Konrad Wallenrod - Adam Mickiewicz Flashcards
GENEZA UTWORU
Adam Mickiewicz, podczas pobytu w Rosji jako zesłaniec polityczny, poznał mechanizmy działania władzy carskiej, która bezwzględnie niszczyła swoich przeciwników oraz zmuszała społeczeństwo do uległości. Te doświadczenia zainspirowały go do napisania powieści poe- tyckiej Konrad Wallenrod. Bezpośrednim impulsem do rozpoczęcia pracy nad utworem było nieudane powstanie dekabrystów w grudniu 1825 r. Wielu rosyjskich znajomych Mickiewicza zostało wówczas straconych za bunt przeciwko imperatorowi. Poeta zdał sobie sprawę, że otwarta walka z caratem skazana jest na niepowodzenie i że skuteczną bronią spiskowców może być wyłącznie podstęp. Mickiewicz pracował nad Konradem Wallenrodem niemal dwa lata i ostatecznie opublikował go w Petersburgu zimą 1828 r.
Konrad Wollenrod powstał w czasie pobytu pisarza w Rosji. Przebywający na zesłaniu Mickiewicz był Świadkiem powstania dekabrystów, które wpłynęło na kształt dzieła. Uświadomiło poecie, ze otwarta walka z silniejszym wrogiem nie przyniesie rezultatu.
Fabula utworu wykorzystuje wydarzenia historyczne, o których Mickiewicz czytał w kronikach i stu- diach dotyczących średniowiecznych dziejów Litwy i Zakonu krzyżackiego. Poeta potraktował je jed nak jako material poetyckiej wizji. Bohater stworzony przez Mickiewicza w niewielkim stopniu przypo- mina rzeczywistego Konrada Wallenroda, mistrza Zakonu w latach 1391-1393, który podczas wyprawy na Litwę, tuż przed oblężeniem Wilna w 1392 r., opuścił swoje wojsko, co doprowadziło do klęski Krzy żaków. Inspiracją dla Mickiewicza były niejasne zachowanie wodza oraz jego zagadkowa śmierć. Poeta pokazał (niezgodnie ze źródłami) bohatera, którym kierowały sympatie prolitewskie. Prawdopodobnie autor wykorzystał również biografię Litwina Alfa, który wychował się wśród Krzyżaków, uciekł na Litwę, a następnie pomagał w ucieczce więzionemu przez Zakon litewskiemu księciu, Kiejstutowi.
W czasie pobytu w Petersburgu w 1825 r. Mickiewicz poznał rosyjskich rewolucjo- nistów (dekabrystów) i był świadkiem ich klęski. Etyczny nakaz wierności władcy i bunt przeciw jego despotyzmowi stały się źródłem ich rozterek moralnych. Dy- lematy dekabrystów zainspirowały poetę do napisania utworu, w którym bohater wybiera drogę podstępu i zdrady. Tekst Konrada Wallenroda ukazał się drukiem w Petersburgu w 1828 r.
MASKA HISTORYCZNA
W Konradzie Wallenrodzie średniowieczny kostium historyczny posłużył autorowi do ukrycia współczesnego przesłania politycznego. Tak też odczytali to dzieło carscy cenzorzy, którzy ostrzegali władcę przed zakamuflowanymi w utworze niebezpiecznymi treściami: przedsta- wiona walka Litwinów z Krzyżakami w oczywisty sposób przypominała zmagania Polaków z Imperium Rosyjskim. Poeta zdawał sobie z tego sprawę i aby uniknąć problemów z drukiem, napisał do utworu przedmowę. Wyjaśnił w niej, że pragnął w swym dziele zwrócić uwagę na uniwersalne problemy i dlatego wybrał temat historyczny. Aby rozwiać wszelkie wątpliwości związane z odczytaniem dzieła, Mickiewicz w drugim wydaniu zadedykował je samemu caro- wi. Pomimo takiego kamuflażu Konrad Wallenrod został powszechnie odczytany jako dzieło o konspiracyjnej walce z caratem.
