από τα διάφορα
επίπεδα
Μία αλλαγή σε ένα τμήμα του συστήματος επηρεάζει τα
υπόλοιπα
Πιθανές αλλαγές στο έξω ή το μακροσύστημα μπορεί να
μην επηρεάσουν το άτομο αν τα άλλα επίπεδα
παραμένουν σταθερά
Αξιολόγηση της βιο-οικολογικής
προσέγγισης
Μεγαλύτερη έμφαση στις οικολογικές παρά τις βιολογικές
επιδράσεις
Σημαντική συμβολή στη μελέτη της ανάπτυξης των
παιδιών τα επίπεδα της βιο-οικολογικής προσέγγισης.
Κοινωνικοπολιτισμική θεωρία L. Vygotsky
Νοητική ανάπτυξη ως προϊόν των κοινωνικών
συναλλαγών ανάμεσα στα μέλη μιας πολιτισμικής ομάδας.
για να κατανοήσουμε την πορεία τής ανάπτυξης, πρέπει
να λάβουμε υπόψη τι είναι σημαντικό για τα μέλη μιας
πολιτισμικής ομάδας.
Ανάπτυξη: αμοιβαία συναλλαγή ανάμεσα στο παιδί και
τους ανθρώπους στο περιβάλλον του.
Αξιολόγηση της κοινωνικοπολιτισμικής
θεωρίας
Σημαντική επίδραση – αναγνώριση της θεμελιώδους
σημασίας των πολιτισμικών παραγόντων στην ανάπτυξη.
Έμφαση στους πολιτισμικούς παράγοντες- παράβλεψη
βιολογικών παραγόντων
Μειωμένης σημασίας ο ρόλος του ατόμου στη
διαμόρφωση του δικού του περιβάλλοντος.
Η συνεισφορά των προγόνων στη
διαμόρφωση της συμπεριφοράς
Συμπεριφορά ως αποτέλεσμα κληρονομικών καταβολών
του ατόμου από τους προγόνους του
Η γενετική κληρονομιά καθορίζει γνωρίσματα της
προσωπικότητας και μορφές κοινωνικής συμπεριφοράς
Βασίζεται στην εθολογία που μελετάει την επίδραση της
βιολογικής υπόστασης του ατόμου στη συμπεριφορά
(Konrad Lorentz)
Εξελικτική προσέγγιση – γενετική τής συμπεριφοράς:
Κληρονομικότητα γνωρισμάτων συμπεριφοράς, αλλά και
πώς το περιβάλλον επηρεάζει την εμφάνιση των
συγκεκριμένων γνωρισμάτων.
Αξιολόγηση της εξελικτικής προσέγγισης
Παραγνώριση του ρόλου του περιβάλλοντος και της
κοινωνίας στη διαμόρφωση της συμπεριφοράς
Δυσκολία πειραματικού ελέγχου των θεωριών καθώς
έχουν διατυπωθεί πολύ παλιά
Έναυσμα για πολλές μελέτες σχετικά με το ρόλο της
βιολογικής κληρονομιάς στη διαμόρφωση της
συμπεριφοράς
Σύνοψη θεωρητικών προσεγγίσεων
Η Συμπεριφορική προσέγγιση: εξωτερική , παρατηρήσιμη
συμπεριφορά την οποία θεωρεί ως το «κλειδί» στην
ανάπτυξη.
Η γνωστική προσέγγιση: στη νοητική δραστηριότητα.
Η: ανθρωπιστική προσέγγιση: κάθε άτομο διαθέτει την
ικανότητα και το κίνητρο να φτάσει σε υψηλότερα
επίπεδα ωριμότητας και ότι επιζητεί να εκδιπλώσει
πλήρως τις δυνατότητές του.
Η συναφειακή προσέγγιση: σχέση ανάμεσα στα άτομα και
το κοινωνικό πλαίσιο στο οποίο ζουν.
Η εξελικτική προσέγγιση: συμπεριφορά ως προϊόν
γενετικής κληρονομιάς του ανθρώπου από τους
προγόνους του.
