H2; Neurologische benadering van psychopathologie

Question 1

Reductionisme

Answer 1

Reductionisme het het wezenskenmerk van wetenschap. Een wetenschapper zal weken naar een of een beperkt aantal onderliggende mechanismen om veel van dat gedrag te verklaren.Dit kan worden gevonden in zowel maatschappelijk omstandigheid, psychologisch leerprincipe en/of in een biologisch proces.

Question 2

Frontale lobotomie

Answer 2

1935-1955; Monitz verwijderde op grote schaal de frontaalkwab bij psychiatrische patiënten omdat “neurotische apen” rustiger werden.

Question 3

Voorbeeld van neuroleptica

Answer 3

Haloperidol en chloorprozamine

Question 4

Broca’s afasie

Answer 4

Beschadiging van de linkerfrontaalpwab leidt tot een taalstoornis waarbij de persoon langzaam, slecht articulerend en in telegramstijl spreekt.

Question 5

Dementia paralytica

Answer 5

Ontstaan door syfilis; geheugenverlies, neurologische uitvalverschijnselen, bizarre gedragingen, waanachtige ideeën. Begint 20ste eeuw, eerste grote succes bij biologisch onderzoek.

Question 6

Externaliseren en internaliserende gedragsproblemen

Answer 6

Een uiting van onder- of overregulatie van emoties.

Interernaliserende problematiek: Emotionele instabiliteit en een verstoord affect, waaronder angststoornissen, stemmingstoornissenm, teruggetrokken en geremd getrek. Dit is storend voor de persoon zelf.

Externaliserende problematiek: gedragsproblemen, wat tot uiting komt in agressief, antisociaal en impulsief gedrag. Er is sprak van ondercontrole en het gedrag is vooral storend voor de omgeving..

Question 7

Familiestoornis

Answer 7

Hoe meer de stoornis voorkomt in een familie, des te meer bewijs is er voor het geit dat deze stoornis overerfbaar is.

Question 8

Concordantie & concordantie coefficient

Answer 8

De mate waarin eenzelfde eigenschap bij twee familieleden voorkomt.

Hoe hoger de concordantie coëfficiënt (tussen 0 - 1) hoe meer van de variantie van het kenmerk wordt verklaard door genetische factoren.

Question 9

Genotype-omgeving-correlatie

Answer 9

Het genotype is van invloed op de ervaringen die een persoon met zijn omgeving heeft. VB; genetisch gepredisponeerd agressief gedrag > wordt afgewezen > zoekt andere afgewezenen op > lidmaatschap anti-sociale groep

Question 10

Genotype-omgeving-interactie

Answer 10

Verschillende genotypen in verschillende mate gevoelig zijn voor omgeving. VB; genetische vatbaarheid voor depressie > kans groter als reactie op stress depressie te ontwikkelen

Question 11

Determinanten

Answer 11

Elementen/omstandigheden die bepalend is.

Question 12

Predispositie

Answer 12

Een genetisch bepaalde overgevoeligheid.

Question 13

Diathese stressmodel

Answer 13

Vatbare personen die in een negatieve omgeving opgroeien hebben meer kans op een negatieve uitkomst.

Question 14

Differential Susceptibility Theory

Answer 14

Vatbare personen worden meer beïnvloed door zowel positieve als een negatieve omgeving.

DRD4-7R-allel

Question 15

Temperament

Answer 15

Een reeds vroeg te onderkennen individuele wijze van reageren. (Makkelijk, moeilijk, langzame starters)

Zowel een genetisch als omgevingsvariabele en kan een risicofactor zijn voor de ontwikkeling van psychopathologie.

Question 16

Conclusie over genetische factoren en psychopathologie.

Answer 16

Genetische factoren leveren een bijdrage aan de etiologie van psychische stoornissen, voornamelijk omdat zij een persoon kwetsbaarder en gevoeliger lijken te maken voor zijn omgeving. Hoe groot de specifieke bijdrage van gene is en welk effect deze genen hebben blijft onduidelijk.

Question 17

Vijf factoren die de synaptische overdracht beïnvloeden.

Answer 17

1. Hoeveelheid neurotransmitter in de synoptische spleet.
2. Blocking agents
3. Remmende neuronen
4. Neuronengevoeligheid
5. Aan receptoren op de postsynaptische neuron.

Question 18

Katabolisme

Answer 18

Er vindt een chemische afbraak plaats van neurotransmitters door stoffen die aanwezig zijn in de synaptische spleet.

Question 19

Medicatie schizofrenie

Answer 19

Medicijn blokkeert de neurotransmitter dopamine, waardoor deze niet op de receptoren van de postsynaps kan gaan zitten. De synaptische overdracht wordt daardoor beperkt.

Question 20

Remmende neuronen en angst

Answer 20

Angst kan optreden doordat de remmende neuronen in de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor emotionele arousal niet actief genoeg zijn, wat leidt tot een buitensporige synaptische transmissie en de ervaring van angst.

Question 21

Neuronengevoeligheid en depressie

Answer 21

Neuronen die geassocieerd worden met plezier zijn minder gevoelig geworden, waardoor de kans dat ze zullen vuren afneemt.

Question 22

Receptoren en psychotische stoornissen

Answer 22

Als het postsynaptische neuron meer receptoren heeft, is de kans groter dat neurotransmitters zich aan een van hen weten te hechten en de neuron geprikkeld wordt. Mensen met psychotische stoornissen zoals schizofrenie hebben een zeer hoog aantal receptoren.

Question 23

Amygdala

Answer 23

De amygdala is anterieur in de mediaal temporale kwab gelegen. Deze is o.a. betrokken bij geheugen voor emotionele valentie van belangrijke gebeurtenissen en is nauw verbonden met andere hersengebieden (OFC en hippocampus)

Depressieve mensen = amygdala hyperactief

Question 24

Limbische systeem

Answer 24

Speelt een rol bij emotie, motivatie, genot en het emotioneel geheugen.

Wordt het meest in verband gebracht met angst. Dit omdat deze structuur als een soort bemiddelaar tussen de cortex en hersenstam fungeert.

Onderactiviteit = minder gevoelig voor angst & gebrek aan angstconditionering (straf)
Ongevoeligheid voor straf hangt samen met lage niveaus van stresshormoon cortisol.

Question 25

HPA-as

Answer 25

Het stresshormoon cortisol wordt gereguleerd door de HPA-as, een essentieel onderdeel van het limbische circuit dat betrokken is bij inductie (op wekken van emoties of stress) en regulatie van stress. Ontregeling van de HPA-as > internaliserend- ( verhoogde productie, atrofie hippocampus) en externaliserend problematiek.

Question 26

Atrofie

Answer 26

Afsterven of verschrompeling

Question 27

Neurotoxisch effect bij depressie

Answer 27

Verhoogde bloedspiegels van glucocorticoiden ten gevolge van ontregeling van de HPA-as lijken een neurotoxisch (vernietigt cellichamen van zenuwcellen) effect te hebben. De ernst van deze atrofie lijkt samen te hangen met de ziekteduur, en dan vooral de duur van onbehandelde periode.

Question 28

Neocortex

Answer 28

Waarneming, spraak en motoriek.

Question 29

Prefrontale cortex

Answer 29

Gelegen in voorste gedeelte van de neocortex.

o.a.
- regulering van emoties en gedrag
- abstractie (in grote lijnen kunnen denken)
- aandacht
- verbaal geheugen
- psychomotorische snelheid

voornaamste;
- bewerkstelligen van doelgericht gedrag, zoals planning en het formuleren van strategieën.

Question 30

Ventrolaterale prefrontale cortex

Answer 30

Betrokken bij emotieregulatie, met name bij herwaardering, waardoor iemand integratie van een emotie-opwekkende situatie verandert.

De emotionele respons wordt gestuurd door de prefrontale cortex, maar geïnitieerd in het limbisch systeem en dan met name in de amygdala.

Question 31

Pseudodepressief & pseudopsychopatisch syndroom

Answer 31

Laesies in de prefrontale cortex kan leiden tot pseudodepressief (linkerkwab)/ -psychopathisch (rechterkwab) syndroom.

Patiënten toont initiatiefverlies, affectieve vervlakking en sociale teruggetrokkenheid of vermogen tot zelfevaluatie en -correctie aangetast, impulsiviteit en roekeloosheid.