Tworząc fabułę swej powieści poetyckiej, Mickiewicz sięga do historii, swobodnie przywołując fakty z czasów walki Litwinów z Krzyżakami w XIV w. Taki zabieg literac- ki nosi miano historyzmu. Poeta zastosował też kostium historyczny - opisując czasy średniowiecza i autentyczne wojny Litwy z zakonem krzyżackim, w rzeczywisto- ści opowiada o czasach sobie współczesnych. Wydarzenia historyczne zostały tak uka- zane, aby jednocześnie komentować teraźniejszość czasy walki Polaków z rosyjskim zaborcą. Zabieg ten miał również na celu zmylenie rosyjskich cenzorów.
CZY CEL UŚWIĘCA ŚRODKI?
Mickiewicz opatrzył Konrada Wallenroda mottem z Księcia Niccola Machiavellego: […] są dwa sposoby walczenia… trzeba być lisem i Iwem. Słowa te dobrze opisują sposób postępowania zakładający, że cel uświęca środki, a warunkiem skuteczności działania jest stosowanie wszel- kich metod, również niemoralnych. Bohater utworu Adama Mickiewicza postępuje zgodnie z radą renesansowego myśliciela - spiskuje, oszukuje i zdradza, aby osiągnąć swój cel. Jed- nocześnie jest wrażliwy i ma świadomość, że postępuje niewłaściwie, dlatego wybór, którego dokonał, niszczy go wewnętrznie. Konrad poświęca jednak spokój swojej duszy dla wyższego dobra, jakim jest wolność ojczyzny - dzięki temu staje się postacią zasługującą na podziw i szacunek. Taka postawa została w polskiej tradycji nazwana wallenrodyzmem.
KONRAD WALLENROD - BOHATER BAJRONICZNY I TRAGICZNY
Wallenrod jest bohaterem bajronicznym - to samotnik zbuntowany przeciw światu i samemu sobie, ukrywający swoją mroczną przeszłość naznaczoną zbrodnią. Nie potrafi zapanować nad gwałtownymi emocjami, napięcie zaś związane z podwójnym życiem i wyrzutami sumienia próbuje złagodzić, uciekając w alkohol. Bohater staje też przed tragicznym wyborem - wie, że misja, której się poświęcił, wymaga od niego dokonywania czynów niegodnych rycerza, ta- kich jak oszustwo i zdrada. Decydując się na walkę o wolność ojczyzny, wie, że musi odrzucić kodeks rycerski, który do tej pory był dla niego najważniejszy.
CZAS I OKOLICZNOŚCI POWSTANIA UTWORU
Powieść poetycka Konrad Wallenrod powstawała w latach 1825- 1827. Została wydana w 1828 r. w Petersburgu z ilustracjami Win- centego Smokowskiego. Było to pierwsze ilustrowane wydanie poezji Adama Mickiewicza. Wielu literaturoznawców dopatruje się związ- ków między biografią poety a losami tytułowego bohatera utworu, sytuacja Mickiewicza w Rosji była bowiem dosyć skomplikowana. Po- byt na terenie wielkiego Imperium Rosyjskiego z jednej strony obfito- wał w egzotyczne podróże i bogate życie towarzyskie, z drugiej zaś - zmuszał poetę wygnańca do ciągłego zachowywania ostrożności ze względu na stały nadzór policyjny. W grudniu 1825 r. wybuchło w Mo- skwie antycarskie powstanie dekabrystów², którego uczestnikami byli poznani przez Mickiewicza w Petersburgu Aleksander Bestużew i Konrad Rylejew. Powstanie zostało stłumione, a jego przywódców stracono. Wszystkie te okoliczności prawdopodobnie uświadomiły po- ecie potęgę carskiego imperium i niemożność podjęcia otwartej walki o wolność, a jednocześnie przyczyniły się do powstania utworu.