Ποια προσέγγιση είναι η ορθή;
Οι διαφορετικές προσεγγίσεις είναι συμπληρωματικές –
διαφορετικοί χάρτες της ίδιας περιοχής
Διαφορετικές οπτικές γωνίες στην ανάπτυξη του ατόμου
– έμφαση σε διαφορετικές πτυχές της ανάπτυξης
Συνδυαστική μελέτη
Επιλογή ορθών στοιχείων μέσω της έρευνας
Βρεφική γνωστική ανάπτυξη: Οι
απαρχές της γλώσσας
Θεμελιώδη στοιχεία της γλώσσας και της γλωσσικής
ανάπτυξης
Προγλωσσική επικοινωνία
Πρώτες λέξεις
Πρώτες προτάσεις
Προσεγγίσεις στη γλωσσική ανάπτυξη:
– Θεωρία μάθησης
– Γενετική θεωρία N. Chomsky
– Θεωρία αλληλεπίδρασης
Απευθυνόμενος στα βρέφη λόγος
Γλωσσική ανάπτυξη
Γλωσσική κατανόηση: κατανόηση του λόγου
Γλωσσική παραγωγή: χρήστη της γλώσσας για
επικοινωνία
Η κατανόηση προηγείται της παραγωγής
Ο ρυθμός ανάπτυξης της κατανόησης του λόγου είναι
ταχύτερος από το ρυθμό ανάπτυξης της παραγωγής
λόγου
Θεμελιώδη στοιχεία της γλώσσας
Γλώσσα: συστηματική και οργανωμένη διάταξη
συμβόλων-> επικοινωνία, σκέψη και κατανόηση του
κόσμου
Χαρακτηριστικά που πρέπει να κατακτηθούν με τη
γλωσσική ανάπτυξη
– Φωνολογία: φωνήματα -> βασικοί ήχοι της γλώσσας,
συνδυάζονται και παράγουν λέξεις- προτάσεις
– Μορφήματα: η μικρότερη γλωσσική μονάδα με δική
της υπόσταση
– Σημασιολογία: κανόνες που διέπουν την έννοια των
λέξεων και των προτάσεων.
Προγλωσσική επικοινωνία
Επικοινωνία μέσω ήχων, εκφράσεων του προσώπου,
χειρονομιών, μίμησης και άλλων, μη γλωσσικών, μέσων.
Βάβισμα (2-3 μηνών έως 1 έτος): παραγωγή ήχων που
μοιάζουν με λόγο αλλά στερούνται νοήματος
– Καθολικό σε όλους τους ανθρώπους
– Άρθρωση ήχων που απαντούν σε όλες τις γλώσσες
του κόσμου
– Κωφά παιδιά: Βάβισμα με χειρονομίες
Προγλωσσική επικοινωνία
Βάβισμα
– Από τους απλούς στους σύνθετους ήχους
– Στην τελική του φάση επηρεάζεται από την έκθεση
στους ήχους μίας συγκεκριμένης γλώσσας (6ος μήνας)
– Ταχύτητα οικειοποίησης μίας γλώσσας – ταχύτητα
γλωσσικής ανάπτυξης
Άλλες μορφές προγλωσσικής επικοινωνίας
– Θυμωμένη κραυγή
– Άπλωμα χεριών και κοίταγμα προς την κατεύθυνση
της μητέρας
Η εμφάνιση της πρώτης λέξης
1η λέξη γύρω στους 10-14 μήνες
1η λέξη θεωρείται όταν το βρέφος κατανοεί το νόημα των
λέξεων και παράγει ήχο που μοιάζει με κάποια λέξη των
ενηλίκων
1η λέξη: όταν το βρέφος χρησιμοποιεί μία λέξη για να
κατονομάσει με σαφή και σταθερό τρόπο ένα πρόσωπο,
αντικείμενο ή γεγονός
Εξέλιξη λεξιλογίου
Θεαματική αύξηση από τη στιγμή παραγωγής πρώτης
λέξης
15 μηνών – 10 λέξεις: σταθερή διεύρυνση μέχρι τους 18
μήνες
16 – 24 μήνες έκρηξη γλωσσικής παραγωγής: 50- 400
λέξεις
Χαρακτηριστικά πρώτων λέξεων
Αναφορά σε αντικείμενα: άψυχα, έμψυχα
Συχνότερη αναφορά σε ανθρώπους ή αντικείμενα που
συνεχώς εμφανίζονται και εξαφανίζονται ή σε παροδικές
καταστάσεις
Συγκριτικός λόγος: μονολεκτικές προτάσεις –
αντιπροσωπεύουν ολόκληρες φράσεις- το νόημά της
εξαρτάται από το πλαίσιο
Ο ρόλος του πολιτισμικού πλαισίου
Επηρεάζει το είδος των πρώτων λέξεων
– Παιδιά κινεζικής καταγωγής: περισσότερα ρήματα
παρά ουσιαστικά
– Αγγλόφωνα παιδιά Β. Αμερικής: πιθανότερο να
χρησιμοποιούν στην αρχή περισσότερα ουσιαστικά
– Σε ηλικία 20 μηνών ο λόγος έχει κοινά
χαρακτηριστικά: περισσότερα ουσιαστικά
Χαρακτηριστικά πρώτων προτάσεων
8-12 μήνες μετά την 1η λέξη – σημαντικές ατομικές
διαφορές
Σχέσεις μεταξύ αντικειμένων
– Κατοχή
– Επαναλαμβανόμενα γεγονότα
Περιεχόμενο
– Σχόλια και παρατηρήσεις
– Δεν δηλώνουν απαίτηση ούτε απαιτούν απάντηση από
τους άλλους.
