Mięśnie obręczy kończyny górnej Flashcards
6 mięśni łączy obręcz kończyny z kością ramienną. Są to mm.: naramienny, nadgrzebieniowy, podgrzebieniowy, obły mniejszy, obły większy i podłopatkowy. Z mięśni tych tylko pierwszy rozpoczyna się na obu kościach obręczy kończyny górnej, pozostałe – wyłącznie na łopatce. Wszystkie mięśnie okolicy barku są unerwione przez gałęzie części grzbietowej splotu ramiennego.
M. naramienny - m. deltoideus, podobny do greckiej litery delta
PP: 1. Koniec barkowy obojczyka (część przednia albo obojczykowa) – włóknami mm.
2. Wyrostek barkowy łopatki (część środkowa albo barkowa) – włóknami mm.
3. Dolny brzeg grzebienia łopatki (częśc tylna albo grzebieniowa) – włóknami ścięgnistymi
połączony jest z powięzią pokrywającą m. podgrzebieniowy
Włókna części przedniej i tylnej biegną równolegle, prawie w lini prostej ku dołowi i do boku.
Włókna części środkowej przebiegają łukowato nad guzkiem większym kości ramiennej, ta część mięśnia jest pierzasta, więc ma dużą liczbę włókien i duży przekrój fizjologiczny.
PK:Guzowatość naramienna kości ramiennej, do boku nieco niżej od m. piersiowego większego.
Unerwienie: n. pachowy C5-C6; nerw ten wnika przez otwór pachowy boczny od tyłu i od wewnątrz powyżej tętnicy tylnej okalającej ramię.
Czynność:
- Część obojczykowa – obraca ramię do wewnątrz i przywodzi do przodu
- Część barkowa – odwodzenie
- Część grzebieniowa – obraca ramię na zewnątrz i przywodzi do tyłu.
M. nadgrzebieniowy - m. supraspinatus
PP: Dół nadgrzebieniowy i powięź nadgrzebieniowa
PK: Włókna biegną zbieżnie do boku i kończą się silnym i krótkim ścięgnem na powierzchni górnej guzka większego kości ramiennej. Ścięgno mięśnia przyczepia się poza tym do torebki stawowej.
Unerwienie: n. nadłopatkowy C5-C6
Czynność: Wspólnie z m.naramiennym odwodzi ramię, a równocześnie napina torebkę stawową. Nieco obraca ramię na zewnątrz i nieznacznie je zgina. Jeśli mięsień naramienny jest porażony, m. nadgrzebieniowy sam jeden odwodzi ramię, choć mniej silnie; dysproporcja bowiem między wielkością mięśnia, a masą kończyny jest zbyt duża.
M. podgrzebieniowy - m. infraspinatus
PP:2/3 przyśrodkowej części dołu podgrzebieniowego, na powięzi pokrywającej mięsień i przeważnie na przegrodzie włóknistej, która oddziela go od m. obłego mniejszego i większego.
PK: na powierzchni środkowej guzka większego kości ramiennej, oraz torebka stawowa i sąsiednie ścięgna
Unerwienie: n. nadłopatkowy C5-C6 (jak mięsień nadgrzebieniowy)
Czynność: Głównie obraca ramię na zewnątrz, moment obrotu jest szczególnie wielki kiedy ramię znajduje się w położeniu nawróconym. Część górna mięśnia pomaga w podnoszeniu ramienia (odwodzi i zgina). Podczas ruchów obrotowych m. napina torebkę stawową i chroni ją przed wpukleniem się w obręb stawu.
M. obły mniejszy - m. teres minor
Jest to mięsień mały, walcowaty, biegnący wzdłuż brzegu dolnego m. podgrzebieniowego.
PP: powierzchnia grzbietowa brzegu bocznego łopatki, sięgając do jej szyjki, powieź podgrzebieniowa oraz przeważnie również od przegrody włóknistej oddzielającej go od m. podgrzebieniowego i od m. obłego większego.
PK: silnym ścięgnem na dolnej powierzchni guzka większego kości ramiennej, jak również na torebce stawowej.
Unerwienie: n. pachowy C5-C6
Czynność: mięsień ten obraca kość ramienną na zewnątrz (odwraca, supinuje) i napina torebkę stawową
M. obły większy - m. teres major
Jest to mięsień nieco spłaszczony,
czworokątny, silny i gruby, rozpięty między kątem dolnym łopatki a górną częścią trzonu kości ramiennej.
PP: powierzchnia grzbietowa dolnego kąta łopatki, poza tym jego włókna odchodzą od przegrody włóknistej, oddzielającej go od m. obłego mniejszego i m. podgrzebieniowego
PK: silnym i płaskim ścięgnem na grzebieniu guzka mniejszego kości ramiennej, do tyłu od ścięgna m. najszerszego grzbietu.
Unerwienie: nn. podłopatkowe C5-C7
Czynność: m. obły większy opuszcza ramię podniesione i w ruchu tym jest silnym antagonistą m. naramiennego. Poza tym przywodzi ramię do tyłu (jak np. gdy krzyżuje się ramiona na grzbiecie) i obraca je do wewnątrz. M. obły większy współdziała więc z m. najszerszym grzbietu.
M. podłopatkowy - m. subscapularis
Jest to mięsień szeroki, płaski, gruby, kształtu trójkątnego, sięgający od dołu podłopatkowego do końca bliższego kości ramiennej
PP: powierzchnia żebrowa łopatki i powięź podłopatkowa.
PK: włókna biegną zbieżnie ku górze oraz do boku i przechodzą w krótkie, silne ścięgno. Ścięgno to przechodzi pod wyrostkiem kruczym łopatki, zrasta się z przednią ścianą torebki stawowej i kończy się na guzku mniejszym, a często również na części bliższej grzebienia guzka mniejszego kości ramiennej.
Unerwienie: nn. podłopatkowe C5-C7
Czynność: obraca ramię do wewnątrz (nawracanie, pronacja), jest więc antagonistą m. podgrzebieniowego, m. obłego mniejszego i części tylnej m. naramiennego. W ruchu tym równocześnie napina torebkę stawową. Poza tym przywodzi ramię.