PROBLEMATΥΚΑ
Akcja utworu rozgrywa się pod koniec XIV w. na Litwie i w zamku krzyżackim w Malborku. W problematykę utworu wprowadza mot to: Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia…. trzeba być lisem i Iwem, zaczerpnięte z dzieła pt. Książę włoskiego filozo- fa doby renesansu Nicola Machiavellego (czyt. nikola makiawelego). Główny bohater utworu musi dokonać wyboru między wiernością etosowi rycerskiemu a podstępną walką z potężnym
przeciwnikiem (wallenrodyzm). Aby wypełnić patriotyczny obowiązek, decyduje się poświęcić osobiste szczęście. Konrad Wallenrod to niejednoznaczna postać, która musi ukrywać nie tylko prawdziwą tożsamość, ale takze prawdziwe uczucia. Fabuła utworu została oparta na losach auten- tycznych postaci historycznych i wzbogacona wydarzeniami fikcyjny- mi. Zastosowany w utworze kostium historyczny był zgodny z este- tyką romantyczną, a jednocześnie zawierał aluzję do sytuacji Polski zniewolonej przez zaborców. Mickiewicz, podobnie jak inni poeci ro- mantyczni, odnalazł w odległej przeszłości problemy, które dotyczyły także czasów mu współczesnych.
Główny problem utworu został zasygnalizowany mottem zaczerpniętym z Księcia Niccola Machiavel- lego. Mickiewicz ukazał zdradę i podstęp jako jedyne skuteczne metody walki z wrogiem. Działanie zgodne z zasadą „cel uświęca środki” związane jest jednak z ceną, którą trzeba zapłacić za nieetyczne postępowanie (nawet jeśli cel sprawy jest słuszny). Moralne koszty spiskowania są bardzo wysokie.
Mickiewicz podejmuje również temat roli poety i poezji w życiu narodu. Uznaje, że poezja jest siłą. która potrafi podtrzymywać na duchu, nakłania do działania oraz utrwala przeszłość, którą przekazuje kolejnym pokoleniom.
Głównym problemem utworu jest próba odpowiedzi na pytanie natury moralnej czy można działać w myśł zasady „Cel uświęca środki” i posłużyć się podstępem, zdradą, jeśli celem jest obrona ojczyzny? Celem autora jest również uświadomienie czytelnikowi, jakie konsekwencje niesie ze sobą tak nieetyczne działanie. Nie jest przypadkiem, że tekst Mickiewicza poprzedza motto, zaczerpnięte z „Księcia” Niccolo Machiavellego: Macie bowiem wiedzieć, że są dwa sposoby walczenia […] trzeba być lisem i lwem.
Mickiewicz w swym dziele kreuje postać szlachetnego zbrodniarza, który z wyższych, patriotycz mych pobudek dopuszcza się zdrady. Konrad zdradził Zakon, doprowadził do upadku, zniszczył od wewnątrz, aby ocalić ojczyznę - Litwę. Jednakże podjęcie decyzji o „wejściu na drogę lisa” nie było łatwe, bohater tak mówił do żony: Jeden sposób, Aldono, jeden pozostał Litwinom […] lecz nie pytaj, dla Boga! stokroć przeklęta godzina, w której od wrogów zmuszony chwycę się tego sposobu. Zdrada była koniecznością, wobec przewagi Krzyżaków okazała się jedynym ratunkiem dla Litwinów, którzy w otwartej walce byli z góry skazani na klęskę. Dzieło Mickiewicza nie jest jednak pochwałą zdrady, bowiem autor ukazuje moralne koszty spiskowania: Konrad niszczy swoją rodzinę, popada w alkoholizm, a ostatecznie popełnia samobójstwo. Nie ginie zatem jak rycerz na polu walki, śmiercią heroiczną, ale umiera jako zdemaskowany zdrajca, śmiercią haniebną. W przypadku Konrada Wallenroda możemy mówić o bohaterze tragicznym. Jest to tragizm romantyczny bohater musi wybierać między dwiema równoważnymi wartościami. Bohater nie jest skazany na klęskę przez bezosobowe fatum. Jest ofiarą historii. Uwikłany w dzieje swego narodu, Konrad Wallenrod musiał
wybierać pomiędzy etosem rycerskim (etyką) a patriotyzmem. W utworze pojawia się także motyw miłości, poświęcenia szczęścia osobistego dla ojczyzny (Szczęścia w domu nie znalazł/ bo go nie było w ojczyźnie).
Mickiewicz podejmuje też temat roli poety w życiu narodu. Jego zdaniem poeta to świadek historii, ten, który pamięta i przekazuje pamięć dalej. Poezja powinna być zaangażowana patriotycznie, pełnić funkcję
kostium historyczny
zabieg literacki polegający na wykreowaniu świata przedstawionego tak, że wszystkie jego elementy (czas, miejsce, bohaterowie i wydarzenia) pasują do rzeczywistości historycznej; historyczne realia stanowią jednak tylko pretekst do tego, by poruszyć problematykę współczesną, o której ze względu na cenzurę nie można mówić otwarcie
wallenrodyzm
postawa polegająca na uciekaniu się do nieetycznych metod (np. kłamstwa, podstępu, zdrady) po to, aby osiągnąć szczytny cel; bohater ukrywa prawdziwe uczucia (wrogość, nienawiść) pod maską lojalności, wierności lub posłuszeństwa, by zdobyć zaufanie przeciwnika i skutecznie go zniszczyć
heksametr
miara wierszowa występująca głównie w eposie opiewającym heroiczne czyny, zbudowana z sześciu powtarzających się cząstek rytmicznych (tzw. stóp metrycznych)
tragizm
nieprzezwyciężalny konflikt między dążeniami wybitnej jednostki a dominującymi nad nią siłami (np. los, decyzje bogów, normy moralne, prawa historii, racje społeczne) lub sprzecznymi.dążeniami bohatera; bohater musi dokonać wyboru pomiędzy równoważnymi i wykluczającymi się wartościami; nigdy nie będzie to wybór pomyślny, jednoznacznie trafny; konsekwencją takiej sytuacji jest nieuchronna klęska
plan wydarzeń
Dyskusje Krzyżaków o wyborze nowego wielkiego mistrza zakonu.
Pieśń pustelnicy o Konradzie Wallenrodzie.
Konrad Wallenrod nowym wielkim mistrzem krzyżackim.
Unikanie wojny z Litwą przez Konrada.
Wspomnienia miłości pustelnicy i Wallenroda.
Uczta na zamku.
Pieśń wajdeloty o losach Waltera Alfa, księcia Kiejstuta oraz jego córki, Aldony.
Ballada „Alpuhara”.
Zerwanie przymierza z zakonem krzyżackim przez księcia Witolda.
Wybuch wojny zakonu krzyżackiego z Litwą.
Klęska wojsk krzyżackich pod wodzą Konrada.
Powrót Krzyżaków do Marienburga.
Odkrycie zdrady wielkiego mistrza. Konrad zdemaskowany jako Walter.
Pożegnanie Waltera z Aldoną.
Śmierć Waltera i Aldony.
Konrad Wallenrod
średniowieczny rycerz, w dzieciństwie został porwany przez Krzyżaków z rodzinnej Litwy. Przeżywa wewnętrzny konflikt, musi dokonać wyboru pomiędzy tym, co etyczne i godne rycerza, a tym, co z kodeksem rycerskim sprzeczne - obłudą, fałszem i zdradą. Jest patriotą, który dla ojczyzny poświęca szczęście rodzinne i rycerski honor. Ma wiele cech charakterystycznych dia boha- tera romantycznego. Wallenrod ostatecznie odbiera sobie życie - gdy zostaje zdemaskowany przez Krzyżaków, popełnia samobójstwo.
Walter von Stadion Alf, patriota, spiskowiec, bun townik, bohater tragiczny znajduje się w sytu acji tragicznej-musi wybierać między honorem rycerza a ratowaniem ojczyzny.
Gotów do najwyższych poświęceń dla kraju-ma- jąc świadomość, że losy Litwy są zależne od jego decyzji, rezygnuje z osobistego szczęścia (z miło ści) i porzuca żonę.
Dla wyższych celów dokonuje dramatycznych wy borów moralnych-dopuszcza się czynu hanieb nego, zdradza tych, którzy mu zawierzyli.
Dumny, odważny, waleczny, żądny zemsty-gar- dzi Krzyżakami, nienawidzi ich i konsekwentnie dąży do ich zniszczenia.
Halban
litewski wajdelota (Śpiewak), w młodości został porwany przez Niemców, opiekował się mło- dym Walterem Alfem, opowiadał mu o rodzinnym kraju, wpajał miłość do ojczyzny i podsycał pragnie nie zemsty, był powiernikiem i opiekunem bohatera. Po śmierci Wallenroda miał opiewać jego czyny.
Litewski pieśniarz (wajdelota)-wieszcz, śpiewak Wierny opiekun i towarzysz Waltera Alfa, który nie pozwala mu zapomnieć o jego litewskich ko rzeniach.
Rozbudza w Konradzie miłość do Litwy i niena wiść do zakonu oraz podsyca chęć zemsty i do prowadzenia Krzyżaków do klęski,
Przed śmiercią obiecuje Konradowi stawić w pe śniach jego imię i w ten sposób budzić w słucha czach uczucia patriotyczne.
litewski wajdelota (śpiewak, poeta ludowy), służący w zamku krzyżackim, towarzysz i powiernik Konrada Wallenroda, określony jako „mnich siwy. Jako gorący patriota, wspominał prze szłość Konrada i zachęcał go do zemsty na Krzyżakach, a po samobójstwie mistrza postanowił pamięć o nim przekazać w pieśni przyszłym pokoleniom.
Aldona
córka księcia Kiejstuta, zona Konrada, kobieta czuła i wrażliwa. Kiedy Konrad opuszcza ją wyjeżdża, nie potrafi wyrzec się miłości niego, postanawia zrezygnować z życia i zostaje pustelnicą Po śmierci męża umiera z rozpaczy
Litwinka, córka księcia litewskiego Kiejstuta. zona tytułowego bohatera utworu. Gdy Walter Alf opuszcza ją, by działać dla dobra Litwy, podąża za nim i zostaje Pustelnicą.
Ukryta w wieży płacze, modli się i potajemnie rozmawia z mężem. Gdy ten proponuje uciecz kę, odmawia ze względu na śluby złożone Bogu. Umiera na wieść o śmierci męża.
Aldona, słynąca z urody córka Kiejstuta, żona Waltera Alfa, po opuszczeniu przez męża Litwy szukała go, aż dotarła do Malborka, gdzie na jej prośbę zamurowano ją w wieży jako pustelnicę. Umiera w tym samym momencie co Konrad
Kiejstut
książę, ojciec Aldony, oddany walce w obronie Litwy.
Witold
litewski książę, początkowo jest zdrajcą - przybywa do Konrada Wallenroda prosić o militarne wsparcie w wojnie przeciwko Litwie, później pod wpływem pieśni wajdeloty zrywa umowę z Zakonem i wraca na Litwę, gdzie podejmuje walkę z Krzyżakami.
Początkowo sojusznik zakonu, zdrajca, który przybywa do Krzyżaków prosić o wsparcie prze ciw swemu narodowi - Litwinom.
Pod wpływem pieśni wajdeloty przechodzi prze mianę, zrywa układ z zakonem i wraca na Litwę. by bronić swej ojczyzny.
Powieść poetycka
gatunek poezji narracyjnej powstały w romantyzmie, łączący elementy liryki (subiektywizm, emocjonalność i nastrojowość) z epiką (narracja i opis, fabuła) i dramatem (dialogi, monologi). Charakteryzuje się niewielkim dy- stansem między bohaterem a subiektywnym narratorem, który zwraca się wprost do czytelnika, snuje refleksje na temat własnych przeżyć, komentuje zachowania bohatera. Powieść poetycką wyróżniają: silny subiektywizm, luźna i fragmentarycz- na kompozycja oraz niechronologiczny układ zdarzeń.
Konrad Wallenrod - zdrajca i bohater
Motto utworu podkreśla, że wałka w imię wolności ojczyzny niekiedy wymaga za- stosowania metod sprzecznych z etosem rycerskim.
• Konrad Wallenrod to zarówno zdrajca (zdradził Krzyżaków, etos rycerski), jak i bohater (oddał życie za wolność ojczyzny).
Konrad Wallenrod to postać tragiczna, przeżywa nierozwiązywalny konflikt dwóch wartości. Są to:
szczęście własne a szczęście ojczyzny: wybór rodzinnego szczęścia oznaczałby zgo- dę bohatera na dalszą niewolę Litwy. Z kolei podjęcie walki o wolność swego kraju będzie wymagało porzucenia rodzinnego szczęścia;
honor a dobro ojczyzny: wybierając jej dobro, Wallenrod poświęca rycerski honor, zdradza Krzyżaków uczciwa, honorowa walka jest równoznaczna z przegraną Litwy.
Rola poety i poezji
Pieśni śpiewane przez Halbana rozbudzają miłość Alfa do ojczyzny, kształtują jego narodową tożsamość. Poezja:
buduje świadomość narodową, tworzy wspólnotę;
stoi na straży narodowej pamięci, przechowując wspomnienia o wielkich czynach i bohaterach;
chroni naród przed unicestwieniem;
zagrzewa do walki.
Gatunek
Konrad Wallenrod jest przykładem powieści po- etyckiej powstałego w romantyzmie gatunku po ezji narracyjnej łączącej elementy epickie i lirycz ne (utwór wierszowany zawierający fabulę). Cechy charakterystyczne takiego utworu to
⚫ synkretyzm utwór lączy elementy epickie (nar- rator, fabuła), liryczne (forma wierszowana, opisy poetyckie, opisy przeżyć) i dramatyczne (udrama- tyzowana akcja, dialog():
lužna fragmentaryczna fabuła nierespek tująca zasad chronologii (wydarzenia nie są prezentowane w porządku chronologicznym -
inwersja czasowa, retrospekcje, np. Powieść waj deloty), pełna tajemniczości i niedopowiedzeń
subiektywny narrator-zwraca się wprost do czytelnika, dzięli się swoimi przemyśleniami, do mysłami i odczuciami, komentuje wypadki i za chowanie bohaterów,
⚫mroczne i zagadkowe losy bohatera-samot nika, indywidualisty, buntownika skłóconego ze światem;
⚫ realia historyczne (średniowiecze) lub koloryt lokalny (ziemie litewskie).
Kompozycja i styl
Mickiewicz podzielił utwór na wstęp i sześć nume rowanych części. Jedynie cztery z nich opatrzył tytu- tami: Obidr (1). Uczta (IV), Wojna (V). Pożegnanie (VI). Utwór wyróżnia dramatyczna akcja i duża liczba dialogów oraz monologów bohaterów. Niewiele jest natomiast bezpośrednich komentarzy narratora. Bo- haterowie są charakteryzowani poprzez własne słowa
i czyny. W tekst zostały wplecione liczne fragmenty liryczne (np. Pieśń wajdeloty), obfitujące w środki stylistyczne: epitety, porównania, metafory, apostro ty. Powieść wajdeloty ma z kolei walory epickiej bezrymowej opowieści, jest bowiem napisana tzw. polskim heksametrem, czyli formą wersyfika cyjną wzorowaną na tradycyjnym heksametrza.
Historyzm
W utworze średniowieczny kostium posłużył autorowi do ukrycia współczesnego przesłania politycznego. Tak tez odczytali Konrada Wallenroda rosyjscy cenzorzy, którzy szukali w utworze nie. bezpiecznych treści - przedstawiona w nim walka Litwinów z Krzyżakami do złudzenia przypominała zmagania Polaków z caratem. Poeta zdawał sobie
z tego sprawę i aby uniknąć problemów z publika cją dzieła, dołączył do niego przedmowę, w której wyjaśnił, że wybór historycznego tematu podkreśla uniwersalny charakter tematyki. Pomimo histo- rycznej maski Konrad Wallenrod został powszech nie zinterpretowany jako antyrosyjskie dzieło o spi sku i walce konspiracyjnej.
Bohater bajroniczny
Konrad Wallenrod jest bohaterem bajronicznym
- to samotnik zbuntowany przeciwko światu, ukry wający swoją mroczną przeszłość. Nie potrafi zapa- nować nad gwałtownymi emocjami, napięcie zaś związane z podwójnym życiem i wyrzutami sumie- nia próbuje złagodzić, uciekając w alkohol. Bohater staje też przed tragicznym wyborem -z jednej stro- ny wie, że misja, której się poświęcił, wymaga od niego dokonywania czynów niegodnych człowieka honoru, z drugiej zaś strony czuje, że chcąc rato- wać ojczyznę, nie ma wyjścia. Konrad nie walczy o szczęście osobiste, jego działania są powodowa ne pragnieniem uszczęśliwienia ojczyzny.