Τοποθέτηση των λέξεων σε συγκεκριμένη σειρά όπως
στον ενήλικο λόγο.
Δεν περιλαμβάνονται όλες οι απαραίτητες λέξεις
Διαφοροποίηση από το λόγο των ενηλίκων
Τηλεγραφικός λόγος: δεν συμπεριλαμβάνονται όλες οι
λέξεις που είναι απαραίτητες για την απόδοση του
νοήματος
Υπερβολική κυριολεξία: χρήση των λέξεων με πολύ
συγκεκριμένη – περιορισμένη σημασία.
Υπεργενίκευση: χρήση λέξεων με την πιο ευρεία,
υπερβολικά γενικευμένη έννοια
Περιγραφικός λόγος: κατονομασία αντικειμένων
Εκφραστικός λόγος: συναισθήματα, ανάγκες εαυτού και
των άλλων
Περιγραφικός – εκφραστικός λόγος: πολιτισμικό
χαρακτηριστικό
Θεωρίες μάθησης: Γλώσσα ως επίκτητη
ικανότητα
Η απόκτηση της γλώσσας ακολουθεί τους βασικούς
κανόνες της ενίσχυσης και της εξαρτημένης μάθησης
Το παιδί μαθαίνει να μιλά γιατί επιβραβεύεται όταν
αρθρώνει ήχους που προσεγγίζουν το λόγο
Κατάκτηση λόγου των ενηλίκων μέσω της διαδικασίας της
σταδιακής διαμόρφωσης
Θεωρίες μάθησης για τη γλώσσα-
Μειονεκτήματα
Δυσκολία να εξηγηθούν τα ακόλουθα στοιχεία:
Κατανόηση των κανόνων της γλώσσας – Επιβράβευση
ακόμη και σε λανθασμένη χρήση των κανόνων
Δημιουργία προτάσεων πέρα από αυτές που έχει ακούσει
το παιδί
Εφαρμογή γλωσσικών κανόνων ακόμη και σε λέξεις χωρίς
νόημα
Γενετικές προσεγγίσεις: Γλώσσα ως
εγγενής δεξιότητα
Noam Chomsky – γενετική θεωρία: εγγενής ικανότητα
του ανθρώπου να χρησιμοποιεί τη γλώσσα λόγω
ωρίμανσης
Καθολική γραμματική: κοινή δομή όλων των γλωσσών
στον κόσμο
Μηχανισμός κατάκτησης της γλώσσας: λειτουργία
του εγκεφάλου που επιτρέπει την κατανόηση της
γλώσσας και παρέχει στρατηγικές εκμάθησης της
γλώσσας
Γλώσσα: μοναδικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό – γενετική
προδιάθεση για την κατανόηση – παραγωγή λέξεων και
προτάσεων
Αξιολόγηση γενετικής προσέγγισης
Σύγχρονες έρευνες εντόπισαν γονίδιο που σχετίζεται με
την παραγωγή του λόγου
Κριτική
– Πρωτεύοντα θηλαστικά είναι ικανά να μάθουν βασικά
στοιχεία της γλώσσας (αμφισβήτηση της γλώσσας ως
μοναδικής ανθρώπινης ικανότητας)
– Η αποτελεσματική χρήση της γλώσσας προϋποθέτει
την ύπαρξη σημαντικών κοινωνικών εμπειριών.