kol.1. Flashcards
Poziomy komunikacji
masowa (prasa, radio, kino, telewizja, Internet) organizacyjna lub instytucjonalna międzygrupowa i międzykulturowa grupowa (wewnątrzgrupowa; społeczna) inter-personalna (diadyczna) intra-personalna
komuniakcja etymologia
łac. communicare – robić coś, dzielić między sobą, brać udział, wspólnie naradzać się, ale też czynić coś powszechnie wiadomym; communico – coś z kimś mieć wspólnego
Komunikacja to nie (naprzemienna) wymiana, a bardziej x – ciągły i dynamiczny. Komunikacja nie tyle opiera się na inter-akcji, co na x Komunikacja to dynamicznie zmieniająca się forma skoordynowanego współdziałania w rozwijającej się relacji. (Alan Fogel)
proces
ko-regulacji
Komunikowanie interpersonalne to podejmowana w określonym kontekście wymiana xxx
werbalnych, wokalnych i niewerbalnych sygnałów
Przekazywanie komunikatów odbywa się za pomocą umownych x, takich jak: słowa, gesty, dźwięki litery, liczby, symbole. Systemy takich znaków nazywamy x.
znaków
kodami
treść to fenomen 4
mentalny
„wewnętrzny” (doświadczany pierwszo-osobowo)
„ukryty”
niemierzalny wprost
forma to fenomen 4
fizyczny
„zewnętrzny” (doświadczany trzecio-osobowo) obserwowalny
mierzalny bezpośrednio
Kompetencja komunikacyjna to
zdolność jasnego wyrażania swoich przeżyć wewnętrznych i ich treści.
stan „ja” tworzy spójny system myśli i uczuć, które manifestują się xxx
odpowiednimi zespołami zachowań
Ja minimalne, rdzenne, cielesne
bycie danym sobie jako xxxx (bycie po prostu „tutaj” i „teraz”)
doświadczenie siebie w trakcie przeżywania, unikalności tego przeżywania, „mojości”
ucieleśniona xx
przed-językowa, przed-społeczna i przed-refleksyjna jaźń x forma samoświadomości
czasowe i przestrzenne centrum świata
pierwszoosobowa perspektywa
prymitywna
Ja rozszerzone, narracyjne, autobiograficzne
bycie danym sobie w swoich projekcjach, historiach, poprzez narracje
jaźń która się zmienia, powstaje każdorazowo w tworzonej historii
Ja relacyjne, międzyosobowe
bycie danym sobie jako xxx
przed-językowa forma rozumienia siebie pośrednio –xxx
bycie przedmiotem dla siebie w sposób niebezpośredni – xxxxxx
zaakceptowanie oceny innego; przyznanie, że jest się tym, za kogo biorą mnie inni
pojęcie siebie z perspektywy innego
element świata w przestrzeni
z perspektywy innych/innego
poprzez przyjęcie wobec samego siebie nastawienia innych
Struktura osoby wg Reicha
maska. cień, jażń
Ekspresja
uzewnętrznienie, okazanie, wyrażenie; inaczej materializowanie treści w formę możliwą do odbioru dla innych; „produkcja” znaków
Główne rodzaje form ekspresji
Ucieleśnione (ruch, mikroruch…), Rozszerzające funkcje ciała (np.tatua makijaz…) Odcieleśnione (rzeżba, znak drogowy